Εδώ και πάρα πολύ καιρό η κυβέρνηση παρότι κάνει ό τι μπορεί σε όλα τα μέτωπα δέχεται ανοίκειες και ύπουλες επιθέσεις, από εγχώρια, πιθανόν δε και διεθνή κέντρα, οι οποίες χαρακτηρίζονται από ακραία επιθετικότητα, ερειστικότητα και απίστευτα ψέματα, δολοπλοκίες, συκοφαντίες, υπερβολές και ότι άλλο τοξικό μπορεί να φανταστεί κανείς σε μια πολιτική αντιπαράθεση. Λυπάμαι που θα το πω αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ βαράει τα νταούλια και οι κυβερνητικοί χορεύουν ζαλισμένοι, απολογούμενοι, εξηγώντας τα αυτονόητα, μη δρώντες αλλά αντι-δρώντες απλώς.
Αυτό που ενοχλεί δεν είναι η ανοίκεια ένταση των επιθέσεων αλλά το ψέμα, η στρεψοδικία, η διαστρέβλωση και κυρίως, η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.
Και μπορεί η κυβέρνηση να αντιδρά επιτυχώς, το οχυρό να μένει όρθιο, αλλά κάθε φορά να φεύγει ένα κομμάτι, έστω και μικρό, ελάχιστο.
Συκοφαντείτε, συκοφαντείτε και κάτι θα μείνει", είχε πει ο Γκέμπελς.
Δημόσια και ιδιωτικά έργα νευραλγικής σημασίας αρχίζουν η ολοκληρώνονται, δρόμοι κτίρια αεροδρόμια, έργα μετρό, αυτοκινητόδρομοι ενώ μεγάλες επενδύσεις εγκαθιστά ή θα εγκατασταθούν, η χώρα αλλάζει οικονομικές κατηγορίες και επενδυτικές βαθμίδες, αίρονται περιορισμοί δεκαετίας και, αλλά η δημόσια συζήτηση κατευθύνεται συνεχώς προς διερεύνηση κατινισμών, τάχαμου σκανδάλων, αβλεψιών απέναντι σε καταστάσεις στις οποίες κανένας δεν θα μπορούσε να έχει αντιδράσει και πολύ διαφορετικά. Όπως είναι ο κορωνοϊός οποίος πήγε πίσω τη διακυβέρνηση της χώρας για 2 ολόκληρα χρόνια, διότι βέβαια οι πόροι είναι περιορισμένοι και επιπλέον άνθρωποι οι οποίοι θα μπορούσαν να δράσουν, προσπαθούσαν να προφυλαχθούν ή να προφυλάξουν άλλους από τον ιό εμβολιασμενοι ή μη, τουλάχιστον για μια διετία.
Και πάλι πολλά επιτεύχθηκαν.
Για να μη μιλήσουμε φυσικά για τις Ενοπλες Δυνάμεις όπου και εδώ έγινε και γίνεται ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ αντί να ακούγεται το « θα το ρισκάρουμε» ή το απίστευτα αφελές «θα τα βρουν οι λαοί μεταξύ τους δεν χρειάζεται να αγοράζουμε όπλα» και και άλλα ευτράπελα. Συν τις νουθεσίες περίεργων "αναλυτών" οι οποίοι επιδιώκουν να σύρουν τη χώρα σε περιπέτειες μακριά από το φυσικό της χώρο και κοντά σε επιθετικούς γείτονες ή άλλες κστσφσνώς εχθρικές προς τη χώρα μας μεγάλες δυνάμεις.
Οι οποίες για κάθε περιστασιακή υποστήριξη που μας έδωσαν, ενώ πρόσφεραν στους Τούρκους τα πολλαπλάσια, πρόδωσαν την εμπιστοσύνη μας και η χώρα το πλήρωσε με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρών και απώλεια εθνικών εδαφών εδώ και έναν αιώνα ακριβώς.
Αλλά όχι, ο ΣΥΡΙΖΑ εκεί το βιολί του στις υπερβολές και τα ψέματα, και στη λατρεία της ανωμαλίας «μεγάλη αναταραχή θαυμάσια κατάσταση» που θα έλεγε και ο «Μέγας Τιμονιέρης» κι αυτό θα μπορούσε να έχει σαν αποτέλεσμα πολύς κόσμος να αρχίσει να νομίζει ότι τελικά όλοι ίδιοι είναι, και ξέρουμε πού οδηγεί αυτό το σενάριο.
Είναι καιρός η κυβέρνηση να περάσει σε μια επικοινωνιακή και όχι μόνον ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ούτως ώστε να στείλει όλα αυτά τα θρασίμια στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και να επιτρέψει και στο κόμμα, που δικαιωματικά θα έπρεπε να είναι αξιωματική αντιπολίτευση, να επιστρέψει, ούτως ώστε εάν και όποτε επρόκειτο να συμβεί μια κυβερνητική αλλαγή, αυτή να μην συνοδεύεται με απόπειρες αλλαγής της εθνικής πορείας της χώρας και προσπάθειες χειραγώγησης ανεξάρτητων αρχών και θεσμών.
Φθείρετε τους φθοροποιούς!
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι εκτός από αυτό που έλεγε ο κύριος Τσίπρας ότι πρέπει να υπάρξει συνολική αλλαγή και τα άλλα υπέροχα δημοκρατικά που είπε στην Εφημερίδα των Συντακτών που εγγυώνται αυτό που ξέρουμε όλοι: Στην απίθανη περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αλλοπρόσαλλος αρχηγός του που υπόσχεται θρασύτατα τα πάντα και τα αντίθετά τους, έβρισκε κάποιο τρόπο να ξανανέβει τα σκαλιά του Μαξίμου, δεν θα μιλούσαμε απλά για αλλαγή κυβέρνησης αλλά για αλλαγή αιώνα, ιστορικού, νομικού, πολιτισμικού και φυσικά πολιτικού. Και μην πάτε μακριά, ΑΥΤΟ ακριβώς ζήσαμε το 2015.
Είναι υποχρέωση όλων μας να διαδώσουμε το συγκεκριμένο ενδεχόμενο σε όσους είναι αλλοπαρμένοι και ακούν ακόμα τους ήχους της εφηβείας τους όντας μεσήλικες, ενώ η συγκεκριμένη μουσική έχει παύσει προ πολλού να παίζει. Άλλο μια τρυφερή ανάμνηση (αναπολώ και εγώ τις άγριες νύχτες μου στα μπαρ των Εξαρχείων δεκαετίες πριν), και άλλο να νομίζεις ότι αυτά τα οποία ακούς μόνο εσύ μέσα στο κεφάλι σου είναι η πραγματικότητα ή θα πρέπει ντε και καλά, , αναγκαστικά, να το ακούνε κι άλλοι.
Τουλάχιστον εμείς δεν θα πούμε ψέματα.
Κυβερνητική αλλαγή όπως την εννοεί ο κύριος Τσίπρας ο οποίος δεν μετανόησε και δεν υπαναχώρησε ούτε κατά κεραία από τα πιστεύω τους λόγους εκείνους οι οποίοι τον έστειλαν στην αντιπολίτευση, υπό τις παρούσες συνθήκες σημαίνει αλλαγή αιώνα. Προς τα πίσω. Το ζήσαμε και δεν υπάρχει περίπτωση να το ξαναζήσουμε.
YΓ: Κύριε Ανδρουλάκη, για τον Ανδρέα Λοβέρδο μη ξεχάσετε να πείτε αυτό που πολλοί περιμένουν από εσάς. Δεν μπορεί, είσαστε έντιμος άνθρωπος εσείς και πιστεύω ότι τελικά δε θα το ξεχάσετε. Εκτός και αν έχετε άλλες εντολές ή κατευθύνσεις από κάπου, πράγμα που προσωπικά όχι απλά αδυνατώ να το πιστέψω αλλά αδυνατώ και να το σκεφτώ. Αναμένουμε.
