Η επαναστατική βία είναι φυσική βία που ασκείται σε επαναστατική κατάσταση, που όπως έχει διδάξει η ιστορία δεν έρχεται σε στιγμές κανονικότητας αλλά σε στιγμές μεγάλης κρίσης του καπιταλισμού και αδυναμία των κρατούντων να διατηρήσουν την εξουσία. Τέτοιες στιγμές ήταν το 1917 με παγκόσμιο πόλεμο εν εξελίξει και μέσα στη ρωσία να ψοφάει ο κόσμος σαν τα σκυλιά, ή στα δεκεμβριανά όπου έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Δηλαδή, σε περιόδους εμπόλεμες ή σχεδόν εμπόλεμες όπου ήδη η βία είναι ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ και μόνο μέσω αυτής μπορεί να λυθεί προς τη μία ή την άλλη πλευρά, ο συσχετισμός της ισχύος. Σε περιόδους όπου δεν υπάρχει καμία άλλη δυνατότητα για να λυθεί το κουβάρι, παρά με φυσική βία μεγάλων διαστάσεων.Αγις έγραψε: 23 Σεπ 2018, 18:59
Οπότε η επαναστατική καλή βία παραμένει η η βία του κάθε πγοοδευτικού - αλλωστε εργαλείο απαραίτητο είναι και απαγορεύεται να αντιδράσεις σε αυτή γιατί θα είσαι κακό παιζάκι.
Δηλαδή πάλι μήλα με πορτοκάλια μπλέκετε γιατί μέχρι εκεί είστε.
Σε γενικότερο επίπεδο τώρα, η βία (όχι μόνο η φυσική, αλλά όλες οι μορφές της), είναι εργαλείο δουλειάς όπως έχω τονίσει πολλάκις.Εργαλείο που μοιάζει περισσότερο με όπλο.
Υπάρχει στην κοινωνία, τη διαποτίζει, είναι δομικό της στοιχείο και χρησιμοποιείται καθημερινά. Όμως έχει διαβαθμίσεις. Είναι άλλο να υπάρχει συγκαλυμμένη βία με κάποιους θεσμικούς κανόνες*, που λειτουργούν σαν φράκτης για να μη διαδοθεί αδιάκριτα η εξάπλωσή της και γίνουμε ζούγκλα και άλλο πράγμα μια κουλτούρα φυσικής βίας που θα διαποτίζει την κοινωνία σε περιόδους ειρήνης.
* Τέτοια βία με κανόνες, υπάρχει παντού γύρω μας. Η βία νοείται ως η επιβολή κάποιων θέσεων μέσω ισχύος και η κατανίκηση της αντίστασης του άλλου. Βία είναι η επιβεβλημένη φτωχοποίηση της κοινωνίας, αλλά γίνεται κανονιστικά, βάση της "νόμιμης κυβέρνησης" και των όσων ψηφίζει. Βία είναι τα 9 στα 10 μέτρα να είναι υπέρ του αστού και εναντίον του εργάτη, αλλά είναι νόμιμη γιατί "έτσι αποφάσισαν οι αρμόδιοι μαζί με τους κοινωνικούς φορείς". Βία είναι να πεθαίνουν οι άνθρωποι από αρρώστιες που αντιμετωπίζονται, επειδή η ανθρώπινη ζωή μπαίνει παρακάτω από την "εξοικονόμηση πόρων". Αλλά και αυτό γίνεται νόμιμα.
Αυτές είναι συγκαλυμμένες μορφές βίας που υπάρχουν γύρω μας. Και επειδή ακριβώς είναι συγκαλυμμένες και μασκαρεύονται ως θεσμικές ενέργειες, κάτω από την αιγίδα του κράτους που είναι κατεξοχήν φορέας της βίας, διατηρείται η λειτουργικότητα στην κοινωνία και η βία εκδηλώνεται κατά το δυνατό σε συγκαλυμμένες μορφές και όχι σε φυσική μορφή.
Η φυσική μορφή βίας είναι εκ φύσεως μια μέγιστη κλιμάκωση της έννοιας της βίας που όλοι προσπαθούν να περιορίσουν, όχι ίσως με την έννοια που το αντιλαμβάνεστε, για ανθρωπιστικούς σκοπούς και άλλα τέτοια χαζά και ρομαντικά, αλλά επειδή είναι συσσωρευμένη ισχύ που διαταράσσει τη λειτουργικότητα και την εργονομία της κοινωνίας.
Είναι βία ευθέως καταστρεπτική, δολοφονική, προκαλεί ανασφάλεια και διαλύει την κανονικότητα μιας κοινωνίας. Ως εκ τούτου δεν επιλέγεται(σε κοινωνικό επίπεδο) παρά μόνο όταν το κράτος αδυνατεί να χρησιμοποιήσει συγκαλυμμένη βία, διότι οι αντιμαχόμενες πλευρές δεν έχουν καμία διάθεση συμβιβασμού.
Οι άνθρωποι σε καταστάσεις όπου απειλείται η ζωή τους από φυσική βία (επειδή αυτή η βία έχει πάρει πχ ανεξέλεγκτες διαστάσεις, όπως θα θέλατε όσοι προμοτάρετε την αυτοδικία ή την εκτεταμένη οπλοχρησία κλπ), τείνουν να παίρνουν λιγότερο λογικές αποφάσεις σε πιεστικές καταστάσεις, που διευρύνουν αυτό το φαύλο κύκλο της βίας.
Είναι αυτό που λέμε ζούγκλα και που φαίνεται καλύτερα σε εμπόλεμες περιόδους. Εμείς σαν χώρα δεν είχαμε αυτή την κουλτούρα, από τη μεταπολίτευση και μετά. Αν πάμε προς τα εκεί, σίγουρα δεν θα πρόκειται για θετικό βήμα.
There are decades where you fuck around and days where you find out
)