στρατιωτικές εξελιξεις στην Ουκρανία

[stavmanr]

Ο ουκρανικός στρατός ήδη κάνει αντεπίθεση σε ορισμένα σημεία, αλλά οι μικρές αυτόνομες ομάδες έχουν αποδειχθεί πολύ αποτελεσματικές. Θα ήταν χαζό για τους ουκρανούς να εκτεθούν, όταν τα καταφέρνουν μια χαρά με ανταρτοπόλεμο.

και με τον ανταρτοπολεμο ποτε προβλεπεται να φυγουνε οι Ρωσοι ...?

Δεν έχω μαντικές ικανότητες . Βόρεια του Κιέβου πήρε ένα μήνα. Πόλεμος φθοράς είναι. Όταν το κόστος γίνει δυσβάσταχτο για τους Ρώσους τότε θα τα μαζέψουν και θα φύγουν.

Σωστά. Έχει πλάκα που διαβάζω για "πολύπλοκα σχέδια" και "τακτικές αποπροσανατολισμού" από τη Ρωσία...

Ο στόχος Νο1 ήταν να πέσει η κυβέρνηση της Ουκρανίας και να ξαναφυτευτεί άμεσα ο Γιανουκόβιτς που έφυγε με ελικόπτερο το 2014 για άγνωστη σπηλιά της Σιβηρίας. Δηλαδή ο έλεγχος της Ουκρανίας. Ο στόχος αυτός απαιτούσε ένα σοκ εισβολής που θα έριχνε όλες τις άμυνες της Ουκρανίας και θα έσπερνε φόβο στο λαό.
Ο στόχος δεν επετεύχθη, καθότι ο κωμικός ηθοποιός κατάφερε να συσπειρώσει το λαό του και το δυτικό κόσμο και να προβάλει φοβερή αντίσταση σε όλα τα επίπεδα.
Ο δεύτερος στόχος ήταν να κυκλωθεί το Κίεβο ώστε να αναγκαστεί η κυβέρνηση να παραιτηθεί, να συνθηκολογήσει.
Δεν επετεύχθη.
Ο τρίτος στόχος αφού δεν έπεσε όλη η Ουκρανία ήταν να συμβεί η κατοχή Ντομπάς, Κριμαίας και η συνένωση με Οδησσό.
Δεν επετεύχθη πλήρως.
Τέταρτος στόχος είναι να σταθεροποιηθεί η νοτιοανατολική κατοχή. Το παλεύουν ακόμα.

Στην ουσία, από τη ρώσικη προπαγάνδα τα ακούμε όλα ανάποδα και δεν βγάζουν νόημα.
Η ρωσική εισβολή έχει αποτύχει κατά 90% στους στόχους της και προσπαθεί να διατηρήσει τα προσχήματα στο υπόλοιπο 10%.
Το μόνο που κατάφερε ήταν να ισοπεδώσει το Ντομπάς. Δηλαδή να εκδιώξει τους ρωσόφωνους από το Ντομπάς.
Και το χειρότερο είναι ότι αν αποτύχει και στο Ντομπάς, το Ντομπάς πιθανότατα θα εκκαθαριστεί πλήρως. Δηλαδή, θα εκδιωχθούν -όσοι ρωσόφωνοι κατάφεραν να μείνουν- μόνιμα από εκεί κατά την ανακατάληψη των εδαφών.

[Η φωνή της Αληθειας]

και με τον ανταρτοπολεμο ποτε προβλεπεται να φυγουνε οι Ρωσοι ...?

Δεν έχω μαντικές ικανότητες . Βόρεια του Κιέβου πήρε ένα μήνα. Πόλεμος φθοράς είναι. Όταν το κόστος γίνει δυσβάσταχτο για τους Ρώσους τότε θα τα μαζέψουν και θα φύγουν.

