το DNA ελληνων κι λοιπων βαλκανιων

[run]

https://www.protothema.gr/stories/artic ... n-v-meros/


Μελετώντας τα βιβλία "Η ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΤΟ DNA ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ" και "Η ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ", του Ομότιμου Καθηγητή Γενετικής και Γενετικής του Ανθρώπου του Α.Π.Θ. Κωνσταντίνου Τριανταφυλλίδη, βρίσκουμε ιδιαίτερα ενδιαφέροντα στοιχεία. Παραθέτουμε ορισμένα από αυτά, ξεκινώντας με το (και επίκαιρο λόγω επίσκεψης Ερντογάν -προκλήσεις Τούρκων) θέμα των Ελλήνων Μουσουλμάνων του νομού Ροδόπης. Με τις ιστορικές πτυχές του θέματος αυτού, θα ασχοληθούμε πολύ σύντομα. Ας δούμε τι δείχνει το DNA.





(Κ. Τριανταφυλλίδης)

Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι του νομού Ροδόπης, παρουσιάζουν κοινά γενετικά χαρακτηριστικά. "Τα συνολικά αποτελέσματα, στο επίπεδο του DNA, δεν καταδεικνύουν σημαντικές διαφορές στη γενετική σύσταση των δύο θρησκευτικών κοινοτήτων (Χριστιανοί και πεδινοί Μουσουλμάνοι) του Νομού Ροδόπης". Και βέβαια, υπάρχουν και οι Πομάκοι, που ζουν στον ορεινό όγκο της Ροδόπης. Αποτέλεσαν και αποτελούν αντικείμενο έρευνας από πολλούς και διακεκριμένους επιστήμονες.

Πιθανότερη είναι η εκδοχή οι Πομάκοι να "αντιπροσωπεύουν" απογόνους των αρχαίων Θρακών. Όπως γράφει ο Κ. Τριανταφυλλίδης, ένα πολύ χαρακτηριστικό τους στοιχείο είναι η παραλλαγή της αιμοσφαιρίνης που ονομάζεται αιμοσφαιρίνη HbO – Arab, που παρουσιάζει τη μεγαλύτερη συχνότητα παγκοσμίως στους Έλληνες Πομάκους και δημιουργήθηκε πριν 2.000 χρόνια περίπου.

Πρόσφατες έρευνες, απέδειξαν ότι οι Πομάκοι βρίσκονται γενετικά πλησιέστερα στους Ευρωπαίους και τους Έλληνες, παρά σε Αφρικανούς ή Ασιάτες.


(Alberto Piazza - Γενετιστής)

Υπήρξαν κάποιοι επιστήμονες (;), οι οποίοι υποστήριξαν ότι οι Πομάκοι κατάγονται από αρχαίες αφρικανικές φυλές και άλλοι, που υποστήριξαν ότι κατάγονται από μογγολικές φυλές που κατοικούσαν στη Μικρά Ασία. Η ανάλυση της γενετικής σύστασης των Πομάκων με τον DNA προσδιορισμό των αλληλόμορφων γονιδίων που καθορίζουν λευκοκυτταρικά αντιγόνα (HLA), έδειξε ότι οι πληθυσμιακές ομάδες που βρίσκονται γενετικά πλησιέστερα προς τους Πομάκους είναι οι Έλληνες και οι Βούλγαροι, παρά οι Τούρκοι. (Ας μην ξεχνάμε ότι πολλές χιλιάδες Πομάκοι ζουν και στη Βουλγαρία).

Τα αποτελέσματα των ερευνών των γενετιστών, επιβεβαιώνουν τον Πέτρο Θεοχαρίδη, ο οποίος στο βιβλίο του "Πομάκοι: Οι Μουσουλμάνοι της Ροδόπης, Ιστορία, Προέλευση, Γλώσσα, Θρησκεία",( Ξάνθη, 1995) διατύπωσε την άποψη ότι οι Πομάκοι αποτελούν γηγενή πληθυσμό της Θράκης, ο οποίος εξισλαμίστηκε (πιθανότατα τον 17ο αιώνα), όπως βέβαια και οι υπόλοιποι Έλληνες Μουσουλμάνοι της Ροδόπης.


(Αρχαίοι Σλάβοι)


Η γενετική σύσταση Σαρακατσάνων, Βλάχων, Ελλήνων από τη Γεωργία και των Ρομά

Ας δούμε τώρα τι έδειξε η έρευνα του DNA ορισμένων άλλων πληθυσμιακών υποομάδων της Ελλάδας.

Ξεκινάμε από τους Σαρακατσάνους, με τους οποίους ασχοληθήκαμε πρόσφατα και θα ασχοληθούμε και στο μέλλον.

Ο Δανός Carsten Hoeg, όπως είχαμε αναφέρει ήταν εκείνος που το 1925 – 1926, διατύπωσε την άποψη ότι οι Σαρακατσάνοι είναι αρχαίο νομαδικό ελληνικό φύλο.


(Γκέγκηδες)


Το DNA, τον επιβεβαιώνει! Οι Σαρακατσάνοι δείχνουν μεγάλη γενετική ομοιότητα με τον υπόλοιπο ελληνικό πληθυσμό. Και από την ανάλυση του μιτοχονδριακού DNA των Σαρακατσάνων δείχνει, κατά τον Κ. Τριανταφυλλίδη ότι "το 80% περίπου του σημερινού μιτοχονδριακού DNA αποθέματος των Σαρακατσαναίων προέρχεται από προγόνους που ζούσαν την Ύστερη Παλαιολιθική εποχή στον ελλαδικό γεωγραφικό χώρο, όπως και των υπόλοιπων Ελλήνων".

Η γενετική σύσταση των Βλάχων (με τους οποίους επίσης θα ασχοληθούμε εκτενώς), είναι περίπλοκη. Είναι γνωστές η προσπάθεια και η προπαγάνδα των Ρουμάνων (και λιγότερο των Ιταλών), να προσεταιριστούν τους βλαχόφωνους Έλληνες (κυρίως μεταξύ 1870 και 1943), χωρίς όμως να τα καταφέρουν.

Η γενετική εξέταση, δύο πληθυσμιακών δειγμάτων Βλάχων από το Dukasi της Αλβανίας και το Krusovo της FYROM, έδειξε ότι οι πληθυσμοί των Βλάχων αυτών, δεν έχουν στενή γενετική συγγένεια μεταξύ τους, αλλά ούτε και με τους Αλβανούς ή τους Σλάβους των Σκοπίων, τους Ρουμάνους ή τους Έλληνες της Θράκης.

