Γιατί οι Λευκοί βγάζουν καλύτερο Hip Hop/ Rap;

[Πάρταλος]

Τρολονήμα αλλά ποιοι λευκοί μωρέ, μία τζούρα από το στριφτό του σνούπυ είναι. Ο οποίος σνούπυ είναι μία τρίχα από τους μεγάλους της σκηνής.

[John Brown Gun Club]

Για να κάνεις ραπ μπορεί να μην ξέρεις καθόλου μουσική και να έχεις μια στοιχειώδη ευκολία στην χρήση του σχετικού εξοπλισμού. Βασικά ο καθένας από εσάς μπορεί να κάνει ραπ χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλοι θα κάνουν το ίδιο καλά.

Η σημασια και η απηχηση ενος αυθεντικου ειδους λαικης μουσικης δεν εχει καθολου να κανει με τεχνικες δεξιοτητες αλλα με κοινωνικες συνθηκες. Ολη η ιστορια της ποπ μουσικης, της νεανικης λαικης μουσικης κουλτουρας, στηριζεται στον εκδημοκρατισμο των μεσων παραγωγης της. Ενα οργανο πχ που διαμορφωσε τον ηχο του πρωιμου χιπ χοπ ηταν η ρυθμομηχανη της Roland TR-808. Το οργανο αυτο ειχε σχεδιαστει για μουσικους που ηθελαν να μελετουν και να προβαρουν με ρυθμικη συνοδεια. Η Roland επενδυσε πολυ στο προτζεκτ και κυκλοφορησε πολλες μοναδες, αλλα δυστυχως (η μαλλον ευτυχως) ηταν μια εμπορικη αποτυχια γιατι ο ηχος του ηταν υπερβολικα ηλεκτρονικος για τον μεσο μουσικο. Η τιμη επεσε κατακορυφα και ετσι εγινε προσιτη σε πολλους νεους μουσικους παραγωγους που εκτιμησαν το οργανο γι αυτο ακριβως το χαρακτηριστικο και εφτασε στο σημειο να αποτελει σημειο αναφορας του χιπ χοπ (και οχι μονο) ακομα και σημερα. Κανονικο signature sound του ειδους δηλαδη.

Απο κει και περα η συζητηση περι ανωτεροτητας και μη ειναι εντελως ατοπη. Η μουσικη εξελισσεται απο νεες γενιες μουσικων και εκφραζει γενιες ακροατων. Αντι λοιπον για ανωτεροτητα, ας συζηταμε καλυτερα για επικαιροτητα.

[ST48410]

Για να κάνεις ραπ μπορεί να μην ξέρεις καθόλου μουσική και να έχεις μια στοιχειώδη ευκολία στην χρήση του σχετικού εξοπλισμού. Βασικά ο καθένας από εσάς μπορεί να κάνει ραπ χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλοι θα κάνουν το ίδιο καλά.

Η σημασια και η απηχηση ενος αυθεντικου ειδους λαικης μουσικης δεν εχει καθολου να κανει με τεχνικες δεξιοτητες αλλα με κοινωνικες συνθηκες. Ολη η ιστορια της ποπ μουσικης, της νεανικης λαικης μουσικης κουλτουρας, στηριζεται στον εκδημοκρατισμο των μεσων παραγωγης της.

Κατ΄αρχήν η χρήση του όρου "λαϊκή" είναι λάθος αλλά δεν φταις εσύ για αυτό. Είναι μια διαδεδομένη παρεξήγηση ανάμεσα σε άλλες στη χώρα μας. Αυτό που διεθνώς ονομάζεται λαϊκή τέχνη είναι πάνω κάτω αυτό που στην Ελλάδα αποκαλούμε παραδοσιακή. Τέτοια τέχνη δεν έχει σχέση με ποπ και γενικά όπου εμπλέκεται η βιομηχανία και το εμπορικό στοιχείο, το λαϊκό στοιχείο μπασταρδεύεται και παύει να λειτουργεί με ειλικρίνεια.