πολεμος φθορας ειναι αλλα δεν προκειται για Βιετναμ η Αφγανισταν (δηλαδη στου διαολου τη μανα) αλλα για περιοχες που θελουνε να προσαρτησουνε ... το δυσβασταχτο κοστος ειναι σχετικο και αφορα τους Ρωσους ... θα πρεπει δηλαδη να εχεις οριοθετησει την κοκκινη γραμμη περα απο την οποια αυτοι θα πουνε οτι φευγουνε και το κυριοτερο απο που ... κατι τετοιο δεν ειναι ορατο εως τωρα

Και βόρεια του Κιέβου δεν ήταν ορατό ώσπου να φύγουν. Θα δούμε για πόσο θα μπορέσουν να διατηρήσουν την επιχειρησιακή τους ικανότητα οι Ρώσοι στα νότια. Δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι μπορούν να το κάνουν για μεγάλο διάστημα. Η Ρωσία δεν είναι ΗΠΑ να «καίνε» ένα δις την ημέρα και να μην τρέχει τίποτα.

[nostromos]

Δεν έχω μαντικές ικανότητες . Βόρεια του Κιέβου πήρε ένα μήνα. Πόλεμος φθοράς είναι. Όταν το κόστος γίνει δυσβάσταχτο για τους Ρώσους τότε θα τα μαζέψουν και θα φύγουν.

πολεμος φθορας ειναι αλλα δεν προκειται για Βιετναμ η Αφγανισταν (δηλαδη στου διαολου τη μανα) αλλα για περιοχες που θελουνε να προσαρτησουνε ... το δυσβασταχτο κοστος ειναι σχετικο και αφορα τους Ρωσους ... θα πρεπει δηλαδη να εχεις οριοθετησει την κοκκινη γραμμη περα απο την οποια αυτοι θα πουνε οτι φευγουνε και το κυριοτερο απο που ... κατι τετοιο δεν ειναι ορατο εως τωρα

Και βόρεια του Κιέβου δεν ήταν ορατό ώσπου να φύγουν. Θα δούμε για πόσο θα μπορέσουν να διατηρήσουν την επιχειρησιακή τους ικανότητα οι Ρώσοι στα νότια. Δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι μπορούν να το κάνουν για μεγάλο διάστημα. Η Ρωσία δεν είναι ΗΠΑ να «καίνε» ένα δις την ημέρα και να μην τρέχει τίποτα.

δεν διαφωνω ... αυτο ομως εξαρταται και απο τη δυναμη των Ουκρανων να τους διωξουνε ... γιατι με ανταρτοπολεμο δεν βλεπω να φευγουνε οι Ρωσοι

[John Brown Gun Club]

Brooklyn urban democrat o John Brown Gun Club

Αυτος ο καραγκιοζης, πριν γινει προπαγανδιστης του Πουτιν, ηταν κοκκινοχαπακιασμενος life coach ονοματι Coach Red Pill

[zoltan]

Ο αμυνόμενος δεν χρειάζεται να τσακίσει τον επιτιθέμενο. Νίκη για τον αμυνόμενο είναι η παύση της προέλασης. Ο επιτιθέμενος θα πρέπει να συνεχίσει να υποστηρίζει έναν τεράστιο στρατό ο οποίος χρειάζεται από πίσω του πολλαπλάσιο στρατό σε διοίκηση και εφοδιαστική αλυσίδα.
Όταν λέμε ότι οι ουκρανοί έδιωξαν τους ρώσους εννοούμε ακριβώς αυτό: τους κόλλησαν στο ίδιο σημείο επί ένα μήνα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διατηρηθεί ο επιτιθέμενος σε ζωτική κατάσταση. Καταναλώνει κι έχει απώλειες χωρίς λόγο.
Φυσικά και πρόκειται για νίκη των ουκρανών απέναντι σε έναν "από τους καλύτερους στρατούς στον κόσμο", τουλάχιστον στα χαρτιά.

