Στις 5 φτωχότερες χώρες της ΕΕ η Ελλάδα

[Rakomelofronas]

Στις χρονοσειρές, μία από τις πολλές δυσκολίες είναι ο εντοπισμός ενός σημείου τομής. Όντως, η περίοδος 1980-2017 δεν μπορεί να εξετάζεται ενιαία. Αυτό δεν αναιρεί το ότι μείναμε πίσω από το υπόλοιπο κοπάδι και οι πασοκογενιές έφαγαν το ψωμί των παιδιών τους.

[Athina__P]

Την εποχή προς τα τέλη της δεκαετίας του 90 ακόμα ήμασταν στο ίδιο τσουβάλι με την Ισπανία και την Πορτογαλία στον πάτο του πρώην πυρήνα των Ευρωπαϊκών χωρών όσον αφορά την εικόνα που έπαιρναν για μας οι λοιποί στο UK που ήταν το χωνευτήρι για τη νεολαία που μεταπτυχίαζε την εποχή εκείνη από όλη την Ευρώπη εκεί. Όλοι οι νότιοι ήμασταν σε παρόμοια κατηγορία, πλην της Ιταλίας. Και από τις νέες πρώην Ανατολικές φαινόντουσαν ότι ήταν σε καλύτερη κατάσταση χώρες τύπου Τσεχία, αλλά ότι θα μας ξεπερνούσε και η Ρουμανία ήταν κάτι πολύυυυυ μακρινό. Είχαν βγει και κάτι projections ότι σε 20 χρόνια αν όλα πήγαιναν καλά ΚΑΙ είχαμε καλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης από το μέσο όρο της ΕΕ, αλλά έτσι ήταν το σχέδιο υποτίθεται (δεν το θυμάμαι ακριβώς) θα είχαμε εμείς οι Έλληνες σύγκλιση στα βασικά μεγέθη με την υπόλοιπη Ευρώπη! Στο περίπου το θυμάμαι αυτό. Δεν ξέρω και αν ήταν όντως στόχος η σύγκλιση ή ήταν κάτι άσχετο που απλά έτυχε να δω σε μια παρουσίαση μια μέρα στο μάθημα ενός μεταπτυχιακού! Και ποια ήταν η εικόνα σε σχέση με το πώς τοποθετούνταν η ΕΕ στον κόσμο!

Γενικά οι Ανατολικές χώρες ήταν μακριά ακόμα οι περισσότερες. Για λίγο κάναμε ένα ουπς γύρω από την εποχή των Ολυμπιακών and the rest is history. Από τη μια αντιμετωπίζεται σαν μαϊμουδιά και σπατάλη η εποχή των Ολυμπιακών, από την άλλη έβαλε στάνταρ που όλοι πιστεύαμε ότι αξίζαμε για κάποιο λόγο.

[Ασέβαστος]

η μαλτα, γιατι τον πινει;

δεν εχω ασχοληθει ποτε με τον τοπο, ειχα ομως μια εικονα στο μυαλο μου οτι ειναι ενα μικρο, αλλα ακμαζον, προοδευτικο, συγκροτημενο, πολιτισμενο μερος, κατι σαν βορεια ευρωπη αλλα στο νοτο. δεν ξερω γιατι ειχα αυτη την ιδεα

[foscilis]

Θα το εξηγησω: ο Νοτιος Πυργος του WTC ηταν μια χαρα στις 11 Σεπτεμβριου 1981 αλλα ειχε ισοπεδωθει στις 11 Σεπτεμβριου 2001.

Μπορουμε να συμπερανουμε οτι η ταχυτητα καταρευσης του πυργου το διαστημα 1981-2001 ηταν 500μ/30χρ = 0.0005 χιλιοστα το δευτερολεπτο;

Ναι αν ειμαστε ο καραγκιοζης που υπογραφει το αρθρο στον Economist και κανει το ιδιο ακριβως οταν μιλα για 1% ρυθμο αναπτυξης το 1980-2017.

Σωστα. Εδω το αντίστοιχο 747 ηταν το ΠΑΣΟΚ.

Καθόλου, γιατί π.χ. 1994 με 2004 (που είχαμε ΠΑΣΟΚ) γράφαμε 3-5% ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης. Τέλος πάντων δεν έχει τόσο σημασία αυτό.

