Το ευχαριστώ του Ζελενσκι προς την Ελλάδα: άλλη μια επιτυχία του Κούλη

[nrg]

Για το δυτικό κόσμο αυτή η εισβολή ήταν μία πραγματική ευκαιρία για να διαλύσουν τον Πούτιν, τον αιμοσταγή δικτάτορα, μία και καλή.
Μέχρι στιγμής βλέπω τα χρηματιστήρια να βουλιάζουν, ενέργεια και τρόφιμα να χτυπούν κόκκινο.

Αφού πάμε να φάμε τον δικτάτορα την μεγαλύτερη απειλή της δύσης, όλοι μαζί ενωμένοι... δεν θα έπρεπε τα χρηματιστήρια τα δυτικά, του ελεύθερου κόσμου, του δημοκρατικού, να κάνουν πάρτι;

[Στρακαστρουκας]

Ποιος υπόλοιπος πλανήτης αγόρι μου; Η Τουρκία τα όπλα δεν τα έστειλε δωρεάν τώρα όπως η Ελλάδα.Τα είχε πουλήσει καιρό πριν στην Ουκρανία και πληρώθηκε

Έχει και πουλάει.Εμείς δεν έχουμε.Δεν συζητάμε εδώ να πουλήσουμε αλλά να ΜΗΝ δώσουμε κάτι κατασχεμένα Καλασνίκωφ.Σε αυτό διαφοροποιήθηκε η αντιπολιτευση και μόνο αυτή τη φορά.Λέξη δεν είπε ο Τσίπρας να μην μετέχουμε στις κυρώσεις όπως έλεγε το 2014.
Θα σου πω μια ιστορία για να καταλάβεις τι έχει γίνει.Όταν πήγα για πρώτη φορά στην Αμερική δίπλα μου καθόταν ένας τύπος με φανερή ανασφάλεια.Νόμισα ότι φοβόταν το αεροπλάνο και του έπιασα συζήτηση.Αποδείχθηκε ότι ήταν Τούρκος φοιτητής που απλά αισθανόταν άβολα σε αεροπλάνο της Ολυμπιακής.ΤΟΤΕ,το 1981 δεν υπήρχαν πτήσεις από Τουρκία για Αμερική.Έπρεπε να πάει κάπου αλλού πρώτα και είχε έλθει Αθήνα για να πάρει το αεροπλάνο.
ΤΩΡΑ πρέπει να πάει ο Έλληνας στην Κωνσταντινούπολη για να πάρει Turkish Airlines και να πάει Αμερική.
Η Ολυμπιακή δεν υπάρχει.Ρώτα τον μεγάλο Ανδρέα Παπανδρέου που είχε εθνικά υπερήφανη πολιτική γιατί δεν υπάρχει αφού έβαλε μέσα το δημόσιο 500 εκατομμύρια.

Κυβερναει η Νεα Δημοκρατια....

Ναι αλλα ο Αντρεας 40 χρονια πριν κτλπ

[πατησιωτης]

Το θέμα με την Τουρκία ποτέ δεν ήταν ζήτημα ΑΕΠ.

To μέγεθος του ΑΕΠ καθορίζει και το μέγεθος των εξοπλισμών παρεκτός και εάν επιβάλλεις στρατοκρατικό καθεστώς και κατευθύνεις πόρους μόνο προς τον στρατό.
Χαρακτηριστικό είναι όσα έγιναν με τα F 35.H Eλλάδα δεν ακολούθησε την παραγγελία 100 αεροπλάνων από την Τουρκία διότι δεν είχε λεφτά.Χρειάζονταν 8 δις σε μια εποχή που χρεωκόπησε.Αντί αυτού επελέγη να αναβαθμισθούν τα υπάρχοντα F 16 με 2 δις μόνο και αυτά όχι όλα και εγράφησαν πολλά άρθρα επικοινωνιακού τύπου ότι δεν τρέχει τίποτα.Τι θα έτρεχε θα το βλέπαμε όταν η Τουρκία θα έπαιρνε τα F 35,κάτι που δεν έγινε επειδή ο Ερντογάν έκανε τα δικά του πάλι μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας.Αλλά από τη στιγμή που η τουρκική οικονομία είναι τετραπλάσια από την ελληνική είναι θέμα χρόνου η όποια ολιγωρία να καλυφθεί.
Επίσης δεν μετράει μόνο το μέγεθος του ΑΕΠ αλλά και το χρέος.Το 1981 το χρέος ήταν 25% και τώρα 200%.
Τότε ο Παπανδρέου μπορούσε και "αγορά του αιώνα" να κάνει και διορισμούς και παροχές.Τώρα δεν γίνεται,βασικά η Ελλάδα συντηρείται από τους μηχανισμούς της ΕΕ.Το χρέος της Τουρκίας είναι νομίζω 40-50%.Τα προβλήματά της είναι συναλλαγματικά αλλά με μια άλλη κυβέρνηση και αύξηση των επιτοκίων της θα διορθωθούν εις βάρος φυσικά του πληθυσμού αλλά γίνεται.

[Eθνικοκοινωνιστης]

κριτικα στηριζουμε την ουκρανια

[μίστερ μαξ]

Το θέμα με την Τουρκία ποτέ δεν ήταν ζήτημα ΑΕΠ.

To μέγεθος του ΑΕΠ καθορίζει και το μέγεθος των εξοπλισμών παρεκτός και εάν επιβάλλεις στρατοκρατικό καθεστώς και κατευθύνεις πόρους μόνο προς τον στρατό.

Ραφαλ και γαλλικες φρεγατες, δειχνουν οτι ο Κουλης ξεπερνα τα ορια της οικονομίας

[Yochanan]

Μάλλον ξεχνάς την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου (1981-1989) η Ελλάδα στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου (όταν σε ΗΠΑ και Βρετανία

Δεν την ξεχνάω καθόλου.Δεν έχουμε την ίδια δύναμη.ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΑΜΕ από τότε εάν δεν το έμαθες.
Το 1980 το ελληνικό ΑΕΠ ήταν το 80% του τουρκικού ενώ τώρα είναι το 20%.
Ξέρεις υπάρχει και μια άλλη ομοιότητα Ρώσων και Ελλήνων.Και οι δύο θυμούνται παλιές δόξες και δεν αποδέχονται τον λόγο για τον οποίο χρεωκόπησαν - ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ.
Και ο Πούτιν λέει τώρα είχαμε και είχαμε και μας πήρατε τόσες χώρες και αύριο μπορεί να θυμηθεί ότι μπήκαν και στο Βερολίνο κλπ.Αλλά τι έγινε και από τότε έμεινε πίσω ας μην το πούμε.

+1

[πατησιωτης]

Το θέμα με την Τουρκία ποτέ δεν ήταν ζήτημα ΑΕΠ.

To μέγεθος του ΑΕΠ καθορίζει και το μέγεθος των εξοπλισμών παρεκτός και εάν επιβάλλεις στρατοκρατικό καθεστώς και κατευθύνεις πόρους μόνο προς τον στρατό.

Ραφαλ και γαλλικες φρεγατες, δειχνουν οτι ο Κουλης ξεπερνα τα ορια της οικονομίας

Άλλο 24 αεροπλάνα και άλλο 100 που είχε παραγγείλει η Τουρκια.Είναι ακριβώς η σχέση των δύο οικονομιών.

[Dwarven Blacksmith]

Αυτό που έγινε στο Ρωσικό χώρο και έμεινε πίσω έχει όνομα: Καπιταλισμός. Κι από κοντά και οι καβαλάρηδες του, εθνικισμοί, ξεπουλήματα,κ.ο.κ.

[μίστερ μαξ]

Μάλλον ξεχνάς την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου (1981-1989) η Ελλάδα στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου (όταν σε ΗΠΑ και Βρετανία

Δεν την ξεχνάω καθόλου.Δεν έχουμε την ίδια δύναμη.ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΑΜΕ από τότε εάν δεν το έμαθες.
Το 1980 το ελληνικό ΑΕΠ ήταν το 80% του τουρκικού ενώ τώρα είναι το 20%.
Ξέρεις υπάρχει και μια άλλη ομοιότητα Ρώσων και Ελλήνων.Και οι δύο θυμούνται παλιές δόξες και δεν αποδέχονται τον λόγο για τον οποίο χρεωκόπησαν - ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ.
Και ο Πούτιν λέει τώρα είχαμε και είχαμε και μας πήρατε τόσες χώρες και αύριο μπορεί να θυμηθεί ότι μπήκαν και στο Βερολίνο κλπ.Αλλά τι έγινε και από τότε έμεινε πίσω ας μην το πούμε.