Το τι θεωρείται νίκη είναι σχετικό.
Το 1980 αν γινόταν ο Γ Παγκόσμιος Πόλεμος και καταφέρναμε να κρατήσουμε τους Βουλγαροσοβιετικούς ανατολικά του Στρυμώνα θα το λέγαμε μεγάλη αμυντική νίκη. Αν όμως ήταν επίθεση της Τουρκίας και λέγαμε "τους σταματήσαμε στο Στρυμώνα" θα μιλούσαμε για πανωλεθρία. Και στις δυο περιπτώσεις όμως χαμένοι θα ήμασταν.
Μόνο με άμυνα δεν νικάς. Αν δεν υπάρξει κάποια αλλαγή στις δυνατότητες της Ουκρανικής πλευράς να ελιχθούν (βλ. αεροπορική κάλυψη) ή δεν υπάρξει κάποια αναπάντεχη κατάρρευση των Ρωσικών δυνάμεων τα χαμένα εδάφη δεν μπορούν να ανακτηθούν.

[Η φωνή της Αληθειας]

https://www.dailymail.co.uk/news/articl ... illed.html



Another one bites the dust

[stavmanr]

Ο αμυνόμενος δεν χρειάζεται να τσακίσει τον επιτιθέμενο. Νίκη για τον αμυνόμενο είναι η παύση της προέλασης. Ο επιτιθέμενος θα πρέπει να συνεχίσει να υποστηρίζει έναν τεράστιο στρατό ο οποίος χρειάζεται από πίσω του πολλαπλάσιο στρατό σε διοίκηση και εφοδιαστική αλυσίδα.
Όταν λέμε ότι οι ουκρανοί έδιωξαν τους ρώσους εννοούμε ακριβώς αυτό: τους κόλλησαν στο ίδιο σημείο επί ένα μήνα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διατηρηθεί ο επιτιθέμενος σε ζωτική κατάσταση. Καταναλώνει κι έχει απώλειες χωρίς λόγο.
Φυσικά και πρόκειται για νίκη των ουκρανών απέναντι σε έναν "από τους καλύτερους στρατούς στον κόσμο", τουλάχιστον στα χαρτιά.

Το τι θεωρείται νίκη είναι σχετικό.
Το 1980 αν γινόταν ο Γ Παγκόσμιος Πόλεμος και καταφέρναμε να κρατήσουμε τους Βουλγαροσοβιετικούς ανατολικά του Στρυμώνα θα το λέγαμε μεγάλη αμυντική νίκη. Αν όμως ήταν επίθεση της Τουρκίας και λέγαμε "τους σταματήσαμε στο Στρυμώνα" θα μιλούσαμε για πανωλεθρία. Και στις δυο περιπτώσεις όμως χαμένοι θα ήμασταν.
Μόνο με άμυνα δεν νικάς. Αν δεν υπάρξει κάποια αλλαγή στις δυνατότητες της Ουκρανικής πλευράς να ελιχθούν (βλ. αεροπορική κάλυψη) ή δεν υπάρξει κάποια αναπάντεχη κατάρρευση των Ρωσικών δυνάμεων τα χαμένα εδάφη δεν μπορούν να ανακτηθούν.

Δεν έχεις δίκιο. Θα σου εξηγήσω γιατί. Δεν είμαστε στην Αμερική του 1700, με τους Σίου να πολεμούν τους καουμπόηδες.

