μίστερ μαξ έγραψε: 21 Μαρ 2022, 09:42
Ο Πουτιν ειναι συντηριτικος εθνικιστης. Συγκεντρωτικος και αυταρχικος.
Εθνικιστής;
Ο άνθρωπος που διατηρεί το μεγαλύτερο δίκτυο μαύρου χρήματος στον κόσμο μακριά από τους ρώσους πολίτες είναι εθνικιστής;
Εθνικιστής θα ήταν αυτός που θα φροντίζε για την καλύτερη ανάπτυξη του έθνους, όχι αυτός που εκμεταλλεύεται το έθνος του.
Οι αζοφ ειναι νεοναζι. Ηδη τους εκπαιδευαν και χρηματοδοτουσαν οι ΗΠΑ απο τα μεσα των 2010ς. Αν μπουν στην βουλη, δεν εχει σχεση.
Τι εννοείς "δεν έχει σχέση". Αν η "αποναζιστοποίηση" παράγει περισσότερους νεοναζί, τι είδους ...απονασιστοποίηση είναι αυτή;
Φυσικά, κι εσύ γνωρίζεις ότι η "αποναζιστοποίηση" είναι μία μπούρδα που σκέφτηκε προκειμένου να εισβάλει.
Ο εθνικισμος τους ενος γρννα τον εθνικισμο του αλλου. Υποτινοντας στο δημοσιο αφηγημα τον ρολο της αζοφ, τους δινεις εφοδια για να μπουν στην βουλη . Αλλα και να μην μπουνε, θα εισελθουν στην κανονικη δεξια ουτως ή αλλως.
Ισχύει μεν, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι.
Ο Πούτιν ενδιαφέρεται να ελέγξει τις πρώην σοβιετικές περιοχές με πολιτικούς μαριονέτες. Είχε στην Ουκρανία τον Γιανουκόβιτς που κρατούσε τη χώρα σε επίπεδα ...σοβιετοποίησης, δηλαδή φτωχή και παρακρατική, όπως ακριβώς έχει στη Λευκορωσία τον Λουκασένκο. Όταν ο λαός της Ουκρανίας αποφάσισε ότι δεν του αρέσει αυτή η ζωή, έκανε την πρώτη εισβολή, το 2014 και τους πήρε την Κριμαία και απέσχισε πολιτικά τις ανατολικές επαρχίες. Αυτή η εισβολή γέννησε το Αζοφ, ένα εθνικιστικό κίνημα αυτόκλητων πολιτοφυλάκων οι οποίοι λειτουργούσαν παρακρατικά, όπως ακριβώς και τα αντίστοιχα τάγματα του Πούτιν που προκάλεσαν τις αποσχίσεις μέσω της βίας και του μπαχαλέματος. Δεν υπήρχε επίσημος τρόπος για να μπορέσει η Ουκρανία να αντισταθεί στους παρακρατικούς αποσχιστές του Πούτιν στο Ντομπάς. Αν επιχειρούσε επίσημα, θα θεωρούνταν εμφύλιος και θα δίνονταν άλλη μία πρόφαση στον Πούτιν να εισβάλει. Έτσι, είχαμε έναν πόλεμο παρακρατικών οργανώσεων από τις δύο πλευρές, που επαναλαμβάνω οφείλεται στην πρώτη εισβολή του Πούτιν και την εγκατάσταση παρακρατικών στο Ντομπάς.
Την 7ετία που ακολούθησε, τα άμαχα θύματα έπεσαν 7 φορές σε σχέση με το 2015. Δηλαδή οδεύαμε προς μία σταδιακή αποκλιμάκωση της κατάστασης. Αυτό όμως θα σήμαινε ειρήνευση στην περιοχή και φυσικά ενίσχυση της ουκρανικής δημοκρατίας εκεί. Θα μπορούσε ποτέ ο άνθρωπος που επιθυμεί να ελέγχει την Ουκρανία να δεχτεί μία ειρήνευση στις μπαχαλεμένες από τον ίδιο περιοχές; Η απάντηση δόθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου. Τον προηγούμενο μήνα.