Επίσης από τις πολυμορφικές αλληλουχίες Alu, αποδείχτηκε ότι οι Βλάχοι ανήκουν στους βαλκανικούς πληθυσμούς, ενώ οι γενετικοί δείκτες του μιτοχονδρίου και του χρωμασώματος Υ, πληθυσμών Βλάχων από Αλβανία, FYROM και Ρουμανία, έδειξαν ότι οι Βλάχοι δεν αποτελούν μια γενετικά ομοιογενή ομάδα που να διαχωρίζεται από τις υπόλοιπες βαλκανικές πληθυσμιακές ομάδες. Οι περισσότεροι πληθυσμοί των Βλάχων είναι γενετικά πιο κοντά στους Έλληνες, παρά στους Ιταλούς, κάτι το οποίο επιβεβαιώνει την άποψη ότι οι Βλάχοι προέκυψαν από εκλατινισμένο ελληνικό πληθυσμό (με πιθανές επιγαμίες με Ρωμαίους)


(Oθωμανικός στρατός)


Για τη γενετική σύσταση των Ελλήνων της Γεωργίας, μελετήθηκε ο πληθυσμός των Ελλήνων της Τσάλκα, πόλης της Γεωργίας όπου ως το 1990, όποτε άρχισε ο επαναπατρισμός τους, ζούσαν 30.000 Έλληνες.

Οι Έλληνες της Τσάλκα διαφέρουν από τους Γεωργιανούς ως προς το μιτοχονδριακό DNA. Επίσης, οι παλιννοστούντες από την Τσάλκα έχουν παρόμοια γενετική σύσταση με τους Έλληνες που κατοικούν στη μητροπολιτική Ελλάδα. Αυτά τα αποτελέσματα, οφείλονται, σύμφωνα με τον Κ. Τριανταφυλλίδη, στην έλλειψη μεικτών γάμων και την απουσία σημαντικής γονιδιακής ροής μεταξύ Ελλήνων και Γεωργιανών.

Με τους Ρομά (Αθίγγανους), έχουμε ασχοληθεί εκτενώς σε τουλάχιστον τρία άρθρα. Μέσα από αυτά, έβγαινε το συμπέρασμα ότι αρχική τους κοιτίδα είναι η Ινδία.

Η εξέταση των δεικτών DNA των Ελλήνων Ρομά αλλά και Ρομά που ζουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, επιβεβαιώνει το συμπέρασμά μας αυτό. "Η πιο συχνή γενετική σύσταση στο χρωμόσωμα Υ των Ελλήνων Roma ανήκει στη γενεαλογική (υποαπλοομάδα) VJ – 68. Η γενετική σύσταση αυτή εντοπίστηκε κυρίως στην Ινδία και το Πακιστάν. Επιπλέον, οι παραλλαγές DNA του πληθυσμού των Roma έδειξαν μεγαλύτερη συγγένεια (85,2%) με τους Ινδούς, παρά με τους υπόλοιπους Έλληνες" (Κ. Τριανταφυλλίδης).


(Τόσκηδες)


Τελικό συμπέρασμα των γενετικών ερευνών;

Φαίνεται ότι οι Roma της Ελλάδας και όλης της Ευρώπης, είναι απόγονοι ενός προγονικού πληθυσμού της Ινδίας που είναι γνωστοί ως Doma ή Domna. Οι πρόγονοι των Ευρωπαίων Roma ξεκίνησαν το "ταξίδι" τους από το Παντζάμπ, επαρχία της ΒΔ Ινδίας, πριν 1.500 χρόνια.

Το DNA των γειτονικών μας λαών- Ιταλοί

Ας ξεκινήσουμε με μία σύγκριση της γενετικής σύστασης των Ελλήνων με εκείνη των Ιταλών.

Είναι γνωστό ότι από τον 12ο π.Χ. αιώνα, οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ιδρύσει σπουδαίες αποικίες στη Σικελία. Ο όρος "Μεγάλη Ελλάδα" αναφέρεται στις ελληνικές αποικίες στη νότια Ιταλία και τη Σικελία κατά την αρχαϊκή και την κλασική περίοδο και αποτελεί σαφές δείγμα της σημαντικής ελληνικής παρουσίας στη γειτονική χώρα.

Από τις έρευνες διαπιστώθηκε ότι υπάρχει μεγαλύτερη γενετική συγγένεια ανάμεσα στους σημερινούς Έλληνες και τους σημερινούς κατοίκους της Ιταλίας απ' ότι ανάμεσα στους Έλληνες και τους άλλους μεσογειακούς λαούς.

Με βάση τους απλούς νουκλεοτιδικούς δείκτες αποδείχτηκε ότι οι Έλληνες παρουσιάζουν μεγαλύτερη γενετική συγγένεια με τους Ιταλούς και ακολούθως με τους Ισπανούς.

Κάνουμε εδώ μία παρένθεση.

Επειδή μερικοί αναγνώστες πιστεύουν ότι μόνο εμείς ,οι Έλληνες, ασχολούμαστε με το DNA και ότι όλα όσα αναφέραμε στα δυο άρθρα για το DNA είναι αποτελέσματα ερευνών αποκλειστικά του κυρίου Τριανταφυλλίδη, να τονίσουμε ότι π.χ. με τη γενετική ιστορία της Ιταλίας είχε ασχοληθεί ήδη από το 1988 ο καθηγητής Alberto Piazza και η ομάδα του.

Ο δε Κ. Τριανταφυλλίδης στα δύο βιβλία του που έχουμε στη διάθεση μας, χρησιμοποιεί εκτός από δικές του απόψεις και έρευνες, μία ογκωδέστατη βιβλιογραφία αποτελούμενη από 366 ξενόγλωσσα και 64 γραμμένα στην ελληνική γλώσσα βιβλία.

Το τελευταίο συμπέρασμα για παράδειγμα ότι οι Έλληνες μοιάζουν περισσότερο με τους Ιταλούς και τους Ισπανούς από ότι με τους άλλους μεσογειακούς λαούς τεκμηριώνεται σε δημοσιεύσεις των M.F. Seldin, R. Shigeta κ.ά. (PLoS Genet . 2 : e 143), C. Tian, R. Plenge κ.ά (PLoS Genet . 4 : e 4) και C. Tian, R. Cosoy κ.ά (Molecular Medicine 15 : 371-383).

Κλείνουμε την παρένθεση και επιστρέφουμε στη γενετική ομοιότητα Ελλήνων και Ιταλών.

