Μία αναδρομή στα 70'ς πάντα με τεκμήρια για να απαντηθούν οι γνωστοί μύθοι.
Με ίδια κεφάλαια 25-30%, πολλά χρέη και χωρίς δασμούς θα έκλειναν πολύ γρήγορα όπως και σχεδόν συνέβη.
Μάλιστα επιβίωναν με υψηλούς δασμούς για τα ξένα προϊόντα που όμως λόγω ΕΟΚ εξέλειπαν.
Ας δούμε ένα παράδειγμα:
Όταν η Πειραϊκή-Πατραϊκή εξήγαγε το ντενιμ(μπλου τζιν)
το πωλούσε σε τιμές ακόμα και κάτω του κόστους(!) λαμβάνοντας επιδότηση και από το κράτος ενώ συγχρόνως το ξένο προϊόν κόστιζα υπερδιπλάσια για να έρθει στην Ελλάδα οπότε ο πολίτης δεν το αγόραζε.
Επιπλέον το δεξιό κράτος και δείτε ένα μικρό παραλληλισμό, εφάρμοζε κεντρικό σχεδιασμό.
Η Πειραϊκή-Πατραϊκή έφτιαξε εργοστάσια σε Σύρο, Καρπενήσι και Σάμο επειδή το κράτος για εκεί έδινε επιδοτήσεις. Έτσι όταν είχε κακοκαιρία στην Σάμο τ
ο κλωστήριο της επιχείρησης που ήταν εκεί για να στείλει εμπόρευμα στο Καρπενήσι χρειάζονταν ακόμα και δέκα μέρες!
Επιπλέον η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε αυξήσει τα επιτόκια, πλήττοντας έτσι και την βιομηχανία.
Ένας πίνακας, υπάρχουν και άλλα στοιχεία, προβληματικών επιχειρήσεων:
Στην πραγματικότητα το ΠΑΣΟΚ με άστοχο τρόπο και δίνοντας και αγώνα να υπάρξει ο ρυθμιστικός φόρος κατά παρέκκλιση των άρθρων 95,96 της Συνθήκης της Ρώμης, δηλαδή επιτυγχάνοντας έμμεσα δασμολογική προστασία για μία πενταετία, πέτυχε η βιομηχανική παραγωγή να έχει και αυξητική τάση αντί για καθίζηση ως αναμενόταν.
Η Νέα Δημοκρατία δηλαδή παρέδωσε μία χρεοκοπημένη βιομηχανία, με άρση της δασμολογικής προστασίας και περισσότερους περιορισμούς από την ΕΟΚ.
Ουσιαστικά είναι σαν να καλούσε με 20κιλα βαράκια στα πόδια την επόμενη κυβέρνηση να κολυμπήσει στη θάλασσα της βιομηχανίας.
Εκείνο που πέτυχαν οι επόμενοι λαϊκιστές και σίγουρα σπάταλοι, ήταν σε αυτόν τον τομέα να μειώσουν το βάρος στα πόδια και να κολυμπήσουν κάπως.
Να πούμε και άλλα; Να τα πούμε.
"Πως μπορεί να είμαστε 20 χρόνια πίσω από την Αμερική, χωρίς αυτή να είναι 20 χρόνια μπροστά από εμάς;"