Θεωρείτε ότι τα βιντεοπαιχνίδια είναι μια μορφή τέχνης;

[ST48410]

Σε πόσο υπέροχες εποχές ζούμε;

Ναι, όντως.

[hellegennes]

Είμαι σε σειρά αναμονής για το νταλλ-η,

?

Σε πόσο υπέροχες εποχές ζούμε;

Καλά, βασικά compositing κάνει, δεν είναι κάτι τόσο τρομερό, απλά σου λύνει τα χέρια αν θέλεις αν θέλεις διασκεδαστικούς συνδυασμούς ή χρειάζεσαι έμπνευση.

[hellegennes]

ΟΚ. Δεν έχεις παίξει ποτέ σκάκι έτσι δεν είναι;

Πώς το μάντεψες; Σου έχει δώσει μεταφυσικές ικανότητες το σκάκι;

[ST48410]

Όλα αυτά είναι low level εκφραστικά μέσα. Αν θες να συγκρίνεις για την ποίηση αυτό που λες για την μουσική, πρέπει να πας σε high level εκφραστικά μέσα της ίδιας της ποίησης, που έχουν να κάνουν με το πώς λειτουργεί σαν τέχνη, αλλιώς κι αυτή η πρόταση που γράφω είναι τέχνη.

Για δώσε ένα παράδειγμα τέτοιου εκφραστικού μέσου να δω σε τι αναφέρεσαι;

Οι στίχοι ας πούμε είναι ένα είδος οργάνωσης που δεν έχει να κάνει με την ίδια την γλώσσα αλλά με μέσο της τέχνης. Το ίδιο και η παρήχηση, που μπορείς να αντιληφθείς είτε γνωρίζεις την γλώσσα είτε όχι. Το ένα είναι εκφραστικό μέσο και το άλλο οργανωτικό, πάντως είναι μέσα της τέχνης, όχι της γλώσσας.

Ναι, αλλά ποίημα δεν κατάλαβες επειδή αναγνώρισες ότι οργανώθηκε υλικό σε στίχους ή αναγνώρισες την παρήχηση. Κατάλαβες ένα κάποιο τμήμα της διαδικασίας της οργάνωσης. Πρέπει να αναγνωρίσεις και τα low level στοιχεία (γράμματα οργανωμένα σε συλλαβές, συλλαβές σε λέξεις κοκ) αν είναι να πάρεις κάτι πραγματικά από το ποίημα.

Στα περισσότερα ήδη μουσικής (όχι σε όλα) θα αναγνωρίσεις έναν μεμονωμένο ήχο παιγμένο από ένα όργανο. Τώρα αν αυτό τον ένα ήχο θα τον αντιστοιχίσουμε σε ένα γράμμα, φώνημα, συλλαβή ή λέξη είναι μια μεγάλη συζήτηση και δεν βλέπω να έχει τόση σημασία. Αυτό που με ενδιαφέρει σε επίπεδο συντακτικού (με την ευρεία έννοια) είναι να μου πεις τι πάει ή τι δεν πάει με αυτόν τον ήχο όπως θα μου έλεγες ότι ένα ρήμα θα έχει το τάδε υποκείμενο σε τέτοια μορφή ή το τάδε αντικείμενο σε τέτοια μορφή. Ένας που ξέρει Ελληνικά περιμένει πχ μετά από επίθετο σε συγκεκριμένο χρόνο και πτώση να μην ακολουθήσει ουσιαστικό ή άλλο επίθετο σε άλλο χρόνο και άλλη πτώση. Αν κάνεις κάτι τέτοιο θα λειτουργήσει ως στοιχείο έκπληξης.
Στο τονικό μουσικό σύστημα αυτά τα ξέρεις και έχεις και προσμονές που τις χειρίζεται ανάλογα ο συνθέτης αν θέλει να σε φορτίσει ή αποφορτίσει κλπ. Στο ατονικό τι σε κάνει να είσαι τόσο σίγουρος ότι επίσης τα ξέρεις;

[hellegennes]

Για δώσε ένα παράδειγμα τέτοιου εκφραστικού μέσου να δω σε τι αναφέρεσαι;

Οι στίχοι ας πούμε είναι ένα είδος οργάνωσης που δεν έχει να κάνει με την ίδια την γλώσσα αλλά με μέσο της τέχνης. Το ίδιο και η παρήχηση, που μπορείς να αντιληφθείς είτε γνωρίζεις την γλώσσα είτε όχι. Το ένα είναι εκφραστικό μέσο και το άλλο οργανωτικό, πάντως είναι μέσα της τέχνης, όχι της γλώσσας.

Ναι, αλλά ποίημα δεν κατάλαβες επειδή αναγνώρισες ότι οργανώθηκε υλικό σε στίχους ή αναγνώρισες την παρήχηση. Κατάλαβες ένα κάποιο τμήμα της διαδικασίας της οργάνωσης. Πρέπει να αναγνωρίσεις και τα low level στοιχεία (γράμματα οργανωμένα σε συλλαβές, συλλαβές σε λέξεις κοκ) αν είναι να πάρεις κάτι πραγματικά από το ποίημα.

Ναι, αλλά σ' αυτό το σημείο δεν μπορείς να κάνεις σύγκριση, είναι άστοχο. Γιατί τα low level στοιχεία της μουσικής και των εικαστικών είναι παγκόσμια προσβάσιμα, γιατί είναι αντιληπτά από τις αισθήσεις μας ενώ η γλώσσα όχι.

Ένας που ξέρει Ελληνικά περιμένει πχ μετά από επίθετο σε συγκεκριμένο χρόνο και πτώση να μην ακολουθήσει ουσιαστικό ή άλλο επίθετο σε άλλο χρόνο και άλλη πτώση. Αν κάνεις κάτι τέτοιο θα λειτουργήσει ως στοιχείο έκπληξης.
Στο τονικό μουσικό σύστημα αυτά τα ξέρεις και έχεις και προσμονές που τις χειρίζεται ανάλογα ο συνθέτης αν θέλει να σε φορτίσει ή αποφορτίσει κλπ. Στο ατονικό τι σε κάνει να είσαι τόσο σίγουρος ότι επίσης τα ξέρεις;

Δεν χρειάζεται να τα ξέρω, αρκεί να έχουν ένα γενικότερο νόημα που να μην χρειάζεται να μου το εξηγήσει κάποιος για να το καταλάβω. Το αυτό ισχύει και στο ποίημά μου. Αν δεν σου εξηγήσω εγώ ποιο νόημα έχουν οι επιλογές που έκανα, δεν υπάρχει περίπτωση να τις καταλάβεις ποτέ. Μπορείς να φτιάξεις ολόκληρο σύστημα ανάλυσης με βάση πληθώρα έργων που παρουσιάζουν ανάλογα μοτίβα, αλλά στο τέλος δεν έχει νόημα όλο αυτό, γιατί γίνεται αυτοσκοπός. Δηλαδή αυτές οι φόρμες χρησιμεύουν μόνο στην αναγνώρισή τους απ' αυτούς που θα εκπαιδευτούν να τις αναγνωρίζουν, σε τίποτα άλλο.

Πάρε ένα ακόμη παράδειγμα, όπου βλέπεις ακριβώς αυτό που είπες για το στοιχείο έκπληξης:

Την κοίταξα καλά καλά και μού μούτρωσε το πάτωμα. "Τι θες εδώ;" την ρώτησα ξένος. "Ήρθα στο πέρα αγρομέρη για τροφή σκυλιών", είπε με όλη την σοβαρότητα που με διατρέχει σαν πουγκί αστεφάνοτο.

Και στο προηγούμενο ποίημα είχε γραμματικές ανακολουθίες ή μορφολογικά λανθασμένες επιλογές στο συντακτικό.

[sys3x]

?

