ποιά στιγμή καταλάβατε οτι δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κατά βάση κακοί;

[Stalker]

Α επισης και κατι αλλο: το 100% των εμβιων οντων ενεργουν με βαση το ιδιον συμφερον τους στο 100% των περιπτωσεων, ακομα και οταν αυτοθυσιαζονται και οταν κανουν το καλο στους αλλους...εαν δεν εχουν απολυτως κατι να παρουν, δεν θα δρασουν.

Αν ήταν έτσι τα οικονομικά δεν θα ήταν σοφτ επιστήμη

Πολλά ζώα και κυρίως οι άνθρωποι θα κάνουν πράγματα για να παίξουν, από περιέργεια, από βαρεμάρα, ή απλά επειδή κάπως έπεισαν τον εαυτό τους ότι πρέπει, κυριολεκτικά συνέχεια.

Μπορείς φυσικά να τα βαφτίσεις όλα αυτά 'ιδίον συμφέρον' αλλά νομίζω ότι αν συμψηφίσεις έτσι τις πρόσκαιρες ψυχολογικές ανάγκες με τις σκληρές βιολογικές ο ισχυρισμός ότι ο καθένας είναι 100% self interested χάνει κάθε επεξηγηματικότητα, αφού το '100%' θα γίνει '100% εκτός από όταν δεν θέλουν'.

[Οργισμένος]

Αυτό είναι πλεονασμός, γιατί έτσι κι αλλιώς όλες οι έννοιες είναι φιλτραρισμένες υπό το ανθρώπινο πρίσμα. Δεν συζητάμε για κάτι που διαβάσαμε σε εξωγήινα γραπτά. Το καλό και το κακό ορίζεται με βάση την ανθρώπινη συμπεριφορά. Αυτός που προκαλεί συνειδητά πόνο, χωρίς τύψεις, είναι φύσει κακός.

Ένας αυτό αμυνόμενος που σκότωσε τον επιτιθεμενο ητω κακός?
Οχι δα.

[Null]

μια πιο ενδιάβέρουσα στιγμή είναι όταν εσύ γίνεσαι κακός. breaking bad, breaking free.

Τον Αύγουστο. Είχα δηλώσει παραίτηση και μέχρι να βρει άλλο υπάλληλο τραμπούκιζα
τις Κάρεν και τους Κυρ Παντελήδες. Όποιος ερχότανε με όρεξη για καυγά (οι τρεις στους δέκα) έφευγε μουτρωμένος
και τις περισσότερες φορές χωρίς να εξυπηρετηθεί. Δεκαπέντε μέρες κράτησε αλλά το ευχαριστήθηκα.
Τώρα γιορτιάρες μέρες δίνω ψιλά στους ζητιάνους, οπότε ο θεός θα με συγχωρέσει για τις πράξεις μου

[hellegennes]

Αυτό είναι πλεονασμός, γιατί έτσι κι αλλιώς όλες οι έννοιες είναι φιλτραρισμένες υπό το ανθρώπινο πρίσμα. Δεν συζητάμε για κάτι που διαβάσαμε σε εξωγήινα γραπτά. Το καλό και το κακό ορίζεται με βάση την ανθρώπινη συμπεριφορά. Αυτός που προκαλεί συνειδητά πόνο, χωρίς τύψεις, είναι φύσει κακός.

Ένας αυτό αμυνόμενος που σκότωσε τον επιτιθεμενο ητω κακός?
Οχι δα.

Αν σκοτώσεις κάποιον σε άμυνα νομίζεις ότι δεν σε σημαδεύει αυτό ψυχικά; Δεν αποκτάς μετατραυματικό στρες;

[Οργισμένος]

Αυτό είναι πλεονασμός, γιατί έτσι κι αλλιώς όλες οι έννοιες είναι φιλτραρισμένες υπό το ανθρώπινο πρίσμα. Δεν συζητάμε για κάτι που διαβάσαμε σε εξωγήινα γραπτά. Το καλό και το κακό ορίζεται με βάση την ανθρώπινη συμπεριφορά. Αυτός που προκαλεί συνειδητά πόνο, χωρίς τύψεις, είναι φύσει κακός.

Ένας αυτό αμυνόμενος που σκότωσε τον επιτιθεμενο ητω κακός?
Οχι δα.

Αν σκοτώσεις κάποιον σε άμυνα νομίζεις ότι δεν σε σημαδεύει αυτό ψυχικά; Δεν αποκτάς μετατραυματικό στρες;

Ayto ειναι ασχετο με το θεμα μας.

[hellegennes]

Ξαναδιάβασε όλο το ποστ μου που παράθεσες και στάσου στην τελευταία πρόταση και θα βρεις την σχέση.

[Καραμελίτσα]

οι περισσότεροι - υποθέτω - στα νιάτα μας θεωρούσαμε οτι κατά βαση ο μέσος άνθρωπος είναι καλός

κάποια στιγμή καθώς περνάνε τα χρόνια έρχεται η δυσάρεστη συνειδητοποίηση οτι κατά βάση ο μέσος άνθρωπος είναι κακός.

πότε - αν - σας ήρθε η συνειδητοποίηση αυτή και πώς σας επηρέασε ;

Όπως είχα γράψει αλλού, η κοινωνία είναι 70% evil, 20% neutral, 10% good. Μάντεψε τι ΔΕΝ ψηφίζει το 10% good.

[Dwarven Blacksmith]

οι περισσότεροι - υποθέτω - στα νιάτα μας θεωρούσαμε οτι κατά βαση ο μέσος άνθρωπος είναι καλός

κάποια στιγμή καθώς περνάνε τα χρόνια έρχεται η δυσάρεστη συνειδητοποίηση οτι κατά βάση ο μέσος άνθρωπος είναι κακός.

πότε - αν - σας ήρθε η συνειδητοποίηση αυτή και πώς σας επηρέασε ;

Όπως είχα γράψει αλλού, η κοινωνία είναι 70% evil, 20% neutral, 10% good. Μάντεψε τι ΔΕΝ ψηφίζει το 10% good.

Πρώτα θα μας σπάσεις τα παραπάνω σε lawful, neutral και chaotic.

[Bipsco]

Θεωρώ πως οι άνθρωποι δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί. Μια καλή πράξη ή το ανάποδο προϋποθέτει ύπαρξη μια σχέσης μεταξύ δυο ανθρώπων. Επομένως, οι περισσότεροι είναι αδιάφοροι προς τους περισσότερους.

[Bipsco]

Εννοείται πως εξαιρώ τους ψυχικά αρρώστους.

[axilmar]

Α επισης και κατι αλλο: το 100% των εμβιων οντων ενεργουν με βαση το ιδιον συμφερον τους στο 100% των περιπτωσεων, ακομα και οταν αυτοθυσιαζονται και οταν κανουν το καλο στους αλλους...εαν δεν εχουν απολυτως κατι να παρουν, δεν θα δρασουν.

Αν ήταν έτσι τα οικονομικά δεν θα ήταν σοφτ επιστήμη

Πολλά ζώα και κυρίως οι άνθρωποι θα κάνουν πράγματα για να παίξουν, από περιέργεια, από βαρεμάρα, ή απλά επειδή κάπως έπεισαν τον εαυτό τους ότι πρέπει, κυριολεκτικά συνέχεια.

Μπορείς φυσικά να τα βαφτίσεις όλα αυτά 'ιδίον συμφέρον' αλλά νομίζω ότι αν συμψηφίσεις έτσι τις πρόσκαιρες ψυχολογικές ανάγκες με τις σκληρές βιολογικές ο ισχυρισμός ότι ο καθένας είναι 100% self interested χάνει κάθε επεξηγηματικότητα, αφού το '100%' θα γίνει '100% εκτός από όταν δεν θέλουν'.

Το ειπες και μονος σου: θα κάνουν πράγματα για να παίξουν, από περιέργεια, από βαρεμάρα, ή απλά επειδή κάπως έπεισαν τον εαυτό τους ότι πρέπει, κυριολεκτικά συνέχεια.

Αρα καποια αναγκη τους εξυπηρετουν.

Συμφερον δλδ 100%.

[stavmanr]

Θεωρώ πως οι άνθρωποι δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί. Μια καλή πράξη ή το ανάποδο προϋποθέτει ύπαρξη μια σχέσης μεταξύ δυο ανθρώπων. Επομένως, οι περισσότεροι είναι αδιάφοροι προς τους περισσότερους.

Πολύ σωστό.
Βέβαια, εδώ ίσως πρέπει να μας διαφωτίσει κάποιος ποιος άνθρωπος είναι καλός και ποιος κακός.
Όχι ονομαστικά. Αλλά με βάση ποια κριτήρια.

[hellegennes]

Θεωρώ πως οι άνθρωποι δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί. Μια καλή πράξη ή το ανάποδο προϋποθέτει ύπαρξη μια σχέσης μεταξύ δυο ανθρώπων. Επομένως, οι περισσότεροι είναι αδιάφοροι προς τους περισσότερους.

Διαφωνώ καθέτως. Το αν οι άνθρωποι είναι καλοί ή κακοί ορίζεται ακριβώς με το πώς αλληλεπιδρούν με τα άτομα που δεν έχουν σχέση.

[Belladonna]

οι περισσότεροι - υποθέτω - στα νιάτα μας θεωρούσαμε οτι κατά βαση ο μέσος άνθρωπος είναι καλός

κάποια στιγμή καθώς περνάνε τα χρόνια έρχεται η δυσάρεστη συνειδητοποίηση οτι κατά βάση ο μέσος άνθρωπος είναι κακός.

πότε - αν - σας ήρθε η συνειδητοποίηση αυτή και πώς σας επηρέασε ;

Υπάρχουν δύο ειδών κακίες στους ανθρώπους: (1) Οι κακοί που είναι κακοί για να ικανοποιήσουν προσωπικό συμφέρον και εν ολίγοις πατάν επί πτωμάτων, ότι κι αν σημαίνει αυτό, προκειμένου να "γίνει το δικό τους"/πάνε μπροστά. (2) Οι κακοί που τους συνοψίζει η φράση "να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα", κακοί δλδ που είναι κακοί επειδή έτσι/επειδή ο άλλος είναι καλύτερος από αυτούς/από ζήλεια/από γνήσια κακία.

Και τις 2 περιπτώσεις ανθρώπων τις συνειδητοποίησα μετά την εισαγωγή μου στο εργασιακό περιβάλλον (και όχι πχ κατά τις σπουδές μου). Το δεύτερο είδος άργησα λίγο περισσότερο να το εμπεδώσω.

Πώς με επηρέασε; Βασικά στηρίχτηκα περισσότερο στον εαυτό μου, έπαψα να έχω την οποιαδήποτε διάθεση αποδοχής από τον οποιοδήποτε και έγινα λίγο πιο κυνική στην αντιμετώπιση των άλλων.

[Bipsco]

Θεωρώ πως οι άνθρωποι δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί. Μια καλή πράξη ή το ανάποδο προϋποθέτει ύπαρξη μια σχέσης μεταξύ δυο ανθρώπων. Επομένως, οι περισσότεροι είναι αδιάφοροι προς τους περισσότερους.

Διαφωνώ καθέτως. Το αν οι άνθρωποι είναι καλοί ή κακοί ορίζεται ακριβώς με το πώς αλληλεπιδρούν με τα άτομα που δεν έχουν σχέση.

Χρησιμοποιώντας την λέξη σχέση, δεν εννοώ μόνο τις φιλικές και οικογενειακές σχέσεις. Ο χρυσαυγιτης που μοιράζει φαγητό μόνο για Έλληνες, είναι καλός ή κακός; Επιπλέον, αν δεν έχεις συναντήσει κάποιον, πώς μπορείς να είσαι καλός προς αυτόν;