klg έγραψε: 02 Αύγ 2022, 00:12
stavmanr έγραψε: 01 Αύγ 2022, 22:30
Τι θα πει "δεν υπάρχει ως"; Έχουμε διαφορετικές τάξεις ύπαρξης στη φυσική μας; Υπάρχει και η ενέργεια, και η πατάτα. Το πώς συνδέονται μεταξύ τους είναι εκείνο που μας προβληματίζει, όπως το πως συνδέονται όλα μεταξύ τους είναι αυτό που μας προβληματίζει.
Δεν υπάρχει καμία ενέργεια, δεν υπάρχουν τανυστές, δεν υπάρχουν regularity structures, δεν υπάρχουν SPDEs, δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Είναι μοντέλα που χρησιμοποιούμε ως approximations της
πραγματικότητας.
stavmanr έγραψε: 01 Αύγ 2022, 22:30
Δυστυχώς ή ευτυχώς, καθένας μιλά για ό,τι του κατέβει ούτως ή άλλως σε αυτό το θέμα.
Ό,τι και να πεις, είναι απλά ό,τι σου κατέβει, ακριβώς επειδή το πολυδιάστατο σύμπαν είναι εξαιρετικά πολύπλοκο για να ερμηνευτεί με όρους νευτώνειας φυσικής με την οποία μεγάλωσαν οι περισσότεροι στο σχολείο.
Αυτοί που ορίζεις ως "εκφραστές της πραγματικότητας" στη συζήτηση, έχουν φτάσει μέχρι το μήλο που πέφτει από το δέντρο στο κεφάλι του Νεύτωνα.
Η άποψή τους για τη σύγχρονη φυσική είναι η άποψη ενός ανθρώπου του μεσαίωνα για τη λειτουργία του κβαντικού υπολογιστή.
Έχε το απλά υπόψη.
Δεν ξέρω γιατί σε πείραξε τόσο πολύ η αναφορά στο Δέλτα. Σε τελική ανάλυση, το Δέλτα-τεστ ύπαρξης αντικειμενικής πραγματικότητας είναι πολύ απλό. Ας πηδήξει από τον Λευκό Πύργο (αν θυμάμαι σωστά) και θα δούμε αν το πεζοδρόμιο μοιράζεται τις ίδιος οντολογικές απόψεις με αυτόν για χυλούς ενέργειας. Σε τελική ο seismic δεν πιστεύει ότι υπάρχει καν το πεζοδρόμιο, he should be fine.
Όχι από τον Λευκό Πύργο, από την ταράτσα του Χίλτον ήταν το αίτημα. Το Χίλτον είναι πιο ψηλό...
Κοίτα, αυτό το "αίτημα", ήταν αντίδραση στην εμμονή κάποιων στο "γράμμα της κβαντομηχανικής", αγνοώντας το "πνεύμα" της.
Κάποιοι, ένθεν κακείθεν, βάζοντας μπροστά τα φίλτρα της ατομικής τους κοσμοθεωρίας, καταλήγουν σε μια παρερμηνεία και της αρχής της απροσδιοριστίας και του θεωρήματος του Bell και του (καθοριστικού) πειράματος του Alain Aspect αλλά και της καθιερωμένης ερμηνείας της σχολής της Κοπενχάγης.
Οι "ένθεν" της ρεαλιστικής ερμηνείας, πίνουν νερό στον ντετερμινισμό, αγνοώντας σημαντικά αποδεικτικά πειράματα.
Οι δε "κακείθεν" της θετικιστικής ερμηνείας, αγνοούν (εσκεμμένα;), πως τα σημαντικά αποδεικτικά πειράματα αφορούν τον μικρόκοσμο και πως η ίδια η ερμηνεία της Κοπενχάγης απορρίπτει την ρεαλιστική ερμηνεία για τον μικρόκοσμο και όχι για τον μακρόκοσμο.
Έτσι, υποστηρίζουν πως δεν υπάρχει κάποια πραγματικότητα στον μακρόκοσμο που να είναι αντικειμενική.
Δηλαδή να την αντιλαμβάνονται όλοι και να ισχύει για όλους.
Οπότε, το πήδημα από την ταράτσα του Χίλτον, ήταν μία πρόταση για να διαπιστώσουμε αν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα για τα δέκα χιλιαδες άτομα που θα περίμεναν στο ισόγειο να δουν τα αποτελέσματα της πτώσης.
Τέσπα, είπαμε...καθένας και η άποψή του.