Δε θέλω να διαλύσω τους μύθους ορισμένων, αλλά ακόμα και σε αστικές φιλελεύθερες δημοκρατίες υπάρχει η έννοια της αισχροκέρδειας ως αντίβαρο στην "ελεύθερη αγορά". Ή όπως είχε πει και ο θείος Adam, σε ανύποπτο χρόνο:
People of the same trade seldom meet together, even for merriment and diversion, but the conversation ends in a conspiracy against the public, or in some contrivance to raise prices.
Εν προκειμένω βέβαια, νομοθετικό πλαίσιο υπάρχει, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα για αντίβαρα, προς απορρόφηση των αυξήσεων (πχ. μείωση του ΕΦΚ στην βενζίνη, όπου υπάρχει μεγάλο περιθώριο), αν το να ελέγξεις την αγορά είναι "κακό". Απλά πρέπει να παραδεχθούμε ότι έχουμε πέσει στο πιο άχρηστο και ηλίθιο υπουργικό συμβούλιο των τελευταίων σαράντα χρόνων, οπότε...