Η γενετική (DNA) υπογραφή των Ελλήνων είναι εμφανής στη γενετική δεξαμενή των σημερινών κατοίκων της νότιας Ιταλίας και Ιταλίας τονίζει ο Κ. Τριανταφυλλίδης, που συνεχίζει, γράφοντας ότι η γενετική ομοιότητα μεταξύ των κατοίκων των δύο περιοχών επιμένει χρονικά.

Έλληνες και Αλβανοί

Από τη σύγκριση της γενετικής σύστασης των Αλβανών (συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών από την Αλβανία στη χώρα μας καθώς και Αλβανών του Κοσόβου) όταν λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος της συχνότητας των γενετικών δεικτών, προκύπτει ότι η γενετική σύσταση των Αλβανών διαφέρει από εκείνη των Ελλήνων.

Από τη σύγκριση της γενετικής σύστασης του βόρειου και νότιου αλβανικού πληθυσμού με την αντίστοιχη των Ελλήνων προκύπτει ότι η πληθυσμιακή ομάδα των Τόσκηδων (κάτοικοι της νότιας Αλβανίας) ομαδοποιείται πιο κοντά με τους Έλληνες παρά με τους Γκέγκηδες (κατοίκους της βόρειας Αλβανίας).

Οι Σλάβοι της FYROM

Η FYROM, Vardarska Banovica (Επαρχία του Βαρδάρη) του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας από το 1929 ως το 1941 (για να μην ξεχνάμε...) κατοικείται σε ποσοστό 64% από Σλάβους, 25% Αλβανούς και από Έλληνες, Βόσνιους, Σέρβους, Ρομά και Τούρκους σε ποσοστό 11% περίπου.

Οι γενετικές έρευνες στους Σλάβους της FYROM έδειξαν ότι παρά τη γεωγραφική γειτνίαση ,η προγονική πατρική πλευρική γενετική σύσταση των Ελλήνων διαφέρει σημαντικά από αυτή των Σλάβων της FYROM.

Αλλοδαποί επιστήμονες διαπίστωσαν ότι πληθυσμιακό δείγμα από τη FYROM έδειχνε μεγαλύτερη γενετική συγγένεια με τους Βούλγαρους, έπειτα με τους Σέρβους και μικρότερη γενετική συγγένεια με τους Κροάτες.

Τα αποτελέσματα αυτά αποδεικνύουν ότι οι Σλάβοι της Π.Γ.Δ.Μ. εντάσσονται μεταξύ των σλαβικών λαών, ενώ τα όσα ισχυρίζονται περί της καταγωγής τους, ότι δηλαδή είναι απόγονοι αρχαίων Μακεδόνων, απορρίπτονται ακόμη και από Σλάβους γενετιστές, καταλήγει ο Κ. Τριανταφυλλίδης.

Έλληνες και Βούλγαροι

Με βάση τις συχνότητες δύο γονιδίων (HLA-A και Β) που καθορίζουν λευκοκυτταρικά αντιγόνα, συγκροτήθηκε φυλογενετικό δέντρο. Σε αυτό οι Βούλγαροι είναι πιο στενά γενετικά συγγενείς με τους Τούρκους, τους Αρμένιους και τους Ιταλούς ενώ οι Έλληνες και οι Ελληνοκύπριοι συγκροτούν ενιαίο φυλογενετικό κλάδο.

Τα γενετικά αποτελέσματα παρέχουν ισχυρή γενετική υποστήριξη σε ιστορικά δεδομένα ότι η γενετική σύσταση των κατοίκων της Ελλάδας διαφέρει από αυτή των κατοίκων της Βουλγαρίας. Η σημερινή σύνθεση των κατοίκων της γειτονικής χώρας προέρχεται από κατοίκους που ζούσαν στην περιοχή ως τον 5ο μ.Χ. αιώνα και την επιμειξία τους κυρίως με Σλάβους και πρωτο-Βουλγάρους.

Έλληνες και Τούρκοι: Η... ανατρεπτική έκπληξη της γενετικής

Τα αποτελέσματα των γενετικών ερευνών στους Τούρκους μάλλον θα εκπλήξουν πολλούς και θα αποδείξουν ότι η επιστήμη οφείλει και πρέπει να αποκαλύπτει πάντα την αλήθεια όποια και αν είναι αυτή.

Το πρώτο συμπέρασμα είναι, κατά τον Κ. Τριανταφυλλίδη, το εξής: «... σε όλες τις γενετικές έρευνες των Ελλήνων αποκαλύφθηκε ελάχιστη μογγολική διείσδυση στο DNA τους. Ως εκ τούτου, οι Έλληνες, εξαιτίας θρησκευτικών, πολιτισμικών, γλωσσικών, ηθολογικών και άλλων λόγων, δεν ήρθαν σε μεγάλο βαθμό σε επιμιξίες με Τούρκους με μογγολική καταγωγή».

Συνοπτικά τα γενετικά αποτελέσματα δείχνουν ότι:

α) ο πληθυσμός της Τουρκίας δημιουργήθηκε από την επιμειξία των απογόνων ντόπιου πληθυσμού που ζούσε στην Ανατολία από τους προϊστορικούς χρόνους ,με άντρες και γυναίκες μογγολικής καταγωγής που διείσδυσαν στην περιοχή μετά τον 11ο αιώνα μ.Χ. Η Τουρκία όπως και η Ουγγαρία αποτελούν παραδείγματα πληθυσμών όπου μία πληθυσμιακή μειοψηφία επιβάλλει τη γλώσσα της όχι όμως και το DNA της στους γηγενείς κατοίκους.

β) Τουλάχιστον 25%-30% των σημερινών κατοίκων της Τουρκίας προέρχεται από ασιατικούς πληθυσμούς (μογγολική καταγωγή).

γ) Ο σημερινός πληθυσμός της Τουρκίας είναι πιο κοντά με βαλκανικούς πληθυσμούς (όπως απέδειξαν οι D. Comas, H. Schmidt κ.ά το 2004), γεγονός που δείχνει γονιδιακή ροή από τους Έλληνες και τους άλλους λαούς της οθωμανικής αυτοκρατορίας προς τους σημερινούς Τούρκους.

Κάπου εδώ κλείνει η πρώτη προσέγγιση στο θέμα το DNA των Ελλήνων και των άλλων βαλκανικών λαών. Αν χρειαστεί θα επανέλθουμε σε μελλοντικό μας άρθρο.

Υ.Γ. Τα τελευταία τρία άρθρα μας (για το λουλούδι, το Σούλι και το Α' μέρος από το DNA) είχαν εκατοντάδες σχόλια. Θα έπρεπε να γράψουμε ένα άρθρο... απάντηση σε σχόλια για να είμαστε ειλικρινείς, κάτι βέβαια ανέφικτο. Ευχαριστούμε θερμά, ωστόσο αισθανόμαστε την ανάγκη να αναφερθούμε σε κάποιους αναγνώστες που σχολίασαν τα αλβανικά τοπωνύμια στον ελλαδικό χώρο. Βέβαια υπάρχουν αλβανικά, σλαβικά, τουρκικά και λοιπά τοπωνύμια στην Ελλάδα. Όπως υπάρχουν αντίστοιχα ελληνικά στα υπόλοιπα Βαλκάνια. Όχι όμως και τα Μέγαρα, που αναφέρει ο Ησίοδος (8ος π.Χ. αιώνας) ή τα Γιάννενα (αναφέρονται ως Ιωαννίνη τον 9ο αιώνα και Ιωαννινά τον 10ο αιώνα, από κτήματα της μονής ή εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη) αλβανικά τοπωνύμια…

Πηγές:

Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης, "Η Γενετική Καταγωγή των Ελλήνων", εκδόσεις Κυριακίδη, 2016.

Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης, "Η Γενετική Ιστορία της Ελλάδας", Β' Έκδοση, Εκδόσεις Κυριακίδη, 2014.

Θεόδωρος Γ. Γιαννόπουλος, "Πόθεν και Πότε οι Έλληνες", Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2014.

[run]

Οι σημερινοί Έλληνες είναι γενετικά παρόμοιοι σε μεγάλο βαθμό με τους Μυκηναίους σύμφωνα με τα κυριότερα ευρήματα μιας νέας πρωτοποριακής έρευνας Ελλήνων και ξένων επιστημόνων, οι οποίοι για πρώτοι φορά ανέλυσαν το αρχαίο DNA Μυκηναίων και Μινωιτών και το συνέκριναν με άλλους πληθυσμούς και με τους σύγχρονους Έλληνες.

Η αρχαιογενετική μελέτη, με επικεφαλής δύο Έλληνες γενετιστές του εξωτερικού, τον Ιωσήφ Λαζαρίδη του Τμήματος Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ της Βοστώνης και τον Γιώργο Σταματογιαννόπουλο του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σιάτλ, η οποία δημοσιεύθηκε στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό «Nature», εστίασε στην εποχή του Χαλκού (3η-2η χιλιετία π.Χ.).

Οι Μινωίτες και οι Μυκηναίοι είχαν μεγάλες γενετικές συγγένειες μεταξύ τους παρά τις όποιες διαφορές τους, κατάγονταν και οι δύο κυρίως από τους πρώτους νεολιθικούς γεωργούς στην περιοχή του Αιγαίου.

Η προέλευση των Μυκηναίων και των Μινωιτών απασχολεί τους αρχαιολόγους για πάνω από έναν αιώνα και οι σχετικές εκτιμήσεις βασίζονταν έως τώρα κυρίως σε αρχαιολογικά και γλωσσολογικά δεδομένα. Η νέα μελέτη ρίχνει πλέον νέο γενετικό φως στην καταγωγή τους, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι Μινωίτες -οι δημιουργοί της πρώτης ευρωπαϊκής γραφής (της Γραμμικής Α, που δεν έχει ακόμη διαβασθεί)- είχαν βαθιές ρίζες στο Αιγαίο και δεν προέρχονταν από κάποιον άλλο μακρινό εξελιγμένο πολιτισμό εκτός αιγαιακού χώρου.

Η γενετική ανάλυση συμπεραίνει ότι οι αρχικοί πρόγονοι τόσο των Μινωιτών όσο και των Μυκηναίων ήσαν κατά βάση ντόπιοι γεωργικοί πληθυσμοί από τη νεολιθική Δυτική Ανατολία, την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου.

Για πρώτη φορά μελετήθηκαν δείγματα αρχαίου DNA από οστά και δόντια 19 ατόμων, μεταξύ των οποίων δέκα Μινωιτών από την Κρήτη, από τις τοποθεσίες της Ιεράς Μονής Οδηγήτριας στα νότια του νομού Ηρακλείου και του σπηλαίου του Αγίου Χαραλάμπους στο οροπέδιο του Λασιθίου (2900-1700 π.Χ.), τεσσάρων Μυκηναίων από την Αργολίδα της Πελοποννήσου και τη Σαλαμίνα (1700-1200 π.Χ.) και τριών κατοίκων της νοτιοδυτικής Ανατολίας στην Τουρκία (2800-1800 π.Χ.).

Αυτά τα αρχαία γονιδιώματα συγκρίθηκαν με το αρχαίο DNA 332 ανθρώπων από γειτονικές χώρες και 2.616 συγχρόνων (μεταξύ των οποίων δύο σημερινών Κρητών).

Όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) ο Ι. Λαζαρίδης, «οι πρώτοι Νεολιθικοί πληθυσμοί της δυτικής Ανατολίας και της Ελλάδας ήσαν εξαιρετικά ομοιογενείς, απόγονοι ενός κοινού πρωτο-γεωργικού πληθυσμού που εξαπλώθηκε από την 7η χιλιετία π.Χ. ανά την Ευρώπη.

Τα νέα δεδομένα της μελέτης μας αποδεικνύουν πως τόσο οι Μυκηναίοι όσο και Μινωίτες προέρχονται κατά βάση, σε ποσοστό 75% έως 85%, από αυτό τον πρωτο-γεωργικό πληθυσμό».



Η ανατολική και η βόρεια γενετική συνεισφορά

Η έρευνα δείχνει ότι τόσο στους Μυκηναίους όσο και στους Μινωίτες υπάρχει επίσης μια μικρότερη ανατολική γενετική επιρροή, σε ποσοστό 10% έως 15%, από τη Δυτική Ασία, η οποία σχετίζεται με τους αρχαίους κατοίκους του Καυκάσου, της Αρμενίας και του Ιράν. Όμως οι Μυκηναίοι διέφεραν από τους Μινωίτες, επειδή είχαν στο DNA τους και μια βόρεια γενετική «συνεισφορά» από κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες της ανατολικής Ευρώπης και της Σιβηρίας.

Αντίθετα, οι Μινωίτες δεν εμφανίζουν τέτοια γενετική κληρονομιά από τους πληθυσμούς των βορείων στεππών. Αυτό, κατά τους ερευνητές, σημαίνει ότι οι μετανάστες-επιδρομείς από το Βορρά εξαπλώθηκαν στην ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά δεν έφθασαν έως τη μινωική Κρήτη.

