Θα είχε επικρατήσει ο κομμουνισμός αν δεν ήταν αυταρχικό πολίτευμα ;

[wooded glade]

Η ιστορία είναι ως εξής:
Έρχονται τα κουμούνια και μου λένε "μλκ στο Σαιν Τροπέζ γίνεται χαλασμός, νυφοπάζαρο - και εσύ κάθεσαι εδώ με τον Κούλη που σου έχει φορέσει ένα φίμωτρο".
Τσιμπάω, γίνεται η επανάστα.
Μόλις γίνει όμως πάει το Σαιν Τροπέζ. Μου λένε "κύριε τέτοιοβιτς τώρα θα ξυπνάς στις 6 το πρωϊ και θα κάνεις πρωϊνή γυμναστική και μετά θα πηγαίνεις με την detail στα νταμάρια του Καρέα να σπάτε πετρούλες". Το αυτό για τα επόμενα 622 χρόνια.
Τι να κάνω λοιπόν εγώ ; Δεν κάνει να αναπολώ τον Ασλανίδη που τουλάχιστον είχε θεσπίσει το φοιτητικό εισιτήριο στους αγώνες α' εθνικής ; Για το πέταλο προς την Καστέλλα ήταν αυτά, όχι για τη θύρα 9, αλλά έστω.

Γεωργίου speaking.

Γεωργίου.

[Dwarven Blacksmith]

Έρχονται τα κουμούνια και μου λένε "μλκ στο Σαιν Τροπέζ γίνεται χαλασμός, νυφοπάζαρο - και εσύ κάθεσαι εδώ με τον Κούλη που σου έχει φορέσει ένα φίμωτρο".
Τσιμπάω, γίνεται η επανάστα.

Σημειώστε ρε μλκς!

[wooded glade]

Τον 19ο αιώνα οι ελέω Θεού βασιλείες κατηργούντο σιγά σιγά.
Παρέμεναν μερικές αλλά οι περισσότερες λειτουργούσαν σαν δημοκρατίες με "θεωρία κηπουρού".
Στον 20ο αιώνα τα διάφορα χουντικά πολιτεύματα που εμφανίστηκαν δεν ήταν συνήθως η πρώτη επιλογή, αποτέλεσμα δηλαδή κάποιου φιλοσοφικού ή δήθεν φιλοσοφικού συστήματος. Ήταν αποτελέσματα ταραχών.
Η 21η Απριλίου σε καμία περίπτωση δεν ήταν πρώτη επιλογή κανενός. Πρώτη επιλογή ήταν ο Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας και τελευταία ο Γεώργιος Παπαδόπουλος - ο οποίος μάλιστα δήλωνε ότι "η σκιά του στρατιωτικού νόμου αποτελεί παρένθεσιν". Τα νοτιοαμερικανικά χουντικά πολιτεύματα ήταν παρόμοια.
Ο Φράνκο, ο Ιταλικός φασισμός και ο ναζισμός έλεγαν ότι είναι "νέα φιλοσοφικά συστήματα" αλλά κι αυτά όχι ακριβώς. Ήταν οι δημοκρατίες "θεωρίας κηπουρού" που εμφάνισαν διάφορα προβλήματα και κατέληξαν σε χούντα. Φυσικά δεν έλεγαν ότι είναι παρενθέσεις και ότι μετά θα γίνει "υγιής δημοκρατία" (εξαίρεση ο πονηρώτατος τζενεραλίσσιμο που κάτι οργάνωσε).
Ο κομμουνισμός όμως ήταν ένα σύστημα, που μάλιστα είχε κυκλοφορήσει εξήντα χρόνια πριν τη Ρώσικη επανάσταση.
Ήταν ένα σύστημα εξ ίσου χουντικό με αυτό του Αδόλφου βέβαια, με περισσότερες μαζικές εκτελέσεις, ακόμα και αν πολλαπλασιάσουμε αυτές που έκανε ο Χίτλερ επί δύο (διότι αυτοί που κάνουν τη σύγκριση δεν λαμβάνουν υπ' όψιν ότι ο Χίτλερ κυβέρνησε 12 χρόνια ενώ ο Στάλιν 25).
Άρα όλα αυτά τα είχαν σκεφτεί οι θεωρητικοί του μαρξισμού από πολύ πριν, δεν εξηγείται αλλοιώς.

