Οι Έλληνες σφάζαμε μαζικά λαούς από την αρχαιότητα όπως έκανε όλος ο κόσμος. Και πριν τις σφαγές του Μεγάλου Αλεξάνδρου μάλιστα. Π.χ. οι Μακεδόνες εξολόθρευσαν σχεδόν ολοκληρωτικά το παιονικό φύλο των Εορδών κατά την επέκτασή τους στη Μακεδονία (Θουκυδίδης, Β. 99.5-6). Οι Ίωνες άποικοι στην Μικρά Ασία πήραν με τη βία γυναίκες από την Καρία αφού θανάτωσαν τους γονείς και τα παιδιά τους (Ηρόδοτος, Α.146.2-3).
Ο Μ. Αλέξανδρος πέρα από τη σφαγή 8000 Τύριων και άλλων 2000 που τους κρέμασε μετά τη πολιορκία, ευθύνεται και για εξολοθρεύσεις λαών στις ανατολικές Σατραπείες και στην Ινδία. Σφαγή 120.000 Σογδιανών και άλλων 80.000 Ινδών στην επικράτεια Σάμβου. Οι Μαλλοί επίσης εξολοθρεύτηκαν συστηματικά. Μιλάμε για αιματοκύλισμα μεγάλης κλίμακας.
Το Μεσαίωνα, από τις μεγαλύτερες σφαγές ξένου πληθυσμού που διαπράξαμε πρέπει να ήταν αυτή των Λατίνων της Κωνσταντινούπολης το 1182 – γύρω στα 56.000 άτομα, ακόμα και γέροι και άρρωστοι. Δεν λυπηθήκαμε κανέναν. Κατά την Ελληνική Επανάσταση οι κυριότερες μαζικές σφαγές ξένου πληθυσμού που διαπράξαμε θεωρούνται της Τριπολιτσάς και του Ναυαρίνου.
Οι τελευταίες μεγάλες σφαγές ήταν κατά την μικρασιατική εκστρατεία όπως οι εκτελέσεις Τούρκων χωρικών και οι πυρπολήσεις χωριών από τον ελληνικό στρατό στο Beicos-Chibukli και ο αφανισμός μουσουλμάνων στη Yalova-Guemlik από Έλληνες και Αρμένιους συνεργάτες τους.
Ok, σε σύγκριση με τους Γερμανούς και τους Τούρκους έχουμε σφάξει αισθητά λιγότερο. Σε μια κλίμακα του 10, αν οι Τούρκοι και οι Γερμανοί είναι στο 10, εμείς είμαστε κάπου στο 6,5. Βέβαια αν προσθέσουμε και τους Έλληνες που σφάζονταν συχνά από άλλους Έλληνες μαζικά (π.χ. Μήλιοι από τους Αθηναίους, Θηβαίοι από Μακεδόνες, Αργείοι που κάηκαν ζωντανοί στο ιερό άλσος του Άργους από τους Σπαρτιάτες) ανεβαίνουμε κάπου στο 8.
Ε, δεν είμαστε και τόσο αναίμακτοι σαν λαός τελικά.
