Ο ΘΕΣΜΌΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΊΑΣ ΟΤΑΝ ΕΜΦΑΝΊΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ..

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

..ήταν πρόοδος ή οπισθοδρόμηση στις ανθρώπινες κοινωνίες εκείνης της εποχής σε σχέση με τις παλαιότερες μητριαρχικες κοινωνίες;
Υπόψη οι πατριαρχικές κοινωνίες εμφανίστηκαν με την ανακάλυψη της αγροτικής ζωής και την ιδιοκτησία και την εγκατάσταση ενός λαού σε έναν συγκεκριμένο τόπο

[OANNHSEA]

Είσαι άσχετος από ιστορία...
Πιάσε κάνα βιβλίο να μελετήσεις πρώτα και ξαναέλα να ξανακάνεις την ερώτηση...

.

[Jimmy81]

Κατ΄αρχήν δεν είναι τεκμηριωμένο ότι οι αρχέγονες κοινωνίες ήταν μητριαρχικές. Οι ανθρωπολόγοι σήμερα πιστεύουν ότι οι πρώιμες κοινωνίες κυνηγών-τροφοσυλλεκτών έτειναν προς την ισότητα. Η πατριαρχία μάλλον εξελίχθηκε στο διάστημα μετά την υιοθέτηση του αγροτοκτηνοτροφικού τρόπου ζωής όπως λες AINEIAN06.
Πιθανόν προέκυψε μέσα από μια σειρά διαδικασιών που διαχώρισαν τους "ρόλους" των δύο φύλων αρχικά με τη θέληση και των δύο αλλά συν τω χρόνω οδήγησε στην παρεξήγηση ότι οι γυναίκες είναι "αντικείμενα ιδιοκτησίας". Ο διαχωρισμός μπορεί να προέκυψε ως εξής:

- Λόγω της υψηλής βρεφικής θνησιμότητας αλλά και του χαμηλού ορίου ζωής (που μπορεί να μην ξεπερνούσε τα 30-35 εκείνα τα χρόνια) θεωρήθηκε ότι οι γυναίκες έπρεπε να αυξάνουν το χρόνο που αφιέρωναν στην παιδική φροντίδα ώστε να καταφέρει να επιβιώσει και να διαιωνιστεί η φυλή (tribe). Άρα η γυναίκα κλεινόταν στον οίκο και φρόντιζε τα παιδιά στερούμενη ρόλους που μπορούσαν να της προσφέρουν κοινωνικό ή οικονομικό στάτους έξω από τον οίκο.

- Κάποια στιγμή προέκυψε το φαινόμενο του γάμου όπου οι γυναίκες θα δίνονταν ως "νύφες" σε άλλες φυλές για την ενίσχυση των δεσμών και των συμμαχιών.

- Στις πρώιμες πολεμικές συγκρούσεις οι γυναίκες θεωρήθηκαν χρήσιμοι "σκλάβοι" των νικητών εφόσον μπορούσαν να τεκνοποιήσουν και να φροντίσουν παιδιά ενώ οι ενήλικες άντρες θα θανατώνονταν ως άχρηστα στόματα.

Ενδεχομένως έπαιξαν κάποιο ρόλο και βιολογικοί παράγοντες για την ανάπτυξη της πατριαρχίας όπως τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης στον άνδρα που οδηγούν σε επιθετικη και κυριαρχική συμπεριφορα. Παρότι λοιπόν οι πρώιμοι διαχωρισμοί ρόλων μπορεί να ήταν εκούσιοι από τα δύο φύλα, βαθμιαία εδραιώθηκε η αντίληψη περί "αντικειμενοποίησης" της γυναίκας.

Τώρα αν αυτό είναι πρόοδος ή οπισθοδρόμηση, εξαρτάται πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας αυτές τις έννοιες. Αν το δούμε με όρους ηθικής θα έλεγα ότι δεν ήταν πρόοδος. Μπορεί πολλές πρώιμες ομάδες να ευνοήθηκαν πληθυσμιακά και οικονομικά εκμεταλλευόμενες τις γυναίκες κατ' αυτόν τον τρόπο αλλά αυτό γινόταν εις βάρος της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας της γυναίκας.

[Scouser]

Κατ΄αρχήν δεν είναι τεκμηριωμένο ότι οι αρχέγονες κοινωνίες ήταν μητριαρχικές. Οι ανθρωπολόγοι σήμερα πιστεύουν ότι οι πρώιμες κοινωνίες κυνηγών-τροφοσυλλεκτών έτειναν προς την ισότητα. Η πατριαρχία μάλλον εξελίχθηκε στο διάστημα μετά την υιοθέτηση του αγροτοκτηνοτροφικού τρόπου ζωής όπως λες AINEIAN06.
Πιθανόν προέκυψε μέσα από μια σειρά διαδικασιών που διαχώρισαν τους "ρόλους" των δύο φύλων αρχικά με τη θέληση και των δύο αλλά συν τω χρόνω οδήγησε στην παρεξήγηση ότι οι γυναίκες είναι "αντικείμενα ιδιοκτησίας". Ο διαχωρισμός μπορεί να προέκυψε ως εξής:

