Ο στόχος του σύγχρονου σχολείου.

[xatz41]

Ο στόχος του σύγχρονου σχολείου.

Πιστεύω πώς όλοι θα συμφωνήσουμε ότι το σύγχρονο σχολείο πρέπει να καλλιεργεί την κριτική σκέψη του ατόμου. Αλλά πως θα το επιτύχει;
Κάποιος μπορεί να πει μέσο του μαθήματος της έκθεσης. Θεωρητικά η έκθεση είναι ένα μάθημα που μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά μέσα από τα θέματα που έχει να διδάξει, να αποκτήσουν κριτική σκέψη. Όμως δυστυχώς οι καθηγητές αντί να κάνουν διάλογο για αυτά τα θέματα και να δουν τις απόψεις το παιδιών, απλώς τους δίνουν έτοιμα όλα τα επιχειρήματα που θα πρέπει να γράψουν για να περάσουν το μάθημα ή τις πανελλήνιες. Με αυτόν τον τρόπο το σχολείο ενισχύει την βαθμοθηρία που θεωρητικά απεχθάνεται. Συνεπώς το μάθημα τις έκθεσης αδυνατεί εξαιτίας ορισμένων καθηγητών να καλλιεργήσει την κριτική σκέψη στα νέα άτομα. Κάποιος ακόμη μπορεί να πει πως το μάθημα φιλοσοφίας στη 2’’ λυκείου μπορεί να πετύχει τον στόχο μας. Όμως στο βιβλίο φιλοσοφίας αναγράφονται διάφορα μεταφυσικά ερωτήματα τα οποία οι μαθητές δεν μπορούν να κατανοήσουν με ευκολία. Με αποτέλεσμα το μάθημα αυτό να τους φαίνετε ως κάτι περίεργο χωρίς χρησιμότητα. Άρα ούτε το μάθημα αυτό μπορεί να τους καλλιεργήσει κριτική σκέψη εφόσον δεν διδάσκετε σωστά. Οπότε έχουμε δύο επιλογές. Η πρώτη είναι οι καθηγητές απλά να κάνουν την δουλειά τους καλά και με αξιοπρέπεια. Πόσο ουτοπικό ακούγετε;;;. Η δεύτερη επιλογή είναι η δημιουργία ενός νέου μαθήματος.
Το νέο αυτό μη εξεταζόμενο μάθημα θα διδάσκετε μια φορά την εβδομάδα στα Γυμνάσια και στα Λύκεια και θα μπορεί να τον διδάσκει οποιοσδήποτε καθηγητής. