Κανόνες Δ. Συζήτησης
Προσοχή: Σύμφωνα με το νόμο απαγορεύεται η δημοσιοποίηση ονομαστικά η φωτογραφικά ποινικών καταδικών οποιουδήποτε βαθμού & αιτιολογίας καθώς εμπίπτουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ατόμου. Τυχόν δημοσιοποίηση τέτοιων δεδομένων ενδέχεται να επιφέρει ποινικές κυρώσεις στο συντάκτη. Επιτρέπεται μόνο αν έχει δοθεί εισαγγελική εντολή και μόνο για το χρονικό διάστημα που αυτή ισχύει. Οφείλετε σε κάθε περίπτωση να ζητήσετε με αναφορά τη διαγραφή της ανάρτησης πριν παρέλθει το χρονικό διάστημα της νόμιμης δημοσιοποίησης. Η διαχείριση αποποιείται κάθε ευθύνη για τυχόν ποινικές ευθύνες αν παραβιάσετε τα παραπάνω.
Dwarven Blacksmith έγραψε: 25 Σεπ 2018, 21:05
Κακώς λοιπόν δεν το εγκαταλείπετε.
Που είναι η επίθεση στην οποία γίνεται άμυνα; Σωστά, στο μέλλον. Ούτε στο παρελθόν έχει απειληθεί ο καταστηματάρχης από το άτομο αυτό, ούτε στο παρόν. Δεν προσπαθεί να εισβάλλει σε κάποιο ιδιωτικό χώρο αλλά να διαφύγει σε δημόσιο χώρο.
Άμυνα αγαπητέ δεν έχουμε μόνο στην περίπτωση που κάποιος πάει να μας σκοτώσει.
Άμυνα έχουμε κι όταν κάποιος μας κλέβει.
Απαντάει αυτό στην ερώτηση σου;
Περαστικά σας.....
Άρθρο 23 – Η Υπέρβαση της άμυνας
Όποιος υπερβαίνει τα όρια της άμυνας τιμωρείται, αν η υπέρβαση έγινε με πρόθεση, με ποινή ελαττωμένη (άρθρο 83), και αν έγινε από αμέλεια, σύμφωνα με τις διατάξεις τις σχετικές με αυτήν. Μένει ατιμώρητος και δεν του καταλογίζεται η υπέρβαση, αν ενέργησε με αυτόν τον τρόπο εξαιτίας του φόβου ή της ταραχής που του προκάλεσε η επίθεση.
Άρθρο 25 – Κατάσταση ανάγκης που αποκλείει το άδικο
Α. Δεν είναι άδικη η πράξη που τελεί κάποιος, για να αποτρέψει παρόντα και αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο, ο οποίος απειλεί το πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή κάποιου άλλου χωρίς δική του υπαιτιότητα, αν η βλάβη που προκλήθηκε, στον άλλο είναι σημαντικά κατώτερη κατά το είδος και τη σπουδαιότητα από τη βλάβη που Απειλήθηκε.
ritzeri έγραψε: 25 Σεπ 2018, 23:21
Περί αυτοάμυνας.
Με την προϋπόθεση ότι οι κλωτσιές δεν ήταν θανατηφόρες, είμαστε εδω
Άρθρο 25 – Κατάσταση ανάγκης που αποκλείει το άδικο
Α. Δεν είναι άδικη η πράξη που τελεί κάποιος, για να αποτρέψει παρόντα και αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο, ο οποίος απειλεί το πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή κάποιου άλλου χωρίς δική του υπαιτιότητα, αν η βλάβη που προκλήθηκε, στον άλλο είναι σημαντικά κατώτερη κατά το είδος και τη σπουδαιότητα από τη βλάβη που Απειλήθηκε.
Πάμε πάλι: Αναπότρεπτος κίνδυνος; Στριμωγμένος στη γωνία ο καταστηματάρχης, χωρίς δυνατότητα διαφυγής; Δε νομίζω. Η βλάβη που προκάλεσε με τις κλωτσιές ήταν σημαντικά κατώτερη κατά το είδος και τη σπουδαιότητα της βλάβης που απειλήθηκε (κλοπή);
Όποιος δε θέλει να ζυμώσει, είκοσι χρόνια σεχταρίζει
ritzeri έγραψε: 25 Σεπ 2018, 23:21
Περί αυτοάμυνας.
Με την προϋπόθεση ότι οι κλωτσιές δεν ήταν θανατηφόρες, είμαστε εδω
Άρθρο 25 – Κατάσταση ανάγκης που αποκλείει το άδικο
Α. Δεν είναι άδικη η πράξη που τελεί κάποιος, για να αποτρέψει παρόντα και αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο, ο οποίος απειλεί το πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή κάποιου άλλου χωρίς δική του υπαιτιότητα, αν η βλάβη που προκλήθηκε, στον άλλο είναι σημαντικά κατώτερη κατά το είδος και τη σπουδαιότητα από τη βλάβη που Απειλήθηκε.
Πάμε πάλι: Αναπότρεπτος κίνδυνος; Στριμωγμένος στη γωνία ο καταστηματάρχης, χωρίς δυνατότητα διαφυγής; Δε νομίζω. Η βλάβη που προκάλεσε με τις κλωτσιές ήταν σημαντικά κατώτερη κατά το είδος και τη σπουδαιότητα της βλάβης που απειλήθηκε (κλοπή);
Η κλοπή των εμπορευμάτων και το σπάσιμο του μαγαζιού είναι αναποτρεπτα γεγονότα εν εξελίξει, ούτε καν κίνδυνος.
Άρθρο 23 – Η Υπέρβαση της άμυνας
Όποιος υπερβαίνει τα όρια της άμυνας τιμωρείται, αν η υπέρβαση έγινε με πρόθεση, με ποινή ελαττωμένη (άρθρο 83), και αν έγινε από αμέλεια, σύμφωνα με τις διατάξεις τις σχετικές με αυτήν. Μένει ατιμώρητος και δεν του καταλογίζεται η υπέρβαση, αν ενέργησε με αυτόν τον τρόπο εξαιτίας του φόβου ή της ταραχής που του προκάλεσε η επίθεση.
Ποιά επίθεση;;;
Όποιος δε θέλει να ζυμώσει, είκοσι χρόνια σεχταρίζει
ritzeri έγραψε: 25 Σεπ 2018, 23:21
Περί αυτοάμυνας.
Με την προϋπόθεση ότι οι κλωτσιές δεν ήταν θανατηφόρες, είμαστε εδω
Άρθρο 25 – Κατάσταση ανάγκης που αποκλείει το άδικο
Α. Δεν είναι άδικη η πράξη που τελεί κάποιος, για να αποτρέψει παρόντα και αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο, ο οποίος απειλεί το πρόσωπο ή την περιουσία του ίδιου ή κάποιου άλλου χωρίς δική του υπαιτιότητα, αν η βλάβη που προκλήθηκε, στον άλλο είναι σημαντικά κατώτερη κατά το είδος και τη σπουδαιότητα από τη βλάβη που Απειλήθηκε.
Πάμε πάλι: Αναπότρεπτος κίνδυνος; Στριμωγμένος στη γωνία ο καταστηματάρχης, χωρίς δυνατότητα διαφυγής; Δε νομίζω. Η βλάβη που προκάλεσε με τις κλωτσιές ήταν σημαντικά κατώτερη κατά το είδος και τη σπουδαιότητα της βλάβης που απειλήθηκε (κλοπή);
Η κλοπή των εμπορευμάτων και το σπάσιμο του μαγαζιού είναι αναποτρεπτα γεγονότα εν εξελίξει, ούτε καν κίνδυνος.
Οι κλωτσιές, μέχρι τώρα, προκάλεσαν μώλωπες.
Και εγκεφαλικό οίδημα. Μη βιάζεσαι.
Όποιος δε θέλει να ζυμώσει, είκοσι χρόνια σεχταρίζει
Άρθρο 23 – Η Υπέρβαση της άμυνας
Όποιος υπερβαίνει τα όρια της άμυνας τιμωρείται, αν η υπέρβαση έγινε με πρόθεση, με ποινή ελαττωμένη (άρθρο 83), και αν έγινε από αμέλεια, σύμφωνα με τις διατάξεις τις σχετικές με αυτήν. Μένει ατιμώρητος και δεν του καταλογίζεται η υπέρβαση, αν ενέργησε με αυτόν τον τρόπο εξαιτίας του φόβου ή της ταραχής που του προκάλεσε η επίθεση.
Ποιά επίθεση;;;
Είπαμε, οι επιθέσεις που απειλούν το πρόσωπο ή την περιουσία του αμυνόμενου.
Άρθρο 23 – Η Υπέρβαση της άμυνας
Όποιος υπερβαίνει τα όρια της άμυνας τιμωρείται, αν η υπέρβαση έγινε με πρόθεση, με ποινή ελαττωμένη (άρθρο 83), και αν έγινε από αμέλεια, σύμφωνα με τις διατάξεις τις σχετικές με αυτήν. Μένει ατιμώρητος και δεν του καταλογίζεται η υπέρβαση, αν ενέργησε με αυτόν τον τρόπο εξαιτίας του φόβου ή της ταραχής που του προκάλεσε η επίθεση.
Ποιά επίθεση;;;
Είπαμε, οι επιθέσεις που απειλούν το πρόσωπο ή την περιουσία του αμυνόμενου.
Ακόμα δεν το χωνεψες;
Αρχή της αναλογικότητας: Η ζωή είναι υπέρτερο αγαθό της περιουσίας. Κατ' αντιστοιχία και η μορφή της άμυνας οφείλει να αντιστοιχεί στο προσβαλλόμενο έννομο αγαθό.
Όποιος δε θέλει να ζυμώσει, είκοσι χρόνια σεχταρίζει
vatraxos έγραψε: 25 Σεπ 2018, 23:33
Πάντως, βλέπω ότι μπήκες στον κόπο να διαβάσεις τον ΠΚ και διαπίστωσες ότι δεν αφήνει απροστάτευτο όποιον αμύνεται.
Νά υπάρχει η δυνατότητα νά σκοτώνεις ..... χωρίς συνέπειες ..... Χάος δηλαδή .....
Καί ο νομοθέτης σοφά επιτρέπει τή χρήση βίας " ανάλογης μέ τή βλάβη πού απειλήθηκε " ....
Πού σημαίνει ότι αν η Βία σου ήταν άχρι θανάτου ..... νά περιμένης επίσκεψη τού Θανάτου κ σέ σένα .....
Χωρίς κλαψομουνιάσματα κ ψευτομαγκιές σέ μμε καί φόρα ...... Υπεύθυνα ..... σάν έτοιμος από καιρό .....
.
Ο νομοθέτης το τοποθετεί σε μία απολύτως ευέλικτη και όχι σαφή ερμηνεία. Γιατί κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει επακριβώς τη βλάβη που απειλήθηκε. Αυτό είναι στην κρίση του καθενός.
Το χάος προκύπτει όταν κάποιος εισβάλει οπλισμένος σε έναν χώρο με σαφέστατη διάθεση κλοπής ή άσκησης βίας -υπάρχουν αμέτρητα περιστατικά- και από αυτό το σημείο και μετά υπεύθυνος για τη σωματική ακεραιότητα του ληστή είναι ο ιδιοκτήτης του χώρου.
Ουσιαστικώς ο ιδιοκτήτης καθίσταται μπόντυγκαρντ του ληστή.
Είπαμε, οι επιθέσεις που απειλούν το πρόσωπο ή την περιουσία του αμυνόμενου.
Ακόμα δεν το χωνεψες;
Αρχή της αναλογικότητας: Η ζωή είναι υπέρτερο αγαθό της περιουσίας. Κατ' αντιστοιχία και η μορφή της άμυνας οφείλει να αντιστοιχεί στο προσβαλλόμενο έννομο αγαθό.
Ξαναδιάβασε το άρθρο
Ναι, η αρχή της αναλογικότητας.
Αλλά, πάει περίπατο η αρχή της αναλογικότητας αν ο καταστηματάρχης ηταν φοβισμένος.
vatraxos έγραψε: 25 Σεπ 2018, 23:33
Πάντως, βλέπω ότι μπήκες στον κόπο να διαβάσεις τον ΠΚ και διαπίστωσες ότι δεν αφήνει απροστάτευτο όποιον αμύνεται.
Σωστά, πιο λογικό είναι να αφήσεις ένα μαστουρωμένο με μαχαίρι να κόβει βόλτες στο κέντρο της Αθήνας.
Εδώ δε συζητάμε τι είναι πιο λογικό. Συζητάμε τι είναι νόμιμη άμυνα και τι όχι.
Αν θες το καταλαβαίνεις.
Πολύ καλά κάνεις και ασχολείσαι. Πέρα από τα άρθρα του ΠΚ υπάρχει και η ερμηνεία τους. Μέσα σε τρια ποστ φτάσαμε στην διατύπωση αυτοτελών ισχυρισμών! Αυτό κι αν είναι εξέλιξη!
Όποιος δε θέλει να ζυμώσει, είκοσι χρόνια σεχταρίζει
