https://ampa.lifo.gr/gunaikes/einai-o-q ... -nai-quot/
Είναι ο “παλαιάς κοπής” ιπποτισμός ένας άρρητος σεξισμός; Νέα έρευνα λέει πως “ναι”
Γιατί δεν είναι και τόσο καλό να μας ανοίγουν την πόρτα, να πληρώνουν στα ραντεβού, να μας φέρονται σαν…μπιμπελό;
Είναι σύνηθες σε πολλές δυτικές κοινωνίας οι άντρες να παρέχουν μία σειρά από μερικές “ειδικές” ευγενικές συμπεριφορές αποκλειστικά και μόνο προς γυναίκες: να πληρώνουν τα ραντεβού, να κουβαλούν τα βαριά αντικείμενα, να τραβάνε την καρέκλα για να κάτσει η σύντροφός τους, να ανοίγουν την πόρτα στις κυρίες, να προπορεύονται στις σκάλες όταν κατεβαίνουν και να έπονται όταν ανεβαίνουν (για την περίπτωση ατυχήματος – για να μη χτυπήσει Εκείνη),
Μιλάμε για τον παλιό ιπποτισμό, μερικές ρομαντικές καρμπόν συμπεριφορές και πολλοί θα αναρωτιούνταν γιατί είναι κακό να συμπεριφέρεται ένας άντρας έτσι; Σύμφωνα με την Beatrice Alba, λέκτορα του Deakin University, νέα έρευνα συμπεραίνει ότι όλες αυτές οι ευγενείς χειρονομίες δεν είναι τίποτα άλλο από “ευγενή” σεξισμό, που συντηρείται από την πεποίθηση ότι οι άντρες πρέπει να προστατεύουν τις γυναίκες ως φύλο “ασθενές και αδύναμο”, ως είδος σε βάθρο, είδος ηθικά αγνό και απροστάτευτο.
Αν και αυτού του είδους ο άρρητος σεξισμός εκφράζεται με εξαιρετικά ευγενή τόνο, η έρευνα των ψυχολόγων του πανεπιστημίου αποκαλύπτει ότι συνήθως συντηρείται από άντρες με σαφώς υποτιμητική άποψη για τις ικανότητες και τις ελευθερίες των γυναικών και προτιμάται ως συμπεριφορά γιατί υποχρεώνει και καθοδηγεί τις γυναίκες προς συγκεκριμένες, επίσης, συμπεριφορές συμπεριλαμβανομένης και της αδυναμίας να αρνηθούν μία κίνηση, επειδή αυτή εκδηλώνεται με… ευγένεια.
Αν και μπορεί να φαίνεται παράδοξο ότι ο “ευγενής σεξισμός” συγκαλύπτει εχθρικές και μισογυνικές προθέσεις, η θεωρία του αμφίθυμου σεξισμού υποστηρίζει ότι πρόκειται για μία συμπεριφορά που συνήθως εκδηλώνεται προς «καλές, ευχάριστες, σεμνές» γυναίκες που συμμορφώνονται σχετικά εύκολα με τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων. Ο “επιθετικός σεξισμός” πάλι, κατά την ίδια έρευνα, τείνει να απευθύνεται σε γυναίκες που θεωρείται ότι επιδιώκουν να σφετεριστούν την εξουσία των ανδρών.
Η έρευνα δείχνει ότι υπάρχει μια σειρά από αρνητικά αποτελέσματα που σχετίζονται με τον “ευγενή” σεξισμό.
Για παράδειγμα, ένα πείραμα διαπίστωσε ότι η έκθεση μίας γυναίκας σε “ευγενή” σεξιστικά σχόλια οδήγησε τις γυναίκες να αποδίδουν χειρότερα σε μια γνωστική εργασία και να είναι πιο πιθανό να θεωρούν τον εαυτό τους ως ανίκανο.
Ένα πιο πρόσφατο πείραμα διαπίστωσε ότι η “ευγενής” σεξιστική ανατροφοδότηση οδήγησε τις γυναίκες να εμφανίζουν καρδιαγγειακές αντιδράσεις παρόμοιες με αυτές που αντιμετωπίζουν, όταν δέχονται απειλές.
Μπορεί να είναι πιο δύσκολο να αναγνωρίσουμε αυτή τη μορφή σεξισμού, επειδή δεν μπορεί να μετρηθεί με τη διαφορά στις αμοιβές ή με τον αριθμό των γυναικών σε εκτελεστικούς ρόλους. Συμβαίνει σε καθημερινές αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων και συχνά ιδιωτικά. Οι άνθρωποι υποτιμούν πόσο επιβλαβής είναι ο “ευγενής” σεξισμός και υπερεκτιμούν πόσο επιβλαβής είναι ο επιθετικός σεξισμός. Επίσης, όπως επισημαίνει η Alba, υπάρχει και ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που βρίσκει υπερβολικά αυτά τα συμπεράσματα και κάνει λόγο για το “τέλος της ευγένειας στις διαπροσωπικές σχέσεις”. Είναι, όμως, έτσι;
Βάσει της έρευνας, αρκετές γυναίκες τείνουν να έλκονται από αυτές τις συμπεριφορές, ακόμη κι αν είναι “βιτρίνα” των πραγματικών προθέσεων ενός άντρα, κάτι σαν δηλητηριασμένο δισκοπότηρο που δεν μπορείς να αμφισβητήσεις το περιεχόμενό του.
Όμως, το σοβαρότερο πρόβλημα κατά την Alba είναι ότι αυτό το είδος σεξισμού υπονομεύει την απόδοση και την ευημερία των γυναικών, τόσο στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, όσο και στην εργασία ή στις εν γένει επιδιώξεις τους. Υπάρχει μια εγγενής συγκατάβαση στον “ευγενή” σεξισμό που βλέπει τις γυναίκες ως λιγότερο ικανές από τους άνδρες. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι μεμονωμένες πράξεις καλοσύνης αποτελούν πρόβλημα – αλλά η ευγένεια μόνο προς το γυναικείο φύλο θα πρέπει να προβληματίζει.
Η ευρύτερη επίπτωση όλων αυτών, κατά την έρευνα, είναι ότι ο ευγενής σεξισμός κεφαλαιοποιεί την εξουσία και την κυριαρχία των ανδρών και την παθητικότητα και την υποταγή των γυναικών. Οι άνδρες εμφανίζονται ως χορηγοί και προστάτες, ενώ οι γυναίκες καλούνται να παίξουν τον ρόλο των αδύναμων και εξαρτημένων ακολούθων.
Επιβραβεύοντας την υποταγή, ο “ευγενής” σεξισμός αμφισβητεί με τη γυναικεία δύναμη και εμποδίζει την εκπλήρωση ηγετικών στόχων από γυναίκες. Και φυσικά, όπως εξηγεί η Alba πρόκειται για συμπεριφορά που πηγαίνει χέρι-χέρι με τον επιθετικό σεξισμό, ο οποίος τιμωρεί τις γυναίκες που αμφισβητούν το status quo και επιδιώκουν την ισότητα των φύλων.
“Ο ευγενής σεξισμός είναι η ανταμοιβή που λαμβάνουν οι γυναίκες για την υποταγή τους και αυτή η ευγένεια εξαρτάται από τη συμμόρφωσή τους με τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων. Η επίτευξη της ισότητας των φύλων μπορεί να σημαίνει θυσία ορισμένων από αυτά τα θεωρούμενα προνόμια”, εξηγεί η Alba.
Με στοιχεία από theconversation.com
