Χρωστάνε τα παιδιά στους γονείς τους;

[ΓΑΛΗ]

Μα δεν την ανέφερα ως ευχάριστη ταινία. Ως μια ταινία που αποδίδει πλήρως την πραγματικότητα σε τέτοιες καταστάσεις, την πρότεινα.

Ναι οκ. Απ την αλλη αν θελω να δω την πραγματικοτητα παω και μια βολτα απ τον Αγιο Σαββα

Μα το θέμα δεν αφορά σε όσους είναι μακράν αυτής της πραγματικότητας αλλά σε όσους τη βιώνουν.

Και εύχομαι να είσαι πάντα τόσο τυχερός στη ζωή σου ώστε να αντιμετωπίζεις αυτές τις περιπτώσεις ως "τουρίστας".

[Blackdog]

[

Και εύχομαι να είσαι πάντα τόσο τυχερός στη ζωή σου ώστε να αντιμετωπίζεις αυτές τις περιπτώσεις ως "τουρίστας".

Ευχαριστω

Η αληθεια ειναι οτι ουτε εγω θελω να γινω βαρος σε κανεναν. Για την ακριβεια, εχω αποφασισει οτι δεν θα γινω.

[Antares]

Mια ευχάριστη ταινία είναι η

https://www.imdb.com/title/tt9893250/

για την αμερικανική πραγματικότητα βέβαια και αφορά ηλικιωμένους με περιουσία.

[taxalata xalasa]

Τα παιδια χρωσταμε και χρωστανε την υπαρξη τους την ιδια στους γονεις.

Αυτό το λες για καλό ή για κακό;

ουδέν κακόν αμιγές καλού και
ουδέν καλόν αμιγές κακού...

χαρη στους γονεις μας ζουμε.

χρωσταμε... αλλο καπελο τό,τι δεν ζηταμε τα χρωστουμενα ως γονεις ή δεν εξοφλουμε το χρεος ως παιδια... το χρεος ομως ειναι εκει και κληρονομειται απο γενεα σε γενεα...

[Airman68]

Τα παιδια χρωσταμε και χρωστανε την υπαρξη τους την ιδια στους γονεις.

Αυτό το λες για καλό ή για κακό;

ουδέν κακόν αμιγές καλού και
ουδέν καλόν αμιγές κακού...

χαρη στους γονεις μας ζουμε.

χρωσταμε... αλλο καπελο τό,τι δεν ζηταμε τα χρωστουμενα ως γονεις ή δεν εξοφλουμε το χρεος ως παιδια... το χρεος ομως ειναι εκει και κληρονομειται απο γενεα σε γενεα...

Για ποιο λόγο να χρωστάει κάποιος σε κάποιον για κάτι που δεν ρωτήθηκε και που δεν είναι εξ' ορισμού στρωμένο με ροδοπέταλα;

[taxalata xalasa]

Αυτό το λες για καλό ή για κακό;

ουδέν κακόν αμιγές καλού και
ουδέν καλόν αμιγές κακού...

χαρη στους γονεις μας ζουμε.

χρωσταμε... αλλο καπελο τό,τι δεν ζηταμε τα χρωστουμενα ως γονεις ή δεν εξοφλουμε το χρεος ως παιδια... το χρεος ομως ειναι εκει και κληρονομειται απο γενεα σε γενεα...

Για ποιο λόγο να χρωστάει κάποιος σε κάποιον για κάτι που δεν ρωτήθηκε και που δεν είναι εξ' ορισμού στρωμένο με ροδοπέταλα;

μου θυμίζεις που έλεγα τα ίδια στην μάνα μου... στα χρόνια της μαλακίας... εμένα με ρωτησες αν ηθελα να γεννηθω; ζήταγα και τα ρέστα... όχι μόνο δεν χρώσταγα, αλλά μου χρωστάγανε γιατί δεν έδωσα την συγκατάθεσή μου ώστε να γεννηθώ... που μπλέξαν οι δικοί μου...

αυτή την ερώτηση την απαντάς μόνος σου στην πορεία... βέβαια... μια η αλεπου, εκατονμια τα αλεπουδακι;

απαντηση γονεα στο τεκνο ... ουτε εμενα με ρωτηξανε ρε χαιβανι αν ηθελα να γεννηθω αλλα γεννηθηκα οπως και εσυ... ειμαστε στην ιδια μοιρα.... σκασε και κολυμπα... και μην δαγκωσεις το χερι που σε θρεφει... γιατι θα ψοφησεις της πεινας...

ειναι άλογο να νομιζεις οτι δεν χρωστας στους γονεις σου... ακόμα και εγκληματίας να ήταν ένας ή και οι δυό τους, πάλι τους χρωστάς την ύπαρξη σου σε τούτο τον κόσμο... έχεις έναν ρόλο... στο θέατρο...