Σε πόσο υπέροχες εποχές ζούμε;

Καλά, βασικά compositing κάνει, δεν είναι κάτι τόσο τρομερό, απλά σου λύνει τα χέρια αν θέλεις αν θέλεις διασκεδαστικούς συνδυασμούς ή χρειάζεσαι έμπνευση.

Όχι, καμμία σχέση, δεν κάνει compositions, ξεκινάει με θόρυβο με rough iterations απο πολύ πολύ χαμηλή ανάλυσή και μπορεί να παράξει αρχεία υψηλής ανάλυσης (από αυτά τα iterations που κάνει σε χαμηλότερη ανάλυση) είτε με φωτορεαλισμό είτε καρτουνίστικα είτε με οποιονδήποτε συνδυασμό.

[hellegennes]

Δεν το εννοώ με την έννοια κολλάζ ακριβώς, γιατί αν έκανε κολλάζ δεν θα έβγαζε π.χ. μουτζούρες, αλλά δεν παράγει εκ του μηδενός υλικό, αντλεί από στοκ και κάνει compositing. Στην ουσία κάνει rerender τα σχήματα που έχει ήδη στην βιβλιοθήκη του. Αν του ζητήσεις κάτι για το οποίο δεν έχει ήδη περιγραφή, δεν θα κάνει τίποτα.

[Bazoomba]

https://en.wikipedia.org/wiki/Strategy_game

Εντάξει, αφού το λέει η Wikipedia, πείστηκα. Παραδέχομαι ότι σε έναν βαθμό εμπεριέχει στρατηγική. Περίπου στον ίδιο βαθμό που εμπεριέχει στρατηγική η αλλαγή ενός λαμπτήρα που κάηκε.

ΟΚ. Δεν έχεις παίξει ποτέ σκάκι έτσι δεν είναι; Άμα έχεις low attention span μπορείς να εγγραφείς εντελώς δωρεάν στο chess com και να παίξεις σε 2λεπτα ματς ή 5 λεπτά. Αφού χάσεις μπορείς μετά να αλλάξεις έναν λαμπτήρα. Θα σε βοηθήσει η στρατηγική που απέκτησες από το σιβιλαιζέιιον το δίχως άλλο.

Καλά δεν έχει αδικο...
Στα δικά μας επίπεδα (1200-1700) υπάρχει το στοιχειο της στρατηγικής υπό την προυπόθεση ότι δεν έχει κανείς οποιαδήποτε τριβή με θεωρία ανοιγμάτων, endgame κλπ. Εκει,ιδιαιτερα στα επιπεδα αρχαριων(＜1300) πράγματι μπορείς πεις οτι εμπλεκεται η διαισθηση ως παραμετρος.

Οχι ομως στα λεβελ του Νορβηγου που ανεφερες. Η προετοιμασια τους αφορα μοναχα την απομνημονευση παρτιδων, την αναλυση τους μεσω υπολογιστικων προγραμματων, την.συνθεση και τελος την αλγοριθμικη εφαρμογη. Τσεκαρε καποια βιντεακια του καρλσεν ή του αλιρεζα να παιζουν πςιχνιδια bullet και θα καταλαβεις ποσο χαζο θα ηταν να ισχυριστουμε πως εμπλεκεται στο παραμικρο η διαισθηση σε αυτα.

[stavmanr]

Το μόνο απ' αυτά που παίζει είναι το attention span, γιατί είναι τόσο αργό σε εξέλιξη παιχνίδι που πρέπει να έχεις τρομερή υπομονή και attention span για να μην πεθάνεις από αφόρητη πλήξη.

Το πόσο αργή ή γρήγορη είναι η παρτίδα εξαρτάται από το χρόνο που θα συμφωνήσουν οι συμμετέχοντες.
Οι δύο που παίζουν, κάνουν καλύτερες κινήσεις από εκείνες του 100% των συμμετεχόντων στο φόρουμ, που θα έκαναν ακόμη και σε αργές παρτίδες.
Η συγκεκριμένη παρτίδα είναι μίας μορφής bullet chess, στην οποία ο χρόνος που έχουν στη διάθεσή τους για το σύνολο των κινήσεών τους δεν ξεπερνά το 1'. Κατά μέσο όρο έχουμε μία κίνηση ανά δευτερόλεπτο.

