Ιβάν ο Τρομερός: Ο παρανοϊκός και αιμοδιψής τύραννος της Ρωσίας

[Jimmy81]

Σε αυτό το θέμα θα ασχοληθούμε με έναν από τους πιο κακόφημους ηγεμόνες της πρώιμης νεότερης ιστορικής περιόδου. Όπως φαίνεται κι από τον τίτλο μιλάμε για τον «Ιβάν τον Τρομερό», έναν από τους πιο σημαντικούς ηγεμόνες της ρωσικής ιστορίας αλλά και από τους πιο αιμοβόρους. Ο Ιβάν IV ή Τρομερός όπως έχει καθιερωθεί πλέον στην ιστοριογραφία, ήταν ο πρώτος Ρώσος ηγεμόνας που κυβέρνησε το βασίλειο της Ρωσίας με τον τίτλο τσάρος, δηλαδή καίσαρ, μια παράδοση που είχε αρχίσει να διαδίδεται ανεπίσημα από τον παππού του, Ιβάν ΙΙΙ τον Μεγάλο. Ο Ιβάν στέφτηκε «Τσάρος όλων των Ρώσων» σε μια λαμπερή τελετή το 1547 στη Μόσχα, την πρωτεύουσα του βασιλείου του. Εκείνη την περίοδο μάλιστα η Μόσχα αποκαλούνταν και «Τρίτη Ρώμη».

Στα χρόνια της βασιλείας του μετέτρεψε το βασίλειο της Ρωσίας (που προηγουμένως λεγόταν Μοσχοβία) σε αυτοκρατορία, προσαρτώντας μεγάλες εκτάσεις στα ανατολικά και νοτιοανατολικά. Η Μοσχοβία πριν τον Ιβάν ήταν ένα σχετικά αδύναμο βασίλειο που γειτνίαζε με ισχυρά αλλόθρησκα βασίλεια, καθολικά και μουσουλμανικά.


Εκτός από τις εδαφικές κατακτήσεις ο Ιβάν ο Τρομερός στην αρχή της βασιλείας του πραγματοποίησε και μια σειρά από χρήσιμες μεταρρυθμίσεις για την οργάνωση του κράτους ιδρύοντας Βουλή, Συμβούλια και έναν σταθερό ανακτορικό στρατό, τους θρυλικούς Στρέλτσι. Επίσης περιόρισε την αυθαιρεσία των αριστοκρατών με σχετικό νόμο που απαγόρευε την θανάτωση των «κοινών θνητών» από τους αριστοκράτες χωρίς λόγο όπως ίσχυε μέχρι τότε. Βέβαια οι νόμοι δεν έβρισκαν πάντα εφαρμογή και δεν άγγιζαν τον ίδιο τον Ιβάν και τους πιστούς συνεργάτες του όπως θα δούμε παρακάτω.

Βασικός εσωτερικός αντίπαλος του Ιβάν ήταν η τάξη των αριστοκρατών της Ρωσίας, οι λεγόμενοι «Βογιάροι» που αναλάμβαναν ανώτερα πόστα στη διοίκηση και στο στρατό, συμμετέχοντας στην άσκηση της εξουσίας. Οι νόμοι προστασίας των αδυνάτων από τους αριστοκράτες ελήφθησαν στο πλαίσιο της εν λόγω αντιπαλότητας ενώ στο μέλλον ο Ιβάν θα πολεμήσει τους Βογιάρους με τους πιο σκληρούς τρόπους. Η καχυποψία του για τους Βογιάρους είχε τροφοδοτηθεί και από τη χρονιά (1553) που ο Ιβάν νόσησε βαριά φτάνοντας στα πρόθυρα του θανάτου. Πολλοί Βογιάροι πίστεψαν τότε ότι ο τσάρος θα πέθαινε και αρνήθηκαν να δεχτούν τον γιο του (βρέφος τότε) ως διάδοχο του θρόνου. Για κακή τους τύχη ο Ιβάν γλίτωσε τον θάνατο και εκδικήθηκε τους ανυπάκουους με βάναυσους τρόπους.

Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Ιβάν του Τρομερού, είναι τα επεισόδια πνευματικής αστάθειας καθώς και οι εξάρσεις θυμού και παράνοιας που ενίσχυαν τις βίαιες τάσεις του. Ο Ιβάν κυβέρνησε τη Ρωσία μέχρι τον θάνατό του το 1584.

Πάμε να δούμε τώρα μέσα από γλαφυρούς τίτλους και επεξηγηματικά κείμενα, τις πιο σκληρές ενέργειες του Ιβάν, τα πιο σκοτεινά σημεία της διακυβέρνησής του καθώς και άλλα ευτράπελα της ζωής του που δικαιολογημένα του έδωσαν τον διεθνή χαρακτηρισμό «Terrible».

[Jimmy81]

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ: ΒΑΣΑΝΙΖΕ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕ ΜΙΚΡΑ ΖΩΑ. ΞΥΛΟΦΟΡΤΩΝΕ, ΛΗΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΒΙΑΖΕ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ

Μετά τον θάνατο του πατέρα του Βασίλειου ΄Γ το 1533, ο Ιβάν ανακηρύχθηκε Μέγας Πρίγκιπας της Μοσχοβίας αλλά την αντιβασιλεία ασκούσε η μητέρα του Έλενα μέχρι ο γιος της να αποκτήσει τις απαραίτητες ικανότητες και την ηλικία για να διοικήσει μόνος του το βασίλειο. Κι αυτή όμως πέθανε το 1538 -πιθανότατα δολοφονήθηκε από τους Βογιάρους, την αριστοκρατική τάξη της Μόσχας- κι έτσι ο μικρός Ιβάν μεγάλωσε όντας έρμαιο της σκληρότητας και της αδιαφορίας των Βογιάρων. Λέγεται μάλιστα ότι ντυνόταν με κουρέλια και δεν είχε επαρκές φαγητό. Στα 12 του ο Ιβάν βασάνιζε μικρά ζώα, κυρίως γάτες. Ξερίζωνε με τα χέρια του τα πούπουλα από το σώμα πουλιών. Άλλες φορές έκοβε τα πουλιά στη μέση! Εκσφενδόνιζε γάτες και σκύλους από τα πιο ψηλά παράθυρα των ανακτόρων του Κρεμλίνου και τα άτυχα ζωντανά έβρισκαν φρικτό θάνατο. Οι αποτρόπαιες παιδικές πράξεις του λέγεται ότι προκλήθηκαν από τα φρικτά βασανιστήρια που έβλεπε να πραγματοποιούν οι Βογιάροι στα θύματά τους. Στα 14 του τριγυρνούσε στους δρόμους της Μόσχας με τους έφηβους φίλους του και ξυλοκοπούσαν όσους πολίτες είχαν την ατυχία να βρεθούν στον δρόμο τους. Επιπλέον τούς άρπαζαν τα υπάρχοντά τους – κανονική ληστεία δηλαδή! Στα «δημιουργικά» χόμπι του, αναφέρονται επίσης...βιασμοί και μπυροποσία!


ΚΟΥΤΟΥΛΑΓΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΣΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΤΩΜΑΤΑ. ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΕΙΓΜΑ ΦΡΕΝΟΒΛΑΒΕΙΑΣ


Ο Ιβάν εκτός από κωλόπαιδο ήταν και βλαμμένο. Από νεαρή ηλικία συνήθιζε να κουτουλάει το κεφάλι του στο πάτωμα μπροστά από θρησκευτικά είδωλα μέχρι να βγάλει καρούμπαλο. Αλλά ακόμα και στην ενήλικη ζωή του συνέχισε να χρησιμοποιεί αυτή την διεστραμμένη μέθοδο ως μηχανισμό διαχείρισης κρίσεων! Σύμφωνα με αναφορές χτυπούσε το κεφάλι του στα πατώματα μετά των θάνατο των συζύγων του, μετά τη δολοφονία του γιου του από τον ίδιο (!) και σε διάφορες ακόμα στιγμές με έντονο στρες. Η φρενοβλάβεια σε όλο της το μεγαλείο.


ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ: ΒΛΑΚΩΔΗΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ 8 ΜΗΝΩΝ ΓΙΟΥ ΤΟΥ

Με τις πολυάριθμες συζύγους του ο Ιβάν απέκτησε 8 παιδιά. Μόνο δύο από τα παιδιά του όμως κατάφεραν να ζήσουν μέχρι την ενηλικίωση. Τα άλλα πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Η πιο δυσάρεστη περίπτωση βρεφικού θανάτου που καταδεικνύει και την ανευθυνότητα του τσάρου ως πατέρα είναι ο εντελώς άσκοπος και χαζός θάνατος του 8 μηνών γιου του, Dmitri. Ο Ιβάν εκδήλωσε την επιθυμία να μεταφέρει την οικογένειά του σε ένα μακρινό μοναστήρι για προσκύνημα. Το μοναστήρι απείχε 1000 μίλια από την Μόσχα και θα πήγαιναν μέσω ποταμού. Παρότι ένας σύμβουλος του τσάρου τον συμβούλεψε να μην το κάνει και διακινδυνεύσει την υγεία του βρέφους του, ο πεισματάρης τσάρος επέμεινε στην επιλογή του. Δυστυχώς για τον τσάρο και πολύ δυστυχώς για τον μικρό Dmitri, κατά τη διάρκεια πλεύσης, ένα απότομο κύμα ανέτρεψε την βάρκα τους και μέσα στο χάος ο Dmitri γλίστρησε από την αγκαλιά της παραμάνας του, έπεσε στα άγρια νερά και πνίγηκε.


ΑΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΥΖΥΓΙΚΗ ΖΩΗ

Το ιστορικό του Ιβάν με τις πολυάριθμες συζύγους του θα μπορούσε να αποτελέσει σενάριο μαύρης κωμωδίας ή δραματικής σαπουνόπερας. Ο Ιβάν είχε αποκτήσει 8 συζύγους συνολικά αλλά μόνο 4 είχαν αναγνωριστεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Από αυτές τις 8, οι πέντε δολοφονήθηκαν και οι τρεις φυλακίστηκαν. Οι συνθήκες θανάτου τους είναι ύποπτες και σε κάποιες περιπτώσεις ύποπτοι θεωρούνται οι Βογιάροι ενώ σε άλλες ο ίδιος ο Ιβάν. Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα περιστατικά του συζυγικού του βίου είναι η καταστροφή των επίπλων του από τον ίδιο μετά τον θάνατο της συζύγου του Αναστασίας που τον βύθισε σε κατάθλιψη και του προκάλεσε κρίση παράνοιας αφού υποψιαζόταν ότι δηλητηριάστηκε από τους Βογιάρους (η νεότερη έρευνα στον σκελετό της έδειξε ότι μάλλον είχε δίκιο). Άλλο αξιοσημείωτο συμβάν συνέβη με την σύζυγό του Wassilissa Melentiewna. Λίγους μήνες μετά τον γάμο τους ο Ιβάν ανακάλυψε ότι είχε εραστή τον οποίο και θανάτωσε με ανασκολοπισμό. Υποχρέωσε την άπιστη σύζυγο να παρακολουθήσει την εκτέλεση και έπειτα την έκλεισε σε μοναστήρι. Την έβδομη σύζυγό του Maria Dolgorukaya, την έπνιξε την επόμενη μέρα του γάμου τους το 1580, όταν και ανακάλυψε ότι δεν ήταν παρθένα και είχε κι αυτή εραστή.


ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΣ ΦΟΝΙΑΣ. ΕΚΤΕΛΟΥΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΒΑΝΑΥΣΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ!

Από πολύ μικρός ο Ιβάν ξεκίνησε το φονικό του κρεσέντο εκτελώντας ανθρώπους για διάφορους λόγους, κυρίως όμως λόγω υποψιών για συνωμοσία εναντίον του. Το 1543 σε ηλικία 13 ετών διέταξε την πρώτη του εκτέλεση. Οι φρουροί του συνέλαβαν έναν βογιάρο και τον πέταξαν ζωντανό στα σκυλιά να τον κατασπαράξουν. Το 1568, ανάγκασε τον ευγενή Fedorov (ύστερα από κατηγορίες συνωμοσίας) να φορέσει την βασιλική ενδυμασία και να καθίσει στον τσαρικό θρόνο κρατώντας το βασιλικό σκήπτρο. Στη συνέχεια ο Ιβάν γονάτισε μπροστά στον Fedorov και αναφώνησε «Από τη στιγμή που έχω τη δύναμη να σε βάλω να κάτσεις, μπορώ και να σε σηκώσω». Μετά από την θεατρική ατάκα κατακρεούργησε τον Fedorov μαχαιρώνοντάς τον πολλές φορές.


Έβαλε το πρωτοπαλίκαρο της προσωπικής του φρουράς να στραγγαλίσει τον μητροπολίτη Μόσχας Φίλιππο αφού πρώτα είχε κάνει ολόκληρο σόου καλώντας Ιερά Σύνοδο για την καθαίρεση του μητροπολίτη και αφού τον είχε ταλαιπωρήσει ρίχνοντάς τον αλυσοδεμένο σε μπουντρούμι χωρίς φαγητό για μέρες. Αποκεφάλισε έναν από τους καλύτερους στρατηγούς του που έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην πολιορκία του Καζάν, τον Alexander Gorbatyi-Shuisky, λόγω ζηλοφθονίας. Ο Shuisky ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής και αγαπητός στον κόσμο και ο Ιβάν τον ζήλευε θανάσιμα. Το μίσος του Ιβάν ήταν τόσο μεγάλο για τον στρατηγό που αποκεφάλισε ακόμα και τον 17χρονο γιο του! Τρομακτική ήταν και η εκδίκησή του απέναντι στον ξάδερφό του Βλαντιμίρ τον οποίο είχαν υποστηρίξει οι Βογιάροι για διάδοχο του θρόνου όταν ο Ιβάν ήταν βαριά άρρωστος. Αρχικά έκαψε και ισοπέδωσε το παλάτι του Βλαντιμίρ, του απέσπασε όλη την περιουσία και τον κατηγόρησε για προδοσία. Έπειτα τον εξανάγκασε να πιει δηλητήριο μαζί με τα παιδιά του. Το 1563, μετά τον θάνατο του Μητροπολίτη Μακάριου, ο οποίος ήταν ο πνευματικός καθοδηγητής του Ιβάν και είχε ευλογήσει την άνοδό του στο θρόνο, ο Ιβάν ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου έναν στρατιώτη του!

Τραγική μοίρα περίμενε τον ηρωικό πρίγκιπα Mikhail Vorotynsky. Ο άνθρωπος αυτός είχε σώσει τη Μόσχα το 1572 από την επίθεση των Τατάρων της Κριμαίας οι οποίοι την προηγούμενη χρονιά είχαν καταστρέψει και λεηλατήσει τη Μόσχα όταν τα περισσότερα στρατεύματα του Ιβάν απουσίαζαν στον Λιβονικό Πόλεμο. Παρά την ηρωική απόκρουση των Τατάρων ο Ιβάν τον κατηγόρησε για συνωμοσία εναντίον του και τον βασάνισε ο ίδιος με φρικτό τρόπο. Τον έδεσαν ανάμεσα σε δύο εστίες φωτιάς και ο τσάρος με το σκήπτρο του συσσώρευε τα κάρβουνα όλο και πιο κοντά στο σώμα του άτυχου πρίγκιπα. Τελικά ο Vorotynsky υπέκυψε στα τραύματά του μερικές μέρες αργότερα κατά τη μεταφορά του σε μοναστήρι.

Οι αποτρόπαιες, σαδιστικές εκτελέσεις δεν έχουν τελειωμό. Μια φορά έπνιξε εκατοντάδες ζητιάνους μέσα σε μια λίμνη. Μια μέρα 70 απλοί πολίτες διαμαρτυρήθηκαν στον Ιβάν για τις αυθαιρεσίες ενός επισήμου του παλατιού. Ο Ιβάν όχι απλά αγνόησε τις διαμαρτυρίες τους αλλά τους έβγαλε γυμνούς και τους 70 στο χιονισμένο περιβάλλον και έκαψε τις γενειάδες τους! Έβρασε ζωντανό μέσα σε καζάνι τον υπουργό οικονομικών Nikita Funikov. Κρέμασε τον σύμβουλό του Ivan Viskovaty και διέταξε τους ακόλουθούς του να του κόβουν κομμάτια από τη σάρκα του. Έναν Βογιάρο που τον πρόσβαλλε τον έδεσε σε βαρέλι με πυρίτιδα και τον ανατίναξε. Σούβλισε ζωντανό για 15 ώρες τον πρίγκιπα Boris Telupa μπροστά στα μάτια της μητέρας του την οποία εκτέλεσε αργότερα με δεκάδες πυροβολισμούς πετώντας το πτώμα της στα σκυλιά. Το παλούκι πέρασε από το κάτω μέρος του σώματος και βγήκε από τον λαιμό του φουκαρά Telupa! Λέγεται ότι ο Ιβάν εμπνεόταν τις βασανιστικές εκτελέσεις από τις βιβλικές αφηγήσεις για τα μαρτύρια της κόλασης και προσευχόταν για τις ψυχές των θυμάτων του πριν τα εκτελέσει.



ΞΕΚΙΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΙΒΗΡΙΑΣ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΜΙΑΣ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ



Μια από τις πρώιμες μαζικές σφαγές την περίοδο βασιλείας του Ιβάν του Τρομερού συνέβη κατά την κατάκτηση των μουσουλμανικών Χανάτων του Καζάν και του Αστραχάν, απομεινάρια της κάποτε ένδοξης Χρυσής Ορδής που δέσποζε στην περιοχή. Με αυτές τις πολεμικές επιχειρήσεις εγκαινιάστηκε από τους Ρώσους ηγεμόνες μια μακρά περίοδο συνεχόμενων κατακτήσεων κατά μήκος της Σιβηρίας που θα προκαλέσει μεγάλες αιματοχυσίες και αφανισμούς λαών από τους Ρώσους κατακτητές. Το 1551 λοιπόν ο Ιβάν με στρατό 150.000 ανδρών επιτέθηκε στο Καζάν χρησιμοποιώντας παράλληλα διάφορες μεθόδους ψυχολογικού εκφοβισμού. Τοποθέτησε δεμένους σε πασσάλους τους αιχμαλώτους έξω από την πόλη Καζάν απειλώντας να τους σκοτώσει αν οι πολιορκημένοι δεν παραδοθούν. Εκείνοι όμως προτίμησαν να σκοτώσουν τους αιχμάλωτους συμπολεμιστές τους παρά να τους αφήσουν στα χέρια των απίστων. Τελικά τα στρατεύματα του Ιβάν κατέλαβαν την πόλη, έσφαξαν τους κατοίκους της και έδιωξαν τους επιζώντες. Λέγεται ότι ο Ιβάν μετά την υποταγή του Καζάν τοποθέτησε την ημισέληνο -σύμβολο του Ισλάμ- κάτω από τον σταυρό στους τρούλους των ορθόδοξων χριστιανικών εκκλησιών, ίσως για να συμβολίσει την υποταγή του Ισλάμ στον "ανώτερο" χριστιανισμό. Ομοίως, με τις εκστρατείες τα έτη 1555-1556, οι Ρώσοι κατέκτησαν το Χανάτο του Αστραχάν μετατρέποντας την Μοσχοβία από βασίλειο σε αυτοκρατορία. Το 1558 έδωσε άδεια στην ισχυρή οικογένεια Στρογκανώφ να χτίσει οχυρά κατά μήκος των ποταμών Ομπ και Ιρτίς. Αυτοί με τη σειρά τους στρατολόγησαν Κοζάκους για να διευρύνουν τις κτήσεις τους και να υποτάξουν τους αυτόχθονες λαούς.


ΤΥΦΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (σύμφωνα με τον θρύλο...)



Για να τιμήσει την κατάληψη του Χανάτου του Καζάν, αποφάσισε να χτίσει στη Μόσχα το Ναό του Αγίου Βασιλείου. Όταν ολοκληρώθηκε ο ναός το 1560 ο Ιβάν ήταν τόσο εντυπωσιασμένος από το αποτέλεσμα που διέταξε να τυφλώσουν τον αρχιτέκτονά του ναού Postnik Yakovlev, έτσι ώστε να μη μπορέσει να ξαναφτιάξει τόσο λαμπρό έργο. Η εν λόγω μαρτυρία από πολλούς θεωρείται θρύλος αφού ο ίδιος αρχιτέκτονας συνέχισε να κατασκευάζει εκκλησίες και ανάκτορα για τον Ιβάν. Ωστόσο, δεν είναι σαφές αν πρόκειται για τον ίδιο αρχιτέκτονα ή για δύο ξεχωριστά πρόσωπα κάτω από το ίδιο όνομα. Σε κάθε περίπτωση η ύπαρξη τα συγκεκριμένης ιστορία περί τύφλωσης είναι ενδεικτική της σκληρότητας του Ιβάν που είχε διαδοθεί στις εντυπώσεις του κόσμου εκείνα τα χρόνια.

[Jimmy81]

ΙΔΡΥΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΤΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΚΤΗΝΩΔΟΥΣ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΦΡΟΥΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ, ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ, BIAZEI ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΥΕΙ ΕΥΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΟΥΣ



Μετά από διάφορα δραματικά γεγονότα και απογοητεύσεις όπως αυτομολήσεις στρατηγών και ο ύποπτος θάνατος της αγαπημένης του συζύγου Αναστασίας, ο Ιβάν έθεσε σε εφαρμογή ένα διαβολικό σχέδιο. Στα τέλη του 1564 δήλωσε ότι λόγω των προδοσιών των Βογιάρων και της Εκκλησίας εγκαταλείπει τον θρόνο και έφυγε από τη Μόσχα. Οι Βογιάροι αδυνατώντας να κυβερνήσουν μόνοι τους τη Μοσχοβία και φοβούμενη την εξέγερση του πληθυσμού που έβλεπε πιο συμπαθητικά τον Ιβάν, τον παρακάλεσαν να επιστρέψει κάνοντας αποδεκτά τα αιτήματά του να κυβερνάει χωρίς έλεγχο, να εκτελεί και να κατάσχει τις περιουσίες οποιωνδήποτε υποψιαζόταν για συνωμοσία.

Έτσι λοιπόν το 1565 ο Ιβάν επέστρεψε το θρόνο και χώρισε το κράτος του σε δύο τομείς: Την Oprichnina στο βορρά όπου ο Ιβάν θα είχε απόλυτη εξουσία και την Zemshchina στο νότο που θα διοικούσε το Συμβούλιο των Βογιάρων. Τα όρια των δύο τομέων, ωστόσο, ήταν θολά και ο Ιβάν μπορούσε να επεκτείνει την δράση του όπου ήθελε. Μαζί με την Oprichnina ο Ιβάν σχημάτισε την προσωπική του φρουρά και αστυνομία, τους Oprichniki. Αρχικά αριθμούσαν 1000 μέλη αλλά αργότερα έφτασαν τα 6000. Οι Oprichniki γρήγορα έγιναν το συνώνυμο του τρόμου στη Ρωσία. Είχαν απόλυτη ελευθερία κινήσεων και μπορούσαν να συλλαμβάνουν, να φυλακίζουν, να βασανίζουν και να δολοφονούν οποιονδήποτε θεωρούσαν εχθρό του τσάρου. Ήταν υπεράνω κάθε νόμου. Το τρομακτικό τους παρουσιαστικό προμήνυε τον εφιάλτη που ακολουθούσε για όσους έπεφταν στα χέρια τους. Φορούσαν μαύρα και κυκλοφορούσαν στις πόλεις και στα χωριά έφιπποι. Στις σέλες των αλόγων τους κρέμονταν κεφάλια νεκρών σκύλων για να διατυμπανίζουν το μήνυμα ότι «οσφραίνονται» τους προδότες αλλά και για να ομοιάζουν με «καβαλάρηδες της κόλασης». Ένα από τα παρατσούκλια τους ήταν «τα παιδιά του σκότους». Το σύμβολό τους ήταν η κεφαλή σκύλου και η σκούπα, μια σαφής υπόνοια για τη μυρωδιά των προδοτών και το επερχόμενό καθάρισμά τους!

Αρχικά στοχοποίησαν τις αριστοκρατικές οικογένειες των Βογιάρων και τους πολιτικούς αντιπάλους του Ιβάν, αλλά γενικότερα δίωκαν και τις λαϊκές μάζες. Άρπαζαν την περιουσία των αγροτών και τους ανάγκαζαν να πληρώνουν εξοντωτικό φόρο - σε ένα έτος πλήρωναν όσο προβλεπόταν για 10 χρόνια. Όποτε οι Oprichniki έμπαιναν σε ένα χωριό ή μια πόλη, έβλεπες μπουλούκι χωρικούς και ευγενείς να τρέχουν για να σωθούν.