[Airman68]

ουδέν κακόν αμιγές καλού και
ουδέν καλόν αμιγές κακού...

χαρη στους γονεις μας ζουμε.

χρωσταμε... αλλο καπελο τό,τι δεν ζηταμε τα χρωστουμενα ως γονεις ή δεν εξοφλουμε το χρεος ως παιδια... το χρεος ομως ειναι εκει και κληρονομειται απο γενεα σε γενεα...

Για ποιο λόγο να χρωστάει κάποιος σε κάποιον για κάτι που δεν ρωτήθηκε και που δεν είναι εξ' ορισμού στρωμένο με ροδοπέταλα;

μου θυμίζεις που έλεγα τα ίδια στην μάνα μου... στα χρόνια της μαλακίας... εμένα με ρωτησες αν ηθελα να γεννηθω; ζήταγα και τα ρέστα... όχι μόνο δεν χρώσταγα, αλλά μου χρωστάγανε γιατί δεν έδωσα την συγκατάθεσή μου ώστε να γεννηθώ... που μπλέξαν οι δικοί μου...

αυτή την ερώτηση την απαντάς μόνος σου στην πορεία... βέβαια... μια η αλεπου, εκατονμια τα αλεπουδακι;

απαντηση γονεα στο τεκνο ... ουτε εμενα με ρωτηξανε ρε χαιβανι αν ηθελα να γεννηθω αλλα γεννηθηκα οπως και εσυ... ειμαστε στην ιδια μοιρα.... σκασε και κολυμπα... και μην δαγκωσεις το χερι που σε θρεφει... γιατι θα ψοφησεις της πεινας...

ειναι άλογο να νομιζεις οτι δεν χρωστας στους γονεις σου... ακόμα και εγκληματίας να ήταν ένας ή και οι δυό τους, πάλι τους χρωστάς την ύπαρξη σου σε τούτο τον κόσμο... έχεις έναν ρόλο...

Αυτό όμως δεν είναι επιχείρημα.
Ο γονιός παίρνει την ευθύνη να φέρει το παιδί στον κόσμο. Όσο και αν εκνευριζόμαστε όταν μας το λέει το μικρό (γιατί δεν μας αρέσει να αμφισβητεί τη σοφία μας) δεν παύει να είναι αλήθεια. Το ελάχιστο που ΠΡΕΠΕΙ να κάνει ο γονιός είναι να παρέχει στο παιδί τα απαραίτητα για την ανάπτυξή του και την προετοιμασία του να σταθεί μόνο του. Και αυτή η υποχρέωση του γονιού (ακριβώς επειδή είναι υποχρέωσή του) δε δημιουργεί χρέος στο παιδί.
Αν μιλάμε για πράξεις αγάπης μεταξύ τους (που δεν εμπίπτουν στην ανωτέρω γονική υποχρέωση) είναι άλλο πράγμα...

[taxalata xalasa]

Για ποιο λόγο να χρωστάει κάποιος σε κάποιον για κάτι που δεν ρωτήθηκε και που δεν είναι εξ' ορισμού στρωμένο με ροδοπέταλα;

μου θυμίζεις που έλεγα τα ίδια στην μάνα μου... στα χρόνια της μαλακίας... εμένα με ρωτησες αν ηθελα να γεννηθω; ζήταγα και τα ρέστα... όχι μόνο δεν χρώσταγα, αλλά μου χρωστάγανε γιατί δεν έδωσα την συγκατάθεσή μου ώστε να γεννηθώ... που μπλέξαν οι δικοί μου...

αυτή την ερώτηση την απαντάς μόνος σου στην πορεία... βέβαια... μια η αλεπου, εκατονμια τα αλεπουδακι;

απαντηση γονεα στο τεκνο ... ουτε εμενα με ρωτηξανε ρε χαιβανι αν ηθελα να γεννηθω αλλα γεννηθηκα οπως και εσυ... ειμαστε στην ιδια μοιρα.... σκασε και κολυμπα... και μην δαγκωσεις το χερι που σε θρεφει... γιατι θα ψοφησεις της πεινας...

ειναι άλογο να νομιζεις οτι δεν χρωστας στους γονεις σου... ακόμα και εγκληματίας να ήταν ένας ή και οι δυό τους, πάλι τους χρωστάς την ύπαρξη σου σε τούτο τον κόσμο... έχεις έναν ρόλο...

Αυτό όμως δεν είναι επιχείρημα.
Ο γονιός παίρνει την ευθύνη να φέρει το παιδί στον κόσμο. Όσο και αν εκνευριζόμαστε όταν μας το λέει το μικρό (γιατί δεν μας αρέσει να αμφισβητεί τη σοφία μας) δεν παύει να είναι αλήθεια. Το ελάχιστο που ΠΡΕΠΕΙ να κάνει ο γονιός είναι να παρέχει στο παιδί τα απαραίτητα για την ανάπτυξή του και την προετοιμασία του να σταθεί μόνο του. Και αυτή η υποχρέωση του γονιού (ακριβώς επειδή είναι υποχρέωσή του) δε δημιουργεί χρέος στο παιδί.
Αν μιλάμε για πράξεις αγάπης μεταξύ τους (που δεν εμπίπτουν στην ανωτέρω γονική υποχρέωση) είναι άλλο πράγμα...

Ο γονιός κανει την καλη θυσια να φερει το παιδι στον κοσμο. Θυσιάζεται ο ίδιος... Είτε του πεις ευχαριστώ σου χρωστάω είτε του πεις σάλτα γαμήσου και δεν σου χρωστάω τίποτα δεν άλλαζει κάτι... η θυσία έχει γίνει... το μόνο που δημιουργείται είναι μία άυλη κύματοενέργεια αχαριστίας που έχει καρμικά βάρη...

ο γονιός δεν έχει καμμία υποχρέωση να κάνει το οτιδήποτε από όσα λες... δεν σου χρωστάει κάτι για να είναι υπό χρέος προς εσέ... είτε στα δίνει οικιοθελώς ως δανεικά και αγυρίστα προς εσένα είτε σε γράφει στα π@π@ρια του και σε πετάει στο ίδρυμα... σκάσε και κολύμπα...

[Airman68]

μου θυμίζεις που έλεγα τα ίδια στην μάνα μου... στα χρόνια της μαλακίας... εμένα με ρωτησες αν ηθελα να γεννηθω; ζήταγα και τα ρέστα... όχι μόνο δεν χρώσταγα, αλλά μου χρωστάγανε γιατί δεν έδωσα την συγκατάθεσή μου ώστε να γεννηθώ... που μπλέξαν οι δικοί μου...

αυτή την ερώτηση την απαντάς μόνος σου στην πορεία... βέβαια... μια η αλεπου, εκατονμια τα αλεπουδακι;

απαντηση γονεα στο τεκνο ... ουτε εμενα με ρωτηξανε ρε χαιβανι αν ηθελα να γεννηθω αλλα γεννηθηκα οπως και εσυ... ειμαστε στην ιδια μοιρα.... σκασε και κολυμπα... και μην δαγκωσεις το χερι που σε θρεφει... γιατι θα ψοφησεις της πεινας...

ειναι άλογο να νομιζεις οτι δεν χρωστας στους γονεις σου... ακόμα και εγκληματίας να ήταν ένας ή και οι δυό τους, πάλι τους χρωστάς την ύπαρξη σου σε τούτο τον κόσμο... έχεις έναν ρόλο...

Αυτό όμως δεν είναι επιχείρημα.
Ο γονιός παίρνει την ευθύνη να φέρει το παιδί στον κόσμο. Όσο και αν εκνευριζόμαστε όταν μας το λέει το μικρό (γιατί δεν μας αρέσει να αμφισβητεί τη σοφία μας) δεν παύει να είναι αλήθεια. Το ελάχιστο που ΠΡΕΠΕΙ να κάνει ο γονιός είναι να παρέχει στο παιδί τα απαραίτητα για την ανάπτυξή του και την προετοιμασία του να σταθεί μόνο του. Και αυτή η υποχρέωση του γονιού (ακριβώς επειδή είναι υποχρέωσή του) δε δημιουργεί χρέος στο παιδί.
Αν μιλάμε για πράξεις αγάπης μεταξύ τους (που δεν εμπίπτουν στην ανωτέρω γονική υποχρέωση) είναι άλλο πράγμα...

Ο γονιός κανει την καλη θυσια να φερει το παιδι στον κοσμο. Θυσιάζεται ο ίδιος... Είτε του πεις ευχαριστώ σου χρωστάω είτε του πεις σάλτα γαμήσου και δεν σου χρωστάω τίποτα δεν άλλαζει κάτι... η θυσία έχει γίνει... το μόνο που δημιουργείται είναι μία άυλη κύματοενέργεια αχαριστίας που έχει καρμικά βάρη...

ο γονιός δεν έχει καμμία υποχρέωση να κάνει το οτιδήποτε από όσα λες... δεν σου χρωστάει κάτι για να είναι υπό χρέος προς εσέ... είτε στα δίνει οικιοθελώς ως δανεικά και αγυρίστα προς εσένα είτε σε γράφει στα π@π@ρια του και σε πετάει στο ίδρυμα... σκάσε και κολύμπα...

Προφανώς διαφωνούμε.
Ίσως να είμαι εγώ λάθος...

[ethereal]

Από τους θρόνους, τα Α-Ω, τις τερματικές αρρώστιες, φτάσαμε και στη θυσία τώρα.
Χαμηλώστε λίγο.
Για θεοποίηση έγραψα αεροπόρε και βλέπεις...