[stavmanr]

Εντάξει, αφού το λέει η Wikipedia, πείστηκα. Παραδέχομαι ότι σε έναν βαθμό εμπεριέχει στρατηγική. Περίπου στον ίδιο βαθμό που εμπεριέχει στρατηγική η αλλαγή ενός λαμπτήρα που κάηκε.

ΟΚ. Δεν έχεις παίξει ποτέ σκάκι έτσι δεν είναι; Άμα έχεις low attention span μπορείς να εγγραφείς εντελώς δωρεάν στο chess com και να παίξεις σε 2λεπτα ματς ή 5 λεπτά. Αφού χάσεις μπορείς μετά να αλλάξεις έναν λαμπτήρα. Θα σε βοηθήσει η στρατηγική που απέκτησες από το σιβιλαιζέιιον το δίχως άλλο.

Καλά δεν έχει αδικο...
Στα δικά μας επίπεδα (1200-1700) υπάρχει το στοιχειο της στρατηγικής υπό την προυπόθεση ότι δεν έχει κανείς οποιαδήποτε τριβή με θεωρία ανοιγμάτων, endgame κλπ. Εκει,ιδιαιτερα στα επιπεδα αρχαριων(＜1300) πράγματι μπορείς πεις οτι εμπλεκεται η διαισθηση ως παραμετρος.

Οχι ομως στα λεβελ του Νορβηγου που ανεφερες. Η προετοιμασια τους αφορα μοναχα την απομνημονευση παρτιδων, την αναλυση τους μεσω υπολογιστικων προγραμματων, την.συνθεση και τελος την αλγοριθμικη εφαρμογη. Τσεκαρε καποια βιντεακια του καρλσεν ή του αλιρεζα να παιζουν πςιχνιδια bullet και θα καταλαβεις ποσο χαζο θα ηταν να ισχυριστουμε πως εμπλεκεται στο παραμικρο η διαισθηση σε αυτα.

Σε αυτά τα επίπεδα η κύρια στρατηγική αφορά την μετατροπή κάθε θέσης σε συγκεκριμένο winning end game με βάση συγκεκριμένα pawn structures.
Επίσης, η δημιουργικότητα σε επίπεδο τακτικής είναι πραγματικά ...εξωπραγματική. Ένας τέτοιος grandmaster μπορεί να διακρίνει κρίσιμη τακτική βάθους 5 κινήσεων με την πρώτη ματιά.

Η μνήμη είναι εξαιρετικά σημαντική στο σκάκι.
Αλλά δεν είναι το μοναδικό που κάνει έναν άνθρωπο καλό στο σκάκι.
Σημασία έχει και η "γεωμετρική αντίληψη" της σκακιέρας και των δυνατοτήτων των κομματιών.
Η διαφορά μεταξύ παικτών είναι κυρίως η δυνατότητα κάποιων να αποφεύγουν συστηματικά κακές κινήσεις.

[stavmanr]

Το σκάκι είναι κυριολεκτικά 6 διαφορετικά πιόνια που κινούνται με αηδιαστικά γραμμικό τρόπο[/color][/b]. Ο μόνος λόγος που δυο παρτίδες σκάκι δεν μοιάζουν μεταξύ τους* είναι καθαρά ο χώρος των επιλογών. Οι κινήσεις είναι ίδιες, όπως και οι στρατηγικές (άλλωστε υπάρχει μόνο ένας τρόπος να νικήσεις). Όσοι βαυκαλίζονται ότι είναι παραπάνω, το κάνουν γιατί θέλουν να πιστεύουν ότι είναι intellectual game, ενώ στην ουσία είναι από τα πιο γραμμικά πράγματα ever, γι' αυτό και ήταν άλλωστε το πρώτο πράγμα στο οποίο κατάφεραν οι υπολογιστές να ρίξουν τρελή πούτσα στους ανθρώπους.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι.
Ένας υπολογιστής παίζει όλες τις πιθανές εκδοχές της παρτίδας που ακολουθούν σε βάθος 30 κινήσεων και βρίσκει την κίνηση η οποία σε κάθε πιθανό συνδυασμό θα του δώσει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα βάσει της διανομής υλικού (κάθε κομμάτι έχει συγκεκριμένη αξία).
Αν, λοιπόν, κρίνει ότι μετά από 30 κινήσεις θα υπερέχει κατά ένα πιόνι, θα κάνει την κίνηση η οποία ξετυλίγει αυτές τις επιλογές.
Κι εδώ όμως έχεις ένα λάθος: σε όλα τα συστήματα υπολογιστών υπάρχει η βιβλιοθήκη ανοιγμάτων. Δεν σκέφτεται μόνος του ο υπολογιστής τις πρώτες 4-6 κινήσεις. Τις αντιγράφει από αυτό που του δίνουμε εμείς ως τροφή.
Το άλλο που λησμονείς επειδή δεν ενασχολείσαι με το σκάκι είναι ότι έχουμε και αγώνες μεταξύ software.
Αν τα πράγματα ήταν όπως τα γράφεις, τότε όλοι οι αγώνες έπρεπε να τελειώνουν ισόπαλοι, αφού οι κινήσεις είναι γραμμικές και οι υπολογιστές μπορούν να διαβάσουν εύκολα τη λύση.
Δεν είναι ακριβώς έτσι.



Η βασική διαφορά του υπολογιστή από τον άνθρωπο είναι η ικανότητα του υπολογιστή να διατηρεί ένα υψηλό επίπεδο καλών επιλογών για μεγάλο αριθμό κινήσεων. Δύσκολα θα βρεις άνθρωπο που μπορεί να κάνει 30 αλάνθαστες κινήσεις στη σειρά.

[hellegennes]

Σήμερα δεν είναι μόνο οι βιβλιοθήκες, είναι συστηματική μελέτη όλων των τακτικών, οι οποίες είναι μετρημένες, από μεγάλο αριθμό παρτίδων. Σε λιγότερο γραμμικά παιχνίδια αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο. Οι κινήσεις είναι πολύ πιο απρόβλεπτες γιατί δεν είναι τόσο αυστηρά προκαθορισμένες όπως οι κινήσεις των πιονιών σε μια σκακιέρα.

[stavmanr]

Σήμερα δεν είναι μόνο οι βιβλιοθήκες, είναι συστηματική μελέτη όλων των τακτικών, οι οποίες είναι μετρημένες, από μεγάλο αριθμό παρτίδων. Σε λιγότερο γραμμικά παιχνίδια αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο. Οι κινήσεις είναι πολύ πιο απρόβλεπτες γιατί δεν είναι τόσο αυστηρά προκαθορισμένες όπως οι κινήσεις των πιονιών σε μια σκακιέρα.

Οι κινήσεις των πιονιών στη σκακιέρα είναι σπανίως αυστηρά προκαθορισμένες.
Αυτό συμβαίνει κυρίως στα endgames όταν απομένουν σχεδόν μόνο πιόνια (πεσσοί) τα οποία έχουν το μικρότερο βαθμό ελευθερίας κινήσεων στο παιχνίδι.
Οι περισσότεροι αρχάριοι βλέπουν το σκάκι ως απλό. Γι' αυτό και η τάση όλων των αρχάριων είναι να κοπιάρουν ένα συγκεκριμένο άνοιγμα και να προσπαθούν να μετατρέψουν το σκάκι σε απολύτως γραμμικό.
Κι εκεί έρχεται η πραγματικότητα...

Παρότι στο Lichess είχα φτάσει ως και 1990 παίζοντας αποκλειστικά για ψυχαγωγία, χωρίς εμμονές και εξασκήσεις, τολμώ να πω ότι κάποιοι 1200 με είχαν συντρίψει κατά καιρούς.

