Η αυτοκτονία στην Αρχαιότητα και στο Βυζάντιο.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.

Αυτό πάντως μέ τον Ιούδα δεν μπορω να το καταλάβω.....

Λές κι αν δέν "πρόδιδε".....δεν θα μπορούσαν να βρούν τόν Τζίζας.....

Αλλα νά κρύβεται κι ο "θεός".....παράξενα πράματα.....

.

[Ζαποτέκος]

.

Αυτό πάντως μέ τον Ιούδα δεν μπορω να το καταλάβω.....

Λές κι αν δέν "πρόδιδε".....δεν θα μπορούσαν να βρούν τόν Τζίζας.....

Αλλα νά κρύβεται κι ο "θεός".....παράξενα πράματα.....

.

Τους έδειξε όμως τον συγκεκριμένο τόπο που βρισκόταν ο Χριστός το συγκεκριμένο βράδυ. Έτσι τον συνέλαβαν εύκολα χωρίς να δημιουργηθεί σούσουρο. Το ότι έκανε μαλακία το φανερώνει και ο ίδιος αργότερα που είπε στους αρχιερείς μετανιωμένος πως σας παρέδωσα αίμα αθώο.

[Ζαποτέκος]

Η αυτοκτονία στο Βυζάντιο
Απόστολος Καρπόζηλος
Καθηγητής Μεσαιωνικής Ελληνικής Φιλολογίας
Πανιεπιστήμιο Ιωαννίνων
https://www.archaiologia.gr/wp-content/ ... 7/99-2.pdf

- Τα στοιχεία που αντλούμε από τις πηγές σχετικά με την αυτοκτονία κατά τη βυζαντινή περίοδο , από τον 4ο - ως τον 15ο αι. , είναι πολύ περιορισμένα σε αντίθεση με τη λατινική Δύση , όπου υπάρχει άφθονο υλικό που αφορά σε περιστατικά αυτοκτονιών. Γι' αυτό η βιβλιογραφία για το θέμα αυτό είναι ελάχιστη. Καταγεγραμμένα περιστατικά αυτοκτονίας είναι πράγματι σπάνια στο Βυζάντιο.

- Στον χριστιανισμό και στον ιουδαϊσμό η αυτοκτονία καταδικαζόταν ως πράξη ασέβειας προς τον Θεό, που δημιούργησε τον άνθρωπο. Επίσης και οι αρχαίοι Έλληνες στοχαστές θεωρούσαν πως δε ήταν "σε αρμονία με τη φύση". Κατά την διάρκεια των Διωγμών ορισμένες μάρτυρες , ευσεβείς γυναίκες και παρθένες , επέλεγαν την αυτοκτονία για να γλιτώσουν από το βιασμό , την προσβολή και την ταπείνωση. Ο Καισαρείας Ευσέβιος αναφέρει γυναίκες μάρτυρες να οδηγούνται στο θάνατο , πηδώντας από γκρεμούς και πέφτοντας σε ποτάμια ή στη θάλασσα . Μπροστά την ατίμωση και στον βιασμό , η αυτοκτονία ήταν προτιμότερη έχοντας ακόμη και τις ευλογίες της Εκκλησίας των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Ωστόσο, η αντιμετώπιση της αυτοκτονίας δεν ήταν ομοιογενής την εποχή των Πατέρων της Εκκλησίας , όπως υποδεικνύει ο Άγιος Αυγουστίνος . Ως παραδείγματα για την καταδίκη της αυτοκτονίας αναφέρονται τα εξής απ' την Αγία Γραφή : 1) αυτό του Σαούλ ( Α Παραλ. Ι 3-5 ) 2) αυτό του Αχιτόφελ * ( Β΄Βασ. ΙΖ 23 ) και 3 ) αυτό του Ιούδα. Εξωβιβιλικά αναφέρεται το παράδειγμα του Ποντίου Πιλάτου. Σε χριστιανικές ομιλίες αναφέρονται φτωχοί και δυστυχείς άνθρωποι που οδηγήθηκαν σε αυτοκτονία από απελπισία εξαιτίας της άθλιας οικονομικής τους κατάστασης.

* Συμμάχησε με τον Αβεσσαλώμ κατά του Δαβίδ. Αυτοκτόνησε όταν απέτυχαν τα σχέδιά του.

Περιπτώσεις προσβολής της σορού του αυτόχειρα ή λεηλασίες και αυθαίρετη κατάσχεση της περιουσίας του δεν έχουν καταγραφεί στις βυζαντινές πηγές , σε αντίθεση με την Δύση.

Αυτοκτονίες πολιτικών ηγετών την πρωτοβυζαντινή περίοδο

• Ο Μαξιμιανός Αύγουστος Ερκούλιος ( 286 - 305 ) αυτοκτόνησε το 309/310 , ύστερα από την αποτυχημένη συνωμοσία του να δολοφονήσει τον Μεγάλο Κωνσταντίνο στη Γαλατία. Κατά τον Ιωάννη τον Αντιοχέα και τον Γεώργιο Μοναχό κρεμάστηκε.

• Ο Μαγνέντιος αυτοκτόνησε ( 10/8/353 ) , μετά την ήττα του απ' τον Κωνστάντιο Β΄, σκοτώνοντας πρώτα τον αδελφό του και την μητέρα του. Ένας άλλος αδελφός του , ο Δεκέντιος , έπραξε το ίδιο λίγο αργότερα ( 18/8/353 ) και κρεμάστηκε κατά τον Σωκράτη τον Σχολαστικό.

• Ο Βαλεντινιανός Β΄( 388 - 394 ), γιος του Βαλεντινιανού Α΄ και της Ιουστίνης , κρεμάστηκε είτε ως αντίδραση επειδή δεν συμμετείχε στην άσκηση της εξουσίας είτε εξαιτίας του σφετερισμού της από τον Ευγένιο.

• Ο αρχηγός του ιππικού ( magister equitum ) Ανδραγάθιος ( 383 - 388 ) , ύστερα από τον θάνατο του Μάγνου Μαξίμου , αυτοκτόνησε πέφτοντας στο ποτάμι.

• Ο Αρβογάστης , μετά την ήττα του Ευγένιου , τον οποίο είχε νωρίτερα ανακηρύξει αυτοκράτορα , επέλεξε κατά τον Θεοφάνη τον Ομολογητή να αυτοκτονήσει παρά να αιχμαλωτιστεί από τους αντιπάλους του.

Αυτοκτονίες ειδωλολατρών ( πρωτοβυζαντινή περίοδος )

• Ο σοφιστής Λιβάνιος , από απελπισία ή ως πράξη πίστης , επιχείρησε να βάλει τέλος στη ζωή του , όταν έμαθε τον θάνατο του φίλου του Ιουλιανού του Παραβάτη , αν και στη συνέχεια άλλαξε γνώμη.

• Ένας φιλόσοφος Ιάμβλιχος , όχι ο γνωστός νεοπλατωνικός , για να γλιτώσει από την αυστηρή τιμωρία που τον περίμενε στα χέρια των χριστιανών δεσμοφυλάκων του , όταν ενεπλάκη στην αντίσταση των ειδωλολατρών το 371 , πήρε δηλητήριο και πέθανε.

• Στις δίκες που ακολούθησαν το 371 ( κατ' άλλη άποψη το 365/366 ) στην Αντιόχεια , ο Μάξιμος ο Εφέσιος , φίλος και δάσκαλος του Ιουλιανού , έγινε και αυτός πολιτικός στόχος. Φυλακίστηκε και βασανίστηκε. Μη μπορώντας να αντέξει τους πόνους αποφάσισε ν' αυτοκτονήσει μαζί με την σύζυγό του. Αφού όμως αυτοκτόνησε πρώτα η γυναίκα του , ο φιλόσοφος δεν έπραξε το ίδιο : "ο δε Μάξιμος έπιεν ουκέτι." Τελικά συνελήφθει εκ νέου λίγο αργότερα και θανατώθηκε.

• Κατά την βασιλεία του Ιουστινιανού , ο ειδωλολάτρης πατρίκιος Φωκάς , γιος του Κρατερού , άνθρωπος με ακέραιο χαρακτήρα , είχε αντικαταστήσει ως έπαρχος ( praefectus praetorio ) κατά τη διάρκεια της Στάσης του Νίκα τον Ιωάννη Καππαδόκη ( Ιανουάριος 532 ) , παρόλο που μερικά χρόνια νωρίτερα είχε υποβληθεί σε ανάκριση επειδή ήταν ειδωλολάτρης ( 529 ). Κατά τη διάρκεια του διωγμού των ειδωλολατρών ( 545/6 ) όμως , ο Φωκάς απομακρύνθηκε απ' το αξίωμά του και κατά τον Ιωάννη Μαλάλα αυτοκτόνησε. Κατά τον Ιωάννη Εφέσου ο Ιουστινιανός διέταξε να ταφεί η σορός του "όπως ενός γαϊδάρου , χωρίς ψαλμούς ή προσευχές."

• Κατά τον Ιωάννη τον Μαλάλα και τον Θεοφάνη τον Ομολογητή , την περίοδο των θρησκευτικών διωγμών του Ιουστινιανού , αυτοκτόνησε με δηλητήριο ο ειδωλολάτρης Ασκληπιόδοτος.

• Κατά την βασιλεία του Ιουστινιανού έζησε ο τραπεζίτης Μάρκελλος . Άτομα απ' τον κύκλο του Μάρκελλου σχεδίασαν να δολοφονήσουν τον Ιουστινιανό , κάποιο βράδυ που θα βρισκόταν στο Τρικλίνιο. Ωστόσο η συνωμοσία προδόθηκε και ο Μάρκελλος συνελήφθει μέσα στο παλάτι. Την κρίσιμη εκείνη στιγμή , τράβηξε το σπαθί του και, κατά τον Ιωάννη Μαλάλα , με τρία χτυπήματα έκοψε τον λαιμό του : "και αστοχήσας ... εαυτώ παρεχρήσατο - επαγαγών εαυτώ πληγάς τρεις μετά του εαυτού βουγλίου απέθανε λαρυγγοτομήσας εαυτόν."

Εκκλησιαστικοί και κοσμικοί κανόνες

Η Εκκλησία καταδίκαζε την αυτοκτονία και δεν παρείχε στους αυτόχειρες χριστιανική ταφή , εφόσον αυτοί είχαν τα λογικά τους , επειδή στην περίπτωση αυτή είχαν παραδώσει εκουσίως την ψυχή τους στον σατανά , όπως ο Ιούδας. Εξαιρούνταν μόνο οι διανοητικά διαταραγμένοι σύμφωνα με μια απόκριση που είχε εκδώσει ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Τιμόθεος ( 379 - 385 ). Όσοι έδιναν τέλος στη ζωή τους εξαιτίας της δυστυχίας , της θλίψης ή της έλλειψης σθένους δεν επιτρεπόταν να ταφούν με το τυπικό της Εκκλησίας. Και ο ισλαμικός νόμος απαγορεύει τις επικήδειες τελετές για όσους αυτοκτονούν και ορίζει ότι οι αυτόχειρες θα τιμωρηθούν με τον ίδιο τρόπο στην κόλαση , επαναλαμβάνοντας διαρκώς την πράξη της αυτοκτονίας τους.

Το ρωμαϊκό δίκαιο τιμωρούσε την αυτοκτονία , επιβάλλοντας την κατάσχεση της περιουσίας του δράστη. ( Codex 9.6.5 ). Αργότερα τιμωρούταν η αυτοκτονία με κατάσχεση μόνο εάν η πράξη είχε ως στόχο τη διαφυγή από το νόμο και εφόσον αποδεικνυόταν η εγκληματική πρόθεση : " ο φονεύων εαυτώ κακώ συνειδότι δημεύεται". Εάν όμως κάποιος αυτοκτονούσε ενώ βρισκόταν στη φυλακή ή κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων και αποδεικνυόταν αθώος , η περιουσία του μεταβιβαζόταν στους κληρονόμους του.

Ο ιδιοκτήτης ενός σκλάβου αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο να τιμωρηθεί εάν , εξαιτίας της σκληρότητάς του , τον οδηγούσε στην αυτοκτονία.

Βίοι αγίων

Στους βίους των αγίων η αυτοκτονία αποδίδεται σε δαιμονικές δυνάμεις. Τέτοια περίπτωση ήταν και αυτή του Ιούδα. Στο Βίο του Οσίου Παχωμίου πολλοί ασκητές αυτοκτονούσαν με αγχόνη ή μαχαίρι επειδή τους κατέλαβε ακάθαρτο πνεύμα. Στον Βίο του Αθανασίου του Αθωνίτη η απόπειρα αυτοκτονίας με αγχόνη ενός μοναχού οφειλόταν σε αθυμία ( απόγνωση ) και λύπη δαιμονική. Ο Άγιος Ιωάννίκιος απελπίστηκε και θέλησε να αυτοκτονήσει όταν δέχτηκε επίθεση απ' τον δράκο της σαρκικής επιθυμίας. Ο Ευστράτιος της Μονής Αγαύρου εμπόδισε έναν άνθρωπο που ήθελε να κρεμαστεί. Ο Μακάριος της Πελεκητής εμπόδισε τον θάνατο ενός κυριευμένου απ' τους δαίμονες ανθρώπου , έτοιμου να ριχτεί στη θάλασσα. Στον Βίο του Ηλία του Σπηλαιώτη παρ' ολίγον να αυτοκτονήσει ένας άνθρωπος που περιπλανιόταν στα βουνά. Στο Βίο του Αγίου Ιωαννικίου μια νεαρή κόρη μιας καλόγριας είχε κυριευτεί από τον δαίμονα της λαγνείας και απειλούσε να σκοτωθεί. Στο Βίο του Στεφάνου του Σαββαϊτη ο δράστης μελετούσε τις μεθόδους αυτοκαταστροφής του , να πέσει από μεγάλο ύψος ή να αυτοκτονήσει με μαχαίρι .

Ιστορικά περιστατικά της μεσοβυζαντινής περιόδου

• Η αυτοκτονία ήταν κοινωνικά περιφρονητέα και οι συγγενείς του αυτόχειρα αντιμετώπιζαν βαρύτατες κοινωνικές συνέπειες. Στην πόλη της Αντισάρχου , οι συγγενείς ενός άντρα που κρεμάστηκε χωρίς προφανείς λόγους υπέστησαν την περιφρόνηση και την κοινωνική απομόνωση. Οι κάτοικοι απέφευγαν το σπίτι του κρεμασμένου και δεν είχαν καμία επαφή με τους συγγενείς του : "άπαντες αποτρέπονται της οικίας αυτού , ήγουν γυναικός και τέκνων , μήτε άπτεσθαι μήτε θίγειν μέχρι και μεταδόσεως άρτου δανεικού." Το περιστατικό γνωστοποιήθηκε στον Θεόδωρο Στουδίτη απ' το πνευματικό του τέκνο Λαυρέντιο , που αναζητούσε συμβουλή πάνω στο θέμα αυτό. Ο αυστηρός σε ηθικά θέματα Θεόδωρος Στουδίτης έδειξε συμπόνοια για τους συγγενείς , εφόσον δεν είχαν καμία συμμετοχή στην πράξη , και θεώρησε την στάση εκείνων που τους απέφευγαν ως μη χριστιανική. Ο Στουδίτης έγραψε στον Λαυρέντιο πως οι συγγενείς του αυτόχειρα δεν έπρεπε να αντιμετωπίσουν καμία "επιτιμία" εκτός από αποχή 40 ημερών από κρέας. Θα έπρεπε ωστόσο να παρακολουθούν τη Θεία Λειτουργία από τον πρόναο και να μοιράσουν την περιουσία του νεκρού στους φτωχούς. Ο αυτόχειρας θα έπρεπε να ταφεί χωρίς νεκρώσιμη ακολουθία και στο σημείο που αυτοκτόνησε να υψωθεί ένας σταυρός.

• O Kωνσταντίνος Διογένης , πατέρας του Ρωμανού Δ΄ Διογένη , όταν συνελήφθη να συνωμοτεί για την ανατροπή του Ρωμανού Αργυρού , κατακρημνίστηκε κατά τον Μιχαήλ Ψελλό από το τείχος των Βλαχερνών προκειμένου να μην εμπλέξει άλλους .

• Ο τουμάρχης Αγαλλιανός Κοντοσκέλλης έπεσε στην θάλασσα με την πανοπλία του κατά τον Θεοφάνη , για να μην αιχμαλωτιστεί από τον Λέοντα Γ΄, όταν εξεγέρθηκε εναντίον του μαζί με τον θεματικό στρατό των Ελλαδικών .

• Κατά τον Μιχαήλ Ψελλό , οι αντάρτες του Λέοντα Τορνίκιου , οι οποίοι κατέφυγαν σε μια εκκλησία , απείλησαν ότι θα αυτοκτονούσαν με τα ίδια τους τα ξίφη , εάν τους αρνούνταν το άσυλο.

• Κατά τον Ιωάννη Καμινιάτη , όταν η Θεσσαλονίκη λεηλατήθηκε απ' τον αποστάτη Λέοντα τον Τριπολίτη , ορισμένοι απ' τους κατοίκους , κυριευμένοι από φόβο , αυτοκτόνησαν πέφτοντας απελπισμένοι απ' τα τείχη της πόλης.

• Κατά τον Ευστάθιο Θεσσαλονίκης , όταν η Θεσσαλονίκη κατακτήθηκε απ' τους Νορμανδούς ( 1185 ), κάποιες γυναίκες έπεσαν από τις στέγες των σπιτιών για να γλιτώσουν από τον βιασμό και την αιχμαλωσία.

Αυτοκτονίες γυναικών

• Κατά τον Ιωάννη Σκυλίτζη , η Μιροσλάβα , η κόρη του Βούλγαρου ηγεμόνα Σαμουήλ , απείλησε ότι θα αυτοκτονούσε εάν δεν παντρευόταν με τον εραστή της Ασώτιο.

• Κατά τον Νικήτα Χωνιάτη , η σύζυγος του Αλεξίου Αξούχου , ο οποίος έχασε όλη την εξουσία και την περιουσία του απ' τον Μανουήλ Κομνηνό και κατέφυγε σε μοναστήρι του Παπίκιου Όρους , αποπειράθηκε απελπισμένη να αυτοκτονήσει. Στο τέλος τρελάθηκε και έσβησε σιγά σιγά.

• Κατά τον Θεόδωρο Στουδίτη, κάποια κομίτισσα αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει για άγνωστο λόγο , αλλά εμποδίστηκε από έναν μοναχό.

• Ο Δημήτριος Χωματηνός αναφέρει παντρεμένες γυναίκες που απειλούσαν να αυτοκτονήσουν , όταν δεν εισακούγονταν οι ικεσίες τους για διαζύγιο. Δεν μπορούσαν να υποφέρουν τη ζωή με τους συζύγους τους , τους οποίους απεχθάνονταν. Κάποια Μαρία υποβαλλόταν από τον σύζυγό της σε σεξουαλικές πράξεις παρά τη θέλησή της ( τα των ανδρομανούντων εν ταύτη διαπραττόμενον )και γι' αυτό ζήτησε διαζύγιο , πράγμα που ενέκρινε ο Χωματηνός , προσθέτοντας ότι είχε απειλήσει να αυτοκτονήσει. Σε άλλη περίπτωση , η γυναίκα κάποιου Θεόδωρου Χλωροπόδη με το όνομα Ειρήνη , κόρη του Μιχαήλ Βοδενιάτη , εγκατέλειψε τον σύζυγό της και αρνήθηκε να επιστρέψει σε αυτόν , απειλώντας ότι θα σκοτωθεί - λεγόταν ότι ήταν ερωτευμένη με άλλον άνδρα. Και σε μια τρίτη περίπτωση , μια παντρεμένη γυναίκα από την Πρέσπα που ονομαζόταν Άννα , εγκατέλειψε τον σύζυγό της Νίκο ύστερα από αρκετά χρόνια γάμου , επειδή τον μισούσε. Εάν αναγκαζόταν να επιστρέψει σε αυτόν , απειλούσε ότι θα αυτοκτονήσει. Ο Χωματηνός υποστήριξε την υπόθεση του διαζυγίου και στις τρεις δίκες , επισημαίνοντας μεταξύ άλλων τις απειλές αυτοκτονίας ( με σκοινί ή μαχαίρι ή πνιγμό ) των γυναικών , οι οποίες ήθελαν την ελευθερία τους.

Ασυνήθιστες περιπτώσεις

Ο απαγχονισμός ήταν η πιο κοινή μέθοδος αυτοκτονίας. Ακολουθούσαν το μαχαίρωμα και ο πνιγμός.

• Κατά την Χρονογραφία του Ψευδοσυμεών , ο εικονομάχος πατριάρχης Ιωάννης Γραμματικός έκανε ψευδή απόπειρα αυτοκτονίας με κόψιμο των φλεβών του. Η απόπειρα έγινε την παραμονή της εκθρόνισής του από την Θεοδώρα , σύζυγο του αποθανόντος αυτοκράτορα Θεοφίλου , ενώ η υπόθεσή του εξεταζόταν από την Σύνοδο. Ο εικονομάχος Ιωάννης - τον οποίο οι ορθόδοξοι αποκαλούσαν Ιαννή , με το όνομα δηλαδή του Αιγύπτιου μάγου και αντιπάλου του Μωυσή - έκοψε τις φλέβες στην κοιλιακή του χώρα για να προκαλέσει την εντύπωση μια φρικτής απόπειρας αυτοκτονίας , ενώ στην πραγματικότητα δεν διέτρεχε σοβαρό κίνδυνο. Η ψευδής απόπειρα αποκαλύφθηκε αμέσως , όταν έγινε εξέταση της πληγής και των εργαλείων που είχαν χρησιμοποιηθεί.

• Κατά την αυτοβιογραφία του Νικηφόρου Βλεμμύδη , ο εχθρός του και δούκας του θέματος της Θράκης Θεόδωρος Ικανάτος αυτοκτόνησε με έναν παράξενο τρόπο : πνίγηκε από ασφυξία τυλίγοντας γύρω απ' το κεφάλι του ( λαιμό , πρόσωπο , ρουθούνια , στόμα ) μια λεπτή μεμβράνη. "Ούτως απετινάξατο την ζωήν" .

• Στις αρχές του 14ου αι. ζούσε ο Μελιτάς , διάκονος της Αγίας Σοφίας και γραμματέας της πατριαρχικής έδρας. Ήταν ένας φιλόδοξος νέος. Εισήλθε στην ιεροσύνη σε μικρή ηλικία και μορφώθηκε από τον Γεώργιο Κύπριο. Διακρίθηκε στο συνοδικό δικαστήριο. Το μόνο του ελάττωμα ήταν η φιλοτιμία του , δηλαδή η επιθυμία του και η φιλοδοξία του να αποκομίζει χρήματα και να τα ξοδεύει σε κτίσματα και σε μια ιδιωτική εκκλησία. Σημαντικές εκδηλώσεις εορτάζονταν με μεγάλη λαμπρότητα στην ιδιωτική του εκκλησία. Ο Μελιτάς δεν μπορούσε όμως να ανταποκριθεί για πολύ καιρό στα έξοδα και άρχισε να δανείζεται χρήματα από τρίτους : "γίνεται γουν αγύρτης φιλότιμος και ποριστής ανελεύθερος". Στο τέλος , δεν ήταν σε θέση να ξεπληρώσει τα χρέη του. Και όταν του αρνήθηκαν ένα νέο δάνειο από το πατριαρχείο , οδηγήθηκε στην απελπισία και κατά τον Παχυμέρη κρεμάστηκε μέσα στο σπίτι του : "Και μεσημβρινόν εκείνω δαιμόνιον* τι επιπηδά ... και επ' οικίας αψάμενος βρόχον , διαπεφώνηκε."

* δαιμόνιον μεσημβρινόν

Ψαλμοί , 90 , 5-6
Ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ Ὑψίστου, (... ) οὐ φοβηθήσῃ ἀπὸ φόβου νυκτερινοῦ, ἀπὸ βέλους πετομένου ἡμέρας, ἀπὸ πράγματος ἐν σκότει διαπορευομένου, ἀπὸ συμπτώματος καὶ δαιμονίου μεσημβρινοῦ.

Εκείνος που ευρίσκεται, και παραμένει κάτω από την ακατανίκητον βοήθειαν του Υψίστου (...) δεν θα φοβηθεί από κίνδυνον νυκτερινόν, ούτε από βέλος που ρίπτεται εναντίον του εν καιρώ ημέρας. Δεν θα φοβηθεί από φόβητρον, που επέρχεται κατά την νύκτα, ούτε από κανένα δυσάρεστον γεγονός της ημέρας, η από δαιμόνιον πονηρόν, που ενεργεί κατά την μεσημβρίαν.









Νικολάου Πολίτου , Παραδόσεις

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.

Αυτό πάντως μέ τον Ιούδα δεν μπορω να το καταλάβω.....

Λές κι αν δέν "πρόδιδε".....δεν θα μπορούσαν να βρούν τόν Τζίζας.....

Αλλα νά κρύβεται κι ο "θεός".....παράξενα πράματα.....

.

Τους έδειξε όμως τον συγκεκριμένο τόπο που βρισκόταν ο Χριστός το συγκεκριμένο βράδυ. Έτσι τον συνέλαβαν εύκολα χωρίς να δημιουργηθεί σούσουρο. Το ότι έκανε μαλακία το φανερώνει και ο ίδιος αργότερα που είπε στους αρχιερείς μετανιωμένος πως σας παρέδωσα αίμα αθώο.

.
Αν δέν τόν "πρόδιδε" τί θά γινόταν ρε Ζαποτέκα μου ;;;

Θά άλλαζε τό "θεικό σχέδιο" ;;;

Μα νά κρύβεται καί νά φοβάται ο "Θεός" ;;;

Εχει κάτι τό γελοίο η αφήγηση αυτής της ιστορίας.....

.

[Ζαποτέκος]

.

Αυτό πάντως μέ τον Ιούδα δεν μπορω να το καταλάβω.....

Λές κι αν δέν "πρόδιδε".....δεν θα μπορούσαν να βρούν τόν Τζίζας.....

Αλλα νά κρύβεται κι ο "θεός".....παράξενα πράματα.....

.

Τους έδειξε όμως τον συγκεκριμένο τόπο που βρισκόταν ο Χριστός το συγκεκριμένο βράδυ. Έτσι τον συνέλαβαν εύκολα χωρίς να δημιουργηθεί σούσουρο. Το ότι έκανε μαλακία το φανερώνει και ο ίδιος αργότερα που είπε στους αρχιερείς μετανιωμένος πως σας παρέδωσα αίμα αθώο.

.
Αν δέν τόν "πρόδιδε" τί θά γινόταν ρε Ζαποτέκα μου ;;;

Θά άλλαζε τό "θεικό σχέδιο" ;;;

Μα νά κρύβεται καί νά φοβάται ο "Θεός" ;;;

Εχει κάτι τό γελοίο η αφήγηση αυτής της ιστορίας.....

.

Δεν τα ξέρω καλά τα θεολογικά. Και αφού δεν τα ξέρω δεν τα πολυσυζητάω, για να μην πέσω σε θεολογικές πλάνες και παρασύρω κι άλλους . Για να δανειστώ απ' τις Καταβασίες των Χριστουγέννων :

Στέργειν μὲν ἡμᾶς, ὡς ἀκίνδυνον φόβῳ
Ῥᾷον σιωπήν· τῷ πόθῳ δὲ Παρθένε
Ὕμνους ὑφαίνειν, συντόνως τεθηγμένους,
Ἐργῶδες ἐστίν· ἀλλὰ καὶ Μήτηρ σθένος,
Ὅση πέφυκεν, ἡ προαίρεσις δίδου.

( Εἶναι εὐκολότερο σὲ μᾶς νὰ ἀρκεστοῦμε ἀπὸ φόβο στὴ σιωπή, ποὺ εἶναι καὶ ἀκίνδυνη. Τὸ νὰ πλέκουμε ὅμως ἐγκώμια καὶ ὕμνους ἀπὸ πόθο γιὰ Σένα, Παρθένε, ἁρμονικὰ συνταιριασμένους εἶναι δύσκολο κι ἐπικίνδυνο*. Ἀλλά, Μήτερ, ὅση εἶναι ἡ πρόθεσή μας τόση ἀνάλογα δίνε σὲ μᾶς τὴ δική σου δύναμη. )

*«Καθαρτέον πρῶτον ἑαυτόν, εἶτα τῷ καθαρῷ προσομιλητέον» (Ἁγ. Γρηγορίου Θεολόγου)
( Πρώτα πρέπει να καθαρίσουμε τον εαυτό μας και στη συνέχεια να πλησιάσουμε το Θεό )

http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/e ... _kanwn.htm
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show ... 1159,4280/

Αλλά δεν βλέπω και τίποτα γελοίο στην ιστορία του Θεανθρώπου στην Γη. Αυτό που βλέπω περιληπτικά είναι αυτό που λέγεται πάλι στις Καταβασίες των Χριστουγέννων :

Ἰδὼν ὁ Κτίστης ὀλλύμενον,
τὸν ἄνθρωπον χερσίν, ὃν ἐποίησε,
κλῖνας οὐρανοὺς κατέρχεται,
τοῦτον δὲ ἐκ Παρθένου θείας Ἁγνῆς,
ὅλον οὐσιοῦται,
ἀληθεία σαρκωθείς, ὅτι δεδόξασται.

Τεσπα, αυτά είναι θρησκευτικά ζητήματα. Καλύτερα να συζητήσουμε κάτι απ' τα ιστορικά που έβαλα. Σε εντυπωσίασε όσο εμένα που ο Χωματηνός υποστήριξε και τις τρεις γυναίκες που ήθελαν να χωρίσουν και απειλούσαν αυτοκτονήσουν ; Γέλασες όσο εγώ που ο Μάξιμος έπεισε την γυναίκα του να αυτοκτονήσουν μαζί , αλλά όταν αυτή αυτοκτόνησε , αυτός δεν το έπραξε ;

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Οπου υπάρχει τοπωνύμιο Γεροντόβραχος.....καί άλλο ενα πού το ξεχνάω τώρα.....

ήταν τόπος αυτοκτονίας.....

.8

Πολύ ενδιαφέρον !

.


Καθώς έβλεπα τη θάλασσα τώρα στή Βουλιαγμένη.....μου ήρθε και το άλλο τοπωνύμιο.....Γερούσι.....


.

[Ζαποτέκος]

Οπου υπάρχει τοπωνύμιο Γεροντόβραχος.....καί άλλο ενα πού το ξεχνάω τώρα.....

ήταν τόπος αυτοκτονίας.....

.8

Πολύ ενδιαφέρον !

.


Καθώς έβλεπα τη θάλασσα τώρα στή Βουλιαγμένη.....μου ήρθε και το άλλο τοπωνύμιο.....Γερούσι.....


.

Κάπου είχα ακούσει "Της Γριάς το πήδημα" . Σε κάποιο νησί νομίζω ...

[Γκουερινο 4]

Μήπως ο όρος αυτοκτονία υπάρχει στην αρχαία γραμματεία ως αυτοχειρία, αυτουργια, η αυτοφονια;

[Ζαποτέκος]

Μήπως ο όρος αυτοκτονία υπάρχει στην αρχαία γραμματεία ως αυτοχειρία, αυτουργια, η αυτοφονια;

Μπορεί , δεν το έχω ψάξει. Πάντως οι καθηγητάδες παραπάνω λένε πως το "αυτοκτονία" δεν υπάρχει.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Πολύ ενδιαφέρον !

.


Καθώς έβλεπα τη θάλασσα τώρα στή Βουλιαγμένη.....μου ήρθε και το άλλο τοπωνύμιο.....Γερούσι.....


.

Κάπου είχα ακούσει "Της Γριάς το πήδημα" . Σε κάποιο νησί νομίζω ...

.

Εκεί έγινε μεμονωμένη αυτοκτονία.....

Τα άλλα τα βρίσκεις σε διάφορα μέρη που πήγαιναν σέ δύσκολες περιόδους συνήθως οι Γέροι.....

Επειδή είσαι ψαχτάκιας θά σου πώ και ενα πολύ καλό μικρό βιβλιαράκι του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών που υπάρχει σε pdf.....

Ψάξτο.....Θα σ αρέσει.....

Συλλογικοί Φόβοι στήν Ιστορία......


.

[Ζαποτέκος]

Όπως σε αυτές τις εικόνες που ο δαίμονας έχει αγκαλιά τον Ιούδα

Spoiler

και μια πιο σύγχρονη ( 1998 ) από τοιχογραφία της Δευτέρας Παρουσίας στην μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων :


Δαιμονάκι έχει ανέβει στην ζυγαριά για να την γείρει προς το κακό.
Άγγελοι διώχνουν τα δαιμονάκια με ακόντια.
Θαλάσσια ζώα επιστρέφουν ανθρώπινα μέλη. Κατά την Δευτέρα Παρουσία θα γίνει ανάσταση ψυχών και σωμάτων. Ακόμη και γι' αυτούς που έχουν καεί , διαμελισθεί ή διασκορπισθεί.

Δαίμονας καβαλάει τέρας και έχει αγκαλιά του τον Ιούδα.

[Ζαποτέκος]

Απ' τις παραδόσεις του Πολίτη για την αυτοκτονία του Ιούδα :