Σύμφωνα με τον κ. Λαζαρίδη, «οι Μυκηναίοι είναι γενετικά παρόμοιοι με τους Μινωίτες, αλλά έχουν κι ένα μικρό ποσοστό προέλευσης, της τάξης του 5% έως 15%, από βόρειους αρχαίους πληθυσμούς της ανατολικής Ευρώπης και Σιβηρίας, το οποίο δεν έχουν οι Μινωίτες. Αυτή η γενετική συνιστώσα φαίνεται πως εξαπλώθηκε μετά το 3.000 π.Χ. δυτικά σε όλη την Ευρώπη, μέσω ποιμενικών πληθυσμών από τις στέπες, που βρίσκονταν βόρεια από τον Εύξεινο Πόντο και την Κασπία».

Όπως αναφέρει ο Έλληνας επιστήμονας, «η ακριβής γεωγραφική προέλευση και η διαδρομή αυτών των βορείων και ανατολικών επιρροών θα διευκρινιστεί καλύτερα στο μέλλον, με δειγματοληψία περισσοτέρων γειτονικών αρχαίων πληθυσμών. Υποδεικνύει πάντως κάποιο βαθμό πληθυσμιακής μετακίνησης προς τον Αιγαιακό χώρο, ένα αρκετά εύλογο συμπέρασμα, αφού η Ελλάδα είναι η γεωγραφική γέφυρα ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Ασία».

Η μελέτη δείχνει ότι «μετανάστες» από περιοχές βόρεια και ανατολικά του Αιγαίου μπορεί να συνέβαλαν στην ανάδυση των μεγάλων Αιγαιακών πολιτισμών της Εποχής του Χαλκού κατά τη δεύτερη και τρίτη χιλιετία π.Χ.

Όμως η έρευνα δεν διαπίστωσε κάποιο διακριτό γενετικό «αποτύπωμα» ούτε των Αιγυπτίων ούτε των Φοινίκων στο DNA των Μινωιτών ή των Μυκηναίων.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, «αυτό οδηγεί σε απόρριψη της υπόθεσης ότι οι πολιτισμοί του Αιγαίου δημιουργήθηκαν από μετανάστες που προέρχονταν από παλαιούς πολιτισμούς εκείνων των περιοχών (Μέσης Ανατολής ή Αφρικής)».

Η γενετική συνέχεια των Ελλήνων

Όσον αφορά τους σημερινούς Έλληνες, η έρευνα δείχνει ότι είναι γενετικά παρόμοιοι με τους Μυκηναίους, οι οποίοι ήσαν οι πρώτοι που έγραψαν την Ελληνική γλώσσα με τη Γραμμική Β.

Όπως είναι αναμενόμενο, με το πέρασμα του χρόνου έχει σήμερα πια επέλθει μια επιπλέον μείωση της γενετικής επιρροής των πρωτο-γεωργών.

«Το κύριο συμπέρασμα από την μελέτη μας», υπογραμμίζει ο κ. Λαζαρίδης, «είναι πως η πληθυσμιακή ιστορία της Ελλάδας έχει χαρακτηριστικά σημαντικής γενετικής συνέχειας, αλλά όχι πλήρους απομόνωσης».

Οι ερευνητές τονίζουν ότι δυο βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν μελλοντικά, είναι πότε για πρώτη φορά οι κοινοί «ανατολικοί» πρόγονοι των Μινωιτών και των Μυκηναίων έφθασαν στο Αιγαίο και κατά πόσο οι «βόρειοι» πρόγονοι των Μυκηναίων έκαναν σποραδικές διεισδύσεις στην Ελλάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα ή μία γρήγορη και μαζική μετανάστευση, όπως συνέβη στην Κεντρική Ευρώπη.

Άσχετα πάντως με τις απαντήσεις στα δύο αυτά ερωτήματα, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι υπήρξαν δύο τουλάχιστον μεταναστευτικά ρεύματα προς το Αιγαίο, ένα από την Ανατολή και ένα από το Βορρά, τα οποία ήλθαν να προστεθούν στην αρχική μετανάστευση και διασπορά στον αιγαιακό και ελληνικό χώρο των εξ Ανατολής πρώτων γεωργών ήδη πολύ πριν την Εποχή του Χαλκού.

Σύμφωνα με τον κ. Λαζαρίδη, «είναι αξιοσημείωτο πόσο συνεχής έχει υπάρξει η κληρονομιά των πρώτων Ευρωπαίων γεωργών στην Ελλάδα και σε άλλες περιοχές της νότιας Ευρώπης, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι πληθυσμοί τους ήσαν πλήρως απομονωμένοι. Οι Έλληνες δεν αναδύθηκαν πλήρως σχηματισμένοι από τα βάθη της προϊστορίας, αλλά στην πραγματικότητα ήσαν πάντα ένας λαός στη διαδικασία του γίγνεσθαι, ένα «έργο σε εξέλιξη», καθώς μεταναστευτικά στρώματα δια μέσου των εποχών έρχονταν να προστεθούν, αλλά ποτέ δεν έσβησαν τη γενετική κληρονομιά των πληθυσμών της Εποχής του Χαλκού».

Στη μελέτη συμμετείχαν κορυφαίοι ξένοι επιστήμονες, όπως ο εξελικτικός γενετιστής Ντέηβιντ Ράιχ του Χάρβαρντ και ο Γιοχάνε Κράουζε, διευθυντής του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για την Μελέτη της Ανθρώπινης Ιστορίας στην Ιένα της Γερμανίας.

Από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν επίσης οι Γιάννης Σταματογιαννόπουλος και Δήμητρα Λοτάκη (Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον), Γιάννης Μανιάτης (Εργαστήριο Αρχαιομετρίας «Δημόκριτου»), Μανώλης Μιχαλοδημητράκης (Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης), Γιώργος Κορρές (Τμήμα Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών) και οι αρχαιολόγοι Γιάννης Τζεδάκης, Αντώνης Βασιλάκης, Αναστασία Παπαθανασίου και Ελένη Κονσολάκη-Γιαννοπούλου.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

μυκηναίοι κι μινωιτες παρομοιο ντ εν έι με τους σημερινους ελληνες

[The Rebel]

10/05/2021
Ανατροπή: Η Μεγάλη Στέπα μεταξύ Ουραλίων - Δούναβη & Μαύρης Θάλασσας η κοιτίδα του ελληνικού φύλου.
Τι δείχνει σχετική μελέτη ανάλυσης αρχαίου DNA;



Η Μεγάλη Στέπα, μια περιοχή που περικλείεται από τα Ουράλια Όρη, τον Δούναβη και την Μαύρη Θάλασσα, ή Εύξεινο Πόντο, φαίνεται πως είναι η κοιτίδα του ελληνικού φύλου.