[Daje]

Νοιωθω σαν να εχω φαει γαλακτομπουρικο και μακαρονια με κιμα, ολα μεσα σε μια γαβαθα με κοτοσουπα.

[wooded glade]

Ποιός είναι ο παγκόσμιος χάρτης των κουμουνιών τώρα ;
Πρώτον η ΕΣΣΔ την οποία την έχουν χάσει τώρα αλλά την είχαν ως το 1991. Στην ΕΣΣΔ το 1917 επεκράτησε μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα. Το πραξικόπημα αυτό το προκάλεσε η οικτρή στρατιωτική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η Ρωσία στον α' παγκόσμιο πόλεμο. Ένα τέτοιο πραξικόπημα λέγεται και επανάστασις, αλλά στρατιωτικό πραξικόπημα ήταν.
Στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης ούτε επανάσταση, ούτε πραξικόπημα έγινε. Εκεί ήταν καθαρή στρατιωτική κατοχή.

Σε άλλες χώρες τώρα όπως Κίνα - Κούβα - Βιετνάμ - Μοζαμβίκη ο κομμουνισμός επεκράτησε σαν ανδρεοπαπανδρεϊκό κίνημα που είχε όμως άλλη εξέλιξη.

Σε χώρες που δεν είναι κομμουνιστικές τώρα, γιατί και πως υπήρχαν/υπάρχουν κουμούνια ;
Υπάρχουν διότι οι κομμουνισταί ελέγχουν μέρος της οικονομίας.
Ο άλλος αν υποστηρίζει Σαρκοζύ ή Μακρόν ή Ολάντ δεν βρίσκει δουλειά, από τα κουμούνια όμως βρίσκει. Έτσι υπάρχουν μερικά κουμούνια.

[wooded glade]

If we look into the developments that took place during the 19th-20th centuries we observe the following:
Early on it was mainly absolute monarchy.
But the American revolution, the French revolution and the example of Great Britain pushed things towards parliamentary democracy. The British and the French were at great odds with one another yet both peoples questionned the idea of absolute monarchy.
Then it was mainly democracy but with the kings maintaining a strong power of veto.
A sort of “gardeners theory” after Greece’s king Paul who once said “I can appoint my gardener as prime minister if I want to” - while Greece had a functioning parliament at the time.

In this environment certain hard line regimes appeared in one way or another.
The Soviet Union, nazi Germany, fascist Italy, Franco and brief dictatorships in some other countries such as Greece, Poland, Hungary.
Leaving communism aside for the moment, those hard line regimes came about because democracy ran into problems. They were not the result of some great philosophy of any kind.
True the fascists and the nazis when in power claimed that they represented the new philosophy of the master race and other similar drivel. Also they did not describe themselves as “brief regimes” intending to give way to some kind of ideal democracy in the future.
But essentially the nazis and the fascists had no philosophy. They were smash and grab mobs that came about because of the failure of their predecessor regimes.

Comunism is different.
It too came about as a result of a crisis: Russia’s military predicament in the first world war -so in that way it’s not dissimilar to the others- but it was on the make for some sixty years. Marx lived sixty years before the Russian revolution and that’s a long time.
Another thing is communism is/always was a dismal failure. The communists in the USSR and the part of Europe occupied by the USSR stayed in power for seventy years through the use of brute force, but their system was a failiure.
This is something that cannot be said for the nazi system. The nazis lost the war but that does n’t count as a failiure of their system. The average German was happy and he was on his way to become rich, because they were going to conquer the world. Italians too were happy because Il Duce promised them the “imperio Mediterraneo”.