[Bazoomba]

ΟΚ. Δεν έχεις παίξει ποτέ σκάκι έτσι δεν είναι; Άμα έχεις low attention span μπορείς να εγγραφείς εντελώς δωρεάν στο chess com και να παίξεις σε 2λεπτα ματς ή 5 λεπτά. Αφού χάσεις μπορείς μετά να αλλάξεις έναν λαμπτήρα. Θα σε βοηθήσει η στρατηγική που απέκτησες από το σιβιλαιζέιιον το δίχως άλλο.

Καλά δεν έχει αδικο...
Στα δικά μας επίπεδα (1200-1700) υπάρχει το στοιχειο της στρατηγικής υπό την προυπόθεση ότι δεν έχει κανείς οποιαδήποτε τριβή με θεωρία ανοιγμάτων, endgame κλπ. Εκει,ιδιαιτερα στα επιπεδα αρχαριων(＜1300) πράγματι μπορείς πεις οτι εμπλεκεται η διαισθηση ως παραμετρος.

Οχι ομως στα λεβελ του Νορβηγου που ανεφερες. Η προετοιμασια τους αφορα μοναχα την απομνημονευση παρτιδων, την αναλυση τους μεσω υπολογιστικων προγραμματων, την.συνθεση και τελος την αλγοριθμικη εφαρμογη. Τσεκαρε καποια βιντεακια του καρλσεν ή του αλιρεζα να παιζουν πςιχνιδια bullet και θα καταλαβεις ποσο χαζο θα ηταν να ισχυριστουμε πως εμπλεκεται στο παραμικρο η διαισθηση σε αυτα.

Σε αυτά τα επίπεδα η κύρια στρατηγική αφορά την μετατροπή κάθε θέσης σε συγκεκριμένο winning end game με βάση συγκεκριμένα pawn structures.
Επίσης, η δημιουργικότητα σε επίπεδο τακτικής είναι πραγματικά ...εξωπραγματική. Ένας τέτοιος grandmaster μπορεί να διακρίνει κρίσιμη τακτική βάθους 5 κινήσεων με την πρώτη ματιά.

Η μνήμη είναι εξαιρετικά σημαντική στο σκάκι.
Αλλά δεν είναι το μοναδικό που κάνει έναν άνθρωπο καλό στο σκάκι.
Σημασία έχει και η "γεωμετρική αντίληψη" της σκακιέρας και των δυνατοτήτων των κομματιών.
Η διαφορά μεταξύ παικτών είναι κυρίως η δυνατότητα κάποιων να αποφεύγουν συστηματικά κακές κινήσεις.

Ολα αυτα που περιγραφεις ειναι η εμπρακτη αποτυπωση των αποστηθισμενων παρτιδων. Ενας grandmaster μπορει να βρει κρισιμη τακτικη βαθους 5 κινησεων, ενα υπολογιστικο προγραμμα (alpha zero), λογω μεγαλυτερης δυνατοτητας ανακλησης αποθηκευμενων παρτιδων θα βρει την κρισιμη τακτικη σε ακομα μεγαλυτερο βαθος. Το υπολογιστικο προγραμμα δεν εχει διαισθηση, ουτε γεωμετρικη αντιληψη, ποσο δε μαλλον δημιουργικοτητα. Παρ'ολα αυτα θα κερδιζει παντοτε, γιατι μπορει ανα πασα στιγμη να ξεπερασει τον μονο περιορισμο που κανει ακομα το σκακι ενδιαφερον, δηλαδη την δυνατοτητα μνημονικης ανακλησης σε ορισμενα χρονικα ορια.

Υπηρξε η εποχη του Καπαμπλανκα, υπαρχει ομως και αυτη των Giri, των yt streamers και οποιουδηποτε δεν ξεχναει τι εφαγε για βραδυνο την 8η Μαιου του 2003, μετα την βολτα στο θεματικο παρκο με τις θιβετιανες παγοδες.

[stavmanr]

Καλά δεν έχει αδικο...
Στα δικά μας επίπεδα (1200-1700) υπάρχει το στοιχειο της στρατηγικής υπό την προυπόθεση ότι δεν έχει κανείς οποιαδήποτε τριβή με θεωρία ανοιγμάτων, endgame κλπ. Εκει,ιδιαιτερα στα επιπεδα αρχαριων(＜1300) πράγματι μπορείς πεις οτι εμπλεκεται η διαισθηση ως παραμετρος.

Οχι ομως στα λεβελ του Νορβηγου που ανεφερες. Η προετοιμασια τους αφορα μοναχα την απομνημονευση παρτιδων, την αναλυση τους μεσω υπολογιστικων προγραμματων, την.συνθεση και τελος την αλγοριθμικη εφαρμογη. Τσεκαρε καποια βιντεακια του καρλσεν ή του αλιρεζα να παιζουν πςιχνιδια bullet και θα καταλαβεις ποσο χαζο θα ηταν να ισχυριστουμε πως εμπλεκεται στο παραμικρο η διαισθηση σε αυτα.

Σε αυτά τα επίπεδα η κύρια στρατηγική αφορά την μετατροπή κάθε θέσης σε συγκεκριμένο winning end game με βάση συγκεκριμένα pawn structures.
Επίσης, η δημιουργικότητα σε επίπεδο τακτικής είναι πραγματικά ...εξωπραγματική. Ένας τέτοιος grandmaster μπορεί να διακρίνει κρίσιμη τακτική βάθους 5 κινήσεων με την πρώτη ματιά.

Η μνήμη είναι εξαιρετικά σημαντική στο σκάκι.
Αλλά δεν είναι το μοναδικό που κάνει έναν άνθρωπο καλό στο σκάκι.
Σημασία έχει και η "γεωμετρική αντίληψη" της σκακιέρας και των δυνατοτήτων των κομματιών.
Η διαφορά μεταξύ παικτών είναι κυρίως η δυνατότητα κάποιων να αποφεύγουν συστηματικά κακές κινήσεις.

Ολα αυτα που περιγραφεις ειναι η εμπρακτη αποτυπωση των αποστηθισμενων παρτιδων. Ενας grandmaster μπορει να βρει κρισιμη τακτικη βαθους 5 κινησεων, ενα υπολογιστικο προγραμμα (alpha zero), λογω μεγαλυτερης δυνατοτητας ανακλησης αποθηκευμενων παρτιδων θα βρει την κρισιμη τακτικη σε ακομα μεγαλυτερο βαθος. Το υπολογιστικο προγραμμα δεν εχει διαισθηση, ουτε γεωμετρικη αντιληψη, ποσο δε μαλλον δημιουργικοτητα. Παρ'ολα αυτα θα κερδιζει παντοτε, γιατι μπορει ανα πασα στιγμη να ξεπερασει τον μονο περιορισμο που κανει ακομα το σκακι ενδιαφερον, δηλαδη την δυνατοτητα μνημονικης ανακλησης σε ορισμενα χρονικα ορια.

Υπηρξε η εποχη του Καπαμπλανκα, υπαρχει ομως και αυτη των Giri, των yt streamers και οποιουδηποτε δεν ξεχναει τι εφαγε για βραδυνο την 8η Μαιου του 2003, μετα την βολτα στο θεματικο παρκο με τις θιβετιανες παγοδες.

Τα engines δεν απομνημονεύουν ως βασική τους λειτουργία.
Αναλύουν πιθανές εκβάσεις της παρτίδας σε βάθος κινήσεων. Στην ουσία παίζουν παράλληλες παρτίδες από το σημείο στο οποίο βρίσκονται. Είναι το γνωστό depth.
To depth είναι ο αριθμός των κινήσεων που αναλύει το σύστημα προτού συμπεράνει με ποιο τρόπο στο τέλος αυτών των κινήσεων θα έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σε υλικό.

Μόνο το Leela χρησιμοποιεί και τακτικές απομνημόνευσης, αφού πρώτα παίξει τρισεκατομμύρια παρτίδες με τον ...εαυτό του.