Ενα οργανο πχ που διαμορφωσε τον ηχο του πρωιμου χιπ χοπ ηταν η ρυθμομηχανη της Roland TR-808. Το οργανο αυτο ειχε σχεδιαστει για μουσικους που ηθελαν να μελετουν και να προβαρουν με ρυθμικη συνοδεια. Η Roland επενδυσε πολυ στο προτζεκτ και κυκλοφορησε πολλες μοναδες, αλλα δυστυχως (η μαλλον ευτυχως) ηταν μια εμπορικη αποτυχια γιατι ο ηχος του ηταν υπερβολικα ηλεκτρονικος για τον μεσο μουσικο. Η τιμη επεσε κατακορυφα και ετσι εγινε προσιτη σε πολλους νεους μουσικους παραγωγους που εκτιμησαν το οργανο γι αυτο ακριβως το χαρακτηριστικο και εφτασε στο σημειο να αποτελει σημειο αναφορας του χιπ χοπ (και οχι μονο) ακομα και σημερα. Κανονικο signature sound του ειδους δηλαδη.

Οκ. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι ένα τέτοιο όργανο τότε ή μία ανάλογη εφαρμογή στο κινητό σήμερα μπορεί να την χειριστεί άνετα κάποιος που μπορεί να έχει ακόμα και μηδενικές γνώσεις μουσικής. Να φτιάξει ένα ρυθμικό υπόβαθρο και να ραπάρει πάνω σ' αυτό. Αν το ΄χει λίγο και με τα samplers βάζει πλάτες και ή κάποια μελωδικά στοιχεία παραπάνω. Εννοείται ότι ένας εκπαιδευμένος μουσικός θα μπορεί να κάνει και 5 πράγματα περισσότερα. Το αντίστοιχο δεν μπορεί να γίνει για κάποιον που θα επιχειρήσει να αυτοσχεδιάσει σαν τον Oscar Peterson. Εκεί θα πρέπει να λιώσει στη μελέτη για χρόνια.

Απο κει και περα η συζητηση περι ανωτεροτητας και μη ειναι εντελως ατοπη. Η μουσικη εξελισσεται απο νεες γενιες μουσικων και εκφραζει γενιες ακροατων. Αντι λοιπον για ανωτεροτητα, ας συζηταμε καλυτερα για επικαιροτητα.

Αν πρόκειται για ελαφρά/εμπορική μουσική προορισμένη για πωλήσεις και διασκέδαση, δεν έχω καμία αντίρρηση. Προφανώς δεν μπορεί να έχουν όλα την ίδια αξία αλλά δεν θα κάτσω να σκάσω. Ό,τι αρέσει και ό,τι ευχαριστεί τον καθένα. Αν κάποιος αρχίζει να μιλάει για τέχνη γενικώς και αδιακρίτως και να αποδίδει πράγματα και αξίες που δεν υπάρχουν εκεί, τότε θα πω τις ενστάσεις μου.

[John Brown Gun Club]

Οκ. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι ένα τέτοιο όργανο τότε ή μία ανάλογη εφαρμογή στο κινητό σήμερα μπορεί να την χειριστεί άνετα κάποιος που μπορεί να έχει ακόμα και μηδενικές γνώσεις μουσικής. Να φτιάξει ένα ρυθμικό υπόβαθρο και να ραπάρει πάνω σ' αυτό. Αν το ΄χει λίγο και με τα samplers βάζει πλάτες και ή κάποια μελωδικά στοιχεία παραπάνω. Εννοείται ότι ένας εκπαιδευμένος μουσικός θα μπορεί να κάνει και 5 πράγματα περισσότερα. Το αντίστοιχο δεν μπορεί να γίνει για κάποιον που θα επιχειρήσει να αυτοσχεδιάσει σαν τον Oscar Peterson. Εκεί θα πρέπει να λιώσει στη μελέτη για χρόνια.

Μα αυτο ακριβως ειναι το ενδιαφερον κομματι, οτι η μουσικη ανοιγεται και σε μη μουσικους, με αποτελεσματα συχνα πολυ πιο ενδιαφεροντα απο τα χιλιοπαιγμενα γκιμικς των εκπαιδευμενων μουσικων. Η τεχνη ειναι παντα σπασιμο και παραβιαση των συμβασεων της προηγουμενης γεννιας καλλιτεχνων.

