ποιά στιγμή καταλάβατε οτι δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κατά βάση κακοί;

[SUV]

Τώρα που το σκέφτομαι, αυτόν τον Ηγεμόνα νου θέλησαν να καταργήσουν οι ψυχαναλυταί με τις σχολές τους και αυτόν τον Ηγεμόνα νου καταφρόνησαν κάποιας λογής καλλιτέχναι κτλ και κατήντησε ο κόσμος που ζω όπως κατήντησε

[nik_killthemall]

Η απόδοση κακίας είναι κατά κάποιο τρόπο μια κατηγορία προς τους άλλους που εξαιρει μπαη ντιφολτ αυτόν που την διατυπώνει.

Δεν θα το έλεγα. Μια τέτοια θεώρηση παραβλέπει ότι υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι έχουν υπάρξει κακοί κι έχουν κάνει κακό ή αναγνωρίζουν ότι κάτι που σκοπεύουν να κάνουν είναι κακό, ωστόσο θέλουν να το κάνουν ή τουλάχιστον το σκέφτονται.

Μηδενίζει δε την έννοια της μετάνοιας και των τύψεων. Για να μετανοήσεις ή να νιώσεις τύψεις, πρέπει να θεωρείς ότι αυτό που κάνεις ή έκανες είναι κακό.

Ισχυει αυτο που λες, απλα ηταν μπηχτη για τον τιτλο "ποιά στιγμή καταλάβατε οτι δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι είναι είμαστε κατά βάση κακοί; "

[mao mao]

οι άνθρωποι δεν έχουν καλή ή κακή φύση, με λίγα λόγια δεν είναι εξ'ορισμού καλοί ή κακοί
το αν η νοοτροπία τους έχει διαμορφωθεί κατά τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να πράττουν ιδιοτελώς, συχνά βλάπτοντας τον συνάνθρωπό τους έμμεσα ή άμεσα, ηθελημένα ή αθέλητα, με σκοπό την ικανοποίηση των δικών τους βλέψεων, αναγκών ή αντιλήψεων, έχει να κάνει με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον και την εποχή μέσα στην οποία έχουν αναπτυχθεί. η κοινωνική εμπειρία διαμορφώνει τους ανθρώπους. σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο διαμορφωμένο από τα φιλελεύθερα ιδεώδη περί ατομικισμού και υπεροχής του ατόμου έναντι της κοινότητας. Η Θάτσερ έλεγε πως δεν υπάρχει κοινωνία, εννοώντας πως τα άτομα είναι αυτά που δρουν και όχι κάποια συλλογική οντότητα αποτελούμενη από συνεργαζόμενες προς έναν κοινό σκοπό μονάδες. είναι λογικό λοιπόν ο σύγχρονος άνθρωπος, κυρίως στη δύση να τείνει περισσότερο προς την ιδιοτέλεια και σε βάρος του "άλλου" ο οποίος είναι ανταγωνιστής, αφού η όλη κοινότητα αποτελείται από ανταγωνιστές αντί για συνεργάτες. αν πας σε λιγότερο ανεπτυγμένες κοινωνίες και με περισσότερη φτώχεια, θα δεις ότι ο μέσος άνθρωπος είναι κατά βάση πιο αγαθός και πιο συμπονετικός.

ακριβώς έτσι.

[hellegennes]

Η απόδοση κακίας είναι κατά κάποιο τρόπο μια κατηγορία προς τους άλλους που εξαιρει μπαη ντιφολτ αυτόν που την διατυπώνει.

Δεν θα το έλεγα. Μια τέτοια θεώρηση παραβλέπει ότι υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι έχουν υπάρξει κακοί κι έχουν κάνει κακό ή αναγνωρίζουν ότι κάτι που σκοπεύουν να κάνουν είναι κακό, ωστόσο θέλουν να το κάνουν ή τουλάχιστον το σκέφτονται.

Μηδενίζει δε την έννοια της μετάνοιας και των τύψεων. Για να μετανοήσεις ή να νιώσεις τύψεις, πρέπει να θεωρείς ότι αυτό που κάνεις ή έκανες είναι κακό.

Ισχυει αυτο που λες, απλα ηταν μπηχτη για τον τιτλο "ποιά στιγμή καταλάβατε οτι δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι είναι είμαστε κατά βάση κακοί; "

Το κατάλαβα, αλλά δες και το δικό μου ποστ στην πρώτη σελίδα.

[taxalata xalasa]

οι άνθρωποι δεν έχουν καλή ή κακή φύση, με λίγα λόγια δεν είναι εξ'ορισμού καλοί ή κακοί
το αν η νοοτροπία τους έχει διαμορφωθεί κατά τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να πράττουν ιδιοτελώς, συχνά βλάπτοντας τον συνάνθρωπό τους έμμεσα ή άμεσα, ηθελημένα ή αθέλητα, με σκοπό την ικανοποίηση των δικών τους βλέψεων, αναγκών ή αντιλήψεων, έχει να κάνει με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον και την εποχή μέσα στην οποία έχουν αναπτυχθεί. η κοινωνική εμπειρία διαμορφώνει τους ανθρώπους. σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο διαμορφωμένο από τα φιλελεύθερα ιδεώδη περί ατομικισμού και υπεροχής του ατόμου έναντι της κοινότητας. Η Θάτσερ έλεγε πως δεν υπάρχει κοινωνία, εννοώντας πως τα άτομα είναι αυτά που δρουν και όχι κάποια συλλογική οντότητα αποτελούμενη από συνεργαζόμενες προς έναν κοινό σκοπό μονάδες. είναι λογικό λοιπόν ο σύγχρονος άνθρωπος, κυρίως στη δύση να τείνει περισσότερο προς την ιδιοτέλεια και σε βάρος του "άλλου" ο οποίος είναι ανταγωνιστής, αφού η όλη κοινότητα αποτελείται από ανταγωνιστές αντί για συνεργάτες. αν πας σε λιγότερο ανεπτυγμένες κοινωνίες και με περισσότερη φτώχεια, θα δεις ότι ο μέσος άνθρωπος είναι κατά βάση πιο αγαθός και πιο συμπονετικός.

ακριβώς έτσι.

ατομικισμος > ιδιοτελεια > ιδιοκρατια > idiocracy

[esu]

Η καλοσύνη δεν ορίζεται με κάποιον αριθμό για να το πεις αυτό. Ορίζεται από την ύπαρξη ή όχι συγκεκριμένων χαρακτηριστικών που έχουμε αποφασίσει ότι είναι καλά. Μπορεί σε μια κοινωνία όλοι να είναι κακοί.

Ναι αλλά όταν το κρίνουν αυτοί που είναι εντός εκείνης της κοινωνίας, δεν θα αξιολογήσει ο ένας τον άλλον ως κακό εφόσον έχουν τον ίδιο κώδικα ηθικής και συμπεριφοράς.

Δεν μιλάμε για ηθική. Η ηθική περιλαμβάνει και πράγματα που έχουν να κάνουν με το συμφέρον ή με μεταφυσική πίστη στην αναγκαιότητα κάποιων πραγμάτων.

Μιλάμε για καλοσύνη, που είναι πιο απλό και πιο βασικό πράγμα. Το να συμπεριφέρεσαι «ανθρώπινα» είναι διαχρονική έννοια που δεν έχει μεταβληθεί ποτέ. Μπορεί δηλαδή ηθικά να το έβρισκε οκέι κάποιος τον 18ο αιώνα να του ανήκει ένας άνθρωπος (σκλάβος) αλλά το πόσο ανθρώπινη ήταν η συμπεριφορά του απέναντί του είναι αυτό που ορίζει το αν είναι καλός άνθρωπος και φυσικά οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω του, ελεύθεροι ή σκλάβοι, θα έκριναν αν είναι καλός ή κακός άνθρωπος ο «αφέντης» με βάση την συμπεριφορά του.

Για ηθική μιλάμε. Η ηθική είναι η φιλοσοφία που δίνει υπόσταση στο καλό και το κακό.

Τώρα το παράδειγμα με το σκλάβο, ασχολίαστο, it's wrong on so many levels. Το τι είναι "ανθρώπινη" συμπεριφορά ΔΕΝ είναι διαχρονική έννοια, αλλάζει από κοινωνία σε κοινωνία, σε διαφορετικούς χρόνους, τόπους και πολιτισμούς. Για παράδειγμα το να στείλεις το παιδί σου να δουλεύει στα φανάρια για να βγάζει 5 ευρώ την μέρα και να στα δίνει, εντός κάποιων κοινωνικών ομάδων είναι κανονικοποιημένο, όλοι οι υπόλοιποι το θεωρούμε απάνθρωπο και εκμετάλλευση ανηλίκου.

[Yochanan]

Τα SS ήταν στην πλειοψηφία τους πάρα πολύ καλοί και τίμιοι άνθρωποι που μάχονταν ή και θυσιάζονταν για την επικράτηση της δικαιοσύνης και του καλού, να πούμε σε αυτό το σημείο.

Ω καλα τωρα, η μπαλα στην εξεδρα...

Δεν είναι καθόλου η μπάλα στην εξέδρα. Είναι εμπειρικά διαπιστωμένο ότι σχεδόν όλοι νομίζουν ότι είναι καλοί και ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα διαπράττονται στο όνομα του καλού από άτομα που έχουν για αυτόν τον λόγο εντελώς ήσυχη τη συνείδησή τους.

+1

για μένα η "ιδεολογία" ειναι βρώμικη λέξη. το ουδείς εκον κακός εδώ κολλάει νομιζω που λεγανε οι αρχαιοι - όλοι εχουμε ενα στορυ μεσα μας να δικιολογήσουμε τον εαυτό μας.

[hellegennes]

Τώρα το παράδειγμα με το σκλάβο, ασχολίαστο, it's wrong on so many levels. Το τι είναι "ανθρώπινη" συμπεριφορά ΔΕΝ είναι διαχρονική έννοια, αλλάζει από κοινωνία σε κοινωνία, σε διαφορετικούς χρόνους, τόπους και πολιτισμούς. Για παράδειγμα το να στείλεις το παιδί σου να δουλεύει στα φανάρια για να βγάζει 5 ευρώ την μέρα και να στα δίνει, εντός κάποιων κοινωνικών ομάδων είναι κανονικοποιημένο, όλοι οι υπόλοιποι το θεωρούμε απάνθρωπο και εκμετάλλευση ανηλίκου.

Φυσικά και είναι διαχρονική έννοια. Άλλο εκμετάλλευση άλλο απάνθρωπο. Απάνθρωπο είναι π.χ. να το αφήνεις (το παιδάκι) να κρυώνει, η εκμετάλλευση είναι εξόχως πολύπλοκη έννοια και μεταβαλλόμενη όχι μόνο στον χώρο αλλά και από οπτική. Άλλος θεωρεί εκμετάλλευση να δουλεύει για 1500 όταν κάποιος άλλος με τις ίδιες ώρες παίρνει 2500 ευρώ. Η εκμετάλλευση είναι υποκειμενική έννοια, ο αισθητηριακός πόνος όχι.

Για σένα είναι εκμετάλλευση ανηλίκου να δουλεύει το παιδί στα φανάρια. Και για μένα είναι, αλλά δεν έχει να κάνει με ανθρωπιά, αλλά με το τι θα έπρεπε να απολαμβάνει ένα παιδί στην ηλικία του με βάση την σύγχρονη ζωή. Αλλιώς εκμετάλλευση ανηλίκου είναι και να δουλεύει ένα παιδί σε κινηματογραφικό σετ.

Απάνθρωπο είναι όταν το παιδί -σε οποιαδήποτε απ' αυτές τις δυο θέσεις- εκφράσει δυσαρέσκεια, πόνο, κούραση, ψυχική οδύνη από αυτό που κάνει κι εσύ συνεχίζεις να το πιέζεις να το κάνει. Αυτό ναι, είναι απάνθρωπο. Απάνθρωπο είναι να αγνοήσεις τον πόνο του.

[last train to London]

Όλοι οι καλοί εδώ μαζευτήκατε βλέπω που τάχαμου ανακαλύψατε την κακία στους άλλους. Μα που στα κομμάτια είναι οι κακοί;

Δηλώνω κακός για το γαμώτο.

[esu]

μια πιο ενδιάβέρουσα στιγμή είναι όταν εσύ γίνεσαι κακός. breaking bad, breaking free.

[esu]

Τώρα το παράδειγμα με το σκλάβο, ασχολίαστο, it's wrong on so many levels. Το τι είναι "ανθρώπινη" συμπεριφορά ΔΕΝ είναι διαχρονική έννοια, αλλάζει από κοινωνία σε κοινωνία, σε διαφορετικούς χρόνους, τόπους και πολιτισμούς. Για παράδειγμα το να στείλεις το παιδί σου να δουλεύει στα φανάρια για να βγάζει 5 ευρώ την μέρα και να στα δίνει, εντός κάποιων κοινωνικών ομάδων είναι κανονικοποιημένο, όλοι οι υπόλοιποι το θεωρούμε απάνθρωπο και εκμετάλλευση ανηλίκου.

Φυσικά και είναι διαχρονική έννοια. Άλλο εκμετάλλευση άλλο απάνθρωπο. Απάνθρωπο είναι π.χ. να το αφήνεις (το παιδάκι) να κρυώνει, η εκμετάλλευση είναι εξόχως πολύπλοκη έννοια και μεταβαλλόμενη όχι μόνο στον χώρο αλλά και από οπτική. Άλλος θεωρεί εκμετάλλευση να δουλεύει για 1500 όταν κάποιος άλλος με τις ίδιες ώρες παίρνει 2500 ευρώ. Η εκμετάλλευση είναι υποκειμενική έννοια, ο αισθητηριακός πόνος όχι.

Για σένα είναι εκμετάλλευση ανηλίκου να δουλεύει το παιδί στα φανάρια. Και για μένα είναι, αλλά δεν έχει να κάνει με ανθρωπιά, αλλά με το τι θα έπρεπε να απολαμβάνει ένα παιδί στην ηλικία του με βάση την σύγχρονη ζωή. Αλλιώς εκμετάλλευση ανηλίκου είναι και να δουλεύει ένα παιδί σε κινηματογραφικό σετ.

Απάνθρωπο είναι όταν το παιδί -σε οποιαδήποτε απ' αυτές τις δυο θέσεις- εκφράσει δυσαρέσκεια, πόνο, κούραση, ψυχική οδύνη από αυτό που κάνει κι εσύ συνεχίζεις να το πιέζεις να το κάνει. Αυτό ναι, είναι απάνθρωπο. Απάνθρωπο είναι να αγνοήσεις τον πόνο του.

Ο τρόπος που απένειμαν δικαιοσύνη τον μεσαίωνα πλέον θεωρείται απάνθρωπος.

[hellegennes]

Αυτό που λες είναι πολύ γενικούρα. Σε τι συγκεκριμένα αναφέρεσαι;

[Naida]

Το αντίθετο θα έλεγα. Λίγοι άνθρωποι είναι πραγματικά κακοί.

[axilmar]

οι περισσότεροι - υποθέτω - στα νιάτα μας θεωρούσαμε οτι κατά βαση ο μέσος άνθρωπος είναι καλός

κάποια στιγμή καθώς περνάνε τα χρόνια έρχεται η δυσάρεστη συνειδητοποίηση οτι κατά βάση ο μέσος άνθρωπος είναι κακός.

πότε - αν - σας ήρθε η συνειδητοποίηση αυτή και πώς σας επηρέασε ;

Αρχισα να το συνειδητοποιω σιγα σιγα.

Το συνειδητοποιησα πληρως στα 33.

Εγω δεν χρησιμοποιω την λεξη 'κακοι', αλλα την λεξη 'μαλακες'. Ειναι πιο περιγραφικη, διοτι δεν εχουν παντα κακες προθεσεις.

[axilmar]

Α επισης και κατι αλλο: το 100% των εμβιων οντων ενεργουν με βαση το ιδιον συμφερον τους στο 100% των περιπτωσεων, ακομα και οταν αυτοθυσιαζονται και οταν κανουν το καλο στους αλλους...εαν δεν εχουν απολυτως κατι να παρουν, δεν θα δρασουν.