Η ελευθερία του λόγου είναι αδιαπραγμάτευτη.

[ΓΑΛΗ]

Στο παράδειγμα που αναφέρεις, υπάρχει η ελευθερία να φωνάξει κάποιος "ΦΩΤΙΑ". Δεν υπάρχει καμία ταμπέλα (συνήθως) στα σινεμά που να λέει "μη φωνάξετε φωτιά".

Αρα, ο λόγος που δεν το κάνουμε αυτό, είναι ότι από μόνοι μας αντιλαμβανόμαστε πως δεν θέλουμε να ζημιώσουμε τους συνανθρώπους μας.

Είναι ο ίδιος λόγος που συνήθως δεν βρίζουμε π.χ. τους γονείς μας, τα αφεντικά μας, ή τους περαστικούς όταν δεν μας έχουν κάνει κάτι.

Με αυτό το σκεπτικό, πάντα "υπάρχει" η ελευθερία. Αλλά δε μιλάμε γι' αυτό. Ο νηματοθέτης εννοεί ότι δεν πρέπει να υπάρχουν συνέπειες για τον λόγο κάποιου.

Είναι άλλο πράγμα οι νομικά καθορισμένες συνέπειες και άλλο πράγμα οι συνέπειες από το κοινωνικό σύνολο ή τους συνανθρώπους.

Αν εξετάσουμε τις νομικές συνέπειες, θα πρέπει να θέσουμε το ερώτημα ανάποδα, δηλαδή ως εξής:

Υπάρχει σήμερα λόγος να τεθεί νομικά μια ανελευθερία λόγου σε συγκεκριμένα ζητήματα, η οποία να μην έχει ήδη προβλεφτεί από τον νόμο;

Ετσι το ερώτημα γίνεται πολύ πιο σαφές και δεν χανόμαστε με την περιπτωσιολογία.

Υπάρχει κάτι που πρέπει να απαγορευτεί δια νόμου, το οποίο δεν απαγορεύεται ήδη δια νόμου;

Κι αυτό ψευτοδίλημμα είναι γιατι η δικαιοσύνη ΔΕΝ είναι τυφλή.

Πρώτα βλέπει την υπογραφή ή την ταυτότητα του ατόμου που εκφράζει τον λόγο και μετά κρίνει αν είναι απαγορευμένος ο συγκεκριμένος λόγος.

Πιασ´ το ωόν και κάνε του ξανθές ανταύγειες, με λίγα λόγια.

[Ελ_ρία]

"Εν αρχή ην ο λόγος" σημαίνει ακριβώς "ανάγκα και οι θεοί πείθονται". Καθόλου τυχαία "λόγος" σημαίνει και "αιτία". Ανάγκη, δηλαδή. Το κενό που καλύπτεται αυτομάτως, διότι το σύμπαν δεν ανέχεται μόνο δύο πράγματα: το κενό και τον πλεονασμό. Βασική ανθρώπινη ιδιότητα που πηγάζει από την εν-συναίσθηση και την ικανότητα να παρατηρούμε τον εαυτό μας άρα και τον κόσμο. Μοιραζόμαστε τα αποτελέσματα αυτής της ιδιότητας "συμβολοποιώντας" την πραγματικότητα για να την περιγράψουμε. Η στέρηση των λέξεων από το νόημά τους ακυρώνει σταδιακά τη συνείδηση. Μόνο αν ονομάσεις τις πράξεις σου ξέρεις τι κάνεις. Μόνο αν ονομάσεις τα πράγματα μπορείς να επιλέξεις τι θέλεις να είσαι. Γι αυτό, κάθε τυραννία το πρώτο που φροντίζει είναι να διαστρεβλώσει τις λέξεις, να αντιστρέψει την πραγματικότητα και τις έννοιες. Κάτι που προχωράει μέχρι και τους πολιτικούς ορισμούς: το να νομίζεις ότι ζεις σε "δημοκρατία" μόνο και μόνο επειδή ψηφίζεις, είναι σα να νομίζεις ότι τέσσερις ρόδες, σκέτες, είναι ένα αυτοκίνητο.

