Λοξίας έγραψε: 17 Δεκ 2021, 21:52
Θα στενοχωρήσω όλους τους Μιλλένιαλς και πολλούς από την Generation X, αλλά δεν έχετε ιδέα τι σημαίνει τυλιχτό. Με γύρο ή κεμπάπ.
Έχετε μάθει στα τυλιχτά του ποδαριού, σε στυλ μπέργκερ των Goody's των ΣΕΑ των εθνικών οδών...
Επίπεδες γεύσεις που αν δεν ήταν τα χημικά ενισχυτικά γεύσεων, θα τα πετάγατε στα σκουπίδια χωρίς δεύτερη κουβέντα...
Εμ! όταν βάζετε στο τυλιχτό μουστάρδα ή τζατζίκι ή κάποια σως, μαρούλι, πατάτες τηγανιτές, τι να πει κανείς;
Τα παραπάνω, αλλοιώνουν την γεύση του τυλιχτού. Απαγορεύεται ρητά να μπαίνουν στο τυλιχτό. Βέβαια, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, όμως τότε δεν τρώτε τυλιχτό, αλλά μια μπασταρδεμένη παραλλαγή του.
Το καλό κρέας δεν αρκεί. Απαραίτητο βέβαια, αλλά μόνον καλό κρέας και ουδέτερη μίξη των άλλων, θα είναι σαν μπιφτέκι δίατας με πίτα.
Πρέπει να υπάρχει η
σωστή αναλογία κρεμμυδιού, τομάτας, αλατοπίπερου ΚΑΙ μαϊντανού, καθώς και μια ζεστή κουταλιά σάλτσας τομάτας (λάδι, αλάτι και κοκκινοπίπερο), ώστε όλα μαζί να δώσουν την απίστευτη γεύση του σωστού τυλιχτού.
Κάνα δυο βροντόσαυροι μπούμερς, ανέφεραν τον Αγανιάν στην Παλιά Κοκκινιά. Έτσι τα έφτιαχνε και αυτός.
Όπως και σχεδόν όλα τα σουβλατζίδικα στις γειτονιές των 60's, που στην άκρη της ψηστιέρας (με κάρβουνα) υπήρχε το κατσαρολάκι με την σάλτσα.
Και υπήρχε γκρίνια και διαμαρτυρία αν κάποιος δεν είχε βάλει αρκετό μαϊντανό...
gassim, Όχι. Ούτε ο Αγανιάν, ούτε ο Αιγύπτιος στην γέφυρα είχαν το πρώτο σουβλατζίδικο στην Ελλάδα.
Αυτό το είχε ένας ψηλός μουστακαλής λεβεντόγερος στην μια είσοδο της παλιάς αγοράς του Πειραιά, εκεί που τώρα είναι ο πύργος φάντασμα. Και είχε σουβλατζίδικο. Ο λεβεντόγερος ήταν Κόνιαλης, από το Ικόνιο δηλαδή, την πατρίδα του κεμπάπ.