Στο σύγχρονο πόλεμο ο αμυνόμενος προσπαθεί να προκαλέσει φθορά στον επιτιθέμενο, τέτοια που να τον αφήνει χωρίς εφοδιασμό και να τον κρατά κολλημένο σε χαρακώματα.
Ο Α ΠΠ κερδήθηκε αποκλειστικά με αυτό τον τρόπο, όταν οι σύμμαχοι κράτησαν τους γερμανούς στα χαρακώματα επί 3 χρόνια, μέχρι που οι δεύτεροι είπαν το ψωμί ψωμάκι και συνθηκολόγησαν για να μην πεθάνουν της πείνας.
Ανάλογο συνέβη και το Β ΠΠ όταν οι γερμανοί καθηλώθηκαν στο Στάλινγκραντ επί μήνες παίζοντας μπάτσες στους δρόμους και τις στέγες. Αποτέλεσμα ήταν να αποκοπούν και να κυκλωθούν τελικά μη έχοντας τα νώτα τους καλυμμένα (είχε διαλυθεί η γραμμή υποστήριξης). Ο ίδιος ο Πάουλους βγήκε από την επιχείρηση αυτή με σωματικό βάρος κοντά στα 40 κιλά και μάγουλα που ακουμπούσαν εσωτερικά τον οισοφάγο...

Αντίστοιχη ήταν η νίκη των ελλήνων επί των ιταλών. Τους κόλλησαν στα βουνά επί μήνες, μέχρι που οι ιταλοί έτρωγαν τα γαιδούρια τους.

Η επίθεση είναι μία εξαιρετικά ενεργοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία. Αν δεν πιάσει το blitzkrieg που έλεγαν οι γερμανοί, είναι καταδικασμένη.
Είτε κερδίζεις γρήγορα και σπάς το φρόνημα των αμυνόμενων είτε παγώνεις, φθείρεσαι και στο τέλος συνθηκολογείς.

Η υποχώρηση της Ρωσίας δεν είναι κατόπιν αρχικού σχεδίου. Είναι κίνηση τακτικού απεγκλωβισμού σε μία χαμένη μάχη. Απόσυρση για να μην καταστραφεί τελείως το στράτευμα και το φρόνημα. Ήττα.

[nostromos]

αν χασουμε απο τους Τουρκους νησια στο Αιγαιο θα εχουμε νικησει ... αυτονοητο

[Крaсная армия]

Ο αμυνόμενος δεν χρειάζεται να τσακίσει τον επιτιθέμενο. Νίκη για τον αμυνόμενο είναι η παύση της προέλασης. Ο επιτιθέμενος θα πρέπει να συνεχίσει να υποστηρίζει έναν τεράστιο στρατό ο οποίος χρειάζεται από πίσω του πολλαπλάσιο στρατό σε διοίκηση και εφοδιαστική αλυσίδα.
Όταν λέμε ότι οι ουκρανοί έδιωξαν τους ρώσους εννοούμε ακριβώς αυτό: τους κόλλησαν στο ίδιο σημείο επί ένα μήνα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διατηρηθεί ο επιτιθέμενος σε ζωτική κατάσταση. Καταναλώνει κι έχει απώλειες χωρίς λόγο.
Φυσικά και πρόκειται για νίκη των ουκρανών απέναντι σε έναν "από τους καλύτερους στρατούς στον κόσμο", τουλάχιστον στα χαρτιά.

Το τι θεωρείται νίκη είναι σχετικό.
Το 1980 αν γινόταν ο Γ Παγκόσμιος Πόλεμος και καταφέρναμε να κρατήσουμε τους Βουλγαροσοβιετικούς ανατολικά του Στρυμώνα θα το λέγαμε μεγάλη αμυντική νίκη. Αν όμως ήταν επίθεση της Τουρκίας και λέγαμε "τους σταματήσαμε στο Στρυμώνα" θα μιλούσαμε για πανωλεθρία. Και στις δυο περιπτώσεις όμως χαμένοι θα ήμασταν.
Μόνο με άμυνα δεν νικάς. Αν δεν υπάρξει κάποια αλλαγή στις δυνατότητες της Ουκρανικής πλευράς να ελιχθούν (βλ. αεροπορική κάλυψη) ή δεν υπάρξει κάποια αναπάντεχη κατάρρευση των Ρωσικών δυνάμεων τα χαμένα εδάφη δεν μπορούν να ανακτηθούν.