Λέγεται ότι στο παλάτι που λειτουργούσε ως βάση τους, βασανίζονταν μέχρι θανάτου καθημερινά 20 άνθρωποι. Συνηθισμένοι τρόποι εκτελέσεων που εφάρμοζαν ήταν βράσιμο του ζωντανού θύματος σε καζάνι, ανασκολοπισμός, διαμελισμός από άλογα και αργό ψήσιμο του θύματος πάνω από εστία φωτιάς. Για την εξάσκησή τους στο τόξο χρησιμοποιήθηκαν κάποτε γυμνές χωριατοπούλες ως ζωντανοί στόχοι.

Ο ανελέητος αρχηγός των Oprichniki, Malyuta Skuratov, συγκέντρωνε τις παντρεμένες γυναίκες των αριστοκρατικών οικογενειών και τις βίαζε για να κάνει το κέφι του. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1560 είχαν αποδεκατιστεί τόσες αριστοκρατικές οικογένειες ώστε οι Oprichniki να πάρουν τη θέση τους ως προνομιούχος τάξη.

Τα αποτελέσματα της φοβερής αυτής καταπίεσης και τρομοκρατίας ήταν τραγικά για το ρωσικό κράτος. Πολλοί χωρικοί εγκατέλειψαν τους αγρούς και τη χώρα κι αυτό είχε ως συνέπεια τη δραματική μείωση της αγροτικής παραγωγής. Η τιμή του σιταριού δεκαπλασιάστηκε! Η Oprichnina και οι Oprichniki καταργήθηκαν από τον Ιβάν το 1572 όταν αποδείχτηκαν λίγοι στην αντιμετώπιση των Τατάρων της Κριμαίας – όταν δηλαδή κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν πραγματικό στρατό και όχι άοπλους φουκαράδες. Το φρικιαστικό αποτύπωμά τους όμως έμεινε και αποτελούν μια από τις πιο μελανές στιγμές της ρωσικής ιστορίας.


ΦΡΙΚΗ! ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΕΙ ΚΑΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΝΟΒΓΚΟΡΟΝΤ. ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ!



Το Νόβγκοροντ ήταν η δεύτερη μεγάλη πόλη και ο κύριος ανταγωνιστής της Μόσχας στην ρωσική αυτοκρατορία. Βρισκόταν στα βορειοδυτικά και θεωρούνταν το στολίδι του ρωσικού βορρά. Το 1569 ο Ιβάν υποψιαζόταν ότι το Νόβγκοροντ σχεδίαζε να συνωμοτήσει εναντίον του και να τεθεί κάτω από την προστασία του Λιθουανο-Πολωνικού Συνασπισμού. Η φήμη διαδόθηκε από έναν πολίτη του Νόβγκοροντ αλλά οι ιστορικοί σήμερα δεν έχουν βρει στοιχεία για τη συνωμοσία αυτή. Το καλοκαίρι του 1569 ο Ιβάν και οι δυνάμεις της Oprichniki ξεκίνησαν για το Νόβγκοροντ. Στο δρόμο τους κατέστρεψαν και λεηλάτησαν όσα χωριά και μοναστήρια συνάντησαν. Προτού φτάσουν στο Νόβγκοροντ είχαν επίσης συλλάβει ή σκοτώσει οποιονδήποτε κατευθυνόταν εκεί. Τον Ιανουάριο του 1570 ο Ιβάν και οι δυνάμεις της Oprichniki εισέβαλαν στην πόλη και ακολούθησε φοβερό μακελειό για πέντε εβδομάδες.

Οι άντρες της Oprichnika έσφαζαν αδιακρίτως πολίτες κάθε τάξης και λεηλατούσαν κτίρια και εκκλησίες. Εφάρμοσαν φρικτά βασανιστήρια για να αποσπάσουν ομολογίες της υποτιθέμενης συνωμοσίας. Ένα από τα πιο βάρβαρα ήταν το αργό ψήσιμο των θυμάτων πάνω σε μεγάλα αυτοσχέδια τηγάνια! Οι κληρικοί ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου. Κανέναν έλεος ούτε για τα γυναικόπαιδα. Οι Oprichniki έδεναν μανάδες με τα παιδιά τους σε έλκηθρα και τα τσούλαγαν μέσα στον παγωμένο ποταμό Βολκώφ όπου έβρισκαν τραγικό θάνατο από πνιγμό. Όσοι κατάφερναν να ελευθερωθούν και να κολυμπήσουν προς τις ακτές ξαναρίχνονταν μέσα από περιπόλους που ήταν εφοδιασμένες με γάντζους και ακόντια για να απωθούν όσους προσπαθούσαν να βγουν από τον ποταμό! Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Σύμφωνα με μια ισορροπημένη εκτίμηση των ιστορικών οι νεκροί υπολογίζονται σε περίπου 12.000!

Εφιαλτική ήταν η μοίρα του Αρχιεπίσκοπου Ποιμένα του Νόβγκοροντ που θεωρήθηκε ένοχος συνωμοσίας και σύμπραξης με την εχθρική Πολωνία. Ο Ιβάν για να τον ξεφτιλίσει αρχικά του αφαίρεσε το ιερατικό καπέλο και τον πάντρεψε με μία φοράδα. Στη συνέχεια τον άφησε να περιφέρεται στην πόλη πάνω στη φοράδα παρέα με πλανόδιους γελωτοποιούς οι οποίοι θεωρούνταν στοιχεία ανηθικότητας και βλάσφημο απομεινάρι παγανισμού από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Τελικά έντυσε τον φουκαρά τον Αρχιεπίσκοπο με δέρμα αρκούδας και τον αμόλησε στην ύπαιθρο για να τον κατασπαράξουν κυνηγόσκυλα. Πολλοί φτωχοί χωρικοί πέθαναν από πείνα μετά την καταστροφή καθώς ο Ιβάν είχε καταστρέψει όλους τους αγρούς γύρω από την πόλη. Το ψυχολογικό σοκ των κατοίκων που δέχθηκαν αιματηρή επίθεση από τον ίδιο τον βασιλιά τους ήταν μεγάλο. Χρειάστηκαν αιώνες για να ανακάμψει το Νόβγκοροντ αλλά ποτέ δεν θα αποκτούσε ξανά τη δύναμη να ανταγωνιστεί της Μόσχα. Όλα αυτά έχουν μείνει στην ιστορία με τον τίτλο "Η Σφαγή του Νόβγκοροντ".


ΝΤΡΟΠΙΑΣΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΣΤΟΝ ΛΙΒΟΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ.

