Το αντίθετο συμβαίνει. Οι μεγάλες επιχειρήσεις διαθέτουν τεράστιο λίπος και δεν μπαίνουν εύκολα στη διαδικασία "πολέμου λιτότητας" που θα τους πάρει 10 γενιές για να ξεκαθαρίσει.Gewponos90 έγραψε: 13 Οκτ 2021, 20:21Εξαρτάται το επίπεδο. Ναι στις μεγάλες απρόσωπες επιχειρήσεις κύριο ρόλο παίζει η οικονομική δυνατότητα. Στα μικρομάγαζα παιζει τεράστιο ρόλο και η διαχείριστικη ικανότητα.stavmanr έγραψε: 13 Οκτ 2021, 19:47Ψευδές. Η "ικανότητα" ταυτίζεται με τη διαχειριστική ικανότητα. Χρησιμοποιείται παραπειστικά ως λέξη στην πρόταση.hellegennes έγραψε: 13 Οκτ 2021, 19:39
Η βιωσιμότητα εξαρτάται αποκλειστικά από τις ικανότητες του ιδιοκτήτη. Είτε μιλάμε για οικονομικές διαχειριστικές ικανότητες είτε ικανότητες να διαβάζει την αγορά είτε ικανότητες να προσλαμβάνει τα σωστά άτομα είτε ικανότητες διαχείρισης του προσωπικού. Ένας καλός συνδυασμός όλων αυτών διασφαλίζει την βιωσιμότητα.
Πχ. στην εποχή Covid έκλεισαν πάμπολλες επιχειρήσεις, όχι λόγω ανικανότητας, αλλά επειδή δεν υπήρχε αντικείμενο εργασίας.
Όσοι δεν είχαν "λίπος" (χοντρές αποταμιεύσεις) στην εστίαση είχαν πρόβλημα.
Γενικά, στην επιχειρηματική οικονομία δεν μετρά σχεδόν καθόλου η διαχειριστική ικανότητα. Μετρά η οικονομική δυνατότητα.
Αν ο γιος του Βαρδινογιάννη αποφασίσει να ανοίξει μάρκετ δίπλα στο δικό σου, θα κλείσεις ακόμη κι αν είναι σκράπας στη διαχείριση.
Απλά θα καίει "λίπος" ρίχνοντας τιμές την ώρα που εσύ θα σκοτώνεσαι επάνω στο excel για να βρεις βέλτιστες πρακτικές.
Αν δεν πιάσεις το lotto στο μαρκετάκι θα αφήσεις τα κοκαλάκια σου.Πέρα απ' αυτό, ο Μασούτης και τα Lidl υπάρχουν δεκαετίες, εγώ είμαι νεοσύστατη επιχείρηση. Το αν θα γίνω Μασούτης μπορούμε να το συζητήσουμε σε 30 χρόνια.
Δεν το γράφω ειρωνικά. Μακάρι να μην πέσεις έξω στο πλαίσιο αυτού του σκληρού ανταγωνισμού.
Αλλά προσοχή με τις διατυπώσεις περί ικανών κι ανίκανων στην επιχειρηματικότητα.
Αντίθετα, στις μικρές επιχειρήσεις, που ξέρεις ότι ο απέναντι δεν μπορεί να ζήσει αν βγάλει 5000 ευρώ λιγότερα και αναγκαστικά θα κλείσει, γίνεται μακελειό. Κι αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι παρασύρονται μεταξύ τους σε ένα φαύλο κύκλο έξτρα υπηρεσιών (δανεικά, βερεσέ, εκπτώσεων κλπ) που τους καταστρέφει αργά και βασανιστικά. Ειδικά, δε στις επιχειρήσεις που δεν είναι υπηρεσιών αλλά αγαθών, επειδή ακριβώς τα προϊόντα είναι ήδη χρεωμένα, τα πράγματα είναι ιδιαίτερα επιθετικά.
Πχ. δεν υπάρχει γεωπόνος γεωργικών φαρμάκων που να μην έχει γραμμάτια πάνω από 100.000 ευρώ για να μπορεί να λειτουργήσει. Και κάθε μήνα σκάει κι από ένα. Αν δεν εξυπηρετήσει ένα, αρχίζουν τα προβλήματα.
Ούτε κι αυτό ισχύει.Μπορεί ο ανταγωνισμός να σε συνθλίβει ούτως η άλλως αλλά υπάρχει και η πιθανότητα να μπορέσεις να το κρατήσεις αρκετά ώστε να βγεις στην σύνταξη. Άμα όμως συμπεριφέρεσαι στους πελάτες σου σαν μαλακές, το λουκέτο είναι σίγουρο.
Για παράδειγμα, στην εστίαση οι μαγαζάτορες συμπεριφέρονταν σαν μ...κες στους μη καπνιστές, αλλά δεν έκλειναν επί δεκαετίες.
Μάλλον όχι. Άλλα αυτό δεν σημαίνει ότι θα κλείσει.Εκτός και αν θες να μου πεις ότι εσύ θα ξαναπατήσεις στο ψιλικατζιδικο όπου ο ψιλικατζης σε εβρισε
Εξαρτάται. Αν οι υπόλοιποι πελάτες του για κάποιο λόγο συμπαθούν αυτή τη δήλωση, συμπεριφορά για οποιονδήποτε λόγο, απλά ένας άνθρωπος δεν θα ξαναπατήσει στο μαγαζί του και θα πατούν οι υπόλοιποι εκατό.
Αυτό που σου εξηγώ είναι ότι σε καταστάσεις ακραίων/έντονων διπόλων, το να πάρεις πλευρά δεν σημαίνει απαραίτητα επαγγελματική καταστροφή.
Χαρακτηριστικά, σου γράφω ότι σε πολλές καφετέρειες της Θεσ/κης οι μαγαζάτορες δηλώνουν όλοι, ευθαρσώς και φωναχτά οπαδική προτίμηση. Σου λέει ο άλλος "ΠΑΟΚάρα ρε!" και βάζει φωτογραφίες του ΠΑΟΚ στον τοίχο του καταστήματος. Ε, δεν θα πάνε οι αρειανοί, οι ηρακλειδείς, οι ολυμπιακοί, οι παναθηναϊκοί και οι αεκτζήδες.
Αλλά είναι γεμάτα κάθε μέρα από παοκτζήδες.
Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθείς ότι ο συλλογισμός "προμοτάρω ομάδα πελατών -> κλείνω γιατί με αντιπαθούν οι υπόλοιποι" δεν ισχύει.
Είμαι βέβαιος ότι κάπου, κάποιος "ψεκ", όπως τους αποκαλούν, βγάζει χοντρά λεφτά ως επιχειρηματίας προμοτάροντας τους αντιεμβολιαστές.