Σε οτι με αφορα, ο αυτοσχεδιασμος ενος μουσικου με αφηνει παγερα αδιαφορο, ακομα και εαν κανει πραγματα που θεωρουνται ασυλληπτα. Το ιδιο και η τζαζ, δε μου λεει τιποτα σαν ειδος. Αναγνωριζω την ιστορικη σημασια της, αλλα δεν εχει κατι να μου πει που να εχει σχεση με αυτο που ζω και το πως ακουω μουσικη. Εξαλλου, εαν δεν κανω λαθος, μετα το φρη τζαζ, το ειδος σταματησε να εξελισσεται και εχει πια μετατραπει ουσιαστικα σε μουσειακο εκθεμα ή ως δευτερευον συστατικο σε διαφορα fusion σχηματα. Δεν νοιωθω πως με αφορα.

[John Brown Gun Club]

Αν πρόκειται για ελαφρά/εμπορική μουσική προορισμένη για πωλήσεις και διασκέδαση, δεν έχω καμία αντίρρηση. Προφανώς δεν μπορεί να έχουν όλα την ίδια αξία αλλά δεν θα κάτσω να σκάσω. Ό,τι αρέσει και ό,τι ευχαριστεί τον καθένα. Αν κάποιος αρχίζει να μιλάει για τέχνη γενικώς και αδιακρίτως και να αποδίδει πράγματα και αξίες που δεν υπάρχουν εκεί, τότε θα πω τις ενστάσεις μου.

Σειρα μου τωρα να σε εγκαλεσω για τους ορισμους σου. Τι σημαινει ελαφρια μουσικη; Ο Ρομπερτ Ουιλιαμς, ο Γιωργος Κατσαρος; Ειναι ελαφρια μουσικη ενα τραπ κομματι με μπασσα που γκρεμιζουν τοιχους και στιχους που μιλανε γι αυτοκτονια; Η μηπως ειναι ελαφρια μουσικη οι Merzbow η το black metal; Ειναι ομως μορφες της ποπ μουσικης.

Η μηπως θεωρεις τον Marcel Duchamp, που ενεπνευσε ολοκληρη τη συγχρονη τεχνη, υποδεεστερο των μαιτρ της αναγεννησης;

Οχι φιλε, τιποτα απο αυτα δεν ισχυει. Η αρχαια ελληνικη γλυπτικη ειναι αδυνατον να αναπαραχθει σημερα, επειδη η κοινωνια που την γεννησε δεν υπαρχει πια. Οποιος το επιχειρησει, θα καταληξει να φτιαχνει σουβενιρ για το μοναστηρακι.

[ST48410]

Οκ. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι ένα τέτοιο όργανο τότε ή μία ανάλογη εφαρμογή στο κινητό σήμερα μπορεί να την χειριστεί άνετα κάποιος που μπορεί να έχει ακόμα και μηδενικές γνώσεις μουσικής. Να φτιάξει ένα ρυθμικό υπόβαθρο και να ραπάρει πάνω σ' αυτό. Αν το ΄χει λίγο και με τα samplers βάζει πλάτες και ή κάποια μελωδικά στοιχεία παραπάνω. Εννοείται ότι ένας εκπαιδευμένος μουσικός θα μπορεί να κάνει και 5 πράγματα περισσότερα. Το αντίστοιχο δεν μπορεί να γίνει για κάποιον που θα επιχειρήσει να αυτοσχεδιάσει σαν τον Oscar Peterson. Εκεί θα πρέπει να λιώσει στη μελέτη για χρόνια.

Μα αυτο ακριβως ειναι το ενδιαφερον κομματι, οτι η μουσικη ανοιγεται και σε μη μουσικους, με αποτελεσματα συχνα πολυ πιο ενδιαφεροντα απο τα χιλιοπαιγμενα γκιμικς των εκπαιδευμενων μουσικων. Η τεχνη ειναι παντα σπασιμο και παραβιαση των συμβασεων της προηγουμενης γεννιας καλλιτεχνων.

ναι, όχι αυτή η τέχνη όμως. Είναι άλλος ο χώρος της τέχνης όπου συμβαίνουν η πρόοδος, η αμφισβήτηση, η πρωτοπορία και κυρίως η επεξεργασία. Εδώ απλώς έχεις ψήγματα τεχνολογικών ή καλλιτεχνικών εξελίξεων που έρχονται σε δεύτερο χρόνο μετά από κάποιες δεκαετίες ή στην καλύτερη περίπτωση κάποια χρόνια. Και δεν είναι απαραίτητο να είναι μορφωμένος ο μπροστάρης (μουσικός, τραγουδιστής, showman) που θα κερδίσει το κοινό. Μπορεί να βρίσκεται από πίσω ένας μουσικός παραγωγός, ένας ηχολήπτης ή ένας άλλος μουσικός με ικανότητες που θα τον μάθει μόνο όποιος ψάχνει τα μικρά γράμματα στα εξώφυλλα των δίσκων. Εδώ το ζητούμενο είναι στις περισσότερες περιπτώσεις άλλο: το να απευθυνθείς σε μεγάλο κοινό με ότι αυτό συνεπάγεται και στις εκπτώσεις που θα πρέπει να κάνεις.

