ΓΑΛΗ έγραψε: 05 Μάιος 2022, 19:01
Αρίστος έγραψε: 05 Μάιος 2022, 12:00
Τι θα πει αλλο πραγμα; Αφου η Σχολη της Φρανκφουρτης δημιουργησε ολα τα δογματα της Πολιτικης Ορθοτητας και στρατευθηκε πρωτη στο δικαιο των καθε ειδους μειονοτητων.
Οι Φρανκφουρτιανοι αναγορευσαν τις μειονοτητες σαν το νεο προλεταριατο γιατι θεωρησαν πως το βιομηχανικο προλεταριατο δεν τους κανει σαν φορεας της επαναστασης αφου ειναι υπερσυντηρητικο, χριστιανικο και κολλημενο στις παλιες παραδοσεις.
.
Καμμία σχέση με προλεταριάτα. Μία πιο σύγχρονη εκδοχή του διαφωτισμού ήταν αλλά έπαιζαν σε πολύ ελιτιστικο επίπεδο ώστε να γίνουν στοιχειωδώς κατανοητοί από τις μειονότητες, που θεωρητικώς υπεράσπιζαν. Ούτως ή άλλως, οι σοβιετικοί εκείνης της εποχής ήταν επίσης υπερσυντηρητικοί και ήταν λίγο χλωμό να ασπαστούν την ελευθεριότητα γιατί κι αυτοί με δογματικού τύπυ πρότυπα λειτουργούσαν και θεωρούσαν την ιδιαίτερη ενασχόληση με διαλογισμούς και καταπίεση της ερωτικής ταυτότητας ως κάτι που ξόδευε ενέργεια από τον αγώνα.
Αλλά τι συμβαίνει όταν η εργατική τάξη νιώθει πολύ ασφαλής και ικανοποιημένη για εξέγερση; Ο Μαρξ δεν το περίμενε αυτό. Στην πραγματικότητα, η έλλειψη έστω και μίας εργατικής εξέγερσης του είδους που προέβλεπε ο Μαρξ, οπουδήποτε στον κόσμο, είναι μια πλήρης και αποφασιστική διάψευση του «επιστημονικού» μαρξισμού. Στις αρχές του 20ού αιώνα, οι μαρξιστές σε όλο τον κόσμο γνώριζαν πλήρως αυτό το πρόβλημα. Ο Λένιν το έλυσε συγκεντρώνοντας έναν επαγγελματικό στρατό επαναστατών. Εάν η επανάσταση δεν θα γίνει από την εργατική τάξη, επέμεινε, θα έπρεπε να γίνει για αυτούς.
Ο Μαρκούζε καθόρισε το πρόβλημα με τον ίδιο τρόπο που έκανε ο Λένιν: Εάν η εργατική τάξη δεν είναι υπέρ του σοσιαλισμού, πού μπορώ να βρω ένα νέο προλεταριάτο για να τον φέρει; Ο Μαρκούζε γνώριζε ότι οι σύγχρονες βιομηχανικές χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν μπορούσαν να έχουν πληθυσμούς αγροτών χωρίς γη και επαγγελματιών στρατιωτών — τα απομεινάρια μιας καθυστερημένης φεουδαρχικής κοινωνίας — στα οποία βασίστηκε ο Λένιν. Ποιος λοιπόν θα μπορούσε να πάρει τον ρόλο του ανύπαρκτου προλεταριάτου που θα χρειαζόταν για να προκαλέσει την αναστάτωση που χρειάζεται για τον σοσιαλισμό στην Αμερική;
«Ανύψωση συνείδησης»
Ο Μαρκούζε κοίταξε τριγύρω για να εντοπίσει ποιες ομάδες είχαν μια φυσική αντιπάθεια στον καπιταλισμό. Ο Μαρκούζε ήξερε ότι μπορούσε να βασιστεί στους μποέμ καλλιτέχνες και διανοούμενους που από καιρό μισούσαν τον βιομηχανικό πολιτισμό, εν μέρει επειδή θεωρούσαν τον εαυτό τους ανώτερο από τους επιχειρηματίες και τους καταστηματάρχες. Αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι «παρίες» ήταν φυσικοί νεοσύλλεκτοι για αυτό που ο Μαρκούζε ονόμαζε Μεγάλη Άρνηση — την βαθιά άρνηση της κοινωνίας της ελεύθερης αγοράς.
Το πρόβλημα, ωστόσο, ήταν ότι αυτοί οι μποέμ βρίσκονταν σε μικρούς τομείς της δυτικής κοινωνίας: στην περιοχή Σβάμπινγκ του Μονάχου, στην Αριστερή Όχθη του Παρισιού, στο χωριό Γκρίνουιτς στη Νέα Υόρκη και σε λίγες μόνο πανεπιστημιουπόλεις. Από μόνοι τους, δεν ήταν αρκετοί ούτε για να πραγματοποιήσουν μια διαδήλωση, πόσω μάλλον να κάνουν επανάσταση.
Έτσι ο Μαρκούζε έπρεπε να ψάξει περαιτέρω. Έπρεπε να σκεφτεί έναν τρόπο να βάλει την μποέμ κουλτούρα στην θέση του παγιωμένου πολιτισμού, να κάνει τους παρίες να φαίνονται φυσιολογικοί και να μετατρέψει τους φυσιολογικούς ανθρώπους σε παρίες. Ξεκίνησε με μια πολύ περίεργη ομάδα προλεταρίων: τους νέους της δεκαετίας του 1960. Εδώ, τελικά, ήταν μια ομάδα που θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα μαζικό κίνημα.
Όμως τι ομάδα! Ευτυχώς, ο Μαρξ δεν ήταν κοντά να την δει· θα είχε ξεσπάσει σε γέλια. Άμπι Χόφμαν; Τζέρι Ρούμπιν; Μάριο Σάβιο; Πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι αυτής της αξιολύπητης κατάστασης, αυτά τα νωθρά, κακομαθημένα παράγωγα της μεταπολεμικής ευημερίας, αυτές οι παρωδίες της ανθρωπότητας, αυτοί οι λάγνοι βαριεστημένοι αργόσχολοι εντελώς αποξενωμένοι από τα προβλήματα του πραγματικού κόσμου, και νευρωτικά εστιασμένοι στον εαυτό τους, τα ναρκωτικά τους και την σεξουαλική τους ζωή και την τρελή «μουσική», να λειτουργήσουν ως τάγματα εφόδου της επανάστασης;
https://theepochtimes.gr/%CE%BF-%CF%86% ... %86%CE%B1/
.
το πας στις θεωρητικές του κατασκευές για το μέλλον του κόσμου.