Διακαής πόθος του Ιβάν ήταν η έξοδος στη Βαλτική που θα επέτρεπε την ανάπτυξη του θαλάσσιου εμπορίου φέρνοντας νέα έσοδα στη ρωσική οικονομία. Έτσι λοιπόν το 1558 ο Ιβάν ξεκίνησε εκστρατεία προς τη χώρα της Λιβονίας, μια περιοχή της Βαλτικής που περιλαμβάνει εν πολλοίς τη σημερινή Λετονία και την Εσθονία. Αρχικά ο στρατός του Ιβάν σημείωσε επιτυχίες συντρίβοντας τον Λιβονικό στρατό. Ο Μέγας Μάγιστρος της Λιβονίας μεταφέρθηκε στη Μόσχα και εκτελέστηκε το 1560. Κι ενώ αρχικά δινόταν η εντύπωση ότι οι Ρώσοι θα επικρατούσαν εύκολα, η κατάσταση άλλαξε όταν νέες δυνάμεις εισήλθαν στον πόλεμο. Ο νέος Μέγας Μάγιστρος της Λιβονίας τέθηκε κάτω από την προστασία του βασιλιά Σιγισμούνδου της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας. Επίσης προσκάλεσε τους Σουηδούς στο βασίλειό του για να διεκδικήσουν τα εδάφη που είχαν αποσπάσει οι Ρώσοι. Απροσδόκητα λοιπόν ο Ιβάν και ο ρωσικός στρατός βρέθηκαν μπλεγμένοι για τα επόμενα 20 χρόνια σε έναν σπαρακτικό κα ατελείωτο πόλεμο εναντίον των ισχυρών δυνάμεων της περιοχής ενώ ταυτόχρονα οι Οθωμανοί ασκούσαν πιέσεις στη Ρωσία από τα νότια.

Σα να μην έφτανε αυτά, ο Ιβάν δέχτηκε ένα σημαντικό ψυχολογικό πλήγμα που ενίσχυσε την έμφυτη παράνοιά του. Το 1564 ο εξέχων Ρώσος στρατιωτικός και πρίγκιπας Andrey Kurbsky αυτομόλησε στους Λιθουανο-Πολωνούς μετά την αδυναμία του Ιβάν να του ανανεώσει την πρόσληψή του. Μάλιστα ο Kurbsky το ίδιο έτος οδήγησε έναν λιθουανο-πολωνικό στρατό σε νίκη κατά των Ρώσων ερημώνοντας την ρωσική περιοχή Velikie Luki. Ο Ιβάν ενώ έβλεπε ότι οι πιθανότητες ήταν εναντίον του αντί να λογικεύεται γινόταν όλο και πιο παράφρων και απέρριπτε τις προτάσεις ειρήνης των αντιπάλων του. Το 1579 βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση. Η ξηρασία και τα μεγάλα ρεύματα προσφύγων του πολέμου που εξάπλωναν ασθένειες, επιδείνωσαν δραματικά την κατάσταση. Επιπλέον η οικονομία της Ρωσίας κατέρρεε. Ο νέος ταλαντούχος ηγέτης του Λιθουανο-Πολωνικού συνασπισμού Stefan Batory με μια σειρά εκστρατειών μεταξύ 1579-1581 επανάκτησε πολλές κατακτημένες περιοχές από τους Ρώσους. Η Σουηδία κατέκτησε την σημαντική πόλη Narva στη βαλτική ακτή. Με την ανακωχή του 1582 η Ρωσία έχασε όλες τις κτήσεις της στη Λιβονία ενώ η Σουηδία κέρδισε την περιοχή της Ιγγρίας στα νότια του Κόλπου της Φινλανδίας. Οι εδαφικές απώλειες ήταν ταπεινωτικές για το βασίλειο της Ρωσίας.


ΜΕΓΑΣ ΚΟΜΠΙΝΑΔΟΡΟΣ: ΜΕ ΣΟΥΠΕΡ ΚΟΜΠΙΝΑ ΑΡΠΑΖΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚHΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

Εκτός από παρανοϊκός φονιάς και σαδιστής, ο Ιβάν ο Τρομερός ήταν και λαμόγιο. Highlight της λαμογιάς του η υπεξαίρεση μοναστηριακής περιουσίας (που προστατευόταν από κρατικούς νόμους) χωρίς να γίνει αντιληπτό από κανέναν. Ας δούμε το διαβολικό του τέχνασμα με το οποίο πέτυχε την διαρπαγή. Το 1575 ο Ιβάν εγκατέλειψε για ακόμη μια φορά το θρόνο. Στη θέση του διόρισε τον πολιτικό-μαριονέτα Simeon Bekbulatovich, ταταρικής καταγωγής, ο οποίος κυβέρνησε τη Ρωσία έναν χρόνο. Κατ’ εντολή του Ιβάν, ο Simeon κατάσχεσε όλη την περιουσία των μοναστηριών με τον Ιβάν να παριστάνει ότι διαφωνεί με την συγκεκριμένη πολιτική. Έτσι λοιπόν, όταν επανήλθε στην εξουσία, ο Ιβάν επέστρεψε ένα μέρος της μοναστηριακής περιουσίας -και καλά ως επανόρθωση του λάθους του προκατόχου του- αλλά το υπόλοιπο το κράτησε για πάρτη του! Όχι παίζουμε!


ΑΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΩΓΟΣ: ΧΑΪΔΟΛΟΓΑΕΙ ΤΗ ΜΑΚΡΙΑ ΓΕΝΕΙΑΔΑ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΑΓΓΛΟΥ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ


Ο Ιβάν ο Τρομερός επιζητούσε τη στρατιωτική συνεργασία με την Αγγλία που ήταν μια από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής. Αλλά και η Βασίλισσα Ελισάβετ Ά της Αγγλίας επιθυμούσε σύναψη εμπορικών σχέσεων με τη Ρωσία. Για αυτό τον λόγο έστειλε δύο αποστολές στην αυλή του Ιβάν στη Μόσχα. Ένας από τους Άγγλους απεσταλμένους ήταν ο Λόρδος Kenilworth ο οποίος έφερε μια εντυπωσιακή γενειάδα μήκους περίπου 1,5 μέτρου. Υπήρχαν μάλιστα και κάποιοι θρύλοι για τη γενειάδα του που έλεγαν ότι οι άνθρωποι γονάτιζαν με δέος και ζήλια στη θέα της γενειάδας του ενώ οι γυναίκες που την κοιτούσαν έμεναν αυτόματα έγκυοι. Ο Ιβάν μόλις αντίκρυσε την μακριά γενειάδα του καλεσμένου του άρχισε σαν χαζοχαρούμενος να παίζει μαζί της πιάνοντάς την παιχνιδιάρικα. Ο Λόρδος Kenilworth για χάρη της συνεργασίας των κρατών τους υπέμενε τη γελοία πράξη του τσάρου. Το περιστατικό πάντως δεν χάλασε τις αγγλορωσικές σχέσεις. Μάλιστα ο Ιβάν κατάφερε να κερδίσει την φιλοξενία του στην Αγγλία με δικό του όμως κόστος σε περίπτωση που κινδύνευε από εσωτερικούς εχθρούς. Έφαγε χυλόπιτα όμως από την Ελισάβετ στην πρόταση γάμου που της έκανε.


ΞΥΛΟΚΟΠΕΙ ΤΗΝ ΕΓΚΥΟ ΝΥΦΗ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΛΕΙ! ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΓΙΟ ΚΑΙ ΣΥΖΥΓΟ ΤΗΣ!


Μια από τις πιο φρικτές πράξεις του Ιβάν αφορούσε το προσωπικό του περιβάλλον και συνέβη προς το τέλος της βασιλείας του. Το 1581 καθώς περπατούσε στο εσωτερικό των ανακτόρων είδε την εγκυμονούσα σύζυγό του γιου του να κυκλοφορεί ελαφρά και «ανάρμοστα» ντυμένη (ουσιαστικά με τα εσώρουχα). Ο Ιβάν τρελάθηκε και την ξυλοκόπησε τόσο άγρια που η καημένη κοπέλα απέβαλλε. Οργισμένος ο γιος του που έχασε το παιδί του από τον άγριο ξυλοδαρμό, ζήτησε εξηγήσεις από τον πατέρα του. Στην έντονη φραστική διαμάχη που ακολούθησε ο Ιβάν χτύπησε δυνατά τον γιο του στο κεφάλι με το μεταλλικό, αιχμηρό σκήπτρο του με αποτέλεσμα ο νεαρός Ιβάν Ιβάνοβιτς να πέσει κάτω αιμόφυρτος και ετοιμοθάνατος. Αμέσως ο Ιβάν συνειδητοποίησε το λάθος του και αγκάλιασε τον γιο του κλαίγοντας και φωνάζοντας «Είμαι καταραμένος! Σκότωσα τον γιο μου. Σκότωσα τον γιο μου!». Ο γιος του τσάρου ξεψύχησε λίγες μέρες μετά στο κρεβάτι του. Το περιστατικό ενέπνευσε τον κλασικό πίνακα του Ilya Repin «Ο Ιβάν ο Τρομερός και ο Γιος του Ιβάν στις 16 Νοεμβρίου 1581» (1885).


ΑΔΟΞΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ: ΒΡΩΜΟΚΟΠΟΥΣΕ ΚΑΙ ΑΝΑΛΩΝΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΣΗ ΠΕΡΙΕΡΓΩΝ ΟΥΣΙΩΝ

Ο Ιβάν ο Τρομερός...δεν γέρασε καλά. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του τον μετέφεραν με καρότσι ενώ η μπόχα που εξέδιδε το σώμα του ήταν πραγματικά ανυπόφορη. Επίσης για να αντιμετωπίσει τους πόνους των γηρατειών (κυρίως στα οστά) κατανάλωνε αφειδώς «παυσίπονα» που του έγραφαν οι «ειδικοί» της εποχής. Λέγεται ότι έπαιρνε κάποιο διάλυμα υδραργύρου μιας και στα οστά του βρέθηκαν ίχνη από τη συγκεκριμένη ουσία. Υποστηρίζεται επίσης ότι η υπερβολική δόση υδραργύρου ευθυνόταν εν μέρει για τη νευρικότητά του, την αστάθεια χαρακτήρα και τις απότομες αλλαγές συμπεριφοράς.


ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ...ΣΚΑΚΙ. ΧΑΟΣ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ


Θα περίμενε κανείς ότι ο Ιβάν λόγω της φήμης του θα είχε είτε έναν ένδοξο θάνατο είτε θα έπεφτε θύμα δολοφονίας από συνωμότες. Ούτε το ένα ούτε το άλλο συνέβη. Πέθανε ξαφνικά παίζοντας το αγαπημένο του παιχνίδι, δηλαδή σκάκι, μάλλον από εγκεφαλικό επεισόδιο. Του φόρεσαν ενδυμασία μοναχού όταν τον οδήγησαν στο κρεβάτι του – καταγέλαστη ενέργεια αφού η βίαιη ζωή του Ιβάν δεν ταίριαζε με την υποτιθέμενη πραότητα των ιερωμένων. Το τραγικό της υπόθεσης όμως είναι η μαύρη κληρονομιά που άφησε πίσω του και θα βύθιζε τη Ρωσία στο χάος και την απελπισία. Ο ασθενικός γιος του Φιοντόρ που κληρονόμησε το θρόνο αναγκαστικά μετά την δολοφονία του υγειούς Ιβάν Ιβάνοβιτς, δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός ηγεμόνα. Η βαριά φορολογία, η απογοήτευση του πληθυσμού από τους χαμένους πολέμους και τις ακρότητες, η γενικότερη ακυβερνησία οδήγησαν σε μια δεκαπενταετή περίοδο κοινωνικής αστάθειας, εμφύλιων πολέμων, εδαφικών απωλειών και σιτοδείας που είναι γνωστή ως «Περίοδος των Αναστατώσεων». Τελικά όλες οι διώξεις, όλα τα αυστηρά μέτρα, όλοι οι πόλεμοι στο βορρά έγιναν για το τίποτα. Κι αυτή είναι μία από τις πιο κωμικοτραγικές συνέπειες της διακυβέρνησης του Ιβάν του Τρομερού. Η ομαλότητα θα επιστρέψει στη Ρωσία μετά την ανάληψη της εξουσίας από τη δυναστεία των Ρομανώφ το 1613.

