Καινε βιβλια στην Αμερικη

[ΓΑΛΗ]

Δεν είναι ότι η Αμερική έχει περισσότερους ηλίθιους από την Ευρώπη. Είναι ότι εκεί δεν υπάρχουν θεσμοί που να οριοθετούν την ηλιθιότητα.

Ενώ εδώ υπάρχουν.

Η ελληνική ηλιθιότητα δεν έχει φτάσει ακόμα σε επίπεδα Αμερικής. Ο μέσος έλληνας είναι αρκούντως καναπεδάτος ώστε να μην ασχολείται με ακτιβιστικές δράσεις. Τον ενδιαφέρει πρωτίστως η οικογένειά του.

Και ΤΙ θα έπρεπε να τον ενδιαφέρει πρωτίστως;

Γιατί από ακτιβιστικές δράσεις άλλο τίποτα.

[Dwarven Blacksmith]

Συμφωνείς με την απαγόρευση βιβλίων από βιβλιοθήκες σχολείων;

Το βρίσκω πολύ ιδεαλιστικό όλο αυτό το ντιμπέιτ και δεν με ελκύει.
Άνετa μπορείς να εξαφανίσεις τις επίσημες απαγορεύσεις και μετά να λες "α λυπάμαι, δεν το έχουμε". Σάμπως έχουν όλες οι βιβλιοθήκες τα πάντα;
Αλλά αν αυτό είναι επιτυχία για τους τυπολάτρες, εγώ κοιτάω όλη την εικόνα.

Επομένως θεωρώ πιο χρήσιμο να δούμε αν στέκει η λογική για κάθε hard ή soft απαγόρευση παρά τους τυπικούς αφορισμούς για ελευθερία καλή και φίμωση κακή.

Η μόνη φίμωση που στέκει με τη λογική είναι να μην αγοράσεις ένα βιβλίο που δεν σε ενδιαφέρει, ή, αν το αγοράσεις κατά λάθος και το διαβάσεις, να το θάψεις με την κριτική σου.

Το να έχεις την απαίτηση να μη διαβάσει κανείς άλλος ένα βιβλίο μόνο και μόνο γιατί δεν άρεσε εσένα, είναι η επιτομή του εγωισμού, είναι φασισμός και απολυταρχία.

Ναι, αυτοί ακριβώς είναι οι αφορισμοί που θα ήθελα να αποφύγω. Δε με ρώτησες για αγορά πάντως, αλλά για σχολική βιβλιοθήκη.

[ΓΑΛΗ]

Δεν ρώτησα εσένα.

Μα ο νάνος, έχει ήδη απαντήσει. Εμμέσως πλην σαφώς.

Σε αυτό που είπες πριν: Εννοείται ότι για να στελεχωθεί από το μηδέν μια παιδική βιβλιοθήκη, λαμβάνονται υπόψη οι παράμετροι που ανέφερες. Γι' αυτό άλλωστε μιλάμε για παιδικές/σχολικές βιβλιοθήκες.

Οι περιπτώσεις λογοκρισίας εντοπίζονται όταν αναλαμβάνει μία άλλη διοίκηση και απομακρύνει βιβλία που υπάρχουν ήδη. Και γενικότερα όταν το βιβλίο υπάρχει ήδη στην παιδική, σχολική βιβλιοθήκη (άρα πληροί τις προϋποθέσεις για να εισέλθει εκεί εξαρχής).

Μα το θέμα δεν αφορά μόνον στα εξερχόμενα αλλά και στα εισερχόμενα βιβλία, ακόμη και αν αφορούν σε συγκεκριμένες ηλικίες.

[AlienWay]

Το βρίσκω πολύ ιδεαλιστικό όλο αυτό το ντιμπέιτ και δεν με ελκύει.
Άνετa μπορείς να εξαφανίσεις τις επίσημες απαγορεύσεις και μετά να λες "α λυπάμαι, δεν το έχουμε". Σάμπως έχουν όλες οι βιβλιοθήκες τα πάντα;
Αλλά αν αυτό είναι επιτυχία για τους τυπολάτρες, εγώ κοιτάω όλη την εικόνα.

Επομένως θεωρώ πιο χρήσιμο να δούμε αν στέκει η λογική για κάθε hard ή soft απαγόρευση παρά τους τυπικούς αφορισμούς για ελευθερία καλή και φίμωση κακή.

Η μόνη φίμωση που στέκει με τη λογική είναι να μην αγοράσεις ένα βιβλίο που δεν σε ενδιαφέρει, ή, αν το αγοράσεις κατά λάθος και το διαβάσεις, να το θάψεις με την κριτική σου.

Το να έχεις την απαίτηση να μη διαβάσει κανείς άλλος ένα βιβλίο μόνο και μόνο γιατί δεν άρεσε εσένα, είναι η επιτομή του εγωισμού, είναι φασισμός και απολυταρχία.

Ναι, αυτοί ακριβώς είναι οι αφορισμοί που θα ήθελα να αποφύγω.

Εγώ όμως σου δίνω εναλλακτική: Δεν σου αρέσει, δεν το διαβάζεις. Δεν σου αρέσει, του κάνεις αρνητική κριτική.

Αφορισμός είναι να μη σου αρέσει και να απαγορεύεις όλους τους άλλους να το διαβάσουν, γιατί δεν αρέσει σε σένα.

[έργο_μακέτο]

Ενώ εδώ υπάρχουν.

Η ελληνική ηλιθιότητα δεν έχει φτάσει ακόμα σε επίπεδα Αμερικής. Ο μέσος έλληνας είναι αρκούντως καναπεδάτος ώστε να μην ασχολείται με ακτιβιστικές δράσεις. Τον ενδιαφέρει πρωτίστως η οικογένειά του.

Και ΤΙ θα έπρεπε να τον ενδιαφέρει πρωτίστως;

Γιατί από ακτιβιστικές δράσεις άλλο τίποτα.

Δεν λέω τι θα έπρεπε αλλά το τι συμβαίνει.

Κατ'εμέ, αν έχει κάποιος αντίπαλες ιδέες από εμένα προτιμώ να μην ασχολείται με τον ακτιβισμό. Το ίδιο μπορεί να σκέφτεται κι αυτός για εμένα. Σύγκρουση συμφερόντων/ιδεών είναι έτσι κι αλλιώς. Απλά που και που προκύπτει κάποια συναίνεση.

[πατησιωτης]

κόνα.

Επομένως θεωρώ πιο χρήσιμο να δούμε αν στέκει η λογική για κάθε hard ή soft απαγόρευση παρά τους τυπικούς αφορισμούς για ελευθερία καλή και φίμωση κακή.

Επειδή μοιάζει λογικό αλλά κάπως αόριστο αυτό που γράφεις, μπορείς να αναφέρεις μερικά θεμιτά (λογικά) και αθέμιτα (παράλογα) παραδείγματα σε hard και soft εκδοχές τους;

Όλη η Αμερική ζει μια επιδημία όπου ο ένας προσπαθεί να "ακυρώσει" τον άλλο,δηλαδή να τον αποκλείσει από την κοινωνικοοικονομική ζωή.
Το τελευταίο σπαρταριστό επεισόδιο ήταν με τη διάσημη παρουσιάστρια Γιούπι Γκόλντμπεργκ που είπε ότι το Ολοκαύτωμα δεν είχε σχέση με ρατσισμό επειδή και οι Γερμανοί και οι Εβραίοι ήσαν λευκοί και άρα ποιός ρατσισμός υπήρχε;
Έφαγε μόνο 2 εβδομάδες αποκλεισμό επειδή είναι του κόμματος αλλά μόνο το γεγονός ότι το είπε αυτό κάποια που παίρνει εκατομμύρια για να λέει τις σοφίες της δείχνει την παράνοια που υπάρχει.

[Dwarven Blacksmith]

Η μόνη φίμωση που στέκει με τη λογική είναι να μην αγοράσεις ένα βιβλίο που δεν σε ενδιαφέρει, ή, αν το αγοράσεις κατά λάθος και το διαβάσεις, να το θάψεις με την κριτική σου.

Το να έχεις την απαίτηση να μη διαβάσει κανείς άλλος ένα βιβλίο μόνο και μόνο γιατί δεν άρεσε εσένα, είναι η επιτομή του εγωισμού, είναι φασισμός και απολυταρχία.

Ναι, αυτοί ακριβώς είναι οι αφορισμοί που θα ήθελα να αποφύγω.

Εγώ όμως σου δίνω εναλλακτική: Δεν σου αρέσει, δεν το διαβάζεις. Δεν σου αρέσει, του κάνεις αρνητική κριτική.

Αφορισμός είναι να μη σου αρέσει και να απαγορεύεις όλους τους άλλους να το διαβάσουν, γιατί δεν αρέσει σε σένα.

Ευχαριστώ.
Δεν θα απαγόρευα ποτέ κάτι επειδή "δεν μου αρέσει", λολ. Ούτε στον πραγματικό κόσμο είναι τέτοιες οι απαγορεύσεις.

[ΓΑΛΗ]

Η ελληνική ηλιθιότητα δεν έχει φτάσει ακόμα σε επίπεδα Αμερικής. Ο μέσος έλληνας είναι αρκούντως καναπεδάτος ώστε να μην ασχολείται με ακτιβιστικές δράσεις. Τον ενδιαφέρει πρωτίστως η οικογένειά του.

Και ΤΙ θα έπρεπε να τον ενδιαφέρει πρωτίστως;

Γιατί από ακτιβιστικές δράσεις άλλο τίποτα.

Δεν λέω τι θα έπρεπε αλλά το τι συμβαίνει.

Κατ'εμέ, αν έχει κάποιος αντίπαλες ιδέες από εμένα προτιμώ να μην ασχολείται με τον ακτιβισμό. Το ίδιο μπορεί να σκέφτεται κι αυτός για εμένα. Σύγκρουση συμφερόντων/ιδεών είναι έτσι κι αλλιώς. Απλά που και που προκύπτει κάποια συναίνεση.

Ναι, αλλά σε ρώτησα κάτι άλλο. Θεωρείς πιο σοβαρό κάποιον που ασχολείται περισσότερο με ακτιβιστικές δράσεις παρά με την οικογένεια του;

Ή θεωρείς ότι όλοι οι ακτιβιστές είναι ανιδιοτελή/συγκροτημένα άτομα χωρίς προσωπικά και ενίοτε οικογενειακά απωθημένα;

[έργο_μακέτο]

Και ΤΙ θα έπρεπε να τον ενδιαφέρει πρωτίστως;

Γιατί από ακτιβιστικές δράσεις άλλο τίποτα.

Δεν λέω τι θα έπρεπε αλλά το τι συμβαίνει.

Κατ'εμέ, αν έχει κάποιος αντίπαλες ιδέες από εμένα προτιμώ να μην ασχολείται με τον ακτιβισμό. Το ίδιο μπορεί να σκέφτεται κι αυτός για εμένα. Σύγκρουση συμφερόντων/ιδεών είναι έτσι κι αλλιώς. Απλά που και που προκύπτει κάποια συναίνεση.

Ναι, αλλά σε ρώτησα κάτι άλλο. Θεωρείς πιο σοβαρό κάποιον που ασχολείται περισσότερο με ακτιβιστικές δράσεις παρά με την οικογένεια του;

Ή θεωρείς ότι όλοι οι ακτιβιστές είναι ανιδιοτελή/συγκροτημένα άτομα χωρίς προσωπικά και ενίοτε οικογενειακά απωθημένα;

Και στα δύο η απάντηση είναι όχι.

[ΓΑΛΗ]

κόνα.

Επομένως θεωρώ πιο χρήσιμο να δούμε αν στέκει η λογική για κάθε hard ή soft απαγόρευση παρά τους τυπικούς αφορισμούς για ελευθερία καλή και φίμωση κακή.

Επειδή μοιάζει λογικό αλλά κάπως αόριστο αυτό που γράφεις, μπορείς να αναφέρεις μερικά θεμιτά (λογικά) και αθέμιτα (παράλογα) παραδείγματα σε hard και soft εκδοχές τους;

Όλη η Αμερική ζει μια επιδημία όπου ο ένας προσπαθεί να "ακυρώσει" τον άλλο,δηλαδή να τον αποκλείσει από την κοινωνικοοικονομική ζωή.
Το τελευταίο σπαρταριστό επεισόδιο ήταν με τη διάσημη παρουσιάστρια Γιούπι Γκόλντμπεργκ που είπε ότι το Ολοκαύτωμα δεν είχε σχέση με ρατσισμό επειδή και οι Γερμανοί και οι Εβραίοι ήσαν λευκοί και άρα ποιός ρατσισμός υπήρχε;
Έφαγε μόνο 2 εβδομάδες αποκλεισμό επειδή είναι του κόμματος αλλά μόνο το γεγονός ότι το είπε αυτό κάποια που παίρνει εκατομμύρια για να λέει τις σοφίες της δείχνει την παράνοια που υπάρχει.

[έργο_μακέτο]

Και δεν ασχολούμαι κιόλας με τον ακτιβισμό. Θεατής είμαι.

[John Brown Gun Club]

κόνα.

Επομένως θεωρώ πιο χρήσιμο να δούμε αν στέκει η λογική για κάθε hard ή soft απαγόρευση παρά τους τυπικούς αφορισμούς για ελευθερία καλή και φίμωση κακή.