Δεν έχεις δίκιο. Θα σου εξηγήσω γιατί. Δεν είμαστε στην Αμερική του 1700, με τους Σίου να πολεμούν τους καουμπόηδες.

Στο σύγχρονο πόλεμο ο αμυνόμενος προσπαθεί να προκαλέσει φθορά στον επιτιθέμενο, τέτοια που να τον αφήνει χωρίς εφοδιασμό και να τον κρατά κολλημένο σε χαρακώματα.
Ο Α ΠΠ κερδήθηκε αποκλειστικά με αυτό τον τρόπο, όταν οι σύμμαχοι κράτησαν τους γερμανούς στα χαρακώματα επί 3 χρόνια, μέχρι που οι δεύτεροι είπαν το ψωμί ψωμάκι και συνθηκολόγησαν για να μην πεθάνουν της πείνας.
Ανάλογο συνέβη και το Β ΠΠ όταν οι γερμανοί καθηλώθηκαν στο Στάλινγκραντ επί μήνες παίζοντας μπάτσες στους δρόμους και τις στέγες. Αποτέλεσμα ήταν να αποκοπούν και να κυκλωθούν τελικά μη έχοντας τα νώτα τους καλυμμένα (είχε διαλυθεί η γραμμή υποστήριξης). Ο ίδιος ο Πάουλους βγήκε από την επιχείρηση αυτή με σωματικό βάρος κοντά στα 40 κιλά και μάγουλα που ακουμπούσαν εσωτερικά τον οισοφάγο...

Αντίστοιχη ήταν η νίκη των ελλήνων επί των ιταλών. Τους κόλλησαν στα βουνά επί μήνες, μέχρι που οι ιταλοί έτρωγαν τα γαιδούρια τους.

Η επίθεση είναι μία εξαιρετικά ενεργοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία. Αν δεν πιάσει το blitzkrieg που έλεγαν οι γερμανοί, είναι καταδικασμένη.
Είτε κερδίζεις γρήγορα και σπάς το φρόνημα των αμυνόμενων είτε παγώνεις, φθείρεσαι και στο τέλος συνθηκολογείς.

Η υποχώρηση της Ρωσίας δεν είναι κατόπιν αρχικού σχεδίου. Είναι κίνηση τακτικού απεγκλωβισμού σε μία χαμένη μάχη. Απόσυρση για να μην καταστραφεί τελείως το στράτευμα και το φρόνημα. Ήττα.

Σε ποιά τοπική της οννεδ ανήκεις;

[Cecily Anne]

Βέβαια, πλέον είναι τέτοιος ο εξοπλισμός που οι σοβαρές μάχες μπορούν να κριθούν ακόμα και μέσα σε 1-2 24ωρα. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να συγκρίνουμε τις αμυντικές πολεμικές του Β' Παγκοσμίου με σημερινά δεδομένα. Δηλαδή μην περιμένεις σε αντίστοιχο πόλεμο το 2022 να νικήσουμε, γιατί αντάρτες πολεμάνε στα βουνά όταν σε 3 ώρες μέσα σου έχουν ισοπεδώσει όλη την Αττική.

[talaipwros]

τους εχουν τρομπονιασει τους ρωσους λεμεεεε

[Kauldron]

δε καταλαβαινω.

Ναι, το έχω παρατηρήσει.

[nostromos]

ηρθε και ο γιατρος παιδια ...ενας ενας

[stavmanr]

Το τι θεωρείται νίκη είναι σχετικό.
Το 1980 αν γινόταν ο Γ Παγκόσμιος Πόλεμος και καταφέρναμε να κρατήσουμε τους Βουλγαροσοβιετικούς ανατολικά του Στρυμώνα θα το λέγαμε μεγάλη αμυντική νίκη. Αν όμως ήταν επίθεση της Τουρκίας και λέγαμε "τους σταματήσαμε στο Στρυμώνα" θα μιλούσαμε για πανωλεθρία. Και στις δυο περιπτώσεις όμως χαμένοι θα ήμασταν.
Μόνο με άμυνα δεν νικάς. Αν δεν υπάρξει κάποια αλλαγή στις δυνατότητες της Ουκρανικής πλευράς να ελιχθούν (βλ. αεροπορική κάλυψη) ή δεν υπάρξει κάποια αναπάντεχη κατάρρευση των Ρωσικών δυνάμεων τα χαμένα εδάφη δεν μπορούν να ανακτηθούν.

