Το νήμα μού θύμισε και τον αξέχαστο Τζιμάρα. Στο μόνο που έκανε καλλιτεχνικό λάθος είναι η απουσία ερυθρού χρώματος από την ελληνική σημαία.
Φυσιολογικά το κόκκινο δεν θα μπορούσε να λείπει από τη σημαία μας σε μια εναλλακτική κομμουνιστική πραγματικότητα. Αλλά ούτε και το μπλε της θάλασσας και του ουρανού. Η Ελλάς ως διαχρονικό χωνευτήρι πολιτισμών και ιδεών θα συνδύαζε το αγωνιστικό σφυροδρέπανο με ελίτσα, φέτα, ούζο και ουζομεζέδες. Μεσογειακός κομμουνισμός - ένα ξεχωριστό μείγμα. Με κουπόνια όλη η εργατιά στη Μύκονο. Το σούπερ παραντάις ανήκει στο λαό.