Ο ΠΑΥΛΟΣ ΝΑΖΙ!

[Sid Vicious]

[Beria]

Μετά την ταπεινωτική ήττα στο Στάλινγκραντ, ο Πάουλους (ωσάν τον συνονόματο του Σαούλ) άκουσε τη φωνή της Αλήθειας και μετεστραφη. Έζησε μετά τον πόλεμο στη Λαοκρατική Γερμανία ως πιστός κομμουνιστής

[Obi Wan Iakobi]

Μετά την ταπεινωτική ήττα στο Στάλινγκραντ, ο Πάουλους (ωσάν τον συνονόματο του Σαούλ) άκουσε τη φωνή της Αλήθειας και μετεστραφη. Έζησε μετά τον πόλεμο στη Λαοκρατική Γερμανία ως πιστός κομμουνιστής

Εκτος οτι κατεστρεψε τη στρατια του(γιατι ενω ολοι του ελεγαν να επιχειρησει εξοδο και να ενωθει με τον Μανσταιν αυτος παρεμεινε πιστος στις διαταγες του Χιτλερ)στο τελος εγινε κομμουνι.Μιλαμε για στραταρχη-κατσιβελο.

[Υδράργυρος]

Μετά την ταπεινωτική ήττα στο Στάλινγκραντ, ο Πάουλους (ωσάν τον συνονόματο του Σαούλ) άκουσε τη φωνή της Αλήθειας και μετεστραφη. Έζησε μετά τον πόλεμο στη Λαοκρατική Γερμανία ως πιστός κομμουνιστής

Εκτος οτι κατεστρεψε τη στρατια του(γιατι ενω ολοι του ελεγαν να επιχειρησει εξοδο και να ενωθει με τον Μανσταιν αυτος παρεμεινε πιστος στις διαταγες του Χιτλερ)στο τελος εγινε κομμουνι.Μιλαμε για στραταρχη-κατσιβελο.

Απο πολυ νωρις ζητησε επιλογη εκκενωσης αλλα το βερολινο δεν τον αφηνε. Δεν εφταιγε αυτος

[Υδράργυρος]

Αυτος δεν ηταν ναζι. Ηταν ενας αξιωματικος καριερας τους γερμανικου στρατου. Ανελαβε τη διοικηση της στρατιας κατα τη διαρκεια της προελασης οταν επαθε εμφραγμα ο προηγουμενος διοικητης

[Obi Wan Iakobi]

Απο πολυ νωρις ζητησε επιλογη εκκενωσης αλλα το βερολινο δεν τον αφηνε. Δεν εφταιγε αυτος

Εφταιγε γιατι επρεπε να κανει οτι του ελεγαν οι επιτελεις του και ο ιδιος ο Μανσταιν που πηγε να τον απεγκλωβισει και οχι να υπακουσει τις εντολες του Χιτλερ.Ας περναγε στρατοδικειο μετα.

[Obi Wan Iakobi]

Αυτος δεν ηταν ναζι. Ηταν ενας αξιωματικος καριερας τους γερμανικου στρατου. Ανελαβε τη διοικηση της στρατιας κατα τη διαρκεια της προελασης οταν επαθε εμφραγμα ο προηγουμενος διοικητης

Ηταν ομως μελος του ναζιστικου κομματος η οχι?

[Υδράργυρος]

Απο πολυ νωρις ζητησε επιλογη εκκενωσης αλλα το βερολινο δεν τον αφηνε. Δεν εφταιγε αυτος

Εφταιγε γιατι επρεπε να κανει οτι του ελεγαν οι επιτελεις του και ο ιδιος ο Μανσταιν που πηγε να τον απεγκλωβισει και οχι να υπακουσει τις εντολες του Χιτλερ.Ας περναγε στρατοδικειο μετα.

Απο την ωρα που τους κυκλωσαν δεν ειχαν καμια ελπιδα.
Νωριτερα ειχε αναφερει οτι τα πλευρα που ηταν λιγοι ρουμανοι του ηταν πολυ αδυναμα και κινδυνευε να κυκλωθει. Δε γινονται αυτα που λες

[Obi Wan Iakobi]

Απο την ωρα που τους κυκλωσαν δεν ειχαν καμια ελπιδα.
Νωριτερα ειχε αναφερει οτι τα πλευρα που ηταν λιγοι ρουμανοι του ηταν πολυ αδυναμα και κινδυνευε να κυκλωθει. Δε γινονται αυτα που λες

Γιαυτο του ελεγαν να επιχειρησει εξοδο πριν σταθεροποιησουν τον κλοιο οι σοβιετικοι ωστε να καταφερει να ενωθει με τον Μανσταιν.Το οτι εσπασαν οι Ρουμανοι δεν σημαινει οτι δεν μπορουσε να σωθει θελει χρονο να απομονωθει ο θυλακας.Σε αλλες περιπτωσεις που επιχειρησαν εξοδο ειτε οι γερμανοι ειτε οι σοβιετικοι πετυχαν.Το θεμα ειναι το timing αν το χασεις τελος.

[Chainis]

Μετά την ταπεινωτική ήττα στο Στάλινγκραντ, ο Πάουλους (ωσάν τον συνονόματο του Σαούλ) άκουσε τη φωνή της Αλήθειας και μετεστραφη. Έζησε μετά τον πόλεμο στη Λαοκρατική Γερμανία ως πιστός κομμουνιστής

Εκτος οτι κατεστρεψε τη στρατια του(γιατι ενω ολοι του ελεγαν να επιχειρησει εξοδο και να ενωθει με τον Μανσταιν αυτος παρεμεινε πιστος στις διαταγες του Χιτλερ)στο τελος εγινε κομμουνι.Μιλαμε για στραταρχη-κατσιβελο.

Απο πολυ νωρις ζητησε επιλογη εκκενωσης αλλα το βερολινο δεν τον αφηνε. Δεν εφταιγε αυτος

Όταν είσαι στρατάρχης δεν ζητάς άδεια να σώσεις την στρατιά σου, την σώζεις κι ας σε ξυλώσουν μετά.
Λίγος για την θέση.

[Chainis]

Απο πολυ νωρις ζητησε επιλογη εκκενωσης αλλα το βερολινο δεν τον αφηνε. Δεν εφταιγε αυτος

Εφταιγε γιατι επρεπε να κανει οτι του ελεγαν οι επιτελεις του και ο ιδιος ο Μανσταιν που πηγε να τον απεγκλωβισει και οχι να υπακουσει τις εντολες του Χιτλερ.Ας περναγε στρατοδικειο μετα.

Απο την ωρα που τους κυκλωσαν δεν ειχαν καμια ελπιδα.
Νωριτερα ειχε αναφερει οτι τα πλευρα που ηταν λιγοι ρουμανοι του ηταν πολυ αδυναμα και κινδυνευε να κυκλωθει. Δε γινονται αυτα που λες

Τις πρώτες 10 ημέρες της κύκλωσης που όλα ήταν ρευστά είχε πολλές πιθανότητες να απεγκλωβίσει και μόνος του χωρίς την επέμβαση του Μανστάιν πού έγινε πολύ αργότερα αλλά πίστεψε ότι ο Γκαιριγκ θα τον εφοδίαζε με όλα όσα χρειαζόταν και δεν είχε άντερα να γράψει τον Φύρερ δεόντως και να σώσει 250.000 άντρες.

[Jolly Roger]

Αναμφίβολα ο πρώτος μεταπολεμικός εθνικομπολσεβίκος

After his return to the German Democratic Republic in 1953, Paulus gave a press conference in Berlin on 2 July 1954 in the presence of Western journalists, entitled "On the vital issues of our nation." In it, he paid respect to the memory of General Heinz Guderian, who had died a little over a month previously, and criticized the political leaderships of the Second and Third Reich for causing the defeats of the German Army in both world wars:

I have in mind in particular General Guderian, who died prematurely, and with whom I was particularly close, as chief of staff for the organization of the armored troops, and we were carrying out a task together. Maybe since the last time we met - more than 10 years ago - our views on specific issues differed, but I know in general, through his writings, with what sense of responsibility, how restlessly he refused to align himself with the Federal Chancellor's European Defence Community policy. He was, in any case, a defender of a united and sovereign Germany. Everyone knows that our nation used to have great military experts, known all over the world, such as Clausewitz, Moltke the Elder, Schlieffen. Certainly, in their time they assessed the political-military situation of Germany with perseverance and sobriety, developed principles and positions for the strategy and tactics of a general nature, which were valid for the special situation in which Germany would be in a state of war. There are still many people today who wonder how Germany, which no doubt possessed a highly trained army, could be defeated in two wars. The question cannot be answered in military terms. The governments responsible for this have both put their armed forces in front of insoluble problems. Even the best army is doomed to fail when it is required to perform impossible tasks, that is, when it is ordered to campaign against the national existence of other peoples.[18]

He also criticized United States foreign policy as aggressive and called for a reconciliation between the Germans and the French:

American policy today calls itself "power politics". For us Germans, this is particularly indicative. We have been punished for pursuing the policy of violent and lightning strikes that is now being cultivated, and we know what it has cost us. We Germans have seen that in the 20th century, such "power politics" that a strong and rich country seeks to pursue at the expense of other countries is doomed to failure. This policy can have no prospect of success unless it manages to stifle the national will of other peoples, to crush their independence. But it is a misconception and dangerous idea that the age of nations is over simply because a power, the United States, relies on this position so that it can bend over and dominate other nations at the lowest cost to it. Establishing good neighborly relations with the countries that surround us from east and west is crucial for our national existence. I have in mind, first of all, France. The time has come for the old enmity that we have inherited and the many disputes to be buried once and for all. These two peoples must put aside all conflicts between them, all the more so because German-French relations are the link in the dangerous chain held by the Americans to turn one European people against the other and use them as a vehicle for their own policy.[18]

Finally, he supported former German Chancellor Heinrich Brüning's appeal for a betterment of relations between West Germany and the Eastern Bloc, agreed with Brüning's criticism of then-West German Chancellor Konrad Adenauer's overtly pro-American policy, and expressed his hope for a German reunification:

Chancellor Brüning took a clear stand against Chancellor Adenauer's rigid orientation to the West, and practically against the EDC and the Bonn conventions. Like many West German economists and politicians, he was in favor of taking advantage of the slightest opportunity to negotiate with the East. Thus, another prominent and experienced German politician stressed that a final implementation of the EDC agreement would be dangerous for the German nation. No sensible person can understand why Dr. Adenauer, under American influence, strongly opposes exploiting the opportunities for the resumption of economic and cultural relations with the peoples of the East.

As a former military man and commander of a large sector, taking into account the current situation and based on my experiences, I have come to the conclusion that we must definitely take the path that, in any form, leads to the development and consolidation of relations between East and West. Only we Germans can decide the future of Germany.

When I say that we Germans must focus above all on the unity and independence of Germany, on the affirmation of the vital national rights of our nation, I realize that in this way we are best serving the cause of peace, of international détente and reconciliation between peoples. We want good relations between the German people and other peoples who respect our national rights. This is the precondition for collective security in Europe and at the same time for a happy future for our own nation. With a reunited Germany having good relations with the two great powers, not only can peace not be disrupted in Europe, but the basis for the development of general prosperity is laid.[18]

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Μετά την ταπεινωτική ήττα στο Στάλινγκραντ, ο Πάουλους (ωσάν τον συνονόματο του Σαούλ) άκουσε τη φωνή της Αλήθειας και μετεστραφη. Έζησε μετά τον πόλεμο στη Λαοκρατική Γερμανία ως πιστός κομμουνιστής

λογικό
δεν είχε καν τα @@ να αυτοκτονήσει
έγινε ο πρώτος στρατάρχης στην ιστορία της Γερμανίας που πιάστηκε αιχμάλωτος