Σύμφωνα με νέα μελέτη ανάλυσης αρχαίου DNA της περιοχής από Έλληνες και ξένους ερευνητές, έως τη Μέση Εποχή του Χαλκού πριν 4.000 έως 4.600 χρόνια, τα άτομα από το Βόρειο Αιγαίο είχαν πια σημαντικές γενετικές διαφορές σε σχέση με εκείνα κατά την Πρώιμη εποχή του Χαλκού.

Αυτοί οι άνθρωποι είχαν κατά περίπου το ήμισυ (50%) κοινή καταγωγή με τους ανθρώπους από την Ποντο-Κασπιακή Στέπα, μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή που εκτεινόταν ανάμεσα στους ποταμούς Δούναβη και Ουράλη και βόρεια της Μαύρης Θάλασσας.

Επίσης, με βάση τα γενετικά ευρήματα, οι σημερινοί Έλληνες είναι αρκετά όμοιοι γενετικά με εκείνους τους πληθυσμούς του Βορείου Αιγαίου του 2.000 π.Χ. Η μελέτη εκτιμά ότι τα μεταναστευτικά κύματα από τη Μεγάλη Στέπα βόρεια του Αιγαίου διαμόρφωσαν τη σημερινή Ελλάδα.



Όλα αυτά τα πιθανά μεταναστευτικά κύματα, σύμφωνα με τους ερευνητές, προηγήθηκαν χρονικά της εμφάνισης της πιο πρώιμης μορφής της ελληνικής γλώσσας, υποστηρίζοντας έτσι τις θεωρίες σχετικά με την ανάδυση της Πρωτο-Ελληνικής γλώσσας και την εξέλιξη των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών είτε στην Ανατολία είτε στη Στέπα του Πόντου-Κασπίας.

Σύμφωνα με έρευνα, ο Μινωικός πολιτισμός στην Κρήτη, ο Ελλαδικός πολιτισμός στην ηπειρωτική Ελλάδα και ο Κυκλαδικός πολιτισμός στα νησιά του Αιγαίου, παρά τις διαφορές τους στα ταφικά έθιμα, στην αρχιτεκτονική και στην τέχνη, είχαν γενετικές ομοιότητες στη διάρκεια της πρώιμης Εποχής του Χαλκού πριν περίπου 5.000 χρόνια.

Αυτή είναι η διαπίστωση μιας νέας διεθνούς επιστημονικής μελέτης ανάλυσης αρχαίου DNA της περιοχής από Έλληνες και ξένους ερευνητές, η οποία ρίχνει περισσότερο φως στην προέλευση των πρώτων σημαντικών πολιτισμών του Χαλκού στην Ευρώπη, στον ρόλο των μεταναστεύσεων και στην εμφάνιση των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών.

Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που «διάβασε» (αλληλούχισε) πλήρη γονιδιώματα από σκελετούς που βρέθηκαν σε διάφορες αρχαιολογικές τοποθεσίες στην περιοχή του Αιγαίου και του ευρύτερου ελλαδικού χώρου, συγκεκριμένα τέσσερα από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού και δύο από τη Μέση Εποχή του Χαλκού. Ακόμη αναλύθηκαν τα μιτοχονδριακά γονιδιώματα από άλλα 11 άτομα της πρώιμης Εποχής του Χαλκού.

Η ανάλυση όλων αυτών των γονιδιωμάτων επέτρεψε στους επιστήμονες να πραγματοποιήσουν δημογραφικές και στατιστικές αναλύσεις και να εξαγάγουν συμπεράσματα για τις ιστορίες των αρχαίων πληθυσμών της περιοχής.

Η ανάγνωση αρχαίου DNA αποτελεί ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα λόγω της φθοράς ενός τόσο παλαιού βιολογικού υλικού.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Χριστίνα Παπαγεωργοπούλου του Εργαστηρίου Φυσικής Ανθρωπολογίας του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και την Άννα-Σαπφώ Μαλασπίνα του Τμήματος Υπολογιστικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Λωζάννης και του Ελβετικού Ινστιτούτου Βιοπληροφορικής, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας «Cell», συμπέραναν ότι οι πρώτοι πολιτισμοί που έχτισαν μνημειακά ανάκτορα και αστικά κέντρα στην Ευρώπη, είναι πιο ομοιογενείς γενετικά από ό,τι αναμενόταν.

Τα ευρήματα, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι σημαντικά, επειδή υποδηλώνουν ότι σημαντικές καινοτομίες όπως η ανάπτυξη αστικών κέντρων, η χρήση μετάλλων και το εντατικό εμπόριο, που συνέβησαν κατά τη μετάβαση από τη Νεολιθική στην Εποχή του Χαλκού, δεν οφείλονταν μόνο στη μαζική μετανάστευση από την Ανατολή προς το Αιγαίο, όπως ήταν έως τώρα η επικρατούσα αντίληψη, αλλά επίσης στην πολιτισμική συνέχεια των τοπικών γεωργικών νεολιθικών πληθυσμών του Αιγαίου.

Οι πληθυσμοί του Αιγαίου της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού, με βάση τα παλαιογενετικά δεδομένα, φαίνεται πως διαμορφώθηκαν σε σχετικά μικρό βαθμό από τις εξ ανατολών μεταναστεύσεις.

Η Εποχή του Χαλκού στην Ευρασία χαρακτηρίστηκε από καθοριστικές αλλαγές στο κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, ορατές στην εμφάνιση των πρώτων μεγάλων αστικών κέντρων και ανακτόρων, που έθεσαν τα θεμέλια για τα σύγχρονα οικονομικά και πολιτικά συστήματα. Παρ' όλη όμως τη σημασία της κατανόησης της εμφάνισης αυτών των πρώτων ευρωπαϊκών πολιτισμών και της εξάπλωσης των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών, σύμφωνα με τους ερευνητές, η γενετική προέλευση των πληθυσμών πίσω από αυτή την κομβική μετάβαση από τη Νεολιθική Εποχή σε εκείνη του Χαλκού, καθώς και η συμβολή τους στο σημερινό ελληνικό πληθυσμό, παραμένουν διαφιλονικούμενα ζητήματα.

Περαιτέρω μελέτες ανάλυσης ολοκληρωμένων γονιδιωμάτων μεταξύ της Μεσολιθικής και της Εποχής του Χαλκού στις περιοχές της Αρμενίας και του Καυκάσου ελπίζεται ότι θα ρίξουν περισσότερο φως στην προέλευση των μεταναστεύσεων προς το Αιγαίο και στο καλύτερο «πάντρεμα» των παλαιογενετικών δεδομένων με τα αρχαιολογικά και τα γλωσσολογικά.

