Αν σας αρέσουν ταινίες στυλ John Wick, Equalizer κτλ, τύποι που ήθελαν απλά την ησυχία τους και κακώς έμπλεξες μαζί τους δείτε το Nobody
Παίζει ο Σαουλ ο δικηγόρος
Πριν μέρες είδα το In Bloom. Για κάποιον που του αρέσει αυτό το είδος κινηματογράφου (ανατολικής ευρώπης και ευρώπης γενικότερα) θα του την πρότεινα. Είναι μια πολύ καλή προσπάθεια που καταφέρνει να κάνει ορατά κάποια κοινωνικά προβλήματα των τελευταίων -και μη- δεκαετιών στην Γεωργία και γενικότερα στην βορειοανατολική ευρώπη.
Ξεκινησα το Jolt παιζει η Μπεκινσειλ με το μαλλι της Σκαρλετ Γιοχανσον.Της πλακας θα ειναι λογικα,θα δειρει καμια 30αρια ατομα και στο τελος θα παντρευτει,παρολα αυτα θα το δω ολοκληρο.
Philip Mortimer έγραψε: 14 Μαρ 2023, 22:40
Όσον αφορά το 2019 προσωπικά ψήφισα τον Μητσοτάκη γιατί πίστεψα στο όραμα μη πολιτικά χρωματισμένου εκσυγχρονισμού που παρουσίασε.
GoBack έγραψε: 03 Αύγ 2021, 02:11
Ξεκινησα το Jolt παιζει η Μπεκινσειλ με το μαλλι της Σκαρλετ Γιοχανσον.Της πλακας θα ειναι λογικα,θα δειρει καμια 30αρια ατομα και στο τελος θα παντρευτει,παρολα αυτα θα το δω ολοκληρο.
λεει τιποτα αρχοντα; πηγα να το ξεκινησω αλλα ειδα 3 αστερια στο αμαζον και 5.5 ιμδβ και προβληματιστηκα
GoBack έγραψε: 03 Αύγ 2021, 02:11
Ξεκινησα το Jolt παιζει η Μπεκινσειλ με το μαλλι της Σκαρλετ Γιοχανσον.Της πλακας θα ειναι λογικα,θα δειρει καμια 30αρια ατομα και στο τελος θα παντρευτει,παρολα αυτα θα το δω ολοκληρο.
λεει τιποτα αρχοντα; πηγα να το ξεκινησω αλλα ειδα 3 αστερια στο αμαζον και 5.5 ιμδβ και προβληματιστηκα
Ας πουμε οτι αν πρωταγωνιστουσε η Γεωργια Βασιλειαδου δεν θα το εβλεπαν ουτε φυλακισμενοι.
Philip Mortimer έγραψε: 14 Μαρ 2023, 22:40
Όσον αφορά το 2019 προσωπικά ψήφισα τον Μητσοτάκη γιατί πίστεψα στο όραμα μη πολιτικά χρωματισμένου εκσυγχρονισμού που παρουσίασε.
Πολλά ιταλικά πολιτικά θρίλερ των '70, κυρίως σκηνοθεσίας Francesco Rosi και Elio Petri. Θα ξεχώριζα το Cadaveri eccellenti (1976) και το Indagine su un cittadino al di sopra di ogni sospetto (1970), καθώς και το λιγοτερο(;) γνωστό Sbatti il mostro in prima pagina (1972) του Marco Bellocchio (αν και ο βασικός κανόνας είναι «βλέπουμε ό,τι έχει Volonté»). Γενικά, για το ζανρ ισχύει αυτό που είχε γράψει ο H. R. Brittnacher: «The French political thriller still believes, even if only half-heartedly, in the success of political enlightenment; the American, in the invincible nonconformism that ultimately puts the system back in its place. The Italian political thriller, however, is of incomparable resignation.»