"Μικρέ", είπε ο κύριος από την ψηλή πολυθρόνα, "άκουσέ με. Ξέρεις ότι είσαι ορφανό, έτσι δεν είναι;". "Τι θα πει αυτό κύριε;", ρώτησε ο φτωχός Όλιβερ. "Το παιδί είναι πραγματικά ανόητο –ακριβώς όπως το σκέφτηκα", είπε με πολύ αποφασιστικό τόνο στη φωνή του ο κύριος με το λευκό ...
"Σιωπή!", είπε ο κύριος που είχε μιλήσει πρώτος. "Ξέρεις ότι δεν έχεις πατέρα ή μητέρα και ότι σε μεγάλωσε η ενορία, έτσι δεν είναι;" "Μάλιστα κύριε", απάντησε ο Όλιβερ, κλαίγοντας με αναφιλητά."Ελπίζω ότι κάθε βράδυ κάνεις την προσευχή σου", είπε ένας άλλος κύριος με άγρια φωνή,
"και ότι προσεύχεσαι για τους ανθρώπους που σε ταΐζουν και σε φροντίζουν σαν σωστό χριστιανό...λοιπόν! Εδώ ήρθες για να μορφωθείς και να μάθεις μια χρήσιμη τέχνη", είπε ο κοκκινομούρης κύριος από την ψηλή πολυθρόνα. "Γι’ αυτό θ’ αρχίσεις να μαζεύεις στουπιά από αύριο το πρωί στις
έξι", είπε ο βλοσυρός κύριος με το λευκό γιλέκο.."Αν η ενορία θα ήθελε να μάθει μια σωστή, ευχάριστη τέχνη σε μια καλή και τίμια δουλειά όπως το καθάρισμα των καμινάδων", είπε ο κύριος Γκάμφιλντ, "εγώ χρειάζομαι ένα μαθητευόμενο και είμαι έτοιμος να τον πάρω".. "Με την ευκαιρία",
είπε ο κύριος Μπαμπλ, "μήπως ξέρεις κανένα που να θέλει βοηθό; Η ενορία δίνει για μαθητευόμενο ένα παιδί, που αυτή τη στιγμή της είναι σκέτο βάρος. Και με όρους γενναιόδωρους, κύριε Σουέρμπερρυ, πολύ γενναιόδωρους!" Την ώρα που μιλούσε ο κύριος Μπαμπλ, είχε σηκώσει το μπαστούνι του προς την ανακοίνωση και το χτύπησε χαρακτηριστικά τρεις φορές στις λέξεις "πέντε λίρες": αυτές ήταν γραμμένες με πολύ μεγάλα κεφαλαία γράμματα....κανόνισαν να πάει ο Όλιβερ το ίδιο βράδυ και να είναι "υπό δοκιμήν", πράγμα που, στην περίπτωση ενός μαθητευόμενου της ενορίας,
σημαίνει ότι, αν το αφεντικό έκρινε, μετά από δοκιμαστική περίοδο, ότι το παιδί μπορούσε να κάνει αρκετή δουλειά, ώστε να βγάζει τα έξοδά του για το φαγητό που θα έτρωγε,θα μπορούσε να τον κρατήσει για χρόνια και να τον κάνει ό, τι θέλει"
Κάρολος Ντίκενς, "Όλιβερ Τουίστ" (1838)
