Rakomelofronas έγραψε: 25 Δεκ 2021, 12:29 Το γεγονός ότι πολλοί χριστιανοί είναι χλιαροι και μαλθακοί λόγω δειλίας - "καλών τρόπων" - "μην μας μας πουν ακραίους" ή λόγω του ότι δηλώνουν απλώς "we live in a society" - "πολιτισμικά χριστιανοί" (μια μπαρουφα αγγλοσαξωνικης προέλευσης για όσους φοβούνται να μιλήσουν ανοιχτά για καταγωγή ή ενγένει βιολογικα δεδομένα ανθρώπινων πληθυσμών) δείχνει ότι ο συγκεκριμένος κύριος καλά έκανε, όπως και ο άλλος της Ε.Ε. με τη βέβηλη απεικόνιση της Παναγίας. "Είστε φλωροι και αυτό το ξέρουν όλοι". Η κλαψα είναι ένδειξη αδυναμίας και οκνηρίας, ένας ανήμπορος θεατής που γκρινιάζει στον σεναριογράφο.
Δεν είναι θέμα ούτε δειλίας, ούτε αδυναμίας, ούτε οκνηρίας, είναι καθαρά θέμα ορθής εφαρμογής του creed, τουλάχιστον για όσους πιστεύουν:
«Αγαπάτε τους έχθρούς υμών, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς» (Ματθ. ε’ 44).
«Έάν μή άφήτε τοις άνθρώποις τά παραπτώματα αυτών, ουδέ ό πατήρ υμών αφήσει τά παραπτώματα υμών» (Ματθ.-στ’ 15)
«Προσεύχεσθε υπέρ τών έπηρεαζόντων υμάς καί διωκόντων υμάς» (Ματθ. ε ‘ 44).
Νὰ προσεύχεστε γιὰ κείνους ποὺ σᾶς καταριοῦνται, νὰ εὐεργετεῖτε ἐκείνους ποὺ σᾶς μισοῦν, καὶ νὰ παρακαλεῖτε τὸ Θεὸ γιὰ κείνους ποὺ σᾶς πειράζουν καὶ σᾶς καταδιώκουν (Ματθ. 5, 44).
Ἐγὼ σᾶς λέω νὰ μὴν ἀντιστέκεστε στὸν κακὸ ἄνθρωπο. Ἀλλ᾽ ἂν κάποιος σὲ χτυπήσει στὸ ἕνα μάγουλο, ἐσὺ γύρισέ του καὶ τὸ ἄλλο γιὰ νὰ στὸ χτυπήσει κι αὐτό (Ματθ. 5, 39).
"Αγαπητοί, μην εκδικείτε τον εαυτό σας, αλλά δώστε τόπο στην οργή, επειδή είναι γραμμένο: «Σε μένα ανήκει η εκδίκηση. Εγώ θα κάνω ανταπόδοση λέει ο Κύριος.»" (Επιστολή προς Ρωμαίους 12: 19) "Μην πεις: Θα ανταποδώσω κακό. Περίμενε τον Κύριο και θα σε σώσει." (Παροιμίες 20: 22)
Δεν επιτρέπεται ούτε καν να χαρείς, όταν ο εχθρός σου συναντήσει μια κακοτυχία:
Να μην χαίρεσαι, όταν σκοντάφτει ο εχθρός σου. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Στην πτώση του εχθρού σου μην χαρείς και στο γλίστρημά του ας μην χαρεί η καρδιά σου. Μήπως κάποτε ο Κύριος δει και αυτό φανεί κακό στα μάτια Του και μεταστρέψει τον θυμό Του από αυτόν." (Παροιμίες 24: 17 – 18)
Το τι στάση οφείλει λοιπόν να τηρήσει ένας καλός χριστιανός έναντι του Μόσιαλου και του κάθε Μόσιαλου είναι ξεκάθαρο: οφείλει να τον συγχωρέσει, να προσεύχεται για αυτόν, να αφήσει την κρίση του στον Θεό και να μην χαρεί αν του συμβεί στο μέλλον κάτι κακό, έστω και αν προήλθε από τον Θεό. Αυτά λέει η ίδια η θρησκεία. Τώρα αν ο ιδρυτής της θρησκείας είπε πχ ας με ακολουθήσει όποιος θέλει και οι
πιστοί του αυτό το μετέφρασαν σε καύσεις αιρετικών ή αλλόθρησκων, άλλο θέμα που σχετίζεται με την ανθρώπινη φύση.