Στη νέα μελέτη συμμετείχαν πολλοί άλλοι Έλληνες ερευνητές από τις Εφορείες Αρχαιοτήτων της Κοζάνης και της Φλώρινας, καθώς επίσης τα πανεπιστήμια Δημοκρίτειο, Αριστοτέλειο και Αιγαίου.
https://www.pronews.gr/epistimes/985490 ... -me-ereyna
http://krasodad.blogspot.com/2021/05/dna-4000.html

[sharp]

Χάλια DNA, μην το συζητάς.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.


Τί να σου κάνει το DNA οταν ο Εγκέφαλος είναι σκατύβλαχος ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε.....


.

[The Rebel]

Ιουλίου 20, 2022
Το αρχαίο DNA αποκαλύπτει την προέλευση των πρώτων πολιτισμών της Εποχής του Χαλκού στην Ευρώπη.....


Σκελετός ενός από τα δύο άτομα που έζησαν στα μέσα της Εποχής του Χαλκού και του οποίου το πλήρες γονιδίωμα ανακατασκευάστηκε και αλληλουχήθηκε από την ομάδα της Λωζάνης. Προέρχεται από τον αρχαιολογικό χώρο της Ελάτης-Λογκά, στη Βόρεια Ελλάδα [Φωτ: Εφορεία Αρχαιοτήτων Κοζάνης, Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας, Δρ Γεωργία Καραμύτρου-Μεντεσίδη]

Οι πρώτοι πολιτισμοί που χτίζουν μνημειώδη παλάτια και αστικά κέντρα στην Ευρώπη είναι πιο γενετικά ομοιογενείς από το αναμενόμενο, σύμφωνα με την πρώτη μελέτη για την αλληλουχία ολόκληρων γονιδιωμάτων που συλλέχθηκαν από αρχαίους αρχαιολογικούς χώρους γύρω από το Αιγαίο Πέλαγος.

Παρά τις έντονες διαφορές στα ταφικά έθιμα, την αρχιτεκτονική και την τέχνη, ο μινωικός πολιτισμός στην Κρήτη, ο πολιτισμός στην ηπειρωτική Ελλάδα και ο κυκλαδίτικος πολιτισμός στα κυκλαδίτικα νησιά στο μέσο του Αιγαίου, ήταν γενετικά παρόμοια κατά την Πρώιμη εποχή του Χαλκού πριν από 5000 χρόνια.

Τα ευρήματα είναι σημαντικά διότι υποδηλώνει ότι σημαντικές καινοτομίες όπως η ανάπτυξη αστικών κέντρων, η χρήση μετάλλων και το εντατικό εμπόριο που πραγματοποιήθηκαν κατά τη μετάβαση από τη Νεολιθική στην Εποχή του Χαλκού δεν οφείλονταν μόνο στη μαζική μετανάστευση από τα ανατολικά του Αιγαίου, όπως πιστεύεται προηγουμένως, αλλά και από την πολιτιστική συνέχεια των τοπικών νεολιθικών ομάδων.



Τα γονιδιώματα της Ελλάδας, της Κυκλαδίτικης και της Μινωικής εποχής του Χαλκού (BA) αλληλουχούν.

3.000 π.Χ. Αιγαίοι είναι ομοιογενείς και προέρχονται κυρίως από νεολιθικούς αγρότες.

Η ροή γονιδίων που μοιάζει με Νεολιθικό Καύκασο και Πόντο (ΒΑ Pontic-Caspian Steppe) μοιάζει με το Αιγαίο.

Οι σημερινοί Έλληνες είναι γενετικά παρόμοιοι με τους 2.000 π.Χ. Αιγαίους από τη Βόρεια Ελλάδα.

Η μελέτη διαπιστώνει επίσης ότι κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού (4000-4.600 χρόνια πριν), άτομα από το βόρειο Αιγαίο ήταν σημαντικά διαφορετικά σε σύγκριση με αυτά της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού.
Αυτά τα άτομα μοιράστηκαν το ήμισυ της καταγωγής τους με ανθρώπους από την στέπα του Πόντου-Κασπίας, μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή που εκτείνεται μεταξύ του Δούναβη και των ποταμών Ουράλ και βόρεια της Μαύρης Θάλασσας, και ήταν πολύ παρόμοια με τους σημερινούς Έλληνες.(Δηλαδή οι σημερινοί Έλληνες είναι από τις στέπες και όχι από το Αιγαίο κατά 50% μας λέει αυτή η έρευνα...)

Χρονολογικές συντομογραφίες που χρησιμοποιούνται σε όλο το κείμενο: N-Neolithic, EN-Early Neolithic, LN-Late Neolithic, MNChL-Middle Neolithic to Chalcolithic, ChL-Chalcolithic, LNBA-Late Neolithic to Bronze Age, BA-Bronze Age, EBA-Early Bronze Age, EBA-Early Bronze Age , EMBA-Early to Middle Bronze Age, MBA-Middle Bronze Age, MLBA-Middle to Late Bronze Age, IA-Iron Age.

Ελλάδα.

Παλαιολιθική Εποχή.
Κατώτερη (Αρχαιότερη) Παλαιολιθική: 400.000/300.000 - 100.000 π.Χ.
Μέση Παλαιολιθική: 100.000 - 30.000 π.Χ.
Ανώτερη Παλαιολιθική: 30.000 - 10.000 π.Χ.
Μεσολιθική Εποχή 10.000-7000 π.Χ.

Νεολιθική Εποχή.
Α- Προκεραμεική: 6800- 6400 π.Χ.
Αρχαιότερη Νεολιθική: 6400-5800/5600 π.Χ.
Μέση ΝΑ: 5800/5600 -5300 π.Χ.
Νεότερη ΝΛ: 5300-4500 π.Χ.
[ΝΝ- Προδιμηνιακές φάσεις: 5300-4900/4800 π.Χ.
ΝΝ - Διμηνιακές φάσεις: 4900/4800-4600 π.Χ.]
Τελική ΝΛ ή Χαλκολιθική: 4500-3200 π.Χ.

Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν (συμπερασματικά φανερώνουν) ότι τα κύματα της μετανάστευσης των βοσκών από την στέπα του Πόντου-Κασπίας, ή πληθυσμών βόρεια του Αιγαίου Πελάγους που μεταφέρουν την στέπα του Πόντου-Κασπίας ως καταγωγή, σχηματίζουν τη σημερινή Ελλάδα. Αυτά τα πιθανά μεταναστευτικά κύματα προηγούνται όλων της εμφάνισης της πρώτης τεκμηριωμένης ελληνικής μορφής, υποστηρίζοντας θεωρίες που εξηγούν την εμφάνιση Πρωτο-Ελληνικών και την εξέλιξη των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών στην Ανατολία ή την περιοχή της Στέπας του Πόντου.