Η ουσία είναι ότι αυτός ο καραγκιόζης παίρνει περιόδους και υπολογίζει μέσους όρους και μετά από τους 62587 παράγοντες που άλλαξαν ανάμεσα στις δύο περιόδους και τα 4.573.219 πράγματα που συνέβαιναν απομονώνει μόνο έναν: αν η Ελλάδα ανήκε στην ΕΕ ή όχι.

Η Ελλάδα το 1950 είχε τεράστιο ρυθμό ανάπτυξης για τον ίδιο λόγο που έχει και το Βιετνάμ: ήταν μια τριτοκοσμική διαλυμένη χώρα από πάρα πολλά χρόνια πολέμου, κατάλληλη για επενδύσεις οι οποίες συνέρρεαν λόγω ανοικοδόμησης, πάμφθηνου εργατικού δυναμικού και αποικιακών όρων.

Και μόνο που ο άγνωστος αρθρογράφος θεωρεί τον τεράστιο ρυθμό ανάπτυξης (από μόνο του) κάτι καλό, τη στιγμή που συνήθως δείχνει χώρα β' κατηγορίας (υπάρχει λόγος που τις λένε "ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΕΣ") μου λέει ότι είναι κάποιος από την παρέα του Βαρουφάκη ο οποίος το 2013 έγραφε ότι η ΑΪτή τα πάει καλύτερα από τη Γερμανία γιατί η Αϊτή έχει υπερδιπλάσιο ρυθμό ανάπτυξης. (δεν το έγραφε ακριβώς για την Αϊτή αλλά ήταν αναπόφευκτο συμπέρασμα της κορυφαίας αρχιδιάς που είχε γράψει ότι η Γερμανία έχει τη χειρότερη οικονομία στην ΕΕ γιατί έχει τον χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης).

[Εμπεδοκλής]

Αυτοί που λένε περί φτώχιας ας ρωτήσουν καλύτερα πόσο έχει το steak στο nammos. Έχουν τόσο ακριβή μπριζόλα αλλού;

[Yochanan]

Πολύ σωστό αυτο που περιγράφεις φος και επίσης - αν το προεκτείνεις - εξηγεί και γιατι οι περισσότερες χώρες που αρχίζουν απο βαση φτωχης οικονομιας δεν καταφερνουν να γινουν πλουσιες. Στα οικονομικα αυτο λεγεται middle income trap. Μια οικονομια που βασίζεται κυρίως στον πρωτογενη τομεα (πρωτες υλες, αγροτικη παραγωγη) μπορεί λογω φτηνου κοστους factors of production (labor/capital) να προσελκύσει καποιες επενδύσεις και να καταφέρει να ανεβάσει το μεσο εισόδημά της σε middle income country από low income country.

Aλλά εδώ είναι το catch-22. Kάνοντας αυτο χάνει αυτομάτως το συγκριτικο της πλεονεκτημα σε φτηνο κοστος. Για να κάνει το επόμενο βήμα (σε high income country) πρέπει να εχει στο μεταξυ καταφερει να κανει realign την οικονομια της σε πιο παραγωγικα και high value add μοντελα απο αυτά που χρησιμοποίησε μέχρι τωρα (primary & low-end secondary sector).

Aυτο ιστορικα (αρχιζοντας απο το 1900 πχ, οι περισσότερς χωρες του κοσμου απετυχαν να το κανουν. Είτε παρέμειναν φτωχες είτε κάποιες λιγότερες πήγαν απο φτωχες σε μέσο εισόδημα. Μονο ενα πολυ μικρο γκρουπ κατάφερε να παει απο φτωχή σε πλούσια. Και ανάμεσα σε αυτες ήταν και η Ελλαδα χαρη ακριβώς στο ελληνικο οικονομικό θαύμα μεταπολεμικα και την είσοδο της χώρας στην ΕΕ που αυτο κλείδωσε.

Εχω γραψει παλιότερα για την εξηγηση της οικονομικης πορειας της ελλαδας μεταπολεμικα και το σημαντικο ρολο που επαιξε σε αυτην ο ψυχρος πολεμος και η γεωπολιτικη και δε θα γραψω εδω (rentier state με τη γεωστρατηγικη θεση ως το rent producing asset στην προκειμένη) και πως ήταν επόμενο οταν τελειωσε αυτη η κατασταση να στερεψει και η κανουλα καπως. Αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η Ελλαδα πήγε απο low income to high income τη στιγμή που οι περισσότερες low income απλώς κατσανε στ'αυγα τους ή κολλήσανε στο middle income trap.

Σε καθε περίπτωση καμια χωρα δεν μπορει να εχει συνεχως επιταχυνομενο ρυθμο αναπτυξης (πχ αυτο φαινεται καθαρα στο εξωτερικο εμποριο, πες οτι αυξανεις καθε χρονο το share της χωρας σου στο παγκοσμιο εμποριο, αυτο δεν γινεται να κρατησει για παντα!!) και ολες καταληγουν σε καποιο μακροπροθεσμο μεσο ορο που οντως τεινει να ειναι χαμηλότερος (με μικροτερη διακυμανση) για τις ήδη πλουσιες και υψηλοτερος (με σημαντικα μεγαλυτερη διακυμανση) για τις φτωχες.

[The Rebel]

Με την αξ'ια μας ειναι στις 5 φτωχότερες χώρες της ΕΕ η Ελλάδα.

Προσπαθήσαμε.

Δουλέψαμε.

Μοχθήσαμε και κάναμε τα πάντα γα να είμαστε οι φτωχομπινέδες του κλάμπ ΕΕ.

Παρασκευή, 24 Αυγούστου 2018
Η Γενοκτονία του ελληνικού έθνους.



Γράφει ο Paul Craig Roberts

Η πολιτική συγκάλυψη της γενοκτονίας του ελληνικού έθνους από τους πολιτικούς και τα μέσα ενημέρωσης ξεκίνησε χθες (20 Αυγούστου). Με πολιτικές δηλώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους, που ανακοίνωσαν, ότι η ελληνική κρίση έχει τελειώσει. Αυτό που εννοείται είναι, ότι η Ελλάδα έχει τελειώσει, είναι νεκρή και αποτελειωμένη. Αξιοποιήθηκε ό,τι ήταν δυνατό να αξιοποιηθεί μέχρι το έσχατο όριο, και τα εναπομείναντα σφάγια έχουν ριχτεί πλέον στα σκυλιά.

350.000 Έλληνες, κυρίως νέοι και επαγγελματίες, έχουν φύγει από τη νεκρή Ελλάδα. Το ποσοστό γεννήσεων είναι πολύ χαμηλότερο από το ποσοστό που είναι απαραίτητο για τη διατήρηση του υπόλοιπου πληθυσμού. Η αυστηρότητα που επιβάλλεται στον ελληνικό λαό από την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ελληνική κυβέρνηση έχει οδηγήσει στη συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας κατά 25%. Η μείωση αυτή είναι το ισοδύναμο της Μεγάλης Ύφεσης της Αμερικής, αλλά στην Ελλάδα τα αποτελέσματα ήταν χειρότερα. Ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt μείωσε τον αντίκτυπο της μαζικής ανεργίας με το νόμο περί κοινωνικής ασφάλισης, άλλα στοιχεία ενός δικτύου κοινωνικής ασφάλισης, όπως η ασφάλιση των καταθέσεων και τα προγράμματα δημοσίων έργων, ενώ η ελληνική κυβέρνηση, μετά τις εντολές του ΔΝΤ και της ΕΕ, επιδείνωσε τις επιπτώσεις της μαζικής ανεργίας με τη συρρίκνωση του δικτύου κοινωνικής ασφάλισης.

Παραδοσιακά, όταν μια κυρίαρχη χώρα, είτε λόγω διαφθοράς, κακοδιαχείρισης, κακής τύχης ή απροσδόκητων γεγονότων, βρέθηκε στη θέση να αδυνατεί να εξοφλήσει τα χρέη της, οι πιστωτές της χώρας διέγραψαν τα χρέη σε επίπεδο που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει η χώρα που ήταν χρεωμένη.

Με την Ελλάδα υπήρξε μια αλλαγή παιχνιδιού. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με επικεφαλής τον Jean-Claude Trichet, και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποφάσισαν ότι η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει ολόκληρο το ποσό των τόκων και κεφαλαίου για τα κρατικά της ομόλογα που κατείχαν γερμανικές, ολλανδικές, γαλλικές και ιταλικές τράπεζες.

Πώς θα επιτυγχάνονταν αυτό;

Με δύο τρόπους, και οι δύο από τους οποίους επιδείνωσαν σημαντικά την κρίση, αφήνοντας την Ελλάδα σήμερα σε μια πολύ χειρότερη θέση, που βρισκόταν στην αρχή της κρίσης πριν από μια δεκαετία.

