ΓΑΛΗ έγραψε: 01 Ιούλ 2021, 01:26
Δεν είναι θέμα νοσταλγίας αλλά απομυθοποίησης της μεταπολίτευσης.
Και όταν κάτι καθίσταται αναξιόπιστο, πέφτουν αυτομάτως και οι άμυνες αντίστασης στο -φερόμενο ως- αντίπαλο δέος και γίνονται πιο αντικειμενικές/μετριοπαθείς οι συγκρίσεις.
Για μεταπασόκευση συζητάμε χρυσό μου.
Άστο το ... μεταπολίτευση.
Τα δημοσιογραφά δεν τολμάνε να χρησιμοποιήσουν τον σωστό όρο και κολλήσατε κι εσείς.
Πεσ' το κι έτσι. Προσωπικώς, δεν έχω πρόβλημα.
Αντιθέτως, θεωρώ τον όρο "μεταπολίτευση" ως ευφημισμό του πως το 'πες.
wooded glade έγραψε: 30 Ιουν 2021, 22:24
Την εποχή 1974-81 σίγουρα δεν υπήρχε nostalgia.
Αλλά ούτε την εποχή οκ, τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης οκ τουλάχιστον.
Η γνώμη μου είναι ότι άρχισε δειλά-δειλά στα early nineties - mid nineties και σήμερα φυσικά εχθροί και φίλοι αναπολούν την 21st of April.
Ποιά είναι η δικιά σας εμπειρία ;
Χουντικοι υπηρχαν ανεκαθεν, ακομα και πριν τη χουντα
wooded glade έγραψε: 30 Ιουν 2021, 22:24
Την εποχή 1974-81 σίγουρα δεν υπήρχε nostalgia.
Αλλά ούτε την εποχή οκ, τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης οκ τουλάχιστον.
Η γνώμη μου είναι ότι άρχισε δειλά-δειλά στα early nineties - mid nineties και σήμερα φυσικά εχθροί και φίλοι αναπολούν την 21st of April.
Ποιά είναι η δικιά σας εμπειρία ;
Χουντικοι υπηρχαν ανεκαθεν, ακομα και πριν τη χουντα
wooded glade έγραψε: 30 Ιουν 2021, 22:24
Την εποχή 1974-81 σίγουρα δεν υπήρχε nostalgia.
Αλλά ούτε την εποχή οκ, τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης οκ τουλάχιστον.
Η γνώμη μου είναι ότι άρχισε δειλά-δειλά στα early nineties - mid nineties και σήμερα φυσικά εχθροί και φίλοι αναπολούν την 21st of April.
Ποιά είναι η δικιά σας εμπειρία ;
Χουντικοι υπηρχαν ανεκαθεν, ακομα και πριν τη χουντα
Το ενδιαφέρον είναι ότι συνέχισαν να υπάρχουν και μετά τη χούντα και κυρίως στο χώρο των φερόμενων ως εχθρών της χούντας.
Οι δε φερόμενοι ως φίλοι της χούντας πασοκοποιήθηκαν σε μέγα βαθμό.
Αλλού γι' αλλού κι αλλούτερα έχει γίνει το σκηνικό.
Mετά το 1990.Όταν έγινε αντιληπτό ότι οι αλλαγές που είχε επιφέρει το ΠΑΣΟΚ δεν ήσαν αντιστρέψιμες χωρίς μεγάλο κόστος και άνοιξαν τα σύνορα και μπήκαν μέσα οι Αλβανοί.
Ασφαλώς και υπήρχαν απριλιανοί οπαδοί από το 1974,τα λεγόμενα σταγονίδια.Αλλά φαντάζομαι το ερώτημα είναι πότε άρχισαν να βλέπουν το καθεστώς ευνοικά άτομα που δεν είχαν ποτέ επί των ημερών του γίνει συμπαθούντες.
Εννοείται ότι και να είχε διατηρηθεί η 21η,το απώτατο όριο αυτής ήταν το 1990 διότι δεν ήταν δυνατόν να φύγει ο κομμουνισμός από τα Βαλκάνια και να μείνει εδώ η δικτατορία και πάλι βέβαια οι Αλβανοί θα έρχονταν.Αλλά ο κόσμος σκέφτεται ενστικτωδώς και όχι με γεωπολιτικούς όρους.
Κάπου μεταξύ της ακυβερνησίας του 1989 και της πτώσης του Δρακουμέλ έσκασε η "νοσταλγία" για την "επανάσταση" των Απριλιανών, υπό τη "διακυβέρνηση" των οποίων σχηματίστηκε ο μύθος ότι όλα πήγαιναν "ρολόι" στη χώρα. Οι νοσταλγοί είναι επί το πλείστον οι λεγόμενοι "βασιλοχουντικοί", που για το τί ακριβώς είναι αυτοί (και μέσω ποιων κομμάτων εκφράστηκαν/εκφράζονται έκτοτε) χρειάζεται άλλο νήμα συζήτησης.