+1

Ειχε σοσιαλισμο η Ελλαδα οταν καταρρευσε; check yr facts mates

[Αρχέλαος]

Το θέμα με την Τουρκία ποτέ δεν ήταν ζήτημα ΑΕΠ.

To μέγεθος του ΑΕΠ καθορίζει και το μέγεθος των εξοπλισμών παρεκτός και εάν επιβάλλεις στρατοκρατικό καθεστώς και κατευθύνεις πόρους μόνο προς τον στρατό.
Χαρακτηριστικό είναι όσα έγιναν με τα F 35.H Eλλάδα δεν ακολούθησε την παραγγελία 100 αεροπλάνων από την Τουρκία διότι δεν είχε λεφτά.Χρειάζονταν 8 δις σε μια εποχή που χρεωκόπησε.Αντί αυτού επελέγη να αναβαθμισθούν τα υπάρχοντα F 16 με 2 δις μόνο και αυτά όχι όλα και εγράφησαν πολλά άρθρα επικοινωνιακού τύπου ότι δεν τρέχει τίποτα.Τι θα έτρεχε θα το βλέπαμε όταν η Τουρκία θα έπαιρνε τα F 35,κάτι που δεν έγινε επειδή ο Ερντογάν έκανε τα δικά του πάλι μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας.Αλλά από τη στιγμή που η τουρκική οικονομία είναι τετραπλάσια από την ελληνική είναι θέμα χρόνου η όποια ολιγωρία να καλυφθεί.
Επίσης δεν μετράει μόνο το μέγεθος του ΑΕΠ αλλά και το χρέος.Το 1981 το χρέος ήταν 25% και τώρα 200%.
Τότε ο Παπανδρέου μπορούσε και "αγορά του αιώνα" να κάνει και διορισμούς και παροχές.Τώρα δεν γίνεται,βασικά η Ελλάδα συντηρείται από τους μηχανισμούς της ΕΕ.Το χρέος της Τουρκίας είναι νομίζω 40-50%.Τα προβλήματά της είναι συναλλαγματικά αλλά με μια άλλη κυβέρνηση και αύξηση των επιτοκίων της θα διορθωθούν εις βάρος φυσικά του πληθυσμού αλλά γίνεται.

Το θέμα αφορά αν η Ελλάδα τώρα, με τους εξοπλισμούς που διαθέτει, μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά έναντι ενδεχόμενης τούρκικης επίθεσης.
Και απάντησα πως το μπορεί τόσο επειδή έχει αξιοπρεπείς εξοπλισμούς παρά την αναγκαιότητα ενίσχυσης σε πολλούς τομείς, αλλά και ένεκα γεωγραφίας.
Αρκεί φυσικά να έχει αποφασιστικότητα και καλή οργάνωση.
Επιπλέον η Τουρκία παρά την στρατιωτική της αναβάθμιση, δεν είναι Ρωσία/ΕΣΣΔ να έχει Ουράλια Όρη και να φτιάχνει άρματα μάχης σωρηδόν. Για αυτό θα επέλεγε μία σύντομη επιθετική ενέργεια χαμηλής ή υψηλής έντασης ώστε να εδραιώσει πλεονεκτήματα. Να συρόταν σε πολεμικές ενέργειες για πολύ καιρό δεν θα την συνέφερε ούτε αυτήν.


Το ΑΕΠ ή η οικονομία σε δεσμεύει για να το παίξεις αναβαθμισμένος διαμεσολαβητής, εκεί συμφωνώ.

[Chainis]

Μιλουσαμε φιλε για ποιες χωρες επεβαλαν κυρωσεις. Μια γνωμη ηταν πως κυρωσεις εβαλε ολος ο κοσμος. Κατι που αποδεικυκε πως δεν ισχυει. Θεση κατα της ρωσσιας πηραν περισσοτερες χωρες αλλα οχι ολες.

Η κριτικη στον Μητσοτακη ειναι πως ειναι υπερ του δεοντος επιθετικος με την Ρωσια. Νομιζω δεν χρειαζεται να ειναι η αιχμη του δορατος. Και ίσως να μπορουσε να παιξει ρολο διαμεσολαβιτη, αλλα οκ, αυτο ειναι too much για κυβερνηση ΝΔ

Το σωστό είναι
Κυρώσεις επέβαλε όλος ο δυτικός κόσμος.

Ναι, αυτο ειναι πιο κοντα στην αληθεια, αν και νομιζω το Ισραηλ και η Τουρκια...

Εντάξει, το 95% του δυτικού κόσμου.

[Mitharadir]

στις οποιες συμμετέχει όλη η εε συν ένας σκασμός χώρες.το επιχείρημα σου?

Οι χώρες που συμμετέχουν στις κυρώσεις αν εξαιρέσουμε το ΝΑΤΟ και την ΕΕ είναι ελαγχιστες (Ιαπωνία, Ελβετία, Νέα Ζηλανδία και Νότια Κορέα).

Φινλανδία, Σουηδία.

Η Φινλανδία και η Σουηδία ΕΙΝΑΙ στην ΕΕ η οποία είναι το πολιτικό σκέλος του ΝΑΤΟ ουσιαστικά.

[Αρχέλαος]

Δεν την ξεχνάω καθόλου.Δεν έχουμε την ίδια δύναμη.ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΑΜΕ από τότε εάν δεν το έμαθες.
Το 1980 το ελληνικό ΑΕΠ ήταν το 80% του τουρκικού ενώ τώρα είναι το 20%.
Ξέρεις υπάρχει και μια άλλη ομοιότητα Ρώσων και Ελλήνων.Και οι δύο θυμούνται παλιές δόξες και δεν αποδέχονται τον λόγο για τον οποίο χρεωκόπησαν - ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ.
Και ο Πούτιν λέει τώρα είχαμε και είχαμε και μας πήρατε τόσες χώρες και αύριο μπορεί να θυμηθεί ότι μπήκαν και στο Βερολίνο κλπ.Αλλά τι έγινε και από τότε έμεινε πίσω ας μην το πούμε.

+1

Ειχε σοσιαλισμο η Ελλαδα οταν καταρρευσε; check yr facts mates

Η χρεοκοπία έγινε επί δεξιάς Καραμανλή.
viewtopic.php?p=2347616#p2347616



Ωστόσο και οι εξοπλισμοί για τους οποίους κόπτονται οι γαλαζαίοι, δεν έγιναν επί Καραμανλή.



Μάνος Ηλιάδης από το μακρινο 2009:

Οικονομικός Μαρασμός & Παραλογισμός
Η δυσμενής οικονομική κατάσταση (την οποία τόνισε περαιτέρω η επιχειρούμενη οικονομική απογραφή των οικονομικών δεικτών από την κυβέρνηση το 2004) είχε ως φυσιολογικό θύμα το ΥΠΕΘΑ με καταστροφικά όμως αποτελέσματα. Η εξέλιξη του περικοπέντος ΕΜΠΑΕ 2001-2005 (είχε ουσιαστικά παγώσει από τον Δεκέμβριο του 2003) φυσιολογικά ανεστάλη. Ωστόσο η επιχειρούμενη περικοπή πόρων είχε ως αποτέλεσμα την λήψη παράλογων αποφάσεων οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την άρνηση παροχής κονδυλίων για αγορά ανταλλακτικών υποστήριξης των οπλικών συστημάτων, καυσίμων για την εκμετάλλευσή τους και πυρομαχικών εκπαίδευσης. Εκτός δηλαδή από την αναπτυξιακή διάσταση των προγραμμάτων, η κυβέρνηση έπληξε και την συντήρηση και την λειτουργία του υπάρχοντος μηχανισμού. Πλοία του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) έφθασαν στο σημείο να ακινητοποιούνται στον Ναύσταθμο και να αναμένουν την επιστροφή αυτών που βρίσκονταν σε αποστολή για να εφοδιαστούν με τα λιγοστά λιπαντικά που του είχαν απομείνει, ώστε να αποπλεύσουν κι αυτά με την σειρά τους. Η πτητική εκπαίδευση των χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) διεκόπη απότομα λόγω της μη παροχής των απαραίτητων ποσοτήτων καυσίμου, πέφτοντας κάτω από τα παραδεκτά όρια του ΝΑΤΟ, ενώ το ίδιο συνέβη και με την διαθεσιμότητα των μέσων από την έλλειψη ανταλλακτικών. Στον ΕΣ, σύγχρονα οπλικά συστήματα που είχαν αποκτηθεί πριν 2-3 χρόνια (αντιαεροπορικοί πύραυλοι Tor M1 και Osa AKM, επιθετικά ελικόπτερα Apache) αλλά και παλαιότερα (Μ-113, Leopard 1) καννιβαλίζονταν για να υποστηριχθούν, λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Η κύρια δραστηριότητα των ΕΕΔ εν καιρώ ειρήνης, που δεν είναι άλλη από την εκπαίδευση του προσωπικού, υπέστη καίριο πλήγμα σε όλα τα επίπεδα. Μεγάλες ετήσιες διακλαδικές ασκήσεις που αποτελούσαν την κορωνίδα της εκπαιδευτικής δραστηριότητας, ακυρώνονται με μοναδική ευχέρεια από τους πολιτικούς προϊσταμένους, χάριν λίγων εκατομμυρίων ευρώ. Η απαξίωση του Δόγματος Ενιαίου Χώρου Ελλάδας-Κύπρου, που εκδηλώνετο κυρίως με την εκτέλεση της μεγάλης διακλαδικής άσκησης ΤΟΞΟΤΗΣ, αφέθηκε κι αυτή σιωπηρά να επέλθει.

