Ληγμένα κρουασάν

[hellegennes]

Τελικά χεστηκες; Τι έγινε;

Όλα καλά

Σαν τι ακριβώς περίμενες να πάθεις μετά το πέρας της ράντομ ημερομηνίας που γράφει ως ανάλωση κατά προτίμηση; Να μετατραπεί με μαγικό τρόπο το προϊόν από φυσιολογικό σε δηλητηριώδες;

[stavmanr]

Σωστή η παρατήρηση.
Η ημερομηνία λήξης είναι ένα στατιστικό χρονικό όριο ασφάλειας του τροφίμου, που ισχύει εφόσον φυλάσσεται/διατηρείται υπό τις ιδανικές συνθήκες που περιγράφονται στη συσκευασία του.
Πέρα από το χρονικό αυτό όριο, δεν υπάρχει εγγύηση ότι το τρόφιμο θα βρίσκεται σε ασφαλή κατάσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα βρίσκεται απαραίτητα σε κακή.

Με άλλα λόγια, "τα τρόφιμα είναι πειραματικά" που λεν και οι αντιεμβολιαστές. Δηλαδή, στην ουσία καταγράφονται οι αστοχίες και επανεξετάζονται οι ημερομηνίες.

[Πασιφάη]

Τώρα για το Riders και το Σκιπ, τί να σου πω; Δώσε περισσότερα στοιχεία ρε Μπιγκ.

Α,είσαι και παιδούλα

Να,εδώ το αναφέρει και ο τύπος που γράφει το blog.
Από το 1983 είναι η διαφήμιση λέει, αλλά δεν μπορώ να τη βρω στο διαδίκτυο (εγώ έχω την εντύπωση ότι ήταν late '70s,για να είμαι ειλικρινής)
Όταν άκουσα για πρώτη φορά Doors και συνειδητοποίησα ότι το κομμάτι ήταν δικό τους,είχα μείνει παγωτό

http://theshadownation.blogspot.com/201 ... fe_28.html

Κάποιος παλιός να βοηθήσει ;
Beria,ΓΑΛΗ,πατησιωτης ; (καλά,ο τελευταίος θα θυμάται και ραδιοφωνικές με τη Βέμπο)

Παιδούλα δεν με λες..
Από περιέργεια έψαξα κι εγώ χθες, αλλά δεν βρήκα κάτι.

[BigChiefWahoo]

Σαν τι ακριβώς περίμενες να πάθεις μετά το πέρας της ράντομ ημερομηνίας που γράφει ως ανάλωση κατά προτίμηση; Να μετατραπεί με μαγικό τρόπο το προϊόν από φυσιολογικό σε δηλητηριώδες;

Περισσότερο τρολλονήμα είναι μωρέ κι εσύ.
Μόνο η Πασιφάη το πήρε χαμπάρι ;
Εδώ φτάσαμε να ψάχνουμε τη διαφήμιση του Skip

[Λεγεών]

Εντυπωσιακό το νούμερο των συμπολιτών μας που τρώνε ληγμένα και το διατυμπανίζουν κιόλας.

[OANNHSEA]

Μέχρι πόσες ημέρες μετά τη λήξη μπορεί να καταναλωθεί ένα προϊόν όπως αυτό ;

Εξαρτάται σε τι συνθήκες αποθήκευσης βρισκόταν.
Γενικά:
α) Εάν το προϊόν αγοραστεί φρέσκο, τότε έχει μέχρι και χρόνια ζωής περισσότερο από όσο γράφει η ημερομηνία λήξης. Η ημερομηνία λήξης είναι μία ασφάλεια, όχι του αγοραστή, αλλά του πωλητή για να μην πάει στην ψειρού...
β) Εάν το προϊόν το έχουν μαζέψει και του έχουν βάλει νέα ημερομηνία, τότε πιάσε αγκαζέ την λεκάνη της τουαλέτας...

Όντας στον τομέα τροφίμων εδώ και 20 σχεδόν χρόνια μπορώ να σου πω ότι σε κάποια τέτοια τρόφιμα που τρώνε μπόλικα συντηρητικά δεν χρειάζεται να φοβάσαι... Σε άλλα τρόφιμα όπως π.χ. το βούτυρο ή η μαγιονέζα θα πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός.

.

[OANNHSEA]

Εντυπωσιακό το νούμερο των συμπολιτών μας που τρώνε ληγμένα και το διατυμπανίζουν κιόλας.

Αααα....
Θα σου πω το εξής:
Το 2008 είχε ανοίξει κατάστημα στην Αθήνα, το οποίο πουλούσε μόνο ληγμένα σε τρελά χαρακωμένες τιμές - π.χ. πακέτο ζυμαρικά του μισού κιλού μόνο 0,2 ευρώ...
Είχα αγοράσει κάποια προϊόντα με ημερομηνία λήξης πολύ κοντινή και δεν είχαν αλλοιωθεί.
Το κακό είναι ότι έκλεισε κάποια στιγμή πριν το 2017...

.

[hellegennes]

Σωστή η παρατήρηση.
Η ημερομηνία λήξης είναι ένα στατιστικό χρονικό όριο ασφάλειας του τροφίμου, που ισχύει εφόσον φυλάσσεται/διατηρείται υπό τις ιδανικές συνθήκες που περιγράφονται στη συσκευασία του.
Πέρα από το χρονικό αυτό όριο, δεν υπάρχει εγγύηση ότι το τρόφιμο θα βρίσκεται σε ασφαλή κατάσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα βρίσκεται απαραίτητα σε κακή.

Με άλλα λόγια, "τα τρόφιμα είναι πειραματικά" που λεν και οι αντιεμβολιαστές. Δηλαδή, στην ουσία καταγράφονται οι αστοχίες και επανεξετάζονται οι ημερομηνίες.

Η ημερομηνία ανάλωσης είναι ράντομ. Στην καλύτερη περίπτωση είναι εμπειρική, συνήθως όμως είναι μια ράντομ ημερομηνία και εντελώς ομοειδή προϊόντα, με πανομοιότυπες συσκευασίες, έχουν πολλές φορές τρελά διαφορετικές ημερομηνίες.

Δεν υπάρχουν πρότυπα για ημερομηνίες ανάλωσης, δεν ελέγχονται από κανέναν μηχανισμό και δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία με όρια. Κυριολεκτικά είναι ό,τι κατεβάσει η κούτρα του κάθε παρασκευαστή.

Υπάρχουν, δε, προϊόντα για τα οποία και μόνο η ιδέα της ημερομηνίας λήξης είναι σουρεαλιστική. Π.χ. το αλάτι. Ποιο; Το αλάτι. Ένα πέτρωμα. Δεν έληξε εδώ και 200 εκατομμύρια ελεύθερο στην φύση, αλλά μόλις μπει στο σακουλάκι θα γίνει δηλητήριο σε 3 χρόνια.

[BigChiefWahoo]

Μέχρι πόσες ημέρες μετά τη λήξη μπορεί να καταναλωθεί ένα προϊόν όπως αυτό ;

Εξαρτάται σε τι συνθήκες αποθήκευσης βρισκόταν.
Γενικά:
α) Εάν το προϊόν αγοραστεί φρέσκο, τότε έχει μέχρι και χρόνια ζωής περισσότερο από όσο γράφει η ημερομηνία λήξης. Η ημερομηνία λήξης είναι μία ασφάλεια, όχι του αγοραστή, αλλά του πωλητή για να μην πάει στην ψειρού...
β) Εάν το προϊόν το έχουν μαζέψει και του έχουν βάλει νέα ημερομηνία, τότε πιάσε αγκαζέ την λεκάνη της τουαλέτας...

Όντας στον τομέα τροφίμων εδώ και 20 σχεδόν χρόνια μπορώ να σου πω ότι σε κάποια τέτοια τρόφιμα που τρώνε μπόλικα συντηρητικά δεν χρειάζεται να φοβάσαι... Σε άλλα τρόφιμα όπως π.χ. το βούτυρο ή η μαγιονέζα θα πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός.

.

thnx mate

[stavmanr]

Σωστή η παρατήρηση.
Η ημερομηνία λήξης είναι ένα στατιστικό χρονικό όριο ασφάλειας του τροφίμου, που ισχύει εφόσον φυλάσσεται/διατηρείται υπό τις ιδανικές συνθήκες που περιγράφονται στη συσκευασία του.
Πέρα από το χρονικό αυτό όριο, δεν υπάρχει εγγύηση ότι το τρόφιμο θα βρίσκεται σε ασφαλή κατάσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα βρίσκεται απαραίτητα σε κακή.

Με άλλα λόγια, "τα τρόφιμα είναι πειραματικά" που λεν και οι αντιεμβολιαστές. Δηλαδή, στην ουσία καταγράφονται οι αστοχίες και επανεξετάζονται οι ημερομηνίες.

Η ημερομηνία ανάλωσης είναι ράντομ. Στην καλύτερη περίπτωση είναι εμπειρική, συνήθως όμως είναι μια ράντομ ημερομηνία και εντελώς ομοειδή προϊόντα, με πανομοιότυπες συσκευασίες, έχουν πολλές φορές τρελά διαφορετικές ημερομηνίες.

Δεν υπάρχουν πρότυπα για ημερομηνίες ανάλωσης, δεν ελέγχονται από κανέναν μηχανισμό και δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία με όρια. Κυριολεκτικά είναι ό,τι κατεβάσει η κούτρα του κάθε παρασκευαστή.

Δεν βγάζει νόημα αυτό που γράφεις τώρα.
Η ημερομηνία ανάλωσης, ο τρόπος διατήρησης κλπ προτείνεται από τον παρασκευαστή του τροφίμου.
Κάθε προϊόν που διατηρήθηκε με τον προτεινόμενο τρόπο και "χάλασε" πριν την ημερομηνία λήξης του, ανακαλείται και κινούνται διαδικασίες ελέγχου του παρασκευαστή τροφίμου.
Οι παρασκευαστές επιλέγουν ως χρόνο κατανάλωσης του προϊόντος οποιονδήποτε χρόνο θεωρούν ασφαλή για το τρόφιμό τους προς κατανάλωση. Και αν ατυχήσουν πληρώνουν τη νύφη.
Επομένως, δεν είναι καθόλου ράντομ.

Αντίθετα, με αυτά που γράφεις εσύ θα μπορούσε κάποιος παρασκευαστής να βάλει ημερομηνία λήξης για το φρέσκο γάλα, την 31 Δεκεμβρίου του 2099 και να μην έχει κυρώσεις.

[Αλιόσα]

Ενταξει αμα εχεις πεινα τρώγονται και ληγμένα

[hellegennes]

Σωστή η παρατήρηση.
Η ημερομηνία λήξης είναι ένα στατιστικό χρονικό όριο ασφάλειας του τροφίμου, που ισχύει εφόσον φυλάσσεται/διατηρείται υπό τις ιδανικές συνθήκες που περιγράφονται στη συσκευασία του.
Πέρα από το χρονικό αυτό όριο, δεν υπάρχει εγγύηση ότι το τρόφιμο θα βρίσκεται σε ασφαλή κατάσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα βρίσκεται απαραίτητα σε κακή.

Με άλλα λόγια, "τα τρόφιμα είναι πειραματικά" που λεν και οι αντιεμβολιαστές. Δηλαδή, στην ουσία καταγράφονται οι αστοχίες και επανεξετάζονται οι ημερομηνίες.

Η ημερομηνία ανάλωσης είναι ράντομ. Στην καλύτερη περίπτωση είναι εμπειρική, συνήθως όμως είναι μια ράντομ ημερομηνία και εντελώς ομοειδή προϊόντα, με πανομοιότυπες συσκευασίες, έχουν πολλές φορές τρελά διαφορετικές ημερομηνίες.

Δεν υπάρχουν πρότυπα για ημερομηνίες ανάλωσης, δεν ελέγχονται από κανέναν μηχανισμό και δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία με όρια. Κυριολεκτικά είναι ό,τι κατεβάσει η κούτρα του κάθε παρασκευαστή.

Δεν βγάζει νόημα αυτό που γράφεις τώρα.
Η ημερομηνία ανάλωσης, ο τρόπος διατήρησης κλπ προτείνεται από τον παρασκευαστή του τροφίμου.
Κάθε προϊόν που διατηρήθηκε με τον προτεινόμενο τρόπο και "χάλασε" πριν την ημερομηνία λήξης του, ανακαλείται και κινούνται διαδικασίες ελέγχου του παρασκευαστή τροφίμου.
Οι παρασκευαστές επιλέγουν ως χρόνο κατανάλωσης του προϊόντος οποιονδήποτε χρόνο θεωρούν ασφαλή για το τρόφιμό τους προς κατανάλωση. Και αν ατυχήσουν πληρώνουν τη νύφη.
Επομένως, δεν είναι καθόλου ράντομ.

Αντίθετα, με αυτά που γράφεις εσύ θα μπορούσε κάποιος παρασκευαστής να βάλει ημερομηνία λήξης για το φρέσκο γάλα, την 31 Δεκεμβρίου του 2099 και να μην έχει κυρώσεις.

Ωραίο είναι να φαντάζεσαι πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει τίποτα απ' όλα αυτά. Οι ημερομηνίες είναι απλά ράντομ.

Το γάλα δεν έχει ημερομηνία ανάλωσης, έχει ημερομηνία ΛΗΞΗΣ. Υπάρχουν ελάχιστα προϊόντα που διά νόμου έχουν ημερομηνία λήξης κι αυτά είναι ευπαθή προϊόντα με μικροβιακό φορτίο.

[stavmanr]

Η ημερομηνία ανάλωσης είναι ράντομ. Στην καλύτερη περίπτωση είναι εμπειρική, συνήθως όμως είναι μια ράντομ ημερομηνία και εντελώς ομοειδή προϊόντα, με πανομοιότυπες συσκευασίες, έχουν πολλές φορές τρελά διαφορετικές ημερομηνίες.

Δεν υπάρχουν πρότυπα για ημερομηνίες ανάλωσης, δεν ελέγχονται από κανέναν μηχανισμό και δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία με όρια. Κυριολεκτικά είναι ό,τι κατεβάσει η κούτρα του κάθε παρασκευαστή.

Δεν βγάζει νόημα αυτό που γράφεις τώρα.
Η ημερομηνία ανάλωσης, ο τρόπος διατήρησης κλπ προτείνεται από τον παρασκευαστή του τροφίμου.
Κάθε προϊόν που διατηρήθηκε με τον προτεινόμενο τρόπο και "χάλασε" πριν την ημερομηνία λήξης του, ανακαλείται και κινούνται διαδικασίες ελέγχου του παρασκευαστή τροφίμου.
Οι παρασκευαστές επιλέγουν ως χρόνο κατανάλωσης του προϊόντος οποιονδήποτε χρόνο θεωρούν ασφαλή για το τρόφιμό τους προς κατανάλωση. Και αν ατυχήσουν πληρώνουν τη νύφη.
Επομένως, δεν είναι καθόλου ράντομ.

Αντίθετα, με αυτά που γράφεις εσύ θα μπορούσε κάποιος παρασκευαστής να βάλει ημερομηνία λήξης για το φρέσκο γάλα, την 31 Δεκεμβρίου του 2099 και να μην έχει κυρώσεις.

Ωραίο είναι να φαντάζεσαι πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει τίποτα απ' όλα αυτά. Οι ημερομηνίες είναι απλά ράντομ.

Είναι προτεινόμενες ημερομηνίες από τον παρασκευαστή, μέσα στις οποίες ο ίδιος διατηρεί την ευθύνη του προϊόντος. Μέσα σε αυτό το διάστημα, το τρόφιμο θα πρέπει να είναι ελεύθερο παθογόνων και να διατηρεί τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά, εφόσον φυλάσσεται σύμφωνα με τις μεθόδους που ο ίδιος προτείνει.
Αν θέλει να έχει την ευθύνη του προϊόντος για 50 χρόνια, βάζει 50 χρόνια και περνά τα 49 σε δικαστήρια.

Το γάλα δεν έχει ημερομηνία ανάλωσης, έχει ημερομηνία ΛΗΞΗΣ. Υπάρχουν ελάχιστα προϊόντα που διά νόμου έχουν ημερομηνία λήξης κι αυτά είναι ευπαθή προϊόντα με μικροβιακό φορτίο.

Σωστά.

[hellegennes]

Είναι προτεινόμενες ημερομηνίες από τον παρασκευαστή, μέσα στις οποίες ο ίδιος διατηρεί την ευθύνη του προϊόντος. Μέσα σε αυτό το διάστημα, το τρόφιμο θα πρέπει να είναι ελεύθερο παθογόνων και να διατηρεί τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά, εφόσον φυλάσσεται σύμφωνα με τις μεθόδους που ο ίδιος προτείνει.
Αν θέλει να έχει την ευθύνη του προϊόντος για 50 χρόνια, βάζει 50 χρόνια και περνά τα 49 σε δικαστήρια.

Είναι ράντομ, αγόρι μου. Τι δεν καταλαβαίνεις; Δεν υπάρχει νομική ευθύνη για τον παρασκευαστή, λες μαλακίες για μια ακόμη φορά για έναν χώρο που δεν γνωρίζεις.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Σωστή η παρατήρηση.
Η ημερομηνία λήξης είναι ένα στατιστικό χρονικό όριο ασφάλειας του τροφίμου, που ισχύει εφόσον φυλάσσεται/διατηρείται υπό τις ιδανικές συνθήκες που περιγράφονται στη συσκευασία του.
Πέρα από το χρονικό αυτό όριο, δεν υπάρχει εγγύηση ότι το τρόφιμο θα βρίσκεται σε ασφαλή κατάσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα βρίσκεται απαραίτητα σε κακή.

Με άλλα λόγια, "τα τρόφιμα είναι πειραματικά" που λεν και οι αντιεμβολιαστές. Δηλαδή, στην ουσία καταγράφονται οι αστοχίες και επανεξετάζονται οι ημερομηνίες.

Η ημερομηνία ανάλωσης είναι ράντομ. Στην καλύτερη περίπτωση είναι εμπειρική, συνήθως όμως είναι μια ράντομ ημερομηνία και εντελώς ομοειδή προϊόντα, με πανομοιότυπες συσκευασίες, έχουν πολλές φορές τρελά διαφορετικές ημερομηνίες.

Δεν υπάρχουν πρότυπα για ημερομηνίες ανάλωσης, δεν ελέγχονται από κανέναν μηχανισμό και δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία με όρια. Κυριολεκτικά είναι ό,τι κατεβάσει η κούτρα του κάθε παρασκευαστή.

Δεν βγάζει νόημα αυτό που γράφεις τώρα.
Η ημερομηνία ανάλωσης, ο τρόπος διατήρησης κλπ προτείνεται από τον παρασκευαστή του τροφίμου.
Κάθε προϊόν που διατηρήθηκε με τον προτεινόμενο τρόπο και "χάλασε" πριν την ημερομηνία λήξης του, ανακαλείται και κινούνται διαδικασίες ελέγχου του παρασκευαστή τροφίμου.
Οι παρασκευαστές επιλέγουν ως χρόνο κατανάλωσης του προϊόντος οποιονδήποτε χρόνο θεωρούν ασφαλή για το τρόφιμό τους προς κατανάλωση. Και αν ατυχήσουν πληρώνουν τη νύφη.
Επομένως, δεν είναι καθόλου ράντομ.

Αντίθετα, με αυτά που γράφεις εσύ θα μπορούσε κάποιος παρασκευαστής να βάλει ημερομηνία λήξης για το φρέσκο γάλα, την 31 Δεκεμβρίου του 2099 και να μην έχει κυρώσεις.

.


Σε ψυγείο στο εξοχικό θείας μου υπέργηρης βρίσκω Γραβιέρα σε πλαστική αεροστεγή συσκευασία 3 χρόνων ληγμένο.....


Τό ανοίγω καί μου σκάει μιά βουτυράτη μυρωδιά άπαιχτη.....το δοκιμάζω καί είναι οτι καλύτερο εχω φάει σε Γραβιέρα.....


Το πάω σε γνωστό τυρέμπορα.....τιναφτό ρε μου λέει.....ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΤΥΡΙΑ......εχει παλιώσει το τυρί μου λέει.....


Στην περίπτωσή μας γιατί να αποσύρεις κατι που παλιώνει φυσικά ;;; .


.