- Λόγω της υψηλής βρεφικής θνησιμότητας αλλά και του χαμηλού ορίου ζωής (που μπορεί να μην ξεπερνούσε τα 30-35 εκείνα τα χρόνια) θεωρήθηκε ότι οι γυναίκες έπρεπε να αυξάνουν το χρόνο που αφιέρωναν στην παιδική φροντίδα ώστε να καταφέρει να επιβιώσει και να διαιωνιστεί η φυλή (tribe). Άρα η γυναίκα κλεινόταν στον οίκο και φρόντιζε τα παιδιά στερούμενη ρόλους που μπορούσαν να της προσφέρουν κοινωνικό ή οικονομικό στάτους έξω από τον οίκο.

- Κάποια στιγμή προέκυψε το φαινόμενο του γάμου όπου οι γυναίκες θα δίνονταν ως "νύφες" σε άλλες φυλές για την ενίσχυση των δεσμών και των συμμαχιών.

- Στις πρώιμες πολεμικές συγκρούσεις οι γυναίκες θεωρήθηκαν χρήσιμοι "σκλάβοι" των νικητών εφόσον μπορούσαν να τεκνοποιήσουν και να φροντίσουν παιδιά ενώ οι ενήλικες άντρες θα θανατώνονταν ως άχρηστα στόματα.

Ενδεχομένως έπαιξαν κάποιο ρόλο και βιολογικοί παράγοντες για την ανάπτυξη της πατριαρχίας όπως τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης στον άνδρα που οδηγούν σε επιθετικη και κυριαρχική συμπεριφορα. Παρότι λοιπόν οι πρώιμοι διαχωρισμοί ρόλων μπορεί να ήταν εκούσιοι από τα δύο φύλα, βαθμιαία εδραιώθηκε η αντίληψη περί "αντικειμενοποίησης" της γυναίκας.

Τώρα αν αυτό είναι πρόοδος ή οπισθοδρόμηση, εξαρτάται πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας αυτές τις έννοιες. Αν το δούμε με όρους ηθικής θα έλεγα ότι δεν ήταν πρόοδος. Μπορεί πολλές πρώιμες ομάδες να ευνοήθηκαν πληθυσμιακά και οικονομικά εκμεταλλευόμενες τις γυναίκες κατ' αυτόν τον τρόπο αλλά αυτό γινόταν εις βάρος της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας της γυναίκας.

Βασικά είναι πολύ πιο απλό: ποιος ήταν πιο χρήσιμος στην παραγωγική διαδικασία και στον πόλεμο, χοντρικά από την περίοδο της προϊστορίας μέχρι την απόκτηση δικαιώματος ψήφου από τις οι γυναίκες;

[wooded glade]

Δεν μπορούσαν οι γυναίκες να γίνουν τοξότριες, να φέρουν ακόντια, να γίνουν σιδηρόφρακτες ιππότες.
Ακόμα και αν το έκαναν θα έβαζαν οι άλλοι άντρες και θα τις καθάριζαν στο πι και φι.
Τότε δε γινόταν πόλεμος κάθε πέντε μέρες. Δεν υπήρχε ούτε Κίσσινγκερ, ούτε Ου Θαντ, ούτε "ευχαριστούμε τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών" και τα τοιαύτα. Αλλά και τα ειρηνικά επαγγέλματα ήθελαν δύναμη και μικρή ήταν η χρησιμότητα των άλλων επαγγελμάτων, όπως σχεδιάστριες, γραμματείς και φαρισαίες κλπ.
Άρα όλες οι κοινωνίες ήταν πατριαρχικές και επεκράτησε και ο ταλιμπανισμός βέβαια λόγω των αυστηρών ηθών.
Σταδιακά άλλαξαν οι όροι.
Τώρα δεν υπάρχει διαφορά. Όσο για τα στρατιωτικά ένα ελαφρό μπαζούκας μπορούν να το φέρουν όλες.

[nemo]

μολις η ανθρωποτητα ξεκινησε τους πολεμους ιδιοκτησίας αν και απο παντα ηταν ανταλλάξιμο ειδος
και λογω της προσθηκης καινουργιου αιματος στις μικρες κοινοτητες

[Chainis]

Ήταν ανέκαθεν θέμα επιβίωσης της οικογένειας, σπηλιάς, ομάδας, φυλής, φοράς.
Με λίγους άντρες και πολλές γυναίκες εξασφαλίζουν η συνέχεια.
Γι αυτό οι γυναίκες και τα παιδιά έπρεπε να είναι προστατευμένοι μέσα και γύρω από την σπηλιά και οι άντρες σε ρόλο προστάτη έξω και μακριά και άρα οι άντρες σαν αναλώσιμοι μπορεί να λιγοστεύουν αλλά η ζωή της ομάδας δεν θα χάνονταν.
Σε εποχές που το αξίακό υπόβαθρο καθοριζόταν από την φύση η κυριαρχία του ισχυρού ήταν δεδομένη και άρα η ανδροκρατια δεδομένη.