ΕΜΠΑΕ (Ενιαίο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Ανοησίας & Εμπαιγμού)
Στο θέμα της εξοπλιστικής πολιτικής ακολουθήθηκε μια παρανοϊκή πολιτική. Ολόκληρα ενιαία, μακροπρόθεσμα, σχέδια και προγραμματισμοί ήταν αντικείμενο μελέτης και επεξεργασίας από τα στρατιωτικά επιτελεία, αυτά εν συνεχεία εγκρίνονταν πανηγυρικά από την πολιτική ηγεσία και τελικά παρέμεναν ανεκτέλεστα. Η παράλυση του δημόσιου τομέα, στην κορύφωσή της. Έτσι στις 25 Ιουλίου 2006 εγκρίθηκε από την κυβέρνηση στο ΚΥΣΕΑ, όχι 5ετές αλλά για πρώτη φορά 10ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα (ΕΜΠΑΕ 2006-2010 και ΕΜΠΑΕ 2011-2015) ύψους χρηματοδότησης 12 και 15 δισεκατομμυρίων ευρώ αντίστοιχα. Όταν όμως στα τέλη του 2006 το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας κατέθεσε το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2007, τα οικονομικά δεδομένα ήταν σαφώς υποδεέστερα από αυτά που είχαν εγκριθεί, μια κατάσταση που συνεχίζεται έως σήμερα! Πάντως από τα 27 δισεκατομμύρια, τα 10 δισεκατομμύρια αφορούσαν αποπληρωμές συμβάσεων που είχαν ήδη υπογραφεί. Ο προγραμματισμός προέβλεπε την μείωση των αμυντικών δαπανών περίπου στο 3% εκ των οποίων η 1 ποσοστιαία μονάδα θα αντιστοιχούσε στις εξοπλιστικές δαπάνες.
Η συνέχεια ήταν απογοητευτική. Αποφασίστηκε σιωπηρά η μη υλοποίηση του ΕΜΠΑΕ αδιαφορώντας για την κάλυψη χρόνιων επιχειρησιακών κενών των ΕΕΔ. Για το 2008 οι αμυντικές δαπάνες υπέστησαν καθίζηση στο πρωτόγνωρο ποσοστό του 2,74% ως προς το ΑΕΠ και η κατηφόρα συνεχίζεται για το 2009, οπότε προβλέφθηκε ποσοστό 2,49% ως προς το ΑΕΠ, (το 0,83% του ΑΕΠ αφορούν τις εξοπλιστικές δαπάνες) το μικρότερο ποσοστό των τελευταίων 35 ετών, ωσάν η χώρα να μεταφέρθηκε ξαφνικά στην κεντρική Ευρώπη, δίπλα στο Λουξεμβούργο και το Λιχτενστάιν. Για λόγους σύγκρισης, αναφέρεται ότι την δεκαετία του ’80 οι ελληνικές αμυντικές δαπάνες ξεπερνούσαν ενίοτε σε ποσοστό το 7% για να υποστούν μια μείωση έως ότου ήλθε η κρίση των Ιμίων και έως το 2001, το ποσοστό τους μόλις είχε αγγίξει το 5% του ΑΕΠ για να αρχίσει έκτοτε η κατρακύλα που φθάνει στα απαράδεκτα σημερινά επίπεδα.

Αποσπασματική Εξοπλιστική Πρακτική
Η εξοπλιστική αδιαφορία φάνηκε ξαφνικά να αίρεται, όταν στις 19 Ιουλίου 2005 η κυβέρνηση ανακοίνωσε απόφαση για παραγγελία 30 μαχητικών αεροσκαφών F-16 ως μέρος των γενικότερων απαιτήσεων της ΠΑ στο ΕΜΠΑΕ. Η αναγγελία της πρόθεσης αγοράς, έγινε την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ είχαν καταφέρει διπλωματική τρικλοποδιά στην Ελλάδα (την κατά τα άλλα στρατηγικό εταίρο όπως αρέσκετο σε διμερές επίπεδο να δηλώνει) με την αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως Μακεδονία. Παράλληλα η ανακοίνωση της αγοράς αξίας 1,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, έγινε την στιγμή που οι ΗΠΑ είχαν απαγορεύσει την μεταπώληση από την Γερμανία στην Ελλάδα, αμερικανικής σχεδίασης μεταχειρισμένων αυτοκινούμενων πυροβόλων, εκβιάζοντας για την «παράνομη» δήθεν ελληνική μεταφορά οπλικών συστημάτων προέλευσης ΗΠΑ στην Κύπρο. Στις 18 Νοεμβρίου 2005 και μετά τον σάλο που ξεσήκωσε η αψυχολόγητη αυτή νεοραγιάδικη ενέργεια, ο υπουργός Σπηλιωτόπουλος από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων, σε ένα ρεσιτάλ ψευδολογίας, παραπλανούσε τον Ελληνικό Λαό, επιχειρώντας να αποδείξει ότι η αγορά αυτή ήταν συνέπεια των αναγκών της ΠΑ. Όπως όμως δίχως να ερωτηθεί η ΠΑ, αποφασίστηκε η παραγγελία των 30 F-16 από την κυβέρνηση, έτσι και πάλι δίχως να ερωτηθεί αυτή, ανακοινώθηκε στις 15 Μαρτίου 2006, από τον νέο υπουργό Μεϊμαράκη, ότι «με σεβασμό στο υστέρημα του Ελληνικού Λαού» δεν επρόκειτο να ενεργοποιηθεί το δικαίωμα άσκησης προαίρεσης για αγορά επιπλέον 10 αεροσκαφών, που είχε προβλεφθεί στην σύμβαση και θα συμπλήρωνε τον απαραίτητο αριθμό αεροπλάνων για τον εξοπλισμό 2 μοιρών. Σήμερα έπειτα από 3 και πλέον έτη, η ΠΑ εξακολουθεί να προσπαθεί να αποκτήσει τα 10 αυτά μαχητικά προς συμπλήρωση δύναμης 2 μοιρών.
Μετά από αυτήν την πρωτοβουλία, η χειμερία νάρκη ταράχθηκε εκ νέου όταν απρόοπτα στις 5 Δεκεμβρίου 2007, ανακοινώθηκε χάριν διπλωματικο-οικονομικών κριτηρίων, η απόφαση απόκτησης 420 Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης ΒΜΡ-3 από την Ρωσία. Ωστόσο ενώ στην περίπτωση των F-16 η υπογραφή της σύμβασης πραγματοποιήθηκε στον χρόνο ρεκόρ των 5 μηνών, για τα ΒΜΡ-3 έχουν περάσει 18 μήνες και οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται με χαλαρούς ρυθμούς.

