Πυρηνικά οπλοστάσια - ένα φιλοσοφικό πρόβλημα

[wooded glade]

Τα πυρηνικά οπλοστάσια ξεκίνησαν ως γνωστόν με τη βόμβα της Χιροσίμα.
Αρχικά μόνο η Αμερική είχε ατομική βόμβα και η Αγγλία, αφού οι Αμερικάνοι έκριναν ότι έπρεπε να δώσουν και στους Άγγλους.
Μερικά χρόνια μετά απέκτησε και η Ρωσία. Για την Ρώσικη ατομική βόμβα κατηγορήθηκαν οι Ρόζνεμπεργκ αλλά είναι εν μέρει αλήθεια η ιστορία τους. Περισσότερο υπεύθυνοι ήταν οι Άγγλοι, αφού αυτοί είχαν τον κατάσκοπο του ατόμου Κλάους Φουκς και τους έκλεψε τα μυστικά.
Προστέθηκαν στο πυρηνικό κλαμπ η Ερυθρά Κίνα, η Ινδία (τους έδωσε τη βόμβα στη ζούλα ο JFK μετά που ανακοίνωσε η Κίνα), Γαλλία, Πακιστάν, Ισραήλ (πιθανόν), Νότιος Αφρική, Βόρειος Κορέα (πιθανόν) ενώ και η Σουηδία έχει φτιάξει μία demonstration bomb.
Η Γερμανία, η Ιταλία και η Ιαπωνία φέρονται να μην διεκδικούν το δικαίωμα τους να φτιάξουν κι αυτοί ατομική βόμβα.

Το μόνο όμως που πέτυχαν μέχρι σήμερα αυτά τα όπλα ήταν να καταστήσουν τον Γ' παγκόσμιο πόλεμο πρακτικά αδύνατο !
Λόγω της βεβαία αμοιβαίας καταστροφής (mutually assured destruction) δεν μπορεί να γίνει Γ' παγκόσμιος πόλεμος.
Φτιάχτηκε neutron bomb (η "καθαρή" βόμβα), φτιάχτηκαν και κεφαλές στο διάστημα από το πρόγραμμα star wars και όμως δεν μπορεί να γίνει πόλεμος.

Αυτό είναι καλό για όσους είναι υπέρ της ειρήνης αλλά για τη στρατιωτική λογική δεν είναι βέβαια καλό.
Δεν μπορεί κανείς να κάνει έναν πόλεμο της προκοπής !

Φτιάχνουμε όπλα και πόλεμο δεν μπορούμε να κάνουμε. Αυτό είναι ένα λογικό παράδοξο και όλοι καταλαβαίνουμε βέβαια ότι χωρίς τα ατομικά όπλα θα πηγαίναμε για τον Ε' παγκόσμιο πόλεμο τώρα, όχι για τον Γ'.

Δεν είναι και καθόλου ευκρινές αν υπάρχει στρατηγική που θα μπορούσε να ακολουθήσει κανείς σε έναν πυρηνικό πόλεμο.
Ας πάρουμε την απόβαση της Νορμανδίας για παράδειγμα.
Το σχέδιο Ρούνστεντ της ίσης αποστάσεως των αρμάτων μάχης από τις ακτές δεν ήταν επαρκές αλλά και επαρκές που δεν ήταν ο Χίτλερ κοιμήθηκε και χωρίς διαταγή του Χίτλερ κανένα τανκς δεν ξεκίναγε ! Έτσι χάθηκε περίπου μισή-μία μέρα μέχρι να ξεκινήσουν τα Γερμανικά τανκς και οι σύμμαχοι έκαναν τα προγεφυρώματα.
Με την ατομική βόμβα όμως τι θα γινόταν ; Θα έπεφτε μία στην Juno beach και μία στην Omaha beach και τέλος η απόβαση της Νορμανδίας.
Τα λέω βέβαια αποσπασματικά, διότι ούτε και ο Αϊζεγχάουερ θα την ξεκίναγε, κάποιες άλλες θα έπρεπε να είναι οι κινήσεις και των μεν και των δε. Αλλά ποιές ;
Άλλο παράδειγμα είναι μία Σοβιετική εισβολή στη Δυτική Γερμανία. Θα πήγαιναν λέει από το κέντρο να προελάσουν κατά μήκος του άξονος Σαξονίας-Θουρυγγίας και να αποκόψουν τον βορρά από τον νότο. Αλλά με μερικές πυρηνικές βόμβες οι Αμερικάνοι θα χτύπαγαν τις Σοβιετικές συγκεντρώσεις σ' αυτούς τους τομείς. Επομένως ; Πως θα γινόταν η εισβολή και γενικώς πως θα διεξήγετο ο πόλεμος ; Με τι αντικειμενικούς στόχους και πως θα κράταγαν οι αντίπαλοι στρατοί αυτούς τους στόχους αν επετύγανον να τους καταλάβουν ;

Θα ήθελαν και οι δύο να υπάρξει μία συμφωνία για μη χρήση πυρηνικών και όποιος νικήσει.
Θυμίζει λίγο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ και διαστημικό τέρας αυτό, που συμφώνησαν να λύσουν τις διαφορές τους με τις μπουνιές αλλά γίνεται ;
Και πως η πλευρά που θα βρεθεί σε δύσκολη θέση θα συγκρατηθεί να μην κάνει χρήση ;
'Εστω και αν γίνει chivalrous war και όχι όπως με Χίτλερ-Μουσολίνι-Τόγιο που τους κρέμασαν ανάποδα, πάλι πως θα πεισθεί μία π.χ. περικυκλωμένη Μόσχα να μην εξαπολύσει τους διηπειρωτικούς πυρηνικούς πυραύλους ;

Κάτι πρέπει να γίνει, το καταλαβαίνει και ο Μπάϊντεν, το καταλαβαίνει ο Πούτιν, το καταλάβαινε και ο Τραμπ. Αλλά τι ;