Σε οτι με αφορα, ο αυτοσχεδιασμος ενος μουσικου με αφηνει παγερα αδιαφορο, ακομα και εαν κανει πραγματα που θεωρουνται ασυλληπτα. Το ιδιο και η τζαζ, δε μου λεει τιποτα σαν ειδος. Αναγνωριζω την ιστορικη σημασια της, αλλα δεν εχει κατι να μου πει που να εχει σχεση με αυτο που ζω και το πως ακουω μουσικη. Εξαλλου, εαν δεν κανω λαθος, μετα το φρη τζαζ, το ειδος σταματησε να εξελισσεται και εχει πια μετατραπει ουσιαστικα σε μουσειακο εκθεμα ή ως δευτερευον συστατικο σε διαφορα fusion σχηματα. Δεν νοιωθω πως με αφορα.

Δεν είμαι λάτρης της jazz γενικά. Κάποια πράγματα μου αρέσουν, άλλα όχι. Και δεν έγραψα για να την υποστηρίξω αλλά για να δείξω ότι μια τέτοια σύγκριση δεν θα ήταν σωστή.

Γενικά όπως είπα και πιο πάνω ας ακούει ο καθένας ό,τι του αρέσει. Δεν έχω και δεν μπορεί να έχω λόγο σε αυτό. Αν κάποιος νομίζει όμως ότι η ραπ είναι υψηλής μορφής τέχνη και την ακούει για να βρει πρωτοπορία και παραβίαση συμβάσεων σε καλλιτεχνικό/μουσικό επίπεδο (ξέχνα το στίχο και το περιεχόμενο του τραγουδιού), μάλλον κάνει λάθος. Τελείως τετράγωνες φόρμες και εξαιρετικά προβλέψιμες δομές.

[ST48410]

Σειρα μου τωρα να σε εγκαλεσω για τους ορισμους σου. Τι σημαινει ελαφρια μουσικη;

Χοντρικά όλη η δημοφιλής (popular) μουσική. Όλη η εμπορική μουσική. Ξέχνα τελείως το στίχο. Είναι μια συνηθισμένη παρεξήγηση. Δεν κάνει ελαφρύ ή σοβαρό (μουσικολογικός όρος) ένα έργο το αν μιλάει για αυτοκτονίες ή για ροζ πεταλούδες. Είναι άλλα αυτά που κρίνουμε όπως η πρωτοτυπία, η εκτενής χρήση τυποποιημένων δομικών μορφικών στοιχείων και η επεξεργασία του υλικού τα οποία είναι λίγο ή πολύ απόντα από την εμπορική μουσική.
Ο όρος ελαφρά δεν έχει να κάνει με το "ανάλαφρο" και δεν αναφέρεται στο περιεχόμενο ενός τραγουδιού.

Ο Ρομπερτ Ουιλιαμς, ο Γιωργος Κατσαρος; Ειναι ελαφρια μουσικη ενα τραπ κομματι με μπασσα που γκρεμιζουν τοιχους και στιχους που μιλανε γι αυτοκτονια; Η μηπως ειναι ελαφρια μουσικη οι Merzbow η το black metal; Ειναι ομως μορφες της ποπ μουσικης.

Ναι, όλα τα παραπάνω είναι ελαφρά μουσική που για λόγους marketing κατηγοριοποιούνται σε διάφορες κατηγορίες (ποπ, ροκ, heavy metal, κλπ κλπ) για να μπορέσουν να απευθυνθούν σε διαφορετικό κοινό καλύτερα.

Η μηπως θεωρεις τον Marcel Duchamp, που ενεπνευσε ολοκληρη τη συγχρονη τεχνη, υποδεεστερο των μαιτρ της αναγεννησης;

Οχι φιλε, τιποτα απο αυτα δεν ισχυει. Η αρχαια ελληνικη γλυπτικη ειναι αδυνατον να αναπαραχθει σημερα, επειδη η κοινωνια που την γεννησε δεν υπαρχει πια. Οποιος το επιχειρησει, θα καταληξει να φτιαχνει σουβενιρ για το μοναστηρακι.

Κάτι δεν έχεις καταλάβει από αυτά που λέω γιατί πουθενά δεν έχω υποστηρίξει τίποτα από τα δύο αυτά πράγματα.

[John Brown Gun Club]

Είναι άλλα αυτά που κρίνουμε όπως η πρωτοτυπία, η εκτενής χρήση τυποποιημένων δομικών μορφικών στοιχείων και η επεξεργασία του υλικού τα οποία είναι λίγο ή πολύ απόντα από την εμπορική μουσική.

Η εννοια της νεανικης μουσικης κουλτουρας δεν ειναι ταυτοσημη με την εννοια της εμπορικης μουσικης. Απο την αλλη βεβαια, τι αλλο υπαρχει εκτος της εμπορικης μουσικης, στην εποχη της αναπαραγωγης; Νομιζω πως η αντιδιαστολη μεταξυ εμπορικης μουσικης και πρωτοπορας τεχνης δε λεει πια κατι, οχι τουλαχιστον σημερα που μπορεις να παιξεις ενα κομματι του Massona στο κοινο μιας κολωνακιωτικης γκαλερι και να τους ψησεις πως ειναι Ξενακης.


Aκραιο παραδειγμα, υπαρχουν ομως και αλλα.

[ST48410]

Είναι άλλα αυτά που κρίνουμε όπως η πρωτοτυπία, η εκτενής χρήση τυποποιημένων δομικών μορφικών στοιχείων και η επεξεργασία του υλικού τα οποία είναι λίγο ή πολύ απόντα από την εμπορική μουσική.

Η εννοια της νεανικης μουσικης κουλτουρας δεν ειναι ταυτοσημη με την εννοια της εμπορικης μουσικης.

Νομίζω ότι οι συντριπτική πλειοψηφία της μουσικής που ακούνε οι νέοι είναι τέτοια. Τώρα αν κάποιος έχει ένα φίλο που γράφει κάτι και του δίνει ο ίδιος και το ακούει, μιλάμε για μια στατιστικά ασήμαντη μάλλον μειοψηφία.
Εξαίρεση και αυτοί που σπουδάζουν/παίζουν οι ίδιοι μουσική.

Απο την αλλη βεβαια, τι αλλο υπαρχει εκτος της εμπορικης μουσικης, στην εποχη της αναπαραγωγης;

Υπάρχει και η σοβαρή καλλιτεχνική δημιουργία μέρος της οποίας αξιοποιείται επίσης εμπορικά αλλά δεν είναι αυτοσκοπός αυτό. Και δεν απαιτούνται οι παραχωρήσεις που είναι απαραίτητες σε ένα κατ' αρχήν εμπορικό προϊόν. Δεν απαιτείται δηλαδή να αρέσει στον όποιο πελάτη.

Νομιζω πως η αντιδιαστολη μεταξυ εμπορικης μουσικης και πρωτοπορας τεχνης δε λεει πια κατι, οχι τουλαχιστον σημερα που μπορεις να παιξεις ενα κομματι του Massona στο κοινο μιας κολωνακιωτικης γκαλερι και να τους ψησεις πως ειναι Ξενακης.


Aκραιο παραδειγμα, υπαρχουν ομως και αλλα.

Μια χαρά παράδειγμα είναι. Το άλμπουμ είναι του 1998 (;) και χρησιμοποιεί τεχνικές κάποιες εκ των οποίων έκαναν την εμφάνισή τους στην πρωτοποριακή μουσική κάποιες δεκαετίες πριν. Όχι απλώς χρόνια. Και έρχεται και το ρυθμικό στοιχείο στο 03:40 και ξαφνικά λες τι δουλειά έχει αυτό εδώ; Τι σχέση έχει με αυτή τη μουσική; Και τότε καταλαβαίνεις ότι ο θόρυβος είναι εδώ εφέ περισσότερο παρά δομικό υλικό. Αυτό το ρυθμικό στοιχείο έχει ρίζα που παραπέμπει σε άλλα πράγματα άσχετα με αυτά που έφεραν το θόρυβο στην άλλη μουσική. Μπορείς να βρεις κομμάτια που μιμούνται και ξεγελούν για λίγο. Δεν τίθεται θέμα.

[John Brown Gun Club]

Υπάρχει και η σοβαρή καλλιτεχνική δημιουργία μέρος της οποίας αξιοποιείται επίσης εμπορικά αλλά δεν είναι αυτοσκοπός αυτό. Και δεν απαιτούνται οι παραχωρήσεις που είναι απαραίτητες σε ένα κατ' αρχήν εμπορικό προϊόν. Δεν απαιτείται δηλαδή να αρέσει στον όποιο πελάτη.

Απαιτειται ομως να εχουν την εγκριση της ακαδημιας η καποιου αλλου θεσμου, που ουσιαστικα σημαινει το ιδιο, γιατι και αυτη ειναι μια μορφη αγορας. Οχι δηλαδη πως δεν υπαρχουν μουσικες που απευθυνονται σε μια μεριδα του κοινου - "πελατες" - που μπορει να ειναι πολυ πιο απαιτητικη και πιο καλλιεργημενη απο μια επιτροπη ακαδημαικων.

[John Brown Gun Club]

Τώρα αν κάποιος έχει ένα φίλο που γράφει κάτι και του δίνει ο ίδιος και το ακούει, μιλάμε για μια στατιστικά ασήμαντη μάλλον μειοψηφία.

Η μιση μουσικη στα κλαμπ, ειδικα αυτη που παιζεται απο επωνυμους djs, αυτο ακριβως ειναι.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Ήμαρτον, όχι άλλο παπαροανάλυση, βάλτε κάνα σονγκ

[John Brown Gun Club]

Ήμαρτον, όχι άλλο παπαροανάλυση, βάλτε κάνα σονγκ

εαν ειναι να μεινουμε στο θεμα, θα πρεπει να βαλουμε Vanilla Ice οποτε αστο καλυτερα.

[Papa John]

Ήμαρτον, όχι άλλο παπαροανάλυση, βάλτε κάνα σονγκ

Αν και δεν είναι καν rap/hip hop...αλλά,κομματάρα ! (που το θυμήθηκα...)

[ST48410]

Υπάρχει και η σοβαρή καλλιτεχνική δημιουργία μέρος της οποίας αξιοποιείται επίσης εμπορικά αλλά δεν είναι αυτοσκοπός αυτό. Και δεν απαιτούνται οι παραχωρήσεις που είναι απαραίτητες σε ένα κατ' αρχήν εμπορικό προϊόν. Δεν απαιτείται δηλαδή να αρέσει στον όποιο πελάτη.

Απαιτειται ομως να εχουν την εγκριση της ακαδημιας η καποιου αλλου θεσμου, που ουσιαστικα σημαινει το ιδιο, γιατι και αυτη ειναι μια μορφη αγορας. Οχι δηλαδη πως δεν υπαρχουν μουσικες που απευθυνονται σε μια μεριδα του κοινου - "πελατες" - που μπορει να ειναι πολυ πιο απαιτητικη και πιο καλλιεργημενη απο μια επιτροπη ακαδημαικων.

Όχι. Από την στιγμή που περιμένεις έγκριση από τον οποιονδήποτε, χάθηκε το τραίνο. Εδώ σπουδαίοι δημιουργοί δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν τις πρωτοπόρες ιδέες συγχρόνων τους. Σιγά μην μπορέσει μια ακαδημαϊκή επιτροπή. Ο καθένας κάνει ό,τι νομίζει καλύτερο και η ιστορία θα κρίνει. Μπορεί να πάρει και λίγο παραπάνω αλλά ό,τι έχει αξία και μυαλό σπάνια χάνεται. Φυσικά έτσι δεν μπορείς να πουλήσεις. Αν αγνοείς συστηματικά και επιδεικτικά την γνώμη του οποιουδήποτε ακροατηρίου μπορεί να βγάλεις λεφτά αλλά ποτέ αυτά των γνωστών εμπορικών καλλιτεχνών. Δεν μπορεί να τα έχεις όλα. Αλλιώς λειτουργούν τα πράγματα στον ένα χώρο, αλλιώς στον άλλο.