Στην αρχή της «κρίσης», η οποία θα μπορούσε εύκολα να επιλυθεί καταγράφοντας μέρος του χρέους, το ελληνικό χρέος ήταν 129% του ελληνικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Σήμερα το ελληνικό χρέος είναι 180% του ΑΕΠ.

Γιατί;

Η Ελλάδα δανείστηκε περισσότερα χρήματα για να καταβάλει τόκο στους πιστωτές της Ελλάδας, ώστε να μην χρειαστεί να χάσουν ούτε ένα λεπτό. Ο επιπρόσθετος δανεισμός, που ονομάζεται «διάσωση» από τα οικονομικά μέσα ενημέρωσης, δεν ήταν διάσωση της Ελλάδας. Ήταν μια διάσωση των πιστωτών της Ελλάδας.

Το καθεστώς του Ομπάμα ενθάρρυνε αυτή τη διάσωση, επειδή οι αμερικανικές τράπεζες, αναμένοντας τη διάσωση, είχαν πωλήσει συμβάσεις αντιστάθμισης πιστωτικού κινδύνου για το ελληνικό χρέος. Χωρίς τη διάσωση, οι αμερικανικές τράπεζες θα είχαν χάσει το στοίχημά τους και θα πλήρωναν ασφάλιστρα προεπιλογής για τα Ελληνικά Ομόλογα.

Επιπλέον, η Ελλάδα έπρεπε να πουλήσει τα δημόσια περιουσιακά της στοιχεία σε αλλοδαπούς και να αποδεκατίσει το ελληνικό δίχτυ κοινωνικής ασφάλισης, μειώνοντας έτσι τις συντάξεις, για παράδειγμα, κάτω από τα εισοδήματα διατροφής και επίσης μειώνοντας ριζικά την ιατρική περίθαλψη, με πολλούς ανθρώπους να πεθαίνουν πριν να μπορέσουν να λάβουν θεραπεία.

Για να μην ξεχνούμε, η Κίνα αγόρασε τα ελληνικά λιμάνια. Η Γερμανία αγόρασε τα αεροδρόμια. Διάφορες γερμανικές και ευρωπαϊκές οντότητες αγόραζαν τις ελληνικές δημοτικές εταιρείες παροχής νερού. Οι κερδοσκόποι των ακινήτων αγόρασαν τα προστατευόμενα ελληνικά νησιά για την ανάπτυξη ακινήτων.

Αυτή η λεηλασία της ελληνικής δημόσιας περιουσίας δεν πήγε προς την κατεύθυνση της μείωσης του χρέους που οφείλει η ελληνική κυβέρνηση. Πήγε, μαζί με τα νέα δάνεια, στην καταβολή των τόκων.

Το χρέος, μεγαλύτερο από ποτέ, παραμένει. Η οικονομία είναι μικρότερη από ποτέ, όπως και ο ελληνικός πληθυσμός που σηκώνει το χρέος.

Η δήλωση ότι η ελληνική κρίση έχει τελειώσει, είναι απλώς μια δήλωση, ότι δεν έχει απομείνει τίποτα για υφαρπαγή από τον ελληνικό λαό που να ενδιαφέρει τις ξένες τράπεζες.
Η Ελλάδα βυθίζεται γρήγορα. Όλα τα εισοδήματα που συνδέονται με λιμάνια, αεροδρόμια, δημοτικές επιχειρήσεις και ολόκληρη η υπόλοιπη δημόσια ακίνητη περιουσία, που ιδιωτικοποιήθηκε με εξαναγκασμό, ανήκουν τώρα στους αλλοδαπούς που απομακρύνουν τα χρήματα από τη χώρα, μειώνοντας έτσι την ελληνική οικονομία.

Όχι μόνο καταληστεύθηκε το οικονομικό μέλλον των Ελλήνων από τους ξένους. Οι Έλληνες έχασαν επίσης την κυριαρχία τους. Η Ελλάδα δεν είναι ένα κυρίαρχο έθνος. Έχει κυριαρχηθεί από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Στο βιβλίο μου του 2013, Η αποτυχία του Laissez Faire Capitalism, στο Μέρος ΙΙΙ, «Το Τέλος της Κυριαρχίας», περιέγραψα με σαφήνεια πώς έγινε αυτό.