In contrast communists lived in palid squalor throughout. Yet their bosses liked it and they wanted to stay that way.
This is a mystery.
How was this philosophy created and why ?
I can understand democratic socialism where freedom is not abolished, but communism ?
How and why ? Can anyone explain ?

[wooded glade]

Μία θεωρία την οποία έχουν ασπασθεί και οι deviationists των εσ είναι οι εξής:

Στα χρόνια του Μαρξ βασικά δεν υπήρχαν δημοκρατίες.
Έτσι όποιος επηγγέλετο να φτιάξει φιλολαϊκό καθεστώς δεν το συνέδεε με την δημοκρατία.
Θα είχε οκτάωρο, μηχανή του καφέ στους χώρους εργασίας αλλά δημοκρατία ή ξεδημοκρατία γιατί ;

Έτσι έφτασε το 1917 και έγινε φιλολαϊκό μεν καθεστώς στη μάδερ Ράσσια (ή ας το πούμε φιλολαϊκό) αλλά χούντα και στη συνέχεια για να διατηρηθεί η καρέκλα παρέμεινε χούντα.

Μετά, στις μέρες μας το ΚΚΕξ πάλι για να διατηρηθεί η καρέκλα (στο σπίτι του λαού) απέρριψε την περεστρόϊκα και επανήλθε στην εποχή Μπέρια-Στάλιν.

Είναι ίσως plausible αλλά και το καθεστώς εσ που δημιουργήθηκε εδώ το 2015 τα ίδια σκ... ήταν. Διέφερε μόνο στην έλλειψη πυρομαχικών για να κάνει πραξικόπημα (τα οποία πυρομαχικά θα ήθελαν να υπάρχουν ώστε να κάνουν χρήση).

[wooded glade]

Ο κομμουνισμός λοιπόν είναι η θεωρία του κακού.
Υπάρχουν οι κακοί ανάμεσα μας.
Όχι μόνο κακοί καπιταλιστές βέβαια αλλά και κακοί brick layers που θέλουν να βαράνε τον κόσμο.
Όχι μόνο κακοί που δεν σέβονται τα διάφορα byelaws (ληστές - διαρρήκτες) αλλά και σκέτοι κακοί.

Οι καλοί αστοί καταλαβαίνουν άλλα, πιστεύουν στα morals.
Και οι αστοί βέβαια δεν πιστεύουν μόνο στα morals. Πιστεύουν και στα βομβαρδιστικά Β-52. Ξέρουμε ότι αν δεν υπήρχε το αρχηγείο των τακτικών αεροπορικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στη βάση του Γκελζενκίρχεν, σήμερα με τον άλφα ή βήτα τρόπο θα μας έκλαιγαν όλους οι ρέγγες του Νέου Ροζικλαίρ.
Αλλά πιστεύουμε και στα morals.
Ακόμα και στη ναζιστική Γερμανία τα παιδάκια πίστευαν στα morals και πέρναγαν της γιαγιές στο απέναντι πεζοδρόμιο.

Ο κομμουνισμός όμως, οι πρωτεργάτες του δηλαδή, τα ακύρωσαν τα morals.
Έφτιαξαν μία θεωρία αμοραλισμού, μία θεωρία του κακού, πως μπορεί κανείς να αποκτήσει υποχείρια και να τα βασανίζει.
Αλλά δεν διάλεξαν τους καπιταλιστές σαν εκτελεστικά όργανα της θεωρίας τους, διάλεξαν τους προλετάριους. Ίσως επειδή για τους άλλους υπήρχαν ήδη ανεπτυγμένες schools of thought.
Μετά είπαν "όσοι πιστοί προσέλθετε".

Το όπλο του κομμουνισμού ήταν -και είναι πάντα- το ψεύδος βέβαια.
Με αυτόν τον τρόπο στο τέλος απέκτησαν τις βάσεις που απέκτησαν, εκμεταλλευόμενοι και τις ευνοϊκές συγκυρίες.