Dwarven Blacksmith έγραψε: 09 Αύγ 2021, 15:23
Αν δεν ξεριζωθεί εντελώς (με τεχνολογικά μέσα κυρίως και πολιτικά δευτερευόντως) η σύνδεση οικονομικής ανάπτυξης και περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, τότε δεν είναι βιώσιμο κανένα σύστημα.
Όσο για τον καπιταλισμό συγκεκριμένα, από τη στιγμή που άρχισε να φτιάχνει γενιές που ζούν χειρότερα από τις προηγούμενες, είναι δύσκολο να αποκρυφθεί ότι βρίσκεται σε καθοδική πορεία.
Σωστά!
Εγώ που έχω αυτοκίνητο ζω χειρότερα από τον παππού μου, που ήλθε προπολεμικά στην Αθήνα με αραμπά!
Έχω κινητό και εκείνος είχε τα ΤΤΤ.
Και πόσα άλλα ακόμα...
.
Ναι για τη δική σου έλεγα, πως το κατάλαβες
There are decades where you fuck around and days where you find out
Nandros έγραψε: 09 Αύγ 2021, 15:25
Γιατί εσύ καταλαβαίνεις;
Αυτός που έφτιαχνε την αιχμή και ο δερματογδάρτης δεν ήταν ιδιοκτήτες του αντίστοιχου μέσου παραγωγής;
.
Όχι. Εκτός και αν δεν χειρίζονταν τις πέτρες που χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι και είχαν υπαλλήλους τους οποίους τους πληρωναν
Αυτό είναι μια συνηθισμένη παρανόηση. Οχι, δεν είναι προαπαιτούμενο του καπιταλισμού το να πληρώνει κάποιος υπαλλήλους. Τους υπαλλήλους τους πληρώνει όταν ο ίδιος δεν δύναται ή δεν θέλει να κάνει τη δουλειά μόνος του. Συνήθως δεν δύναται (π.χ. στις μεσαίες ή μεγάλες επιχειρήσεις).
Αν ήταν αλλιώς, όλοι οι αυταπασχολούμενοι θα θεωρούνταν κομμουνιστές.
Μια άλλη συνηθισμένη παρανόηση είναι ότι οι προκαπιταλιστικές κοινωνίες ήταν γεμάτες εμπορικά κέντρα όπου ανταλλάσσονταν αιχμές από δόρατα με δέρματα. Όπου οι εμπορικές σχέσεις αναπτύχθηκαν υπήρξε ταυτόχρονα και η τάση για εκδίωξη της αριστοκρατίας της γης απ' την εξουσία που είχε κάποιες παροδικές επιτυχίες.
Βέβαια σε τέτοια καθεστώτα υπήρχε συχνά μέχρι και δουλεία (πχ Αθήνα) αλλά αν τα θεωρείτε αυτά συμβατά με τη μοντέρνα έννοια του καπιταλισμού, ποιος να σας χαλάσει χατήρι.
Όσο για τον καπιταλισμό συγκεκριμένα, από τη στιγμή που άρχισε να φτιάχνει γενιές που ζούν χειρότερα από τις προηγούμενες, είναι δύσκολο να αποκρυφθεί ότι βρίσκεται σε καθοδική πορεία.
Όχι. Εκτός και αν δεν χειρίζονταν τις πέτρες που χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι και είχαν υπαλλήλους τους οποίους τους πληρωναν
Αυτό είναι μια συνηθισμένη παρανόηση. Οχι, δεν είναι προαπαιτούμενο του καπιταλισμού το να πληρώνει κάποιος υπαλλήλους. Τους υπαλλήλους τους πληρώνει όταν ο ίδιος δεν δύναται ή δεν θέλει να κάνει τη δουλειά μόνος του. Συνήθως δεν δύναται (π.χ. στις μεσαίες ή μεγάλες επιχειρήσεις).
Αν ήταν αλλιώς, όλοι οι αυταπασχολούμενοι θα θεωρούνταν κομμουνιστές.
Μια άλλη συνηθισμένη παρανόηση είναι ότι οι προκαπιταλιστικές κοινωνίες ήταν γεμάτες εμπορικά κέντρα όπου ανταλλάσσονταν αιχμές από δόρατα με δέρματα. Όπου οι εμπορικές σχέσεις αναπτύχθηκαν υπήρξε ταυτόχρονα και η τάση για εκδίωξη της αριστοκρατίας της γης απ' την εξουσία που είχε κάποιες παροδικές επιτυχίες.
Βέβαια σε τέτοια καθεστώτα υπήρχε συχνά μέχρι και δουλεία (πχ Αθήνα) αλλά αν τα θεωρείτε αυτά συμβατά με τη μοντέρνα έννοια του καπιταλισμού, ποιος να σας χαλάσει χατήρι.
Δεν κουβεντιάζω με σένα. Λίγο παραπάνω να το συνεχίσω, θα αρχίσεις να κράζεις και να εξανίστασαι. Δεν έχω σκοπό να σου ανεβάσω την πίεση μεσημεριάτικα.
Αυτό είναι μια συνηθισμένη παρανόηση. Οχι, δεν είναι προαπαιτούμενο του καπιταλισμού το να πληρώνει κάποιος υπαλλήλους. Τους υπαλλήλους τους πληρώνει όταν ο ίδιος δεν δύναται ή δεν θέλει να κάνει τη δουλειά μόνος του. Συνήθως δεν δύναται (π.χ. στις μεσαίες ή μεγάλες επιχειρήσεις).
Αν ήταν αλλιώς, όλοι οι αυταπασχολούμενοι θα θεωρούνταν κομμουνιστές.
Μια άλλη συνηθισμένη παρανόηση είναι ότι οι προκαπιταλιστικές κοινωνίες ήταν γεμάτες εμπορικά κέντρα όπου ανταλλάσσονταν αιχμές από δόρατα με δέρματα. Όπου οι εμπορικές σχέσεις αναπτύχθηκαν υπήρξε ταυτόχρονα και η τάση για εκδίωξη της αριστοκρατίας της γης απ' την εξουσία που είχε κάποιες παροδικές επιτυχίες.
Βέβαια σε τέτοια καθεστώτα υπήρχε συχνά μέχρι και δουλεία (πχ Αθήνα) αλλά αν τα θεωρείτε αυτά συμβατά με τη μοντέρνα έννοια του καπιταλισμού, ποιος να σας χαλάσει χατήρι.
Δεν κουβεντιάζω με σένα. Λίγο παραπάνω να το συνεχίσω, θα αρχίσεις να κράζεις και να εξανίστασαι. Δεν έχω σκοπό να σου ανεβάσω την πίεση μεσημεριάτικα.
Καλό είναι να ξέρεις μέχρι που φτάνει η κουβέρτα σου.
Καραμελίτσα έγραψε: 09 Αύγ 2021, 14:34
Εξαρτάται από τη χρονική κλίμακα. Στα 200 χρόνια μια χαρά ζει, τα 500 αμφιβάλλω αν θα τα φτάσει, για τα 1000 το θεωρώ ανέκδοτο.
Είπε κάποιος Σουμέριος (προφανώς) πριν από 5000 χρόνια...
.
Με μπέρδεψες τώρα για το ποιο είναι το αστείο.
Ο μοναδικός τρόπος που εγώ θα γέλαγα εδώ, θα ήταν αν οι Σουμέριοι είχαν καπιταλισμό.
Δυστυχώς για εσένα είναι πολύ πιο περίπλοκη η κατάσταση με τους Σουμέριους...
Όχι μόνο είχαν καπιταλισμό - στις μετέπειτα περιόδους - αλλά είχαν και θεοκρατικό σοσιαλισμό στις πρώτες περιόδους!!!
Δεν σε συμφέρει τίποτα από τα δύο δηλαδή!!!
.
Bellum omnium contra omnes
Ου παντός πλειν εις Κόρινθον...
Είπε κάποιος Σουμέριος (προφανώς) πριν από 5000 χρόνια...
.
Με μπέρδεψες τώρα για το ποιο είναι το αστείο.
Ο μοναδικός τρόπος που εγώ θα γέλαγα εδώ, θα ήταν αν οι Σουμέριοι είχαν καπιταλισμό.
Δυστυχώς για εσένα είναι πολύ πιο περίπλοκη η κατάσταση με τους Σουμέριους...
Όχι μόνο είχαν καπιταλισμό - στις μετέπειτα περιόδους - αλλά είχαν και θεοκρατικό σοσιαλισμό στις πρώτες περιόδους!!!
Δεν σε συμφέρει τίποτα από τα δύο δηλαδή!!!
.
Όχι, δεν είχαν. Έλεος με τους ψεκασμένους αναχρονισμούς.
Nandros έγραψε: 09 Αύγ 2021, 15:07
Ο καπιταλισμός βασίζεται στο κέρδος.
Την εποχή που κάποιος αντάλλασσε μια πέτρινη αιχμή με ένα δέρμα ζώου καπιταλισμός ήταν. Ο καθένας από τους 2 συναλλασσόμενους είχε κέρδος αυτό που του έλειπε.
Βέβαια ο Μαρξ δεν είχε γεννηθεί ακόμα για να το ονοματίσει.
.
Εχμ, αυτό που περιγράφεις λέγεται εμπόριο.
Ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα όπου η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και διακίνησης των προϊόντων, όπως και οι επενδύσεις σε οικονομικά αγαθά, παραγωγή, κατανομή, το εμπόριο και υπηρεσίες, κατέχονται από ιδιώτες, με κυρίαρχο κίνητρο/στόχο την συσσώρευση του κέρδους https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE ... F%8C%CF%82
.
Όσο για τον καπιταλισμό συγκεκριμένα, από τη στιγμή που άρχισε να φτιάχνει γενιές που ζούν χειρότερα από τις προηγούμενες, είναι δύσκολο να αποκρυφθεί ότι βρίσκεται σε καθοδική πορεία.
There are decades where you fuck around and days where you find out