Ο ελληνικός λαός προδόθηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα. Είχαν την επιλογή να επαναστατήσουν και να χρησιμοποιήσουν τη βία για να ανατρέψουν την κυβέρνηση που τους παρέδωσε σε διεθνείς τραπεζίτες. Αντ’ αυτού, οι Έλληνες δέχτηκαν τη δική τους καταστροφή και δεν έκαναν τίποτα. Ουσιαστικά, ο ελληνικός πληθυσμός διέπραξε μαζική αυτοκτονία.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 δεν έχει τελειώσει. Έχει σαρωθεί κάτω από το χαλί της μαζικής δημιουργίας χρημάτων από τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ιαπωνικές κεντρικές τράπεζες. Η δημιουργία χρήματος έχει ξεπεράσει σημαντικά την αύξηση του πραγματικού προϊόντος και έχει οδηγήσει τις αξίες των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων πέρα από αυτό που μπορεί να υποστηριχθεί από τις «επιτόπιες συνθήκες».

Η εξέλιξη της κρίσης παραμένει προς το παρόν. Θα μπορούσε να οδηγήσει στην καταστροφή του δυτικού πολιτισμού. Ο σκύλος θα φάει σκύλο; Μετά την Ελλάδα, θα είναι η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Αυστραλία, ο Καναδάς, μέχρι να μην απομείνει κανένας;

Το σύνολο του Δυτικού Κόσμου ζει σε ψέματα που υποκινούνται από ισχυρές ομάδες οικονομικών συμφερόντων για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Δεν υπάρχουν ανεξάρτητα μέσα εκτός από το διαδίκτυο, και αυτά τα στοιχεία δαιμονοποιούνται και στερούνται πρόσβασης.
Οι λαοί που ζουν σε έναν κόσμο ελεγχόμενης πληροφορίας δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει σε αυτούς. Επομένως, δεν μπορούν να ενεργήσουν προς το συμφέρον τους.

http://www.hereticalideas.gr/2018/08/i- ... hnous.html

[Northerner]

Δεν ειναι ρατσισμος να συγκρινεις ομοια.

Όταν διαβάσεις το άρθρο έχεις άλλο impression. Αλλά εντάξει όμοια κράτη. Δε βλέπω γιατί αυτό είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα.

[Chilloutbuddy]

Να σημειώσουμε εδώ ότι συνήθως το ΑΕΠ στην Ελλάδα είναι περίπου 90% καταναλωτική και κρατική δαπάνη. Οι οποίες και οι δύο χρηματοδοτήθηκαν κυρίως με δανεικά. Και επειδή τα δανεικά τα παίρνεις μπροστά, και η λυπητερή έρχεται μετά, οποιαδήποτε "ανάπτυξη" πρέπει να τη δεις με ορίζοντα δεκαετιών για να περιλαμβάνει και κάμποση λυπητερή, όχι μόνο τα πάρτι που κάνεις μπροστά.

1% και λιγότερο ανάπτυξη στην περίοδο 80-17 μου φαίνεται πολύ λογικό.

[sharp]

Αυτοί που λένε περί φτώχιας ας ρωτήσουν καλύτερα πόσο έχει το steak στο nammos. Έχουν τόσο ακριβή μπριζόλα αλλού;

τιντο ναμος;

[Ηράκλειτος]

τιντο ναμος;

https://www.nammos.gr/

[foscilis]

Να σημειώσουμε εδώ ότι συνήθως το ΑΕΠ στην Ελλάδα είναι περίπου 90% καταναλωτική και κρατική δαπάνη. Οι οποίες και οι δύο χρηματοδοτήθηκαν κυρίως με δανεικά. Και επειδή τα δανεικά τα παίρνεις μπροστά, και η λυπητερή έρχεται μετά, οποιαδήποτε "ανάπτυξη" πρέπει να τη δεις με ορίζοντα δεκαετιών για να περιλαμβάνει και κάμποση λυπητερή, όχι μόνο τα πάρτι που κάνεις μπροστά.

1% και λιγότερο ανάπτυξη στην περίοδο 80-17 μου φαίνεται πολύ λογικό.

Ναι εντάξει και η Γη γυρίζει με 0 ή λιγότερα χιλιόμετρα την ώρα γύρω από τον άξονά της την περίοδο 00:00-23:59:59.999.

Αν καταλάβαινες το λογικό σφάλμα δε θα ήσουν οικονομολόγος.

[Chilloutbuddy]

Με έπιασες, πράγματι δεν το καταλαβαίνω.