Βασιλάκος: O Νεκροθάφτης της Ελληνικής Αποτρεπτικής Πολιτικής
Σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας στην προσπάθεια σχεδιασμού και υλοποίησης μιας αξιόπιστης πολιτικής εθνικής αμύνης, είναι εκτός της παρουσίας του «τουρίστα» υπουργού Μεϊμαράκη και η ανάθεση του κρίσιμου ρόλου συντονισμού της εξοπλιστικής προσπάθειας στην Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ) στον πλέον ασυνείδητο (όπως αποδεικνύεται) δημόσιο κρατικό λειτουργό, τον κ. Βασιλάκο. Η χαρακτηριστική ραστώνη που διακρίνει την ΓΔΑΕΕ συμβάλει σημαντικά στην γενικότερη παράλυση του ΥΠΕΘΑ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανικανότητας της εν λόγω υπηρεσίας και του προϊσταμένου της, είναι η υπόθεση της προμήθειας πυρομαχικών για τα άρματα Leopard 2HEL. Συγκεκριμένα, αν και τον Μάρτιο του 2003 υπεγράφη σύμβαση για την αγορά 170 αρμάτων μάχης Leopard 2HEL, στα πλαίσια σύμβασης ύψους 1,7 δισεκατομμυρίων ευρώ, έχει παρέλθει διάστημα 75 μηνών, δίχως να έχει γίνει δυνατή από την ΓΔΑΕΕ η υπογραφή σύμβασης για τα πυρομαχικά που πρέπει να τα εξοπλίσουν. Έτσι αυτή την στιγμή ο ΕΣ έχει παραλάβει κορυφαία παγκοσμίως άρματα μάχης σε μια από τις μεγαλύτερες επενδύσεις που προέβη ποτέ, τα οποία όμως δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει σε περίπτωση ανάγκης!!! Σημειώνεται ότι η σύμβαση για την προμήθεια πυρομαχικών θα αφορά και τα 183 μεταχειρισμένα Leopard 2A4 που έχει επίσης φροντίσει να προμηθευτεί ο ΕΣ, τα οποία σήμερα διαθέτουν το αστείο για στρατιωτικό οργανισμό, απόθεμα των περίπου 15 βλημάτων ανά άρμα. Η γελοιότητα που χαρακτηρίζει το πρόσωπο του διευθυντή της ΓΔΑΕΕ κ. Βασιλάκου, αναδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο από την απάντηση/διαβεβαίωση που έδωσε στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Αντιστράτηγο Γράψα, όταν ο τελευταίος, επισήμανε την κρισιμότητα του προγράμματος προμήθειας πυρομαχικών για τα άρματα μάχης. «Ε, δεν θα γίνει δα και πόλεμος» σχολίασε, ωσάν να έχει συμβουλευτεί υπεύθυνη χαρτορίχτρα ή καφετζού. Φυσικό μέσα σε αυτό το μπάχαλο που εξασφαλίζει το δίδυμο των ανίκανων Μεϊμαράκη-Βασιλάκου, έχει διαλάθει της προσοχής το γεγονός ότι 13 ολόκληρα χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων και την ανάδειξη της κορυφαίας επιχειρησιακής απαίτησης του ΕΣ, που αφορούσε την έλλειψη σύγχρονων ελικοπτέρων γενικής χρήσης, δεν έχει γίνει δυνατή η παραλαβή των ελικοπτέρων ΝΗ-90 που παραγγέλθηκαν τον Αύγουστο του 2003.

Εξοπλιστικό «Κατενάτσιο»
Η κατάσταση αυτή οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι η δεινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, έδωσε την ευκαιρία για την αυθαίρετη (και σιωπηρή φυσικά από τον Ελληνικό Λαό) επιλογή της κυβέρνησης για μη παραλαβή οπλικών συστημάτων που παραγγέλθηκαν και είναι έτοιμα προς παράδοση. Συγκεκριμένα ενώ πριν το 2004 η σημερινή πολιτική ηγεσία καταδίκαζε το εφαρμοστέο από την τότε κυβέρνηση σύστημα καταγραφής των εξοπλιστικών δαπανών στο Έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης, με την παραλαβή των οπλικών συστημάτων, το 2005 αναγκάστηκε από την ΕΕ να ακολουθήσει ακριβώς αυτήν την μέθοδο και όχι τον υπολογισμό βάσει της αποπληρωμής των συμβάσεων. Η μέθοδος όμως αυτή στα πλαίσια της διεστραμμένης αντίληψης των κρατούντων, παρείχε μια μοναδική «ευκαιρία». Δεδομένου ότι η ΕΕ είχε επιβάλλει έλεγχο στα οικονομικά στοιχεία της χώρας, προσδιορίζοντας ως στόχο την μείωση του Ελλείμματος της Κεντρικής Κυβέρνησης στο 3%, η κυβέρνηση θεώρησε ως ενδεδειγμένη λύση, την με διαφόρους τρόπους παρελκυστική πολιτική για παραλαβή ετοιμοπαράδοτων οπλικών συστημάτων. Άλλοτε με αφορμή συγκεκριμένα προβλήματα στις προδιαγραφές και την κωλυσιεργία επίλυσή τους, άλλοτε βάσει ανόητων δικαιολογιών, απλά δεν παραλάμβανε για περίοδο 2, 3 ή και 4 ετών το οπλικό σύστημα για να μην επιβαρύνει το Έλλειμμα. Περισσότερο χαρακτηριστικό παράδειγμα του εξοπλιστικού αυτού «Κατενάτσιο» δεν είναι άλλο από το φιάσκο με την παραλαβή του υποβρυχίου ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, η σύμβαση για το οποίο υπεγράφη το 2000 και επρόκειτο να παραδοθεί το 2005. Από την στιγμή που η πολιτική ηγεσία ενεπλάκη στο θέμα, ήταν αναμενόμενο ότι η διόγκωση εκ μέρους της των τεχνικών δυσλειτουργιών που παρατηρήθηκαν, δεν επρόκειτο να έχει ως αποτέλεσμα παρά την απόρριψη του υποβρυχίου. Φυσικά η «δυσφήμιση» της χώρας μετά από μια τέτοια πρακτική, δεν είναι αμελητέα στην διεθνή κοινότητα. Στο μεταξύ το ΠΝ εξακολουθεί και αναμένει τα υποβρύχια. Παράλληλα όμως για την κυβέρνηση, η τακτική αυτή δεν φαίνεται να απέδωσε τα αναμενόμενα, καθώς δεν κατάφερε να επιτύχει συμμόρφωση στην επιτήρηση από την ΕΕ. Έτσι εν έτει 2008, το Έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης εξακολουθεί να κυμαίνεται στο 5,1% του ΑΕΠ, από 7,1% που το παρέλαβε το 2004 (όπως αυτό αναθεωρήθηκε).

Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία : Eν τόπω χλοερό..
Το ψηφιδωτό της απαξίωσης της ελληνικής αμυντικής πολιτικής από το δίδυμο Μεϊμαράκη-Βασιλάκου, δεν θα μπορούσε παρά να επηρεάσει ακόμη και τον ευαίσθητο θεωρητικά τομέα της ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας. Η ανέκαθεν επίδειξη ενδιαφέροντος για την εξασφάλιση εργασιακού φόρτου, ιδίως σε δημόσιες επιχειρήσεις, δεν απασχολούσε ιδιαίτερα την συγκεκριμένη κυβέρνηση. Ο πρώην υπουργός Σπηλιωτόπουλος ανερυθρίαστα υπόσχετο στις αρχές του 2005, ενώπιον των εργαζομένων, ανάθεση συμβάσεων αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ στις ελληνικές βιομηχανίες (700 εκατομμύρια στην ΕΑΒ, 700 εκατομμύρια στα ΕΑΣ, κλπ) οι οποίες φυσικά παρέμειναν λόγια του αέρος, στον οποίο φαίνεται μονίμως ευρίσκετο πνευματικώς (καθότι και ερωτοχτυπημένος την περίοδο εκείνη). Από τις υποσχέσεις αυτές φτάσαμε στην ανήκουστη/ανόητη/απαράδεκτη, δήλωση του κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος κατά την διάρκεια των εγκαινίων της διεθνούς έκθεσης αμυντικού υλικού Defendory που πραγματοποιείται στον Πειραιά, όταν αντελήφθη τους εργαζομένους των ΕΑΣ να διαδηλώνουν για την ανάθεση εργασίας στην επιχείρηση (κάτι μάλλον πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα), στρεφόμενος στον περίγυρό του αναρωτήθηκε: «Μα καλά γιατί φωνάζουν αυτοί; Δεν πληρώνονται κανονικά τον μισθό τους;»
Φυσιολογικά με τέτοιον ανεγκέφαλο υπουργό, το 2008 οι εργαζόμενοι στην ΕΛΒΟ φθάνοντας στα άκρα δεδομένης της έλλειψης εργασιών και διαμαρτυρόμενοι στην κυβέρνηση, κατάφεραν να αποσπάσουν υπόσχεση για ανάθεση έργου ύψους 20 εκατομμυρίων ευρώ, εξασφαλίζοντας αντικείμενο εργασίας σε ένα μικρό ποσοστό των εργαζομένων, για περιορισμένο βέβαια χρονικό διάστημα. Απόλυτα φυσιολογικά με την σειρά του, το παράλυτο ΥΠΕΘΑ δεν ήταν σε θέση μετά από 1 έτος να προσδιορίσει συγκεκριμένα την κυβερνητική δέσμευση, με την υπογραφή σύμβαση ανάλογου ύψους.

Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η επαναλαμβανόμενη ανάθεση το 2008 στα ιδιωτικά Ναυπηγεία Ελευσίνας (προηγουμένως είχαν αναλάβει ανάλογες παραγγελίες το 2000 και το 2003) για ναυπήγηση 2 πυραυλακάτων εξασφαλίζοντας εργασία έως το 2012. Οι υπόλοιπες όμως βιομηχανίες του κλάδου απαξιώνονται έχοντας να αναλάβουν έργο επί σειρά ετών, κάτι που δεν φαίνεται να ενοχλεί τους αρμοδίους, εφ’ όσον σύμφωνα με το σύνθημα του υπουργού, οι εργαζόμενοι «λαμβάνουν τον μισθό τους». Τελευταία ένδειξη της γελοιότητας της κατάστασης στον χώρο των ελληνικών πολεμικών βιομηχανιών και της αναισθησίας που διακρίνει την πολιτική ηγεσία στο ΥΠΕΘΑ είναι η περίπτωση των κατά καιρούς επερωτήσεων στην Βουλή, για το μέλλον στον χώρο αυτό. Κατά κανόνα οι απαντήσεις που δίδονται από το ΥΠΕΘΑ στην προσπάθεια για να επιδειχθεί σημαντικός αριθμό αναθέσεων προγραμμάτων, περιλαμβάνουν τις σχεδιαζόμενες αναθέσεις και τις εγκρίσεις προγραμμάτων, σύμφωνα με τα επίσης εγκεκριμένα ΕΜΠΑΕ, τα οποία εφ’ όσον δεν υλοποιούνται, έχουν ως αποτέλεσμα και οι συγκεκριμένες αναθέσεις να παραμένουν αερολογίες, ενώ το θράσος των τυχοδιωκτών του ΥΠΕΘΑ δεν τους εμποδίζει ώστε σε αυτές να προσθέτουν και συμβάσεις που υπεγράφησαν από την προηγούμενη κυβέρνηση πριν τον Μάρτιο του 2004! Φυσικά η όλο υποκριτική επίδειξη ενδιαφέροντος, από την κατά τα άλλα άσχετη περί τα στρατιωτικά αξιωματική αντιπολίτευση, δεν της επιτρέπει να διακρίνει τον κυβερνητικό εμπαιγμό, αλλά από την άλλη δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί σοβαρά ότι το ενδιαφέρον τους είναι γνήσια και αληθινό για τα θέματα αυτά.

Παράλληλα με την ψήφιση του προϋπολογισμού για το 2009 ο πρωθυπουργός προέβη σε δήλωση περί μειώσεως των εξοπλιστικών δαπανών κατά 15%. Όπως ήταν φυσικό κανείς δεν έψαξε να αναλύσει πως εννοείτο αυτή η μείωση. Στην πραγματικότητα αυτό που είχε συμβεί ήταν το εξής απλό. Για το 2008 οι εξοπλιστικές δαπάνες είχαν προσδίοριστεί σε 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο παρ’ όλο το «Κατενάτσιο» που επί σειρά ετών εφάρμοζε η κυβέρνηση, για το έτος εκείνο οι εκροές ανήλθαν σε 2,6 δισεκατομμύρια, εξαιτίας της έκτακτης παραλαβής οπλικών συστημάτων των οποίων η εκκρεμότητα δεν ήταν δυνατή (παραλήφθησαν για παράδειγμα και τα 4 Αεροσκάφη Εγκαιρης Προειδοποίησης ΕΜΒ-145 Erieye κόστους περίπου 600 εκατομμυρίων ευρώ) με αποτέλεσμα να απαιτηθεί πρόσθετη καταβολή δόσεων αποπληρωμής. Για το έτος 2009 οι εξοπλιστικές δαπάνες ορίζονταν στα 2,2 δισεκατομμύρια, οπότε σε σχέση με τα 2,6 του 2008, όντως υπάρχει μια μείωση κατά 15%. Αλλά ο πρωθυπουργός δεν θεώρησε απαραίτητο να εξηγήσει ότι το τελικό ποσό του 2008 (2,6 δισ.) ήταν εξογκωμένο κατά 44% σε σχέση το αρχικό προϋπολογισθέν (1,8 δις.). Δυστυχώς οι συμβατικές υποχρεώσεις βάσει διεθνών και διμερών συμβάσεων είναι ιδιαίτερα απαιτητικές για τόσο ανεύθυνους και αδιάφορους πολιτικούς προϊσταμένους όπως ο κ. Μεϊμαράκης. Ξαφνικά το 2009 κι ενώ διαφαίνεται η πιθανότητα πρόωρων εκλογών το σκηνικό αλλάζει ως προς τις σκέψεις του υπουργού Μεϊμαράκη για την στρατιωτική θητεία. Το μέτρο αυτό έγινε δυνατόν να ληφθεί με την σχεδιαζόμενη πρόσληψη 30.000 ΕΠΟΠ, όμως η λογική επιτάσσει, πρώτα την λήψη των κατάλληλων μέτρων που θα καλύψουν το επικείμενο κενό και μετά από θέση ασφαλείας την δημιουργία του κενού και όχι το αντίστροφο. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για έναν επαγγελματία πολιτικάντη όπως τον υπουργό Μεϊμαράκη.


https://adiotos.wordpress.com/2009/06/3 ... atastrofi/

Kυβέρνηση Καραμανλή

Κανένας γαλαζαίος δεν τα απαντάει και γιατί δεν τον συμφέρει αλλά και διότι υποκριτικά ενδιαφέρεται. Περισσότερο ετεροκαθορίζονται, στη λογική ότι αντιπαθούν τους άλλους.
Δηλαδή και έκαναν σπατάλες χρεοκοπώντας τη χώρα και δεν ενίσχυσαν την αμυντική της ικανότητα.
Αυτά λένε τα τεκμήρια ως παραπάνω, και όχι η φθηνή γαλαζαιίκή προπαγάνδα που στηρίζεται πάντοτε σε λόγια του αέρα και άνευ επιχειρημάτων.

Οι γαλαζαίοι δηλαδή θυμίζουν κάποιον που πίνει ένα μπουκάλι βότκα και κατακρίνει έναν άλλο ως αλκοολικό ενώ πίνει το μισό μπουκάλι.

[Chainis]

Οι χώρες που συμμετέχουν στις κυρώσεις αν εξαιρέσουμε το ΝΑΤΟ και την ΕΕ είναι ελαγχιστες (Ιαπωνία, Ελβετία, Νέα Ζηλανδία και Νότια Κορέα).

Φινλανδία, Σουηδία.

Η Φινλανδία και η Σουηδία ΕΙΝΑΙ στην ΕΕ η οποία είναι το πολιτικό σκέλος του ΝΑΤΟ ουσιαστικά.

Καμία σχέση, άλλο το ΝΑΤΟ που είναι στρατιωτικός οργανισμός άλλο η ΕΕ που είναι πολιτικοοικονομικοκοινωνικός.

[μίστερ μαξ]

+1

Ειχε σοσιαλισμο η Ελλαδα οταν καταρρευσε; check yr facts mates

Η χρεοκοπία έγινε επί δεξιάς Καραμανλή.
viewtopic.php?p=2347616#p2347616



Ωστόσο και οι εξοπλισμοί για τους οποίους κόπτονται οι γαλαζαίοι, δεν έγιναν επί Καραμανλή.



Μάνος Ηλιάδης από το μακρινο 2009:

Οικονομικός Μαρασμός & Παραλογισμός
Η δυσμενής οικονομική κατάσταση (την οποία τόνισε περαιτέρω η επιχειρούμενη οικονομική απογραφή των οικονομικών δεικτών από την κυβέρνηση το 2004) είχε ως φυσιολογικό θύμα το ΥΠΕΘΑ με καταστροφικά όμως αποτελέσματα. Η εξέλιξη του περικοπέντος ΕΜΠΑΕ 2001-2005 (είχε ουσιαστικά παγώσει από τον Δεκέμβριο του 2003) φυσιολογικά ανεστάλη. Ωστόσο η επιχειρούμενη περικοπή πόρων είχε ως αποτέλεσμα την λήψη παράλογων αποφάσεων οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την άρνηση παροχής κονδυλίων για αγορά ανταλλακτικών υποστήριξης των οπλικών συστημάτων, καυσίμων για την εκμετάλλευσή τους και πυρομαχικών εκπαίδευσης. Εκτός δηλαδή από την αναπτυξιακή διάσταση των προγραμμάτων, η κυβέρνηση έπληξε και την συντήρηση και την λειτουργία του υπάρχοντος μηχανισμού. Πλοία του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) έφθασαν στο σημείο να ακινητοποιούνται στον Ναύσταθμο και να αναμένουν την επιστροφή αυτών που βρίσκονταν σε αποστολή για να εφοδιαστούν με τα λιγοστά λιπαντικά που του είχαν απομείνει, ώστε να αποπλεύσουν κι αυτά με την σειρά τους. Η πτητική εκπαίδευση των χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) διεκόπη απότομα λόγω της μη παροχής των απαραίτητων ποσοτήτων καυσίμου, πέφτοντας κάτω από τα παραδεκτά όρια του ΝΑΤΟ, ενώ το ίδιο συνέβη και με την διαθεσιμότητα των μέσων από την έλλειψη ανταλλακτικών. Στον ΕΣ, σύγχρονα οπλικά συστήματα που είχαν αποκτηθεί πριν 2-3 χρόνια (αντιαεροπορικοί πύραυλοι Tor M1 και Osa AKM, επιθετικά ελικόπτερα Apache) αλλά και παλαιότερα (Μ-113, Leopard 1) καννιβαλίζονταν για να υποστηριχθούν, λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Η κύρια δραστηριότητα των ΕΕΔ εν καιρώ ειρήνης, που δεν είναι άλλη από την εκπαίδευση του προσωπικού, υπέστη καίριο πλήγμα σε όλα τα επίπεδα. Μεγάλες ετήσιες διακλαδικές ασκήσεις που αποτελούσαν την κορωνίδα της εκπαιδευτικής δραστηριότητας, ακυρώνονται με μοναδική ευχέρεια από τους πολιτικούς προϊσταμένους, χάριν λίγων εκατομμυρίων ευρώ. Η απαξίωση του Δόγματος Ενιαίου Χώρου Ελλάδας-Κύπρου, που εκδηλώνετο κυρίως με την εκτέλεση της μεγάλης διακλαδικής άσκησης ΤΟΞΟΤΗΣ, αφέθηκε κι αυτή σιωπηρά να επέλθει.

ΕΜΠΑΕ (Ενιαίο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Ανοησίας & Εμπαιγμού)
Στο θέμα της εξοπλιστικής πολιτικής ακολουθήθηκε μια παρανοϊκή πολιτική. Ολόκληρα ενιαία, μακροπρόθεσμα, σχέδια και προγραμματισμοί ήταν αντικείμενο μελέτης και επεξεργασίας από τα στρατιωτικά επιτελεία, αυτά εν συνεχεία εγκρίνονταν πανηγυρικά από την πολιτική ηγεσία και τελικά παρέμεναν ανεκτέλεστα. Η παράλυση του δημόσιου τομέα, στην κορύφωσή της. Έτσι στις 25 Ιουλίου 2006 εγκρίθηκε από την κυβέρνηση στο ΚΥΣΕΑ, όχι 5ετές αλλά για πρώτη φορά 10ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα (ΕΜΠΑΕ 2006-2010 και ΕΜΠΑΕ 2011-2015) ύψους χρηματοδότησης 12 και 15 δισεκατομμυρίων ευρώ αντίστοιχα. Όταν όμως στα τέλη του 2006 το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας κατέθεσε το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2007, τα οικονομικά δεδομένα ήταν σαφώς υποδεέστερα από αυτά που είχαν εγκριθεί, μια κατάσταση που συνεχίζεται έως σήμερα! Πάντως από τα 27 δισεκατομμύρια, τα 10 δισεκατομμύρια αφορούσαν αποπληρωμές συμβάσεων που είχαν ήδη υπογραφεί. Ο προγραμματισμός προέβλεπε την μείωση των αμυντικών δαπανών περίπου στο 3% εκ των οποίων η 1 ποσοστιαία μονάδα θα αντιστοιχούσε στις εξοπλιστικές δαπάνες.
Η συνέχεια ήταν απογοητευτική. Αποφασίστηκε σιωπηρά η μη υλοποίηση του ΕΜΠΑΕ αδιαφορώντας για την κάλυψη χρόνιων επιχειρησιακών κενών των ΕΕΔ. Για το 2008 οι αμυντικές δαπάνες υπέστησαν καθίζηση στο πρωτόγνωρο ποσοστό του 2,74% ως προς το ΑΕΠ και η κατηφόρα συνεχίζεται για το 2009, οπότε προβλέφθηκε ποσοστό 2,49% ως προς το ΑΕΠ, (το 0,83% του ΑΕΠ αφορούν τις εξοπλιστικές δαπάνες) το μικρότερο ποσοστό των τελευταίων 35 ετών, ωσάν η χώρα να μεταφέρθηκε ξαφνικά στην κεντρική Ευρώπη, δίπλα στο Λουξεμβούργο και το Λιχτενστάιν. Για λόγους σύγκρισης, αναφέρεται ότι την δεκαετία του ’80 οι ελληνικές αμυντικές δαπάνες ξεπερνούσαν ενίοτε σε ποσοστό το 7% για να υποστούν μια μείωση έως ότου ήλθε η κρίση των Ιμίων και έως το 2001, το ποσοστό τους μόλις είχε αγγίξει το 5% του ΑΕΠ για να αρχίσει έκτοτε η κατρακύλα που φθάνει στα απαράδεκτα σημερινά επίπεδα.

Αποσπασματική Εξοπλιστική Πρακτική
Η εξοπλιστική αδιαφορία φάνηκε ξαφνικά να αίρεται, όταν στις 19 Ιουλίου 2005 η κυβέρνηση ανακοίνωσε απόφαση για παραγγελία 30 μαχητικών αεροσκαφών F-16 ως μέρος των γενικότερων απαιτήσεων της ΠΑ στο ΕΜΠΑΕ. Η αναγγελία της πρόθεσης αγοράς, έγινε την ίδια στιγμή που οι ΗΠΑ είχαν καταφέρει διπλωματική τρικλοποδιά στην Ελλάδα (την κατά τα άλλα στρατηγικό εταίρο όπως αρέσκετο σε διμερές επίπεδο να δηλώνει) με την αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως Μακεδονία. Παράλληλα η ανακοίνωση της αγοράς αξίας 1,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, έγινε την στιγμή που οι ΗΠΑ είχαν απαγορεύσει την μεταπώληση από την Γερμανία στην Ελλάδα, αμερικανικής σχεδίασης μεταχειρισμένων αυτοκινούμενων πυροβόλων, εκβιάζοντας για την «παράνομη» δήθεν ελληνική μεταφορά οπλικών συστημάτων προέλευσης ΗΠΑ στην Κύπρο. Στις 18 Νοεμβρίου 2005 και μετά τον σάλο που ξεσήκωσε η αψυχολόγητη αυτή νεοραγιάδικη ενέργεια, ο υπουργός Σπηλιωτόπουλος από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων, σε ένα ρεσιτάλ ψευδολογίας, παραπλανούσε τον Ελληνικό Λαό, επιχειρώντας να αποδείξει ότι η αγορά αυτή ήταν συνέπεια των αναγκών της ΠΑ. Όπως όμως δίχως να ερωτηθεί η ΠΑ, αποφασίστηκε η παραγγελία των 30 F-16 από την κυβέρνηση, έτσι και πάλι δίχως να ερωτηθεί αυτή, ανακοινώθηκε στις 15 Μαρτίου 2006, από τον νέο υπουργό Μεϊμαράκη, ότι «με σεβασμό στο υστέρημα του Ελληνικού Λαού» δεν επρόκειτο να ενεργοποιηθεί το δικαίωμα άσκησης προαίρεσης για αγορά επιπλέον 10 αεροσκαφών, που είχε προβλεφθεί στην σύμβαση και θα συμπλήρωνε τον απαραίτητο αριθμό αεροπλάνων για τον εξοπλισμό 2 μοιρών. Σήμερα έπειτα από 3 και πλέον έτη, η ΠΑ εξακολουθεί να προσπαθεί να αποκτήσει τα 10 αυτά μαχητικά προς συμπλήρωση δύναμης 2 μοιρών.
Μετά από αυτήν την πρωτοβουλία, η χειμερία νάρκη ταράχθηκε εκ νέου όταν απρόοπτα στις 5 Δεκεμβρίου 2007, ανακοινώθηκε χάριν διπλωματικο-οικονομικών κριτηρίων, η απόφαση απόκτησης 420 Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης ΒΜΡ-3 από την Ρωσία. Ωστόσο ενώ στην περίπτωση των F-16 η υπογραφή της σύμβασης πραγματοποιήθηκε στον χρόνο ρεκόρ των 5 μηνών, για τα ΒΜΡ-3 έχουν περάσει 18 μήνες και οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται με χαλαρούς ρυθμούς.