[Πασιφάη]

Όποιος υιοθετεί την κατακρήμνιση της ελευθερίας του λόγου, δεν μπορεί να την επικαλείται σαν θέσφατο, όταν τον εξυπηρετεί. Η Δημοκρατία δίδει το δικαίωμα της ελεύθερης άποψης, ουχί της ασυδοσίας. Γνώμη μου και παραμένω αμετακίνητη σ'αυτήν.

[GReaper]

Υπάρχει κάτι που πρέπει να απαγορευτεί δια του νόμου, το οποίο δεν απαγορεύεται ήδη δια του νόμου;

Για να απαντήσουμε σ' αυτό το ερώτημα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί υπάρχουν οι νόμοι.

Κάποιοι νόμοι υπάρχουν για να προστατεύουν το σύστημα, άλλοι για να προστατεύουν την κοινωνία, και άλλοι για να προστατεύουν το άτομο. Οι ανάγκες όμως του συστήματος, της κοινωνίας και των ατόμων αλλάζουν συνέχεια, εξού και οι συνεχείς αλλαγές στους νόμους.

[AlienWay]

ΓΑΛΗ και GReaper, αν οι νόμοι που ελέγχουν την ελευθερία του λόγου είναι λάθος, εμείς είμαστε αυτοί που θα το επισημάνουμε και θα το θεωρήσουμε άδικο. Αρα εμείς είμαστε αυτοί που θα αξιολογήσουμε τους νόμους.

Δύο ερωτήματα προκύπτουν:

- Αυτή τη στιγμή υπάρχουν νόμοι που περιορίζουν την ελευθερία λόγου άδικα και πρέπει να καταργηθούν;

και

- Πρέπει να επιβληθούν επιπρόσθετοι νόμοι που να περιορίζουν την ελευθερία του λόγου σε συγκεκριμένα ζητήματα;

Ο λόγος που οφείλουμε να το εξετάσουμε ανάποδα το ζήτημα, είναι ότι σε αυτές τις συζητήσεις γίνονται συνήθως λογικά άλματα, όπου να μεταπηδούμε από τους περιορισμούς της ελευθερίας του λόγου που οφείλονται σε μια στοιχειώδη ευγένεια και κοινωνική πειθαρχία, προς το νομικό κομμάτι.

[dtri2020]

Η κρίση της ελευθερίας του λόγου.



Και παραφράζοντας την κλασσική φράση από την Φάρμα των Ζώων, εδώ στο phorum όλοι οι χρήστες είναι ίσοι, αλλά οι αριστεροί χρήστες είναι πιο ίσοι από τους υπόλοιπους. Και επομένως η δική τους ελευθερία στην γνώμη τους είναι πιο αδιαπραγμάτευτη από την ελευθερία των υπολοίπων. Πολύ πιο αδιαπραγμάτευτη.

[nowhere]

Oχι. Ο λογος και η ψηφος πρεπει να δινονται σε ατομα που εχουν απο ενα μινιμουμ IQ και πανω.

που νομίζεις ότι εσύ το πιάνεις έτσι?

[AlienWay]

Η κρίση της ελευθερίας του λόγου.



Και παραφράζοντας την κλασσική φράση από την Φάρμα των Ζώων, εδώ στο phorum όλοι οι χρήστες είναι ίσοι, αλλά οι αριστεροί χρήστες είναι πιο ίσοι από τους υπόλοιπους. Και επομένως η δική τους ελευθερία στην γνώμη τους είναι πιο αδιαπραγμάτευτη από την ελευθερία των υπολοίπων. Πολύ πιο αδιαπραγμάτευτη.