Επειδή μοιάζει λογικό αλλά κάπως αόριστο αυτό που γράφεις, μπορείς να αναφέρεις μερικά θεμιτά (λογικά) και αθέμιτα (παράλογα) παραδείγματα σε hard και soft εκδοχές τους;

Όλη η Αμερική ζει μια επιδημία όπου ο ένας προσπαθεί να "ακυρώσει" τον άλλο,δηλαδή να τον αποκλείσει από την κοινωνικοοικονομική ζωή.
Το τελευταίο σπαρταριστό επεισόδιο ήταν με τη διάσημη παρουσιάστρια Γιούπι Γκόλντμπεργκ που είπε ότι το Ολοκαύτωμα δεν είχε σχέση με ρατσισμό επειδή και οι Γερμανοί και οι Εβραίοι ήσαν λευκοί και άρα ποιός ρατσισμός υπήρχε;
Έφαγε μόνο 2 εβδομάδες αποκλεισμό επειδή είναι του κόμματος αλλά μόνο το γεγονός ότι το είπε αυτό κάποια που παίρνει εκατομμύρια για να λέει τις σοφίες της δείχνει την παράνοια που υπάρχει.

Η μαλακια που ειπε η Γκολντμπεργκ λειτουργει πολυ βολικα ως αντιπερισπασμος για την απαγορευση του κομικ Μαους. Εκεινη τουλαχιστον καταλαβε αμεσως το λαθος της και ζητησε συγγνωμη. Το να προσπαθεις ομως να παρουσιασεις ως κακοπροαιρετη αυτη τη βλακεια λογω αγνοιας ειναι μια απο τις συνηθεις σου λαθροχειριες.

[Ασέβαστος]

ζωα.

[ΓΑΛΗ]

Δεν λέω τι θα έπρεπε αλλά το τι συμβαίνει.

Κατ'εμέ, αν έχει κάποιος αντίπαλες ιδέες από εμένα προτιμώ να μην ασχολείται με τον ακτιβισμό. Το ίδιο μπορεί να σκέφτεται κι αυτός για εμένα. Σύγκρουση συμφερόντων/ιδεών είναι έτσι κι αλλιώς. Απλά που και που προκύπτει κάποια συναίνεση.

Ναι, αλλά σε ρώτησα κάτι άλλο. Θεωρείς πιο σοβαρό κάποιον που ασχολείται περισσότερο με ακτιβιστικές δράσεις παρά με την οικογένεια του;

Ή θεωρείς ότι όλοι οι ακτιβιστές είναι ανιδιοτελή/συγκροτημένα άτομα χωρίς προσωπικά και ενίοτε οικογενειακά απωθημένα;

Και στα δύο η απάντηση είναι όχι.

Αυτά τα λένε συνήθως οι αντισυμβατικοί που συντηρούνται από μπούμερς.

Καρατσεκαρισμένο.

[AlienWay]

Ναι, αυτοί ακριβώς είναι οι αφορισμοί που θα ήθελα να αποφύγω.

Εγώ όμως σου δίνω εναλλακτική: Δεν σου αρέσει, δεν το διαβάζεις. Δεν σου αρέσει, του κάνεις αρνητική κριτική.

Αφορισμός είναι να μη σου αρέσει και να απαγορεύεις όλους τους άλλους να το διαβάσουν, γιατί δεν αρέσει σε σένα.

Ευχαριστώ.
Δεν θα απαγόρευα ποτέ κάτι επειδή "δεν μου αρέσει", λολ. Ούτε στον πραγματικό κόσμο είναι τέτοιες οι απαγορεύσεις.

Μα όταν υπάρχει ένα πόνημα (σε οποιοδήποτε μέσο) η αξιολόγησή του είναι ανάλογη της αποδοχής που έχει. Αν θεωρηθεί επικίνδυνο, επιβλαβές, ενοχλητικό, κακό κλπ, τότε λογικό να μην έχει απήχηση. Αρα οποιοδήποτε κι αν είναι το ζητούμενο (αν σου αρέσει, ή αν το θεωρείς ασφαλές) η αξιολόγηση γίνεται από το κοινό με βάση την αγορά.

Ευτυχώς όμως η αγορά είναι μεγάλη πόρνη. Στις μέρες μας, οτιδήποτε μπορεί να βρει κάποιος, ακόμη κι αν είναι "απαγορευμένο".

Το ερώτημα είναι γιατί κάποιοι ηδονίζονται με τη συμβολική εξουσία του να απαγορεύουν πονήματα από τα μάτια και τα αφτιά άλλων.