Οι κυκλαδίτικοι, οι μινωικοί και οι μυκηναϊκοί πολιτισμοί καθορίζουν την εποχή του χαλκού (BA) της Ελλάδας. Ο αστισμός, οι σύνθετες κοινωνικές δομές, η βιοτεχνία και η γεωργική εξειδίκευση και οι πρώτες μορφές γραφής χαρακτηρίζουν αυτήν την εικονική περίοδο. Κάνανε αλληλούχιση με έξι ολόκληρα γονιδιώματα πρώιμης έως μέσης ΒΑ, μαζί με 11 μιτοχονδριακά γονιδιώματα, δείγματα από τις τρεις καλλιέργειες ΒΑ του Αιγαίου. Τα γονιδιώματα της Πρώιμης «Early BA» (EBA) είναι ομοιογενή και προέρχονται το μεγαλύτερο μέρος της καταγωγής τους από τα Νεολιθικά Αιγαία γονιδιώματα, σε αντίθεση με προηγούμενες υποθέσεις ότι η πολιτιστική μετάβαση της Νεολιθικής-ΕΒΑ οφειλόταν σε μαζική εναλλαγή πληθυσμών. Το EBA των Αιγαίων διαμορφώθηκε από σχετικά μικρής κλίμακας μετανάστευση από το Ανατολικό Αιγαίο, όπως αποδεικνύεται από την καταγωγή που σχετίζεται με τον Καύκασο και εντοπίστηκε και στους Ανατολικούς. Σε αντίθεση, Μεσαίας εποχής άτομα BA (MBA) της Βόρειας Ελλάδας διαφέρουν από τους πληθυσμούς της ΕΒΑ, δείχνοντας 50% καταγωγή που σχετίζεται με την Πόντια-Κασπία Στέπα, με ημερομηνία περίπου 2.600-2.000 π.Χ. Τέτοια γεγονότα ροής γονιδίων κατά τη διάρκεια του MBA συνέβαλαν στη διαμόρφωση των σημερινών ελληνικών γονιδιωμάτων.

Η ομάδα πήρε δείγματα από καλά διατηρημένα σκελετικά κατάλοιπα σε αρχαιολογικούς χώρους. Ταξινόμησαν έξι ολόκληρα γονιδιώματα, τέσσερα και από τις τρεις καλλιέργειες κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού και δύο από μια Ελληνικής κουλτούρας περιβάλλον κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού.
Οι ερευνητές έκαναν αλληλούχιση επίσης στα μιτοχονδριακά γονιδιώματα από έντεκα άλλα άτομα από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού. Ο προσδιορισμός αλληλουχίας ολόκληρων γονιδιωμάτων παρείχε στους ερευνητές αρκετά δεδομένα για να πραγματοποιήσουν δημογραφικές και στατιστικές αναλύσεις σχετικά με τα ιστορικά του πληθυσμού.

Η αλληλουχία αρχαίων γονιδιωμάτων είναι μια τεράστια πρόκληση, ιδιαίτερα λόγω της υποβάθμισης του βιολογικού υλικού και της ανθρώπινης μόλυνσης. Η ερευνητική ομάδα στο CNAG-CRG, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης μέσω της μηχανικής μάθησης.

Σύμφωνα με τον Oscar Lao, επικεφαλής της ομάδας Genomics του πληθυσμού στο CNAG-CRG, «Αξιοποιώντας το γεγονός ότι ο αριθμός των δειγμάτων και η ποιότητα DNA που βρήκαμε είναι τεράστιος για αυτόν τον τύπο μελέτης, έχουμε αναπτύξει εξελιγμένα εργαλεία μηχανικής μάθησης για να ξεπεράσουμε προκλήσεις όπως ως χαμηλό βάθος κάλυψης, ζημιών και σύγχρονης ανθρώπινης μόλυνσης, ανοίγοντας την πόρτα για την εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης στα παλαιογενετικά δεδομένα. ""Η εφαρμογή της βαθιάς μάθησης σε δημογραφικά συμπεράσματα βάσει αρχαίων δειγμάτων μας επέτρεψε να ανακατασκευάσουμε τις προγονικές σχέσεις μεταξύ αρχαίων πληθυσμών και να συμπεράνουμε αξιόπιστα το μέγεθος και το χρόνο των μαζικών μεταναστευτικών γεγονότων που σηματοδότησαν την πολιτιστική μετάβαση από την Νεολιθική στην Εποχή του Χαλκού στο Αιγαίο", λέει η Όλγα Ντόλγκοβα, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στην ομάδα Genomics του πληθυσμού στο CNAG-CRG.

Η Εποχή του Χαλκού στην Ευρασία χαρακτηρίστηκε από σημαντικές αλλαγές σε κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, ορατές στην εμφάνιση των πρώτων μεγάλων αστικών κέντρων και μνημειακών ανακτόρων. Η αυξανόμενη οικονομική και πολιτιστική ανταλλαγή που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έθεσε τα θεμέλια για τα σύγχρονα οικονομικά συστήματα - συμπεριλαμβανομένου του καπιταλισμού, των πολιτικών συνθηκών μεγάλων αποστάσεων και μιας παγκόσμιας οικονομίας εμπορίου.

Παρά τη σημασία τους για την κατανόηση της ανόδου των ευρωπαϊκών πολιτισμών και της εξάπλωσης «ινδοευρωπαϊκών» γλωσσών, η γενετική προέλευση των λαών πίσω από τη μετάβαση της Νεολιθικής Εποχής του Χαλκού και η συμβολή τους στον σημερινό ελληνικό πληθυσμό παραμένουν αμφιλεγόμενες.

Μελλοντικές μελέτες θα μπορούσαν να διερευνήσουν ολόκληρα γονιδιώματα μεταξύ της Μεσολιθικής και της Εποχής του Χαλκού στην σημερινή Αρμενία και τον Καύκασο για να βοηθήσουν περαιτέρω στον εντοπισμό της προέλευσης της μετανάστευσης στο Αιγαίο και στην καλύτερη ενσωμάτωση των γονιδιωματικών δεδομένων με τα υπάρχοντα αρχαιολογικά και γλωσσικά στοιχεία.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell(https://www.cell.com/cell/fulltext/S009 ... all%3Dtrue).
https://ellinondiktyo.blogspot.com/2022/07/dna.html