Βλέπεις όμως ότι ξεκινάει κι αυτός από τη νομική καταπίεση της ελευθερίας. Αρα το ζήτημα είναι προτίστως νομικό.

Το φόρουμ είναι άλλο πράγμα. Είναι ιδιωτικός φορέας και θέτει οποιοδήποτε κανόνα γουστάρει.

Στους ιδιωτικούς φορείς, το πρόβλημα έχει να κάνει όταν πρόκειται για εταιρίες που απασχολούν κόσμο. Υπάρχουν πολυεθνικές που υποχρεώνουν τους υπαλλήλους τους να συντάσσουν αναφορές και οτιδήποτε συντάσσουν εγγράφως, κατά τρόπο ώστε να είναι "πολιτικώς ορθό". Σε αυτή την περίπτωση έχουμε έναν έμμεσο εκβιασμό διότι ο υπάλληλος θα χάσει τον μισθό του αν δεν το κάνει.

Τα φόρουμ όμως δεν είναι εταιρίες που πληρώνουν, δεν υπάρχει εκμετάλλευση, άρα μπορούν να αντιμετωπίζουν τους χρήστες με βάση τους κανόνες που θέτει η διαχείριση.

[dtri2020]

Η κρίση της ελευθερίας του λόγου.



Και παραφράζοντας την κλασσική φράση από την Φάρμα των Ζώων, εδώ στο phorum όλοι οι χρήστες είναι ίσοι, αλλά οι αριστεροί χρήστες είναι πιο ίσοι από τους υπόλοιπους. Και επομένως η δική τους ελευθερία στην γνώμη τους είναι πιο αδιαπραγμάτευτη από την ελευθερία των υπολοίπων. Πολύ πιο αδιαπραγμάτευτη.

Βλέπεις όμως ότι ξεκινάει κι αυτός από τη νομική καταπίεση της ελευθερίας. Αρα το ζήτημα είναι προτίστως νομικό.

Το φόρουμ είναι άλλο πράγμα. Είναι ιδιωτικός φορέας και θέτει οποιοδήποτε κανόνα γουστάρει.

Στους ιδιωτικούς φορείς, το πρόβλημα έχει να κάνει όταν πρόκειται για εταιρίες που απασχολούν κόσμο. Υπάρχουν πολυεθνικές που υποχρεώνουν τους υπαλλήλους τους να συντάσσουν αναφορές και οτιδήποτε συντάσσουν εγγράφως, κατά τρόπο ώστε να είναι "πολιτικώς ορθό". Σε αυτή την περίπτωση έχουμε έναν έμμεσο εκβιασμό διότι ο υπάλληλος θα χάσει τον μισθό του αν δεν το κάνει.

Τα φόρουμ όμως δεν είναι εταιρίες που πληρώνουν, δεν υπάρχει εκμετάλλευση, άρα μπορούν να αντιμετωπίζουν τους χρήστες με βάση τους κανόνες που θέτει η διαχείριση.

ΚΑΘΕ ΧΩΡΟΣ ανταλλαγής ιδεών, είτε ιδιωτικός είτε όχι, αν έχει ιδεολογική κατεύθυνση θα πρέπει να το δηλώνει από την αρχή. Αν δεν το κάνει και προσποιείται τον ανεξάρτητο και ελευθερο χώρο ανταλλαγής ιδεών, τότε σίγουρα εξαπατά τους "χρήστες".

[ΓΑΛΗ]

ΓΑΛΗ και GReaper, αν οι νόμοι που ελέγχουν την ελευθερία του λόγου είναι λάθος, εμείς είμαστε αυτοί που θα το επισημάνουμε και θα το θεωρήσουμε άδικο. Αρα εμείς είμαστε αυτοί που θα αξιολογήσουμε τους νόμους.

Δύο ερωτήματα προκύπτουν:

- Αυτή τη στιγμή υπάρχουν νόμοι που περιορίζουν την ελευθερία λόγου άδικα και πρέπει να καταργηθούν;

και

- Πρέπει να επιβληθούν επιπρόσθετοι νόμοι που να περιορίζουν την ελευθερία του λόγου σε συγκεκριμένα ζητήματα;

Ο λόγος που οφείλουμε να το εξετάσουμε ανάποδα το ζήτημα, είναι ότι σε αυτές τις συζητήσεις γίνονται συνήθως λογικά άλματα, όπου να μεταπηδούμε από τους περιορισμούς της ελευθερίας του λόγου που οφείλονται σε μια στοιχειώδη ευγένεια και κοινωνική πειθαρχία, προς το νομικό κομμάτι.

Είτε από την καλή είτε από την ανάποδη εξετάσω το ζήτημα, για μένα παραμένει ίδιο.

Το θέμα δεν είναι το τι κρίνεις εσύ, εγώ ή ο οποιοσδήποτε ως "άδικο" αλλά στη διαφορά μεταξύ της προσωπικής εκτίμησης και του νόμιμου δίκιου ή άδικου.

Πράγμα που έχει τεθεί πολλές φορές με το κλασσικό πλέον ερώτημα "είναι το νόμιμο ηθικό;".

Υπάρχει έστω και ένας που να μπορει να ισχυρισθεί ότι είναι;



Εκτός αν μπλέξουμε το ηθικό με το απαραίτητο για μια στοιχειώδη λειτουργικότητα των πραγμάτων. Ε ναι, σ´ αυτην την περίπτωση είναι το νόμιμο ηθικό. Παρακάτω;

Με λίγα λόγια "εμείς" μπορούμε να λειτουργούμε κατά βούληση αλλά σαφώς και δεν είναι στο χέρι μας η νόμιμη αξιολόγηση των πραγμάτων.

[AlienWay]

Η κρίση της ελευθερίας του λόγου.



Και παραφράζοντας την κλασσική φράση από την Φάρμα των Ζώων, εδώ στο phorum όλοι οι χρήστες είναι ίσοι, αλλά οι αριστεροί χρήστες είναι πιο ίσοι από τους υπόλοιπους. Και επομένως η δική τους ελευθερία στην γνώμη τους είναι πιο αδιαπραγμάτευτη από την ελευθερία των υπολοίπων. Πολύ πιο αδιαπραγμάτευτη.

Βλέπεις όμως ότι ξεκινάει κι αυτός από τη νομική καταπίεση της ελευθερίας. Αρα το ζήτημα είναι προτίστως νομικό.

Το φόρουμ είναι άλλο πράγμα. Είναι ιδιωτικός φορέας και θέτει οποιοδήποτε κανόνα γουστάρει.

Στους ιδιωτικούς φορείς, το πρόβλημα έχει να κάνει όταν πρόκειται για εταιρίες που απασχολούν κόσμο. Υπάρχουν πολυεθνικές που υποχρεώνουν τους υπαλλήλους τους να συντάσσουν αναφορές και οτιδήποτε συντάσσουν εγγράφως, κατά τρόπο ώστε να είναι "πολιτικώς ορθό". Σε αυτή την περίπτωση έχουμε έναν έμμεσο εκβιασμό διότι ο υπάλληλος θα χάσει τον μισθό του αν δεν το κάνει.

Τα φόρουμ όμως δεν είναι εταιρίες που πληρώνουν, δεν υπάρχει εκμετάλλευση, άρα μπορούν να αντιμετωπίζουν τους χρήστες με βάση τους κανόνες που θέτει η διαχείριση.

ΚΑΘΕ ΧΩΡΟΣ ανταλλαγής ιδεών, είτε ιδιωτικός είτε όχι, αν έχει ιδεολογική κατεύθυνση θα πρέπει να το δηλώνει από την αρχή. Αν δεν το κάνει και προσποιείται τον ανεξάρτητο και ελευθερο χώρο ανταλλαγής ιδεών, τότε σίγουρα εξαπατά τους "χρήστες".

Οχι, αν είσαι υπέρ της ελεύθερης αγοράς.

Αν υπάρξουν πολλοί δυσαρεστημένοι και αποχωρίσουν, θα πάνε αλλού. Και κάτι τέτοιο δεν συμφέρει καμία διαχείριση.

Τα ελληνικά ψηφιακά φόρουμ, είχαν ξεκινήσει αρχικά όταν τα δημιουργούσαν κάποιοι δερβέναγες, προκειμένου να επιβάλλουν εξουσία για να νιώθουν καλά και να μοιράζουν αβέρτα μπαν για να στανιάρουν.

Γρήγορα όμως συνειδητοποίησαν ότι με αυτό τον τρόπο, ξεμένουν από κόσμο. Γιατί ο κόσμος που τους εγκατέλειπε, πήγαινε αλλού, όπου ο διάλογος γινόταν πιο ελεύθερα.

Ετσι, υποχρεώθηκαν να συμμορφωθούν στην απαίτηση του κοινού για περισσότερη ελευθερία.

[ΓΑΛΗ]

Η κρίση της ελευθερίας του λόγου.



Και παραφράζοντας την κλασσική φράση από την Φάρμα των Ζώων, εδώ στο phorum όλοι οι χρήστες είναι ίσοι, αλλά οι αριστεροί χρήστες είναι πιο ίσοι από τους υπόλοιπους. Και επομένως η δική τους ελευθερία στην γνώμη τους είναι πιο αδιαπραγμάτευτη από την ελευθερία των υπολοίπων. Πολύ πιο αδιαπραγμάτευτη.

Βλέπεις όμως ότι ξεκινάει κι αυτός από τη νομική καταπίεση της ελευθερίας. Αρα το ζήτημα είναι προτίστως νομικό.

Το φόρουμ είναι άλλο πράγμα. Είναι ιδιωτικός φορέας και θέτει οποιοδήποτε κανόνα γουστάρει.

Στους ιδιωτικούς φορείς, το πρόβλημα έχει να κάνει όταν πρόκειται για εταιρίες που απασχολούν κόσμο. Υπάρχουν πολυεθνικές που υποχρεώνουν τους υπαλλήλους τους να συντάσσουν αναφορές και οτιδήποτε συντάσσουν εγγράφως, κατά τρόπο ώστε να είναι "πολιτικώς ορθό". Σε αυτή την περίπτωση έχουμε έναν έμμεσο εκβιασμό διότι ο υπάλληλος θα χάσει τον μισθό του αν δεν το κάνει.

Τα φόρουμ όμως δεν είναι εταιρίες που πληρώνουν, δεν υπάρχει εκμετάλλευση, άρα μπορούν να αντιμετωπίζουν τους χρήστες με βάση τους κανόνες που θέτει η διαχείριση.

ΚΑΘΕ ΧΩΡΟΣ ανταλλαγής ιδεών, είτε ιδιωτικός είτε όχι, αν έχει ιδεολογική κατεύθυνση θα πρέπει να το δηλώνει από την αρχή. Αν δεν το κάνει και προσποιείται τον ανεξάρτητο και ελευθερο χώρο ανταλλαγής ιδεών, τότε σίγουρα εξαπατά τους "χρήστες".

Νομίζεις.

Στην τελική ποιος σε υποχρεώνει να συνεχίζεις να χρησιμοποιείς έναν χώρο, όπου νοιώθεις εξαπατημένος;

[Parrot]

Κι αυτό ψευτοδίλημμα είναι γιατι η δικαιοσύνη ΔΕΝ είναι τυφλή.

Πρώτα βλέπει την υπογραφή ή την ταυτότητα του ατόμου που εκφράζει τον λόγο και μετά κρίνει αν είναι απαγορευμένος ο συγκεκριμένος λόγος.

Πιασ´ το ωόν και κάνε του ξανθές ανταύγειες, με λίγα λόγια.

Ή και το.. φύλο..

[AlienWay]

ΓΑΛΗ και GReaper, αν οι νόμοι που ελέγχουν την ελευθερία του λόγου είναι λάθος, εμείς είμαστε αυτοί που θα το επισημάνουμε και θα το θεωρήσουμε άδικο. Αρα εμείς είμαστε αυτοί που θα αξιολογήσουμε τους νόμους.

Δύο ερωτήματα προκύπτουν:

- Αυτή τη στιγμή υπάρχουν νόμοι που περιορίζουν την ελευθερία λόγου άδικα και πρέπει να καταργηθούν;

και

- Πρέπει να επιβληθούν επιπρόσθετοι νόμοι που να περιορίζουν την ελευθερία του λόγου σε συγκεκριμένα ζητήματα;

Ο λόγος που οφείλουμε να το εξετάσουμε ανάποδα το ζήτημα, είναι ότι σε αυτές τις συζητήσεις γίνονται συνήθως λογικά άλματα, όπου να μεταπηδούμε από τους περιορισμούς της ελευθερίας του λόγου που οφείλονται σε μια στοιχειώδη ευγένεια και κοινωνική πειθαρχία, προς το νομικό κομμάτι.

Είτε από την καλή είτε από την ανάποδη εξετάσω το ζήτημα, για μένα παραμένει ίδιο.

Το θέμα δεν είναι το τι κρίνεις εσύ, εγώ ή ο οποιοσδήποτε ως "άδικο" αλλά στη διαφορά μεταξύ της προσωπικής εκτίμησης και του νόμιμου δίκιου ή άδικου.

Πράγμα που έχει τεθεί πολλές φορές με το κλασσικό πλέον ερώτημα "είναι το νόμιμο ηθικό;".

Υπάρχει έστω και ένας που να μπορει να ισχυρισθεί ότι είναι;



Εκτός αν μπλέξουμε το ηθικό με το απαραίτητο για μια στοιχειώδη λειτουργικότητα των πραγμάτων. Ε ναι, σ´ αυτην την περίπτωση είναι το νόμιμο ηθικό. Παρακάτω;

Με λίγα λόγια "εμείς" μπορούμε να λειτουργούμε κατά βούληση αλλά σαφώς και δεν είναι στο χέρι μας η νόμιμη αξιολόγηση των πραγμάτων.

Το πρόβλημα είναι ότι αν δεν το εξετάσουμε σε μία βάση που να είναι στοιχειωδώς αντικειμενική, θα χάσουμε τη μπάλα εντελώς, γιατί είναι σαν να λέμε ότι θα πρέπει να νομοθετηθεί οτιδήποτε εμπίπτει στον υποκειμενισμό μας.

Εγώ προσωπικά έχω κάποιες ενστάσεις επί του υπάρχοντος νομικού πλαισίου και σχετίζονται με το βίντεο που έβαλε προηγουμένως ο dtri2020. Δηλαδή σε ορισμένες χώρες εφαρμόζεται ο νόμος περί "ρητορικής μίσους" που υπάρχει και στην χώρα μας, κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι υποκειμενική η εφαρμογή.

Αυτό είναι αναμενόμενο, γιατί ο όρος "ρητορική μίσους" είναι εντελώς αφηρημένος και δεν περιγράφεται σαφώς.

Σε εμάς υπάρχει ο όρος "παρακίνηση σε παράνομες ενέργειες" που είναι πολύ πιο σαφώς ορισμένος.

[ΓΑΛΗ]

ΓΑΛΗ και GReaper, αν οι νόμοι που ελέγχουν την ελευθερία του λόγου είναι λάθος, εμείς είμαστε αυτοί που θα το επισημάνουμε και θα το θεωρήσουμε άδικο. Αρα εμείς είμαστε αυτοί που θα αξιολογήσουμε τους νόμους.

Δύο ερωτήματα προκύπτουν:

- Αυτή τη στιγμή υπάρχουν νόμοι που περιορίζουν την ελευθερία λόγου άδικα και πρέπει να καταργηθούν;

και

- Πρέπει να επιβληθούν επιπρόσθετοι νόμοι που να περιορίζουν την ελευθερία του λόγου σε συγκεκριμένα ζητήματα;

Ο λόγος που οφείλουμε να το εξετάσουμε ανάποδα το ζήτημα, είναι ότι σε αυτές τις συζητήσεις γίνονται συνήθως λογικά άλματα, όπου να μεταπηδούμε από τους περιορισμούς της ελευθερίας του λόγου που οφείλονται σε μια στοιχειώδη ευγένεια και κοινωνική πειθαρχία, προς το νομικό κομμάτι.

Είτε από την καλή είτε από την ανάποδη εξετάσω το ζήτημα, για μένα παραμένει ίδιο.

Το θέμα δεν είναι το τι κρίνεις εσύ, εγώ ή ο οποιοσδήποτε ως "άδικο" αλλά στη διαφορά μεταξύ της προσωπικής εκτίμησης και του νόμιμου δίκιου ή άδικου.

Πράγμα που έχει τεθεί πολλές φορές με το κλασσικό πλέον ερώτημα "είναι το νόμιμο ηθικό;".

Υπάρχει έστω και ένας που να μπορει να ισχυρισθεί ότι είναι;



Εκτός αν μπλέξουμε το ηθικό με το απαραίτητο για μια στοιχειώδη λειτουργικότητα των πραγμάτων. Ε ναι, σ´ αυτην την περίπτωση είναι το νόμιμο ηθικό. Παρακάτω;

Με λίγα λόγια "εμείς" μπορούμε να λειτουργούμε κατά βούληση αλλά σαφώς και δεν είναι στο χέρι μας η νόμιμη αξιολόγηση των πραγμάτων.

Το πρόβλημα είναι ότι αν δεν το εξετάσουμε σε μία βάση που να είναι στοιχειωδώς αντικειμενική, θα χάσουμε τη μπάλα εντελώς, γιατί είναι σαν να λέμε ότι θα πρέπει να νομοθετηθεί οτιδήποτε εμπίπτει στον υποκειμενισμό μας.

Εγώ προσωπικά έχω κάποιες ενστάσεις επί του υπάρχοντος νομικού πλαισίου και σχετίζονται με το βίντεο που έβαλε προηγουμένως ο dtri2020. Δηλαδή σε ορισμένες χώρες εφαρμόζεται ο νόμος περί "ρητορικής μίσους" που υπάρχει και στην χώρα μας, κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι υποκειμενική η εφαρμογή.

Αυτό είναι αναμενόμενο, γιατί ο όρος "ρητορική μίσους" είναι εντελώς αφηρημένος και δεν περιγράφεται σαφώς.

Σε εμάς υπάρχει ο όρος "παρακίνηση σε παράνομες ενέργειες" που είναι πολύ πιο σαφώς ορισμένος.

Εγώ δεν προτείνω κάτι. Έχω ήδη αναφέρει πολλές φορές ότι αποδέχομαι τη λειτουργία της δικαιοσύνης ως ένα γραφειοκρατικό απαραίτητο διαδικαστικό, το οποίο δεν επηρεάζει στο ελάχιστο το ηθικό πλαίσιο μου.

Οπότε, δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς πρέπει να συζητηθεί από τη στιγμή που όλοι θα μείνουμε με τις ίδιες απόψεις και τα ίδια σημεία αναφοράς για το τι είναι δίκαιο και τι όχι. Αυτό έχει ήδη διευκρινισθεί και από άλλες συζητήσεις.

Στην τελική, από πότε ο κυρίαρχος κρατικός λόγος έγινε ηθικό δόγμα;