wooded glade έγραψε: 14 Ιαν 2022, 19:34
Εγώ είχε τύχει να μείνω στα σπίτια δύο μουσουλμάνων.
Ο ένας ήταν Ιρακινός. Αυτός ήταν φιλάργυρος. Πήρα μία λάμπα των 100 watt και μόλις την είδε την ξεβίδωσε και μου έβαλε μία των 40 και μου είπε εντάξει βλέπεις. Την άλλη φορά ήταν ένα Σάββατι που έκανε κρύο και μου λέει "έλα στο σαλόνι να δούμε Match of the day". Λέω εντάξει και πάω στο σαλόνι και έκανε δέκα βαθμους υπό το μηδέν και φόραγε αυτός ένα παλτό και μία κουβέρτα από πάνω και κοίταγε τηλεόραση. Καμία σχέση με θρησκεία, έπαιρνε και στο τηλέφωνο το ραδιόφωνο το LBC του Λονδίνου και μίλαγε για ώρες με έναν φλούφλη και έλεγε υπέρ των Τόρυς. Αυτός είχε φίλο και έναν άλλο Άραβα ο οποίος ήταν γκέϊ και γι αυτό έφυγα από εκεί.
Ο άλλος Ιρακινός σπιτονοικοκύρης, αρκετά αργότερα, ήταν του Αραφάτ και θαύμαζε τον Σαντάμ. Αλλά αυτός είχε δύο ...νάρες ξεγυρισμένες. Μία Αγγλίδα και μία Γαλλίδα. Όταν η Γαλλίδα ήταν στη Γαλλία, έφερνε την Αγγλίδα. Όταν ήταν να έρθει από τη Γαλλία η Γαλλίδα, η Αγγλίδα εξαφανιζόταν. Πολύ μορφή.
Από Αλλάχ όμως δεν πέρνανε χαμπάρι.
πότε δεν έχω γνωρίσει θρήσκο μουσουλμάνο στην Αγγλία. απ'όσο το'χω ζήσει, σε μεγάλο ποσοστό είναι cultural muslims όπως εμείς είμαστε cultural christians, ανάλογο ποσοστό λίγο ή πολύ θρήσκοι και πολύ μικρό ποσοστό φανατικοί ή ισλαμιστές.
παλιά είχα κάτι φιλαράκια Μαροκινούς που στο Ραμαζάνι κοιμόταν όλη μέρα και το βράδυ ξεσκίζονταν στο φαΐ/ποτό/γάρα/κόκες ως το χάραμα. προφανώς είχαν μεγαλώσει μ'αυτό και δεν το είχαν αποβάλλει ακόμα, αλλά το είχαν προσαρμόσει στο lifestyle τους (μας). τους έλεγα, καλά ρε μαλάκες ποιο το νόημα; "νταξ, κρατάμε την παράδοση και γουστάρουμε το ξενύχτι έτσι κι αλλιώς".
