Πασαλίκι Πελοπόννησος
Πασαλίκι με πασά 3 ιππουρίδων (tug)- Μορα Βαλεσι και ειδικό καθεστώς για τους χριστιανούς κοτσαμπασηδες
Πασάς 2 ιππουρίδων: Ναύπλιο
Πασάς 2 ιππουρίδων: Μεθώνη
Επαρχίες: Κόρινθος, Βοστίτσα, Καλάβρυτα, Πάτρα, Γαστούνη, Πύργος, Καρύταινα, Αρκαδία, Νεόκαστρο, Μοθώνη, Κορώνη, Ανδρούσα, Νησί, Καλαμάτα, Λεοντάρι, Μυστράς, Μονεμβασία, Τριπολιτσά, Άγιος Πέτρος, Πραστός, Άργος, Εμπλάκικα, Φανάρι και Κάτω Ναχαγές.
Ελ. πληθυσμός: 400,000
Η Μάνη αυτόνομη υπό τον μπας-καπιτάν προ 1770 και τον χριστιανό μπέη μετά.
Σαντζάκι Εγρίπου (Ευβοιας)
Εύβοιαν, Αττικήν, Θήβας, Λεβαδείαν, Τουρκοχώρι, Μπουδουνίτζα, Ζητούνι, Λιδωρίκι και Μαλανδρίνον. Πασάς 2 ιππουρίδων
Ελ. πληθυσμός: 115,000
Σαντζάκι Καρλελίου (Αιτ/νια)
Μεσολόγγιον, Ανατολικόν, Βλοχόν, Ξηρόμερον, Βάλτον και Βόνιτσαν
Διοικητής Κάρελι-μουσελίμ από την Πόλη, διοικητικά άνηκε στην Ευβοια
Ελ. πληθυσμός: 22,000
Σαντζάκι Ναυπάκτου
Απόκουρον, Κράβαρι, Καρπενήσι, Πατρατζίκι και Δομοκός
Πασάς 3 ιππουρίδων
Ελ. πληθυσμός: 38,000
Σαντζάκι Τρικάλων
Ασπροποτάμου, Αγράφων κλπ
Πασάς 3 ιππουρίδων
Ελ. πληθυσμός: 240,000
Σαντζάκι Ιωαννίνων
Στις νότιες επαρχίες Ελ. πληθυσμός: 45,000
Νησιά
νήσοι του Αιγαίου πελάγους: Υδρα, Σπέτσες, Ψαρά, Σκόπελος, Σκιάθος, Ηλιοδρόμια, Σκύρος, Σαλαμίς, Αίγινα, Πόρος, Κέα, Θέρμια, Σέριφος, Σίφνος, Κίμηλος, Αμοργός, Μήλος, Πολύκανδρος, Σίκινος, Ίος, Σαντορίνη, Ανάφη, Κάσος, Αστυπαλαιά, Πάτμος, Νάξος, Πάρος, Αντίπαρος, Μύκονος και Τρίκκερα υπήγοντο ωσαύτος εις τον Καπιτάν πασάν. Σάμος: υπήγετο εις τον σεϊσλάμην. Τήνος, Ανδρος: εις τον ζαραπχανά. Λέρος, Κάλυμνος, Νίσυρος, Τήλος, Χάλκη, Σύμη, Κάρπαθος και Καστελλόριζον: υπήγοντο εις τον μπέην της Ρόδου. Χιος: ειδικά προνόμια.
Κρήτη
Πασάς 3 ιππουρίδων
Ελ. πληθυσμός: 90,000
Προϊστάμενος όλων των Οθωμανών πασάδων ο Ρούμελη-Καζασκέρης (στρατιωτικός διοικητής όλων των ευρωπαικών εδαφων της Οθ.Αυτ.)
Κατά τη Δ' Εθνοσυνέλευση του Αργους οι περιοχές που ενεπλάκησαν στις πολεμικές περιπέτειες του πολέμου της Ανεξαρτησίας πληθυσμιακά και δικοικητικά είχαν ως εξής.
Ο ελληνικός πληθυσμός που ενεπλάκη στον πόλεμο 1821-1829 ήταν περίπου 1 εκ και κινητοποίησε συνολικά έως 50-60 χιλιάδες ένοπλους άνδρες, 130 μικρά πλοία μεχρι 20 κανονιών. Οι ελλ. απώλειες ήταν περίπου 20,000 στρατιώτες, στον άμαχο πληθυσμό περίπου 100,000 νεκροί και 60,000 αιχμάλωτοι που πουλήθηκαν ως δούλοι.
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία με πληθυσμό 25 εκατομμύρια κινητοποίησε κατά διαστήματα συνολικά στρατιές περισσοτέρων των 200 χιλ ανδρών, στόλο 75 πολεμικών, 20 μεγάλα πολεμικά πλοία των 80 κανονιών, 15 πλοία των 30-50 κανονιών, και 40 μικρά έως 20 κανονιών. Στις μάχες οι στρατιωτικές απώλειες των Οθωμανών έφτασαν τις 110,000 περίπου και οι απώλειες αμάχων περίπου στις 50,000.
Τα σημαντικότερα Οθωμανικά κέντρα συγκεντρώσεις στρατευμάτων στην περιοχή του Πολέμου ήταν η Τριπολη, τα Τρίκαλα, τα Γιάννενα και η Θεσσαλονίκη. Κύριες κατευθύνσεις των οθωμανικών εισβολών ήταν η Λαμία και η Αρτα, ενώ απο το 1825 και την εμπλοκή των Αιγυπτίων και η Μεθώνη-Ναυαρίνο.
Το σημαντικότερο επίτευμα των επαναστατών στους πρώτους 6 μήνες του πολέμου ήταν η κατάληψη της Τριπολιτσάς. Η συστηματική πολιορκία άρχισε τον Μάιο του 1821 με τις μάχες του Βαλτετσίου και των Δολιανών. Εγινε στενότερη από τον Αυγουστο, μάχη της Γράνας.
Την Παρασκευή 23 Σεπ του 1821, ενώ οι Ελληνες οπλαρχηγοί και οι Τουρκοι αρχηγοί ήταν σε προχωρημένες συζητήσεις παράδοσης υπό όρους. Διάφοροι μικροκαπετάνιοι που αισθανονταν ριγμένοι από τις συζητήσεις επιτεθηκαν στα τείχη, γεγονός που οδήγησε σε γενικευμένη εφοδο και πτώση της πόλης.
Είχε προηγηθεί η πτώση της Μονεμβασιάς και του Ναυαρίνου. Ακολούθησαν της Κορίνθου και του Ναυπλίου με αποτέλεσμα την εδραίωση ελληνικής κυβέρνησης στο Ναύπλιο και την σταδιακή αναγνώρισή της, μέχρι την οριστική ανεξαρτησία.