[Airman68]

Από τους θρόνους, τα Α-Ω, τις τερματικές αρρώστιες, φτάσαμε και στη θυσία τώρα.
Χαμηλώστε λίγο.
Για θεοποίηση έγραψα αεροπόρε και βλέπεις...

Εγώ κατάλαβα ότι με την αναφορά της θυσίας ανεβάζει τον γονέα στο βάθρο, όχι το παιδί...

[ethereal]

Από τους θρόνους, τα Α-Ω, τις τερματικές αρρώστιες, φτάσαμε και στη θυσία τώρα.
Χαμηλώστε λίγο.
Για θεοποίηση έγραψα αεροπόρε και βλέπεις...

Εγώ κατάλαβα ότι με την αναφορά της θυσίας ανεβάζει τον γονέα στο βάθρο, όχι το παιδί...

Κοίτα...να τα λέγαμε αυτά σε εποχές παιδικής θνησιμότητας, ανάγκης χεριών κλπ να το καταλάβω.
Αλλά τώρα έχει καβαλήσει ο καθένας τα κουτάκια του και νομίζει ότι κάτι έκανε ενδυόμενος τον ρόλο του γονέα.
Και αντί να προσπαθεί να βελτιώνει τη δική του προσωπικότητα (ως μοναδικό δρόμο για την καλυτέρευση όλων μας) αρχίζει να προβάλει όσα κουβαλάει στο έρμο πλάσμα που βρέθηκε υπό την ευθύνη του.

[ethereal]

Το να θυσιαστώ για να ζήσεις, δεν ανεβάζει εμένα στο βάθρο αλλά εσένα.
Έτσι για να τα ξεκαθαρίζουμε.

[ΓΑΛΗ]

Ο γονιός παίρνει την ευθύνη να φέρει το παιδί στον κόσμο. Όσο και αν εκνευριζόμαστε όταν μας το λέει το μικρό (γιατί δεν μας αρέσει να αμφισβητεί τη σοφία μας) δεν παύει να είναι αλήθεια. Το ελάχιστο που ΠΡΕΠΕΙ να κάνει ο γονιός είναι να παρέχει στο παιδί τα απαραίτητα για την ανάπτυξή του και την προετοιμασία του να σταθεί μόνο του. Και αυτή η υποχρέωση του γονιού (ακριβώς επειδή είναι υποχρέωσή του) δε δημιουργεί χρέος στο παιδί.
Αν μιλάμε για πράξεις αγάπης μεταξύ τους (που δεν εμπίπτουν στην ανωτέρω γονική υποχρέωση) είναι άλλο πράγμα...

Στο μεγεθυμένο, συμφωνώ.

Το ζητούμενο είναι η υπευθυνότητα και όχι η αγάπη.

Απλώς γιατί η αγάπη, είναι πολλές δικαιολογία για την έλλειψη υπευθυνότητας.

Και από ένα σημείο και μετά, οι σχέσεις γονιών και παιδιών πρέπει να παίζουν σε ένα πιο "τίμιο" επίπεδο αξιολόγησης, που να αφορά στην αποστασιοποίηση από τον γονεϊκό ή παιδικό ρόλο.

Δηλαδή στο κατά πόσον θα εκτιμούσε ο κάθε ένας τον γονιό ή το παιδί του, αν δεν ήταν γονιός ή παιδί του.

Αυτό σημαίνει απόσταγμα της σχέσης.

[Blackdog]

Δεν ξερω αν υφισταται χρεος απ το παιδι. Απ οτι εχω καταλαβει κατι παιρνεις πισω απ την αρχη. Ισως οτι ασχολεισαι με κατι που ειναι οντως σημαντικο και δεν αναλωνεσαι δεξια και αριστερα σε εφημερες καταστασεις.

Το λεω αυτο γιατι οσο περναει ο καιρος και παμε προς τα 50, παρατηρω στους φιλους που δεν εκαναν οικογενεια οτι εχουν καψει φλατζα. Μπορει να ηταν καπως εξ αρχης αλλα οσο μεγαλωνουμε γινεται χειροτερο. Φυσικα μιλαω για τον δικο μου κυκλο, δεν γενικευω.

Ομως αρκετες φορες τωρα τελευταια εχω βρεθει σε συζητησεις του στυλ "πωωω ευτυχως που καναμε παιδια, γιατι τωρα θα ημασταν σε ψυχιατρειο η στην φυλακη". Με προβληματιζει αυτο


Δεν ξερω τι ισχυει, παντως η δικη μου εμπειρια σαν γονιος θεωρω οτι με ωριμασε και με εκανε καλυτερο ανθρωπο. Δεν μου χρωσταει κανεις κατι.