Δεν έχεις δίκιο. Θα σου εξηγήσω γιατί. Δεν είμαστε στην Αμερική του 1700, με τους Σίου να πολεμούν τους καουμπόηδες.

Στο σύγχρονο πόλεμο ο αμυνόμενος προσπαθεί να προκαλέσει φθορά στον επιτιθέμενο, τέτοια που να τον αφήνει χωρίς εφοδιασμό και να τον κρατά κολλημένο σε χαρακώματα.
Ο Α ΠΠ κερδήθηκε αποκλειστικά με αυτό τον τρόπο, όταν οι σύμμαχοι κράτησαν τους γερμανούς στα χαρακώματα επί 3 χρόνια, μέχρι που οι δεύτεροι είπαν το ψωμί ψωμάκι και συνθηκολόγησαν για να μην πεθάνουν της πείνας.
Ανάλογο συνέβη και το Β ΠΠ όταν οι γερμανοί καθηλώθηκαν στο Στάλινγκραντ επί μήνες παίζοντας μπάτσες στους δρόμους και τις στέγες. Αποτέλεσμα ήταν να αποκοπούν και να κυκλωθούν τελικά μη έχοντας τα νώτα τους καλυμμένα (είχε διαλυθεί η γραμμή υποστήριξης). Ο ίδιος ο Πάουλους βγήκε από την επιχείρηση αυτή με σωματικό βάρος κοντά στα 40 κιλά και μάγουλα που ακουμπούσαν εσωτερικά τον οισοφάγο...

Αντίστοιχη ήταν η νίκη των ελλήνων επί των ιταλών. Τους κόλλησαν στα βουνά επί μήνες, μέχρι που οι ιταλοί έτρωγαν τα γαιδούρια τους.

Η επίθεση είναι μία εξαιρετικά ενεργοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία. Αν δεν πιάσει το blitzkrieg που έλεγαν οι γερμανοί, είναι καταδικασμένη.
Είτε κερδίζεις γρήγορα και σπάς το φρόνημα των αμυνόμενων είτε παγώνεις, φθείρεσαι και στο τέλος συνθηκολογείς.

Η υποχώρηση της Ρωσίας δεν είναι κατόπιν αρχικού σχεδίου. Είναι κίνηση τακτικού απεγκλωβισμού σε μία χαμένη μάχη. Απόσυρση για να μην καταστραφεί τελείως το στράτευμα και το φρόνημα. Ήττα.

Σε ποιά τοπική της οννεδ ανήκεις;

Όταν μελετούσα τα σοφίσματα και τα λογικά άλματα εσύ ακόμα μιλούσες μόνο ρώσικα.

Επομένως μην μου απευθύνεις το "σόφισμα του ανακριτή" (Plurium Interrogationum). Δεν πιάνει.

The complex question fallacy, or many questions fallacy, is context dependent; a presupposition by itself doesn't have to be a fallacy. It is committed when someone asks a question that presupposes something that has not been proven or accepted by all the people involved.[1][2][3][4][5] For example, "Is Mary wearing a blue or a red dress?" is fallacious because it artificially restricts the possible responses to a blue or red dress, when in fact Mary might be wearing a different coloured dress, or trousers, or a skirt. If the person being questioned wouldn't necessarily consent to those constraints, the question is fallacious.[1][3][4][5]