[Jimmy81]

Πηγές για όλα τα παραπάνω

https://www.ranker.com/list/wild-things ... ible/machk
https://www.grunge.com/392981/the-worst ... -ever-did/
https://www.history.co.uk/articles/why- ... o-terrible
https://en.wikipedia.org/wiki/Ivan_the_Terrible
https://www.factinate.com/people/43-blo ... -terrible/
https://factsanddetails.com/russia/Hist ... -4935.html
https://www.lingualift.com/blog/ivan-the-terrible/
https://www.collegetimes.com/opinion/4- ... now-135479

[Jimmy81]

Να προσθέσω μια λεπτομέρεια γλωσσικής φύσης που παρέλειψα. Η γνήσια ρωσική προσωνυμία του Ιβάν είναι Грозный (Grozny) που στα ρώσικα φέρει τις σημασίες "θαυμάσιος", "ισχυρός", "μεγαλοπρεπής" ή "αυτός που εμπνέει φόβο". Ήταν συνηθισμένη προσωνυμία για τους τσάρους της εποχής. Το αγγλικό "Terrible" λοιπόν δεν αποδίδει ορθά τον ρωσικό όρο αφού σημαίνει "φρικτός/απαίσιος/άθλιος" ή ακόμα και "κακός". Παλιότερα όμως είχε και αυτό την έννοια του "θαυμάσιου" ή "αυτού που προκαλεί φόβο". Αντίθετα το ελληνικό επίθετο "Τρομερός" είναι πιο ακριβές σε σχέση με το σημερινό αγγλικό. Βέβαια το αγγλικό ταιριάζει καλύτερα στις ειδεχθείς πράξεις του Ιβάν, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

[Gewponos90]

The first Stalin

[AlienWay]

Εμένα αυτό που μου άρεσε σε αυτή την ιστορία είναι ότι στα γεράματα βρομούσε. Απεχθή όλα τα άλλα -δε λέω- αλλά να βρομάει κιόλας, πάει πολύ.

[Scouser]

Μάλλον φιλευσπλαχνος και ελεήμων, για τα δεδομένα της εποχής του και all things considered. Κρίμα για το thread γιατί ειχε προοπτικές πάντως, αλλά δυστυχώς ο νηματοθετης ως συνήθως Σιμοπουλιζει.

[AOC]

Νομίζω τον είχε αποκαλέσει δάσκαλο ο Στάλιν.
Επίσης μεγάλη ατάκα για Τσάρο είχε πετάξει ξανά ο Στάλιν όταν έφτασε στο Βερολίνο και ανέφερε πως ο Αλέξανδρος έφτασε ως το Παρίσι.

[The Age of Aquarius]

Ιστορία από τα λίντλ με κουτσομπολιά επιπέδου τουίτερ.
Βασάνιζε γάτες και έσφαζε βατράχια :

[independent44]

Ο Πούτιν είναι χειρότερος απ' όλους μαζί.
Το λέει και το ΒΒC

[Jimmy81]

Μάλλον φιλευσπλαχνος και ελεήμων, για τα δεδομένα της εποχής του και all things considered. Κρίμα για το thread γιατί ειχε προοπτικές πάντως, αλλά δυστυχώς ο νηματοθετης ως συνήθως Σιμοπουλιζει.

Για το "Σιμοπουλίζει" σου χρωστάω μια μπύρα. Φοβερό

Πέρα από την πλάκα, είναι ευπρόσδεκτες και προσωπικά με ενδιαφέρουν όλες οι απόψεις και προσεγγίσεις. Όποια στοιχεία έχεις υπόψη σου θα ήταν χρήσιμο να μπουν. Το ότι έκανε κάποια θετικά ο Ιβάν το γράφω κι εγώ στο αρχικό post. Αλλά απ' όσα έχω διαβάσει μέχρι τώρα, συμπέρανα ότι η παλάντζα γέρνει φουλ προς τα αρνητικά.

[Βλήμα]

[Jimmy81]

Το φιλμ του 1944 απ' ότι διάβασα (δεν το έχω δει) αρχικά είχε διχάσει, αλλά σήμερα έχει αναγνωριστεί η αξία του και θεωρείται κλασικό.

Γενικότερα ο Ιβάν έχει μεγάλη επιρροή στις τέχνες (ταινίες, όπερα, πίνακες κλπ) και τη λογοτεχνία.

Να προσθέσω και μια αστεία στιγμή από την ταινία κωμικής φαντασίας "Night at the Museum: Battle of the Smithsonian" που έχει σχέση με την ανακριβή γλωσσική απόδοση του ρωσικού Grozny στην αγγλική γλώσσα στην οποία αναφέρθηκα πιο πάνω. Ο πανούργος Αιγύπτιος Kahmunrah προσκαλεί στη σύγχρονη εποχή τρεις ιστορικούς "κακούς", τον Ναπολέοντα, τον Αλ Καπόνε και τον Ιβάν τον Τρομερό. Ο Ιβάν διαμαρτύρεται στον οικοδεσπότη του ότι η σωστή μετάφραση του όρου είναι "awesome" και όχι Terrible επειδή ο ίδιος ήταν ικανός ηγέτης αλλά ο Αιγύπτιος απαντά ότι δεν είναι πιασάρικος αυτός ο τίτλος.

[taxalata xalasa]

Να προσθέσω μια λεπτομέρεια γλωσσικής φύσης που παρέλειψα. Η γνήσια ρωσική προσωνυμία του Ιβάν είναι Грозный (Grozny) που στα ρώσικα φέρει τις σημασίες "θαυμάσιος", "ισχυρός", "μεγαλοπρεπής" ή "αυτός που εμπνέει φόβο".

o Gorgon / ο Γοργός / η Γοργώ....
1. άγριος, φοβερός
2. ζωηρός, ρωμαλέος
3. (για το ύφος) νευρώδης.

και ίσως και ο Gross(us), ο ακατέργαστος, τραχύς, σκληρός,
Αβέβαιης προέλευσης. Δεν βρέθηκε στα κλασικά λατινικά. Σύμφωνα με τους Nocentini και Walde, συγγενής με τα παλαιοϊρλανδικά bres και τα κορνουαλικά bras, από το πρωτο-ινδοευρωπαϊκό *gʷres-. Συγκρίνετε επίσης την Old High Γερμανική grōz («μεγάλο, χοντρό, ακατέργαστο»), το οποίο αναμφίβολα συνδύαζε και συνέβαλε μερικές από τις αισθήσεις και τις μορφές που υπάρχουν στα μεσαιωνικά λατινικά.



κόλπο grosso ο Χαϊβάν ο ερυθρομάγουλος...