Όχι, δεν συμφωνούμε. Απλώς γιατί και πάλι επιχειρείς να προτείνεις λύσεις, βάσει της δικής σου προσέγγισης των πραγμάτων, η οποία -κατά τη γνώμη μου- κινείται σε ένα αόριστο ψιλορομαντικό πλαίσιο που ακόμη πιστεύει στην κοινή λογική, το συλλογικό αυτονόητο, τέτοια.AlienWay έγραψε: 09 Οκτ 2021, 15:20Αρα συμφωνούμε ότι όταν κάποιος επιθυμεί να απαγορευτεί κάτι που άπτεται του λόγου ή της έκφρασης, τρεις πιθανότητες υπάρχουν:ΓΑΛΗ έγραψε: 09 Οκτ 2021, 15:14Ε, αυτό ακριβώς εννοώ ρε συ. Μόνον ό,τι πείθει εσένα θεωρείς απόδειξη.AlienWay έγραψε: 09 Οκτ 2021, 15:06
Τι εννοείς "αποδείξεις";
Υπάρχει η κοινή λογική της συνύπαρξης και της αρμονικής διαβίωσης. Δηλαδή τα σημεία στα οποία οφείλουμε να αυτολογοκρινόμαστε, ώστε να συνυπάρχουμε αρμονικά, χωρίς κάποιος να μας τα επιβάλλει. Εδώ υπεισέρχεται ο υποκειμενισμός του καθενός μας.
Υπάρχουν οι νόμοι, οι οποίοι μας απαγορεύουν να πούμε συγκεκριμένα πράγματα.
Τέλος, υπάρχουν ιδιωτικοί και δημόσιοι φορείς, των οποίων η διοίκηση αποφασίζει αν θα πρέπει να απαγορεύσει κάτι από το να λέγεται ή όχι.
Όσο κι αν ψάξεις, άλλες αποδείξεις δεν πρόκειται να βρεις.
Από τη στιγμή που ξεκινάς με αυτήν την οπτική, εγώ γιατί να μπω σε διαδικασία διαλόγου από την στιγμή που ούτε πρόκειται ούτε έχω καημό για να σε πείσω; Κρατάς τις απόψεις σου, για καταστάσεις και πρόσωπα, κρατάω τις δικές μου.![]()
Το "εγώ" κι "εσύ" με τη γενική έννοια, έτσι;
- Να απευθύνεται στον υποκειμενισμό του καθενός μας. Να λέει δηλαδή "αυτό καλό είναι να μη λέγεται" και από εκεί και πέρα, αν συμφωνούμε, να μη το λέμε.
- Να επιθυμεί νομική απαγόρευση, που σημαίνει ότι θα επιβληθεί στο σύνολο του πληθυσμού και όποιος επιμένει να το λέει ή να το κάνει, να έχει νομικές κυρώσεις.![]()
,
- Να φτιάξει ο ίδιος έναν φορέα, όπου θα επιβάλλει σε όλους τους υποτελείς του, το να μη το λένε. Εδώ υπάρχει το ζήτημα της εκμετάλλευσης (π.χ. όταν πρόκειται για εργασία) και των καρτέλ (π.χ. πολλές εταιρίες να συμφωνήσουν από κοινού ότι θα απαγορεύσουν στους εργαζόμενους να λένε κάποια πράγματα).
Σαφώς και έχεις καλή πρόθεση αλλά προσωπικώς κινούμαι πλέον σε ένα πολύ πιο κυνικό πεδίο και βλέπω τις πολιτικές και νομικές εφαρμογές, ως κάποιο απ που κατεβάζεις. Και όχι, δεν περιμένω από τα απς να διαμορφώσουν το ηθικό μου πλαίσιο. Έτερον εκάτερον.