Hence we can distinguish between:

legitimately complex question (not a fallacy): A question that assumes something that the hearer would readily agree to. For example, "Who is the monarch of the United Kingdom?" assumes that there is a place called the United Kingdom and that it has a monarch, both true.
illegitimately complex question: "Who is the King of France?" would commit the complex question fallacy because while it assumes there is a place called France (true), it also assumes France currently has a king (false). But since answering this question does not seem to incriminate or otherwise embarrass the speaker, it is complex but not really a loaded question.[6]
When a complex question contains controversial presuppositions (often with loaded language—having an unspoken and often emotive implication), it is known as a loaded question.[2][3][5] For example, a classic loaded question, containing incriminating assumptions that the questioned persons seem to admit to if they answer the questions instead of challenging them, is "Have you stopped beating your wife?" If the person questioned answers, "Yes", then that implies that he has previously beaten his wife. A loaded question may be asked to trick the respondent into admitting something that the questioner believes to be true, and which may in fact be true. So the previous question is "loaded", whether or not the respondent has actually beaten his wife–and if the respondent answers anything other than "yes" or "no" in an attempt to deny having beaten his wife, the questioner can accuse him of "trying to dodge the question". The very same question may be loaded in one context, but not in the other. For example, the previous question would not be loaded were it asked during a trial in which the defendant has already admitted having beaten his wife.[3]

Προσπάθησε να γίνεις πιο παραγωγικός στο διάλογο. Όχι οπαδός.

[Maspoli]

Επειδή πολλές ανοησίες έχουν γραφτεί σε τούτο το νήμα λόγω εκατέρωθεν εμμονών και λόγω υπερπληροφόρησης που καταλήγει σε παραπληροφόρηση ας πω και γω δύο λογάκια.

Το πιο καλό/κοντινό παράδειγμα του τι γίνεται στην Ουκρανία είναι η σύγκρουση Ισραήλ-Χεζμπολάχ στον Λίβανο το 2006.
Σε εκείνη την σύγκρουση:
Α) το Ισραήλ δεν έκανε γενική επιστράτευση
Β) Είναι κράτος που είχε τεράστια υπεροχή έναντι του αντιπάλου (ισχύ πυρός, τεχνολογικά μέσα, οικονομικούς πόρους)
Γ) Οι στρατιώτες που έβγαλε στο πεδίο μαχών ηταν σε αναλογία 10:1 περισσότεροι από τους αντιπάλους τους.

Στο τι γίνεται στην Ουκρανία:
Α) Η Ρωσία δεν έχει κάνει γενική επιστράτευση (ομοιότητα τα με τη σύγκρουση στο Λίβανο)
Β) Η Ρωσία έχει υπεροχή έναντι του αντιπάλου σε ισχύ πυρός, τεχνολογία και οικονομικούς πόρους, όχι όμως τόσο μεγάλη όσο είχε το Ισραήλ δεδομένης και της δυτικής ανάμειξης.
Γ) Οι δυνάμεις του ρωσικού στρατού που έχουν εμπλακεί στην επιχείρηση είναι αριθμητικά μικρότερες του αντιπάλου και αναλογικά πολύ μικρότερες των δυνάμεων που έστειλε το Ισραήλ στον Λίβανο.

Το ταμείο της σύγκρουσης θα γίνει στο τέλος. Σήμερα που μιλάμε πάντως, η εικόνα είναι ότι ο ρωσικός στρατός τα έχει πάει μάλλον καλύτερα απ ότι το Ισραήλ το 2006.

ΥΓ. Είναι επίσης προφανές ότι οι οχυρώσεις των Ουκρανων σε μια σειρά από περιοχές είναι τέτοιου μεγέθους που σίγουρα δεν έγιναν μέσα σε Φλεβάρη-Μάρτη. Η εικόνα δηλαδή ενός ανίσχυρου/ανοργάνωτου στρατού που καλλιεργούσαν κάποιοι κύκλοι προ της σύγκρουσης ή στην αρχή της, δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα.