Αττίλας ΙΙ: η Κύπρος κείται μακράν

[Juno]

https://mobile.twitter.com/panapotis/st ... 9324121093

[Juno]

Στις 20 Ιουλίου τα μεμέτια κατέλαβαν το 3% του νησιού. Όλο το υπόλοιπο το κατέλαβαν στις 14-15 Αυγούστου επί προεδρίας Καραμανλή ο οποίος το χρέωνε και αυτό στη χούντα.
Και αντί να κάνει οτιδήποτε, είπε η Κύπρος είναι μακριά. Ούτε ένα διάβημα.
Αλλά το χρέωσε στη χούντα.


14 Αυγούστου 1974: «Αττίλας II» – Η Τουρκία εισβάλει ξανά στην Κύπρο 

14 Αυγούστου 1974: «Αττίλας II» – Η Τουρκία εισβάλει ξανά στην Κύπρο
Τουλάχιστον 200.000 πρόσφυγες και 4.500-6.000 νεκροί και τραυματίες, ο τραγικός απολογισμός  21 ώρες πριν


Η εισβολή των τουρκικών δυνάμεων, την 14η Αυγούστου 1974

Η 15η Αυγούστου είναι μία από τις πιο σημαντικές ημέρες της ορθοδοξίας και γιορτάζεται δεόντως σε Ελλάδα και Κύπρο. Η 15η Αυγούστου του 1974, όμως, στην Κύπρο, κάθε τι παρά γιορτή ήταν, αφού την προηγούμενη μέρα οι Τούρκοι εισέβαλαν για δεύτερη φόρα στο νησί.

Αν και μετά τα γεγονότα του Ιουλίου, Κύπρος και Τουρκία είχαν συμφωνήσει ανακωχή, αυτή δεν κράτησε πολύ, αφού η επιχείρηση «Αττίλας ΙΙ» δεν άργησε να έρθει.

Την ημέρα εκείνη, αρχικά, άρματα μάχης και μονάδες πεζικού κινήθηκαν ανατολικά της Αμμοχώστου δυτικά προς τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λεύκας και την κωμόπολη Μόρφου. Οι μάχες  γύρω από τη Λευκωσία ήταν ολημερίς.


Η εισβολή στην Αμμόχωστο

Η κατάληψη της Αμμοχώστου μένει ακόμα και σήμερα ζωντανή και επώδυνη, για όσους τη βίωσαν. Το ίδιο παραμένει και η μάχη της ΕΛΔΥΚ, που κατάφερε να αποτρέψει την κατάληψη του αεροδρομίου Λευκωσίας από τους Τούρκους.

Μέχρι το απόγευμα της 16ης Αυγούστου, οι Τούρκοι είχαν καταλάβει το 37% του κυπριακού εδάφους. Δηλαδή, όλο το τμήμα του σχεδίου Ντενκτάς και την Αμμόχωστο. Μέσα σε λιγότερο από τρεις ημέρες ολοκλήρωσαν την κατάληψη της οροσειράς του Πενταδακτύλου. Κατέλαβαν επίσης την πεδιάδα της Μεσαορίας, τη Μόρφου και την Καρπασία.

Ο τελικός τραγικός απολογισμός ήταν 4.500 με 6.000 νεκροί και τραυματίες, ανάμεσα τους πολλοί άμαχοι. Οι πρόσφυγες έφτασαν τους 200.000 και 1.619 ήταν οι αγνοούμενοι.
Ο απολογισμός: 200.000 πρόσφυγες


Η κατάληψη της Αμμοχώστου

Χαράματα της 14ης Αυγούστου, οι Τούρκοι βομβαρδίζουν ξανά την Αμμόχωστο. Οι κάτοικοι αμέσως εγκαταλείπουν, ακούγοντας τους βομβαρδισμους. Η πόλη καταλήφθηκε χωρίς μάχη. Το πώς έγινε αυτό, ακόμα και σήμερα, παραμένει αναπάντητο.

Μόνο κάποιο εθνοφρουροί είχαν μείνει και αντιστέκονταν για ώρες. Χωρίς πυρομαχικά, χωρίς ενίσχυση και χωρίς καθοδήγηση. Ταμπουρωμένοι σε δύο-τρία σημεία, την κράτησαν με όσα πυρομαχικά είχαν. Ακολούθως εγκατέλειψαν και αυτοί. Στις 16 Αυγούστου του 1974 ο τουρκικός στρατός βρέθηκε στην πόλη της Αμμοχώστου.

Το σχέδιο Ντενκτάς δεν είχε μέσα την κατάληψη της Αμμοχώστου. Η πόλη έγινε με τον καιρό «πόλη φάντασμα».

Κάποιοι, όμως αρνούνταν να φύγουν, αρνούνταν να αποδεχτούν ότι έπρεπε να εγκαταλέιψουν τα σπίτια τους. Μία εξ αυτών η Μιμή Νικολαϊδου, η οποία για 13 μέρες έμεινε μόνη στο σπίτι, προβάλοντας την όποια αντίσταση μπορούσε.
......
......
......

[Kauldron]

Εδώ κείται μακράν το Καστελόριζο. Με τους Δεξιούς, μόνο η Μύυυυυκονοοοοος είναι κοντά.

[MelidonisM]

και ενέκρινε ο λαός, και έκτοτε εγκρίνει

[Aprilianos]

Ο ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤOY Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ - Απάντηση Στον Ευάνθη Χατζηβασιλείου
του Μάνου Ν. Χατζηδάκη, Πρόεδρου του Δ/Σ του ΕΠΟΚ

Στο φύλλο της 10 Μαρτίου 2020, ο καθηγητής κ. Ευάνθης Χα­τζη­­βασιλείου δημοσίευσε ένα κείμενο με τίτλο «Ο Αττίλας 2 και η στάση της Ελλάδας». Δυστυχώς, το κείμενο έχει τεράστιες ιστορικές ανακρίβειες οι οποίες κρύβουν εμφανή πολιτική σκοπιμότητα, προκειμένου να αθω­ώσουν όσους κυβερνούσαν την Ελλάδα τον Αύγουστο του 1974 κατά την δεύτερη εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.



Συγκεκριμένα:

1) Ισχυρίζεται ο κ. καθηγητής ότι «…οι συσχετισμοί των στρα­τιω­­τικών δυνάμεων δεν επέτρεπαν στην Ελλάδα, μόνη της, μια στρα­τιωτική επιλογή» και ότι οι Τουρκία διέθετε «αριθμητική υπε­ροχή». Η αλήθεια είναι διαφορετική:

Την περίοδο 1967 - 1973 οι εξοπλισμοί των Ε.Δ. εξ εθνικών πό­­ρων, υπήρξαν οι μεγαλύ­τεροι που έγιναν μετά τον πόλεμο. Καί πέτυχαν: Διάθεσι του τεραστίου ποσού των 3.000.000.000 δολ­λαρίων για αγορά πολεμικού υλικού εντός 6ετίας (1968 - 1973), ενώ την προ­η­γούμενη 20ετία (1947 - 1967) δεν είχε διατεθή ούτε μία δραχμή. Υπερτετραπλασιασμό των δαπανών για την Εθνική Άμυνα γενικώτερα, οι οποίες έφθασαν τα 130.900.000.000 δρχ.

Απο­τέ­λεσμα υπή­ρξε: α) Η ανατροπή του συσχετισμού δυνά­μεων με την Τουρκία από 4 προς 10, σε 7 προς 10. β) Η επίτευξη ισορροπί­ας χερσαίων δυνάμεων. γ) Η ποιοτική αεροναυτική υπε­ρο­πλία της Ελλάδος. δ) Η αυτόνομη γεω­στρα­­τηγική κάλυψη του ενιαίου Ελλαδο­κυ­­πριακού χώρου.

2) Παραραδέχεται ο κ. Χατζηβασιλείου την «ποιοτική (αλλά όχι και ποσοτική) υπεροχή του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού».

Μα η ποιοτική υπεροχή είναι που έχει σημασία: Τα 4 Υπο­βρύχια τύπου “209” που παραλήφθηκαν το 1972 εθεωρούντο τα πιο σύγχρονά του κόσμου. Οι 4 Πυραυλάκατοι τύπου «COM­BAT­TANTE ΙΙ» είχαν 4 τηλεκατευθυνόμενα βλήματα επι­φανείας - επιφανείας Exo­cet. Ήσαν ιδιαίτερα κατάλληλες για τις κλει­στές ελληνικές θά­λασσες και το νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου. Οι Τούρκοι δεν διέθεταν ούτε μία! Τα ανωτέρω πα­ρεί­χαν την απόλυτη κυρια­ρχία της Ελλάδος σε Αιγαίο και Κύ­προ…



3) Ισχυρίζεται ο κ. Χατζηβασιλείου ότι «τα νησιά του Ανατολι­κού Αιγαίου ήταν ανοχύρωτα και επομένως εύκολη λεία μιας του­ρκικής ενέργειας». Μάλλον έχει μπερδέψει τις εποχές. Μέχρι το 1967 πράγματι, οι νήσοι του Ανατολικού Αιγαίου ήσαν αποστρα­τι­κο­ποιημένες. Διέ­θεταν μόνο τμή­ματα Χωροφυ­λακής και Τ.Ε.Α. με εντε­λώς υπο­τυπώδη οπλισμό. Από τό 1968 όμως, άρχισαν εκτε­νή οχυρω­ματικά έργα και μυστικές αποστολές υλικού και στρα­τιωτικών τμημάτων. Ακό­μη καΙ τα ό­ρη των νήσων ανα­σκά­φθη­καν!

Από τό 1973 πλέον, όλες οι νήσοι του Ανατολικού Αιγαίου, διέ­θε­ταν Τακτικά Συγκρο­τη­ματα με άρματα, αντιαεροπορικά συ­στή­ματα Bofors, Πυροβολικό, αντιαρματικά μέσα και επάκτιες οχυ­ρώ­σεις με οπλισμένο σκυ­ρόδεμα.

4) Ισχυρίζεται ότι τα 36 αεροσκάφη F - 4E Phantom II που είχαν παραγγελθή τον Μάρτιο του 1972, ήσαν «καλά αεροσκάφη», αλλά δεν προλάβαιναν να βομβαρδίσουν την Κύπρο και να επι­στρέψουν.

Τον πληροφορούμε λοιπόν ότι είχαν τη δυνατότητα να βομβαρδίσουν επί 5 λεπτά την Κύπρο και να προσγειωθούν στην Κρήτη στις βάσεις τους. Διέθεταν 2 κινητήρες General Electric J-79 turbojet με after­burners, ώσι 17.900 λίβρες, μέγιστη ταχύτητα 2,370 km/h ἤ 2.2 Mach και μέγιστο ύψος άνω των 15.240μ. ἤ 50.000 πόδια! Ακόμη και σήμερα, αναβαθμισμένα, υπηρετοήν την Π.Α. μας!



Η Ελ­λάδα το 1974 είχε την δυνατότητα πλήρους κυ­ρια­ρχίας σέ αέρα και θα­λασ­σα εντός 48 ή 72 ὡρῶν.

5) Ισχυρίζεται ότι «Στον πρώτο Αττίλα, η αποτυχία της ελληνι­κής πλευράς ήταν απόλυτη: η Τουρκία εγκατέστησε προγεφύ­ρωμα».

Δεν είναι ακριβώς έτσι κ. καθηγητά… Οι ηρωϊκές μάχες της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛ.ΔΥ.Κ., είχαν εξα­σφαλίσει τον έλεγχο του Πενταδάκτυλου, την αποτρο­πή διευρύν­σεως του μικρού προ­γεφυρώματος και την εξάλειψι σχε­δόν όλων των τουρκο­κυπρια­κών “θυλάκων” που από το 1964 και έπειτα ήλεγ­χαν το 12% της νήσου! Δηλαδή οι Τούρκοι κατείχαν μόλις το 4% της Κύπρου! Επρόκειτο από στρατιωτικής απόψεως, γιά μία ανα­στρέψιμη κατάστασι. Η Ελλάς διέθετε ακό­μα το πλεονέκτη­μα…

Στίς 26 Ἰουλίου 1974 η Κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητος» του Κ. Καραμανλή αποδέχθηκε την «Διακήρυξη της Γενεύης» η οποία:

- Διεκήρυττε ότι οι τουρκικές δυνάμεις εισβολής θα παρέ­μεναν κα­τέχοντας όσο έδαφος είχαν κατακτήσει!

- Υποχρέωνε την Εθνική Φρουρά να αποχωρήση αμέσως απ’ όλους τους τουρκοκυπριακούς ”θυλάκους” που είχε καταλά­βει!

- Δημιουργούσε “ζώνη ασφαλείας” που ουσιαστικά αποτε­λούσε γραμμή διχοτομήσεως της Κύπρου!

Επρόκειτο για άνευ όρων παράδοσι στον ΑΤΤΙ­ΛΑ, που ανεγνώριζε τα στρατεύματα κατοχής, την διχοτόμησι της Κύπρου και την υποχώρησι όσων είχε κατακτήσει η Εθνική Φρουρά στο πεδίο της μάχης!

Μέσα στις επόμενες ημέρες οι Τούρκοι, παραβιάζοντας συ­νεχώς την εκεχειρία επέκτειναν σταδιακά την κατοχή της νήσου από το 4% στο 12% περίπου. Αντίδραση της Κυβερνήσεως Καρα­μανλή; Στις 27 Ιουλίου 1974 έδωσε εντολή για σταδιακή αποστρά­τευσι!...

6) Αρνείται ο κ. Χατζηβασιλείου, ότι όταν στίς 14 Αὐγούστου 1974 ξέσπασε ο “ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙ”, ο Καραμανλής ανεφώνησε το «Η Κύπρος κείται μακράν». Τον παραπέμπουμε στο Διάγγελμα του Καραμανλή πρός τόν Ἑλληνικό λαό, ἀπό ραδιοφώνου καί τη­λεοράσεως. Ιδού:

«Δια την Ἑλλάδα ετέθη άμεσον και μέγα δίλημμα: πρέπει να αντιδράση με βίαν εις την βίαν; Με δολιότητα εις την δολιότητα; Πρέπει να προσφύγη και εκείνη εις τον νόμον της ζούγ­κλας;…Η ένοπλος αντιμετώπισις των Τούρκων εις την Κύ­προν καθίσταται αδύνατος και λόγω αποστάσεως και λόγω των γνω­στών τετελεσμένων γεγονότων. Και δέν ήτο δυνατόν να επιχειρηθή χωρίς τον κίνδυνον εξασθε­νήσεως της αμύνης της Ελλάδος.»!…

Και σχολιάζουμε τα όσα είπε ο Κ. Καραμανλής τότε: Ένα Έθνος όταν υφίσταται αναι­τίως την βία, δεν πρέπει να προσφύγη και αυτό στην βία; Και η απάντησις στην δολιότητα θα ήταν και αυτή δολιότητα; Όταν δε ο εχθρός προσφεύγει στον “νόμο της ζούγκλας” εσύ θα τον αφή­σης να σε κατασπαράξη;

Δυστυχώς λοιπόν κ. Χατζηβασιλείου, ο Καραμανλής το είπε. Και το είπε παρότι η Κύπρος ήταν τότε γιά πρώτη φορά στήν ιστο­­ρία της ήταν τόσο κοντά στην Ελλάδα...
https://www.epok1973.com/%CE%B1%CF%81%C ... E%BF%CF%85