[sharp]

τιντο ναμος;

https://www.nammos.gr/

Αχχχ, αυτό εννοούσε; Ρε...τι μυαλά κουβαλάνε μερικοί

[foscilis]

Με έπιασες, πράγματι δεν το καταλαβαίνω.

Ο μέσος όρος ενός μεγέθους σε αυθαίρετα επιλεγμένο διάστημα δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική τιμή του εκτός αν υπάρχει μια αληθινή τάση από πίσω.

Η μέση μετατόπιση ενός σημείου στον ισημερινό γύρω από τον άξονα σε 24 ώρες είναι μηδέν. Όλο όμως αυτό το διάστημα ταξιδεύει με 1670 χιλιόμετρα την ώρα κάθετα στην ακτίνα που το συνδέει με τον άξονα. Αυτό είναι πάρα πολύ διαφορετικό από κάτι που μένει ακίνητο.

Η μέση ετήσια ανάπτυξη της Ελλάδας σε μια περίοδο που περιλαμβάνει (μεταξύ άλλων και εντελώς ενδεικτικά) τεράστιες αλλαγές στα βόρεια σύνορά της (και στις σχέσεις της με εκεί), 2-3 σοβαρούς πολέμους στη Μέση Ανατολή, σημαντικές αλλαγές σε Ελλάδα και ΕΕ από συνταγματική, πληθυσμιακή, θεσμική άποψη και κυρίως μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις όλων των εποχών είναι ένα μέγεθος χωρίς κανένα νόημα. Δεν υπάρχει κάποιο underlying φαινόμενο από το οποίο να προκύπτει τάση 1% ετήσιας ανάπτυξης σαν λογικό αποτέλεσμα. Αντιθέτως είχες περιόδους στασιμότητας, περιόδους με +5% ετησίως, περιόδους με -5%. Το δε διάστημα 1980-2017 δεν έχει απολύτως κανένα λόγο να το πάρεις σαν διάστημα αναφοράς. Ούτε στη βάση πολιτικών ορόσημων, ούτε στη βάση των κυκλικών κρίσεων, ούτε σαν εκλογικό, ούτε είναι τα χρόνια που η Ελλάδα ανήκει στην ΕΕ (αυτά ξεκινούν το 1981) ούτε τίποτα. Είναι απλά ένα διάστημα που πήρε το βαρουφακοειδές για να του βγάζει 1% μέσο όρο ανάπτυξης.

Αν για παράδειγμα προσθέσεις στο διάστημα τα σχεδόν ολόιδια με το 1980 έτη 1979 και 1978 (ίδια κυβέρνηση, ίδιες συνθήκες, no-EU κλπ), ο μέσος όρος πάει στο 1.26%. Σημαίνει αυτό αυτομάτως ότι καθένα από τα επόμενα 37 έτη η Ελλάδα αναπτύσσονταν 26% πιο γρήγορα; Δε νομίζω.

Αντιστρόφως είναι τελείως γελοίο να λέμε ότι αυτό που εκδηλώθηκε τα τελευταία 8 χρόνια ήταν μια τάση διόρθωσης της οικονομίας προς το 1% που είναι ο "νορμάλ" μέσος όρος ανάπτυξής της. Όπως και αν γίνει πόλεμος το 2020 και η Ελλάδα χάσει 45% του ΑΕΠ, θα είναι ανόητο να λέμε ότι "η μέση ανάπτυξη το διάστημα 1980-2020" ήταν -0.2%.

Ο τύπος αγνοεί τον ελέφαντα στο δωμάτιο που είναι ότι συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις και συγκυρίες οδηγούν την ανάπτυξη (ή την ύφεση), συνήθως με ορίζοντα λίγων τριμήνων το πολύ. Δεν υπάρχει κάποια τάση από αναλλοίωτες συνθήκες η οποία να οδηγεί την ανάπτυξη με ένα σταθερό 1% ή 2% το χρόνο για δεκαετίες γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν αναλλοίωτες συνθήκες για δεκαετίες. Η απάντηση στο ερώτημα του αρθρογράφου είναι "η Ελλάδα είχε 1% μέσο όρο ανάπτυξης την περίοδο 1980-2017 γιατί αφαίρεσες το ΑΕΠ της 2ης χρονιάς από της 1ης, το διαίρεσες με το 38 και σου βγήκε 1% α και btw είσαι τελείως στην κοσμάρα σου".