Βασιλάκος: O Νεκροθάφτης της Ελληνικής Αποτρεπτικής Πολιτικής
Σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας στην προσπάθεια σχεδιασμού και υλοποίησης μιας αξιόπιστης πολιτικής εθνικής αμύνης, είναι εκτός της παρουσίας του «τουρίστα» υπουργού Μεϊμαράκη και η ανάθεση του κρίσιμου ρόλου συντονισμού της εξοπλιστικής προσπάθειας στην Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ) στον πλέον ασυνείδητο (όπως αποδεικνύεται) δημόσιο κρατικό λειτουργό, τον κ. Βασιλάκο. Η χαρακτηριστική ραστώνη που διακρίνει την ΓΔΑΕΕ συμβάλει σημαντικά στην γενικότερη παράλυση του ΥΠΕΘΑ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανικανότητας της εν λόγω υπηρεσίας και του προϊσταμένου της, είναι η υπόθεση της προμήθειας πυρομαχικών για τα άρματα Leopard 2HEL. Συγκεκριμένα, αν και τον Μάρτιο του 2003 υπεγράφη σύμβαση για την αγορά 170 αρμάτων μάχης Leopard 2HEL, στα πλαίσια σύμβασης ύψους 1,7 δισεκατομμυρίων ευρώ, έχει παρέλθει διάστημα 75 μηνών, δίχως να έχει γίνει δυνατή από την ΓΔΑΕΕ η υπογραφή σύμβασης για τα πυρομαχικά που πρέπει να τα εξοπλίσουν. Έτσι αυτή την στιγμή ο ΕΣ έχει παραλάβει κορυφαία παγκοσμίως άρματα μάχης σε μια από τις μεγαλύτερες επενδύσεις που προέβη ποτέ, τα οποία όμως δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει σε περίπτωση ανάγκης!!! Σημειώνεται ότι η σύμβαση για την προμήθεια πυρομαχικών θα αφορά και τα 183 μεταχειρισμένα Leopard 2A4 που έχει επίσης φροντίσει να προμηθευτεί ο ΕΣ, τα οποία σήμερα διαθέτουν το αστείο για στρατιωτικό οργανισμό, απόθεμα των περίπου 15 βλημάτων ανά άρμα. Η γελοιότητα που χαρακτηρίζει το πρόσωπο του διευθυντή της ΓΔΑΕΕ κ. Βασιλάκου, αναδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο από την απάντηση/διαβεβαίωση που έδωσε στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Αντιστράτηγο Γράψα, όταν ο τελευταίος, επισήμανε την κρισιμότητα του προγράμματος προμήθειας πυρομαχικών για τα άρματα μάχης. «Ε, δεν θα γίνει δα και πόλεμος» σχολίασε, ωσάν να έχει συμβουλευτεί υπεύθυνη χαρτορίχτρα ή καφετζού. Φυσικό μέσα σε αυτό το μπάχαλο που εξασφαλίζει το δίδυμο των ανίκανων Μεϊμαράκη-Βασιλάκου, έχει διαλάθει της προσοχής το γεγονός ότι 13 ολόκληρα χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων και την ανάδειξη της κορυφαίας επιχειρησιακής απαίτησης του ΕΣ, που αφορούσε την έλλειψη σύγχρονων ελικοπτέρων γενικής χρήσης, δεν έχει γίνει δυνατή η παραλαβή των ελικοπτέρων ΝΗ-90 που παραγγέλθηκαν τον Αύγουστο του 2003.

Εξοπλιστικό «Κατενάτσιο»
Η κατάσταση αυτή οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι η δεινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, έδωσε την ευκαιρία για την αυθαίρετη (και σιωπηρή φυσικά από τον Ελληνικό Λαό) επιλογή της κυβέρνησης για μη παραλαβή οπλικών συστημάτων που παραγγέλθηκαν και είναι έτοιμα προς παράδοση. Συγκεκριμένα ενώ πριν το 2004 η σημερινή πολιτική ηγεσία καταδίκαζε το εφαρμοστέο από την τότε κυβέρνηση σύστημα καταγραφής των εξοπλιστικών δαπανών στο Έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης, με την παραλαβή των οπλικών συστημάτων, το 2005 αναγκάστηκε από την ΕΕ να ακολουθήσει ακριβώς αυτήν την μέθοδο και όχι τον υπολογισμό βάσει της αποπληρωμής των συμβάσεων. Η μέθοδος όμως αυτή στα πλαίσια της διεστραμμένης αντίληψης των κρατούντων, παρείχε μια μοναδική «ευκαιρία». Δεδομένου ότι η ΕΕ είχε επιβάλλει έλεγχο στα οικονομικά στοιχεία της χώρας, προσδιορίζοντας ως στόχο την μείωση του Ελλείμματος της Κεντρικής Κυβέρνησης στο 3%, η κυβέρνηση θεώρησε ως ενδεδειγμένη λύση, την με διαφόρους τρόπους παρελκυστική πολιτική για παραλαβή ετοιμοπαράδοτων οπλικών συστημάτων. Άλλοτε με αφορμή συγκεκριμένα προβλήματα στις προδιαγραφές και την κωλυσιεργία επίλυσή τους, άλλοτε βάσει ανόητων δικαιολογιών, απλά δεν παραλάμβανε για περίοδο 2, 3 ή και 4 ετών το οπλικό σύστημα για να μην επιβαρύνει το Έλλειμμα. Περισσότερο χαρακτηριστικό παράδειγμα του εξοπλιστικού αυτού «Κατενάτσιο» δεν είναι άλλο από το φιάσκο με την παραλαβή του υποβρυχίου ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, η σύμβαση για το οποίο υπεγράφη το 2000 και επρόκειτο να παραδοθεί το 2005. Από την στιγμή που η πολιτική ηγεσία ενεπλάκη στο θέμα, ήταν αναμενόμενο ότι η διόγκωση εκ μέρους της των τεχνικών δυσλειτουργιών που παρατηρήθηκαν, δεν επρόκειτο να έχει ως αποτέλεσμα παρά την απόρριψη του υποβρυχίου. Φυσικά η «δυσφήμιση» της χώρας μετά από μια τέτοια πρακτική, δεν είναι αμελητέα στην διεθνή κοινότητα. Στο μεταξύ το ΠΝ εξακολουθεί και αναμένει τα υποβρύχια. Παράλληλα όμως για την κυβέρνηση, η τακτική αυτή δεν φαίνεται να απέδωσε τα αναμενόμενα, καθώς δεν κατάφερε να επιτύχει συμμόρφωση στην επιτήρηση από την ΕΕ. Έτσι εν έτει 2008, το Έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης εξακολουθεί να κυμαίνεται στο 5,1% του ΑΕΠ, από 7,1% που το παρέλαβε το 2004 (όπως αυτό αναθεωρήθηκε).

Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία : Eν τόπω χλοερό..
Το ψηφιδωτό της απαξίωσης της ελληνικής αμυντικής πολιτικής από το δίδυμο Μεϊμαράκη-Βασιλάκου, δεν θα μπορούσε παρά να επηρεάσει ακόμη και τον ευαίσθητο θεωρητικά τομέα της ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας. Η ανέκαθεν επίδειξη ενδιαφέροντος για την εξασφάλιση εργασιακού φόρτου, ιδίως σε δημόσιες επιχειρήσεις, δεν απασχολούσε ιδιαίτερα την συγκεκριμένη κυβέρνηση. Ο πρώην υπουργός Σπηλιωτόπουλος ανερυθρίαστα υπόσχετο στις αρχές του 2005, ενώπιον των εργαζομένων, ανάθεση συμβάσεων αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ στις ελληνικές βιομηχανίες (700 εκατομμύρια στην ΕΑΒ, 700 εκατομμύρια στα ΕΑΣ, κλπ) οι οποίες φυσικά παρέμειναν λόγια του αέρος, στον οποίο φαίνεται μονίμως ευρίσκετο πνευματικώς (καθότι και ερωτοχτυπημένος την περίοδο εκείνη). Από τις υποσχέσεις αυτές φτάσαμε στην ανήκουστη/ανόητη/απαράδεκτη, δήλωση του κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος κατά την διάρκεια των εγκαινίων της διεθνούς έκθεσης αμυντικού υλικού Defendory που πραγματοποιείται στον Πειραιά, όταν αντελήφθη τους εργαζομένους των ΕΑΣ να διαδηλώνουν για την ανάθεση εργασίας στην επιχείρηση (κάτι μάλλον πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα), στρεφόμενος στον περίγυρό του αναρωτήθηκε: «Μα καλά γιατί φωνάζουν αυτοί; Δεν πληρώνονται κανονικά τον μισθό τους;»
Φυσιολογικά με τέτοιον ανεγκέφαλο υπουργό, το 2008 οι εργαζόμενοι στην ΕΛΒΟ φθάνοντας στα άκρα δεδομένης της έλλειψης εργασιών και διαμαρτυρόμενοι στην κυβέρνηση, κατάφεραν να αποσπάσουν υπόσχεση για ανάθεση έργου ύψους 20 εκατομμυρίων ευρώ, εξασφαλίζοντας αντικείμενο εργασίας σε ένα μικρό ποσοστό των εργαζομένων, για περιορισμένο βέβαια χρονικό διάστημα. Απόλυτα φυσιολογικά με την σειρά του, το παράλυτο ΥΠΕΘΑ δεν ήταν σε θέση μετά από 1 έτος να προσδιορίσει συγκεκριμένα την κυβερνητική δέσμευση, με την υπογραφή σύμβαση ανάλογου ύψους.

Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η επαναλαμβανόμενη ανάθεση το 2008 στα ιδιωτικά Ναυπηγεία Ελευσίνας (προηγουμένως είχαν αναλάβει ανάλογες παραγγελίες το 2000 και το 2003) για ναυπήγηση 2 πυραυλακάτων εξασφαλίζοντας εργασία έως το 2012. Οι υπόλοιπες όμως βιομηχανίες του κλάδου απαξιώνονται έχοντας να αναλάβουν έργο επί σειρά ετών, κάτι που δεν φαίνεται να ενοχλεί τους αρμοδίους, εφ’ όσον σύμφωνα με το σύνθημα του υπουργού, οι εργαζόμενοι «λαμβάνουν τον μισθό τους». Τελευταία ένδειξη της γελοιότητας της κατάστασης στον χώρο των ελληνικών πολεμικών βιομηχανιών και της αναισθησίας που διακρίνει την πολιτική ηγεσία στο ΥΠΕΘΑ είναι η περίπτωση των κατά καιρούς επερωτήσεων στην Βουλή, για το μέλλον στον χώρο αυτό. Κατά κανόνα οι απαντήσεις που δίδονται από το ΥΠΕΘΑ στην προσπάθεια για να επιδειχθεί σημαντικός αριθμό αναθέσεων προγραμμάτων, περιλαμβάνουν τις σχεδιαζόμενες αναθέσεις και τις εγκρίσεις προγραμμάτων, σύμφωνα με τα επίσης εγκεκριμένα ΕΜΠΑΕ, τα οποία εφ’ όσον δεν υλοποιούνται, έχουν ως αποτέλεσμα και οι συγκεκριμένες αναθέσεις να παραμένουν αερολογίες, ενώ το θράσος των τυχοδιωκτών του ΥΠΕΘΑ δεν τους εμποδίζει ώστε σε αυτές να προσθέτουν και συμβάσεις που υπεγράφησαν από την προηγούμενη κυβέρνηση πριν τον Μάρτιο του 2004! Φυσικά η όλο υποκριτική επίδειξη ενδιαφέροντος, από την κατά τα άλλα άσχετη περί τα στρατιωτικά αξιωματική αντιπολίτευση, δεν της επιτρέπει να διακρίνει τον κυβερνητικό εμπαιγμό, αλλά από την άλλη δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί σοβαρά ότι το ενδιαφέρον τους είναι γνήσια και αληθινό για τα θέματα αυτά.

Παράλληλα με την ψήφιση του προϋπολογισμού για το 2009 ο πρωθυπουργός προέβη σε δήλωση περί μειώσεως των εξοπλιστικών δαπανών κατά 15%. Όπως ήταν φυσικό κανείς δεν έψαξε να αναλύσει πως εννοείτο αυτή η μείωση. Στην πραγματικότητα αυτό που είχε συμβεί ήταν το εξής απλό. Για το 2008 οι εξοπλιστικές δαπάνες είχαν προσδίοριστεί σε 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο παρ’ όλο το «Κατενάτσιο» που επί σειρά ετών εφάρμοζε η κυβέρνηση, για το έτος εκείνο οι εκροές ανήλθαν σε 2,6 δισεκατομμύρια, εξαιτίας της έκτακτης παραλαβής οπλικών συστημάτων των οποίων η εκκρεμότητα δεν ήταν δυνατή (παραλήφθησαν για παράδειγμα και τα 4 Αεροσκάφη Εγκαιρης Προειδοποίησης ΕΜΒ-145 Erieye κόστους περίπου 600 εκατομμυρίων ευρώ) με αποτέλεσμα να απαιτηθεί πρόσθετη καταβολή δόσεων αποπληρωμής. Για το έτος 2009 οι εξοπλιστικές δαπάνες ορίζονταν στα 2,2 δισεκατομμύρια, οπότε σε σχέση με τα 2,6 του 2008, όντως υπάρχει μια μείωση κατά 15%. Αλλά ο πρωθυπουργός δεν θεώρησε απαραίτητο να εξηγήσει ότι το τελικό ποσό του 2008 (2,6 δισ.) ήταν εξογκωμένο κατά 44% σε σχέση το αρχικό προϋπολογισθέν (1,8 δις.). Δυστυχώς οι συμβατικές υποχρεώσεις βάσει διεθνών και διμερών συμβάσεων είναι ιδιαίτερα απαιτητικές για τόσο ανεύθυνους και αδιάφορους πολιτικούς προϊσταμένους όπως ο κ. Μεϊμαράκης. Ξαφνικά το 2009 κι ενώ διαφαίνεται η πιθανότητα πρόωρων εκλογών το σκηνικό αλλάζει ως προς τις σκέψεις του υπουργού Μεϊμαράκη για την στρατιωτική θητεία. Το μέτρο αυτό έγινε δυνατόν να ληφθεί με την σχεδιαζόμενη πρόσληψη 30.000 ΕΠΟΠ, όμως η λογική επιτάσσει, πρώτα την λήψη των κατάλληλων μέτρων που θα καλύψουν το επικείμενο κενό και μετά από θέση ασφαλείας την δημιουργία του κενού και όχι το αντίστροφο. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για έναν επαγγελματία πολιτικάντη όπως τον υπουργό Μεϊμαράκη.


https://adiotos.wordpress.com/2009/06/3 ... atastrofi/

Kυβέρνηση Καραμανλή

Κανένας γαλαζαίος δεν τα απαντάει και γιατί δεν τον συμφέρει αλλά και διότι υποκριτικά ενδιαφέρεται. Περισσότερο ετεροκαθορίζονται, στη λογική ότι αντιπαθούν τους άλλους.
Δηλαδή και έκαναν σπατάλες χρεοκοπώντας τη χώρα και δεν ενίσχυσαν την αμυντική της ικανότητα.
Αυτά λένε τα τεκμήρια ως παραπάνω, και όχι η φθηνή γαλαζαιίκή προπαγάνδα που στηρίζεται πάντοτε σε λόγια του αέρα και άνευ επιχειρημάτων.

Οι γαλαζαίοι δηλαδή θυμίζουν κάποιον που πίνει ένα μπουκάλι βότκα και κατακρίνει έναν άλλο ως αλκοολικό ενώ πίνει το μισό μπουκάλι.

Θα σου πουν οτι ηταν σοσιαλιστης ο Καραμανλης. Οπως οι σκληροπυρηνικοι σοσιαλιστες που λενε οτι καταρρευσε ο κομμουνισμος γιατι δεν ειχαν αρκετο κομμουνισμο.Οπως η θεοκρατες, οταν διαλυεται το κρατος, λενε πως φταιει επειδη ο κοσμος δεν πιστευει αρκετα. Το σχολιασε ο Ζιζεκ καπου αυτο.