Το καϊμάκι πρέπει να δένει, κι όχι να βγαίνει με το που πάει να σηκωθεί. Για αυτό χρειάζεται μπρίκι με κλειστό στόμιο. Αν το καθυστερήσεις όμως για λίγα δευτερόλεπτα, το έχασες. Αφού ρίξεις το καϊμάκι, πρέπει να ξαναψήσεις λίγο τον καφέ. Επίσης θέλει καλό ανακάτεμα για να δέσει η ζάχαρη με το λίπος του καφέ, αλλά με ξύλινο αναδευτήρα για να μην κόβει το βράσιμο. Αν και δεν τον γουστάρω τον ελληνικό, έτυχε να μεγαλώσω μέσα σε καφενείο.
Καπου ειχε πάρει το ματι μου, οτι τα παλια χρόνια στα καφενεία, ο καφετζής, αναλογα με την διαδικασία που ακολουθουσε στην παρασκευή καφε, μπορουσε να σου κανει δεκαδες τυπους ελληνικου καφε.
Αυτό που περιγράφεις είναι ενας τυπος απ αυτους λογικα.
Αυτός πάντως που περιγράφει, με το δεύτερο ψήσιμο, είναι ο βραστός
Πρέπει να κάνουμε ενα οδηγο παρασκευης. Έχουμε μαθει ολους τους τυπους του εσπρεσσο, τα παιδια μας γίνονται μπαριστας, και δεν ξέρουμε τα του ελληνικού.
mao mao έγραψε: 04 Ιούλ 2022, 18:54
Πέτα το Λουμίδη και πάρε ουζουνογλου σε πρώτη φάση.
αν τον βρω, θα τον δοκιμάσω. θενξ.
What? Ανοίγεις νήμα για τον ελληνικό καφέ και δεν ξέρεις τον Ουζούνογλου;
Είναι σαν να ανοίγεις νήμα για τον στιγμιαίο καφέ και να μην ξέρεις τον Jacobs.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Beria έγραψε: 04 Ιούλ 2022, 19:22
Όποιος πίνει ελληνικό καφέ έχει τον καφεκοπτη του και το χαρμάνι του
Αρχίδια, εγώ είχα τον παππού στον Βαρδάρη, τον Πόντιο και γινόμασταν. Τι να τα κάνεις τα ζυμπράγκαλα.
Κι εγώ σε παππού αναφέρομαι όταν μιλάω για καφεκόπτη
όχι σε μηχάνημα
Είχε βρει το κόλπο ρε σε λέω, με το σωστό βράσιμο δε μπορώ καν να σου περιγράψω την εμπειρία με ανθρωπινά λόγια, κυριολεκτικά σου έπαιρνε όλη σκοτούρα το άρωμά, αυτό μέχρι να πιεις την πρώτη γουλιά, κάτι σαν ιεροτελεστία του τα γαμάω όλους και όλα, καφές με αρχίδια.
Το καϊμάκι πρέπει να δένει, κι όχι να βγαίνει με το που πάει να σηκωθεί. Για αυτό χρειάζεται μπρίκι με κλειστό στόμιο. Αν το καθυστερήσεις όμως για λίγα δευτερόλεπτα, το έχασες. Αφού ρίξεις το καϊμάκι, πρέπει να ξαναψήσεις λίγο τον καφέ. Επίσης θέλει καλό ανακάτεμα για να δέσει η ζάχαρη με το λίπος του καφέ, αλλά με ξύλινο αναδευτήρα για να μην κόβει το βράσιμο. Αν και δεν τον γουστάρω τον ελληνικό, έτυχε να μεγαλώσω μέσα σε καφενείο.
Καπου ειχε πάρει το ματι μου, οτι τα παλια χρόνια στα καφενεία, ο καφετζής, αναλογα με την διαδικασία που ακολουθουσε στην παρασκευή καφε, μπορουσε να σου κανει δεκαδες τυπους ελληνικου καφε.
Αυτό που περιγράφεις είναι ενας τυπος απ αυτους λογικα.
Αυτός πάντως που περιγράφει, με το δεύτερο ψήσιμο, είναι ο βραστός
και αφου μιλαει για ζαχαρη μιλαμε προφανως για τον «γλυκύ» ή «γλυκύς» ;
Καπου ειχε πάρει το ματι μου, οτι τα παλια χρόνια στα καφενεία, ο καφετζής, αναλογα με την διαδικασία που ακολουθουσε στην παρασκευή καφε, μπορουσε να σου κανει δεκαδες τυπους ελληνικου καφε.
Αυτό που περιγράφεις είναι ενας τυπος απ αυτους λογικα.
Αυτός πάντως που περιγράφει, με το δεύτερο ψήσιμο, είναι ο βραστός
και αφου μιλαει για ζαχαρη μιλαμε προφανως για τον «γλυκύ» ή «γλυκύς» ;
ο γλυκύ βραστός; ή
ο γλυκύς βραστός;
έχω ακούσει το πρώτο 100μύρια φορές...
Μόνο στον σκέτο δεν βάζεις καθόλου ζάχαρη. Στον μέτριο βάζεις. Επίσης, τον καφέ τον ρίχνουμε στο φλιτζάνι έτσι ώστε να σχηματίσει φουσκάλες αφενος και για να κρυώσει αφετέρου. Για αυτό, δεν τον αδειάζουμε απλά. Πρέπει, καθώς τον ρίχνεις, το μπρίκι να απομακρυνθεί μέχρι μισό μέτρο από το φλιτζάνι.
Ακόμα τούτη ή άνοιξη ραγιάδες, ραγιάδες, τούτο το καλοκαίρι, μέχρι να ρθεί ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι.
☦𓀢
Αυτός πάντως που περιγράφει, με το δεύτερο ψήσιμο, είναι ο βραστός
και αφου μιλαει για ζαχαρη μιλαμε προφανως για τον «γλυκύ» ή «γλυκύς» ;
ο γλυκύ βραστός; ή
ο γλυκύς βραστός;
έχω ακούσει το πρώτο 100μύρια φορές...
Μόνο στον σκέτο δεν βάζεις καθόλου ζάχαρη. Στον μέτριο βάζεις. Επίσης, τον καφέ τον ρίχνουμε στο φλιτζάνι έτσι ώστε να σχηματίσει φουσκάλες αφενος και για να κρυώσει αφετέρου. Για αυτό, δεν τον αδειάζουμε απλά. Πρέπει, καθώς τον ρίχνεις, το μπρίκι να απομακρυνθεί μέχρι μισό μέτρο από το φλιτζάνι.
πρέπει να απομακρυνθεί μισό μέτρο, ΑΛΛΑ και να ξανακατέβει προς τα κάτω καθώς τον ρίχνεις. ανεβάζεις-κατεβάζεις μπρίκι. θέλει μαεστρία που μόνο οι παλαιοί είχαν.
Σε θεωρώ γευσιγνωστη/γευσιλατρη και μου λες για νεσκαφεδες που είναι (κυριολεκτικά) αποξηραμενες βαλβολινες;
Αυτος μου αρεσει σε γευση
απλά τον έχεις συνηθίσει. ο καφές είναι σαν τα τσιγάρα. όσο και χάλια να είναι, αν τον έχεις συνηθίσει... τον συνήθισες. δεν τρέχει τίποτα, όλοι έχουμε κακές συνήθειες.
κι εγω παλιά έπινα φραπέ γλυκό με γάλα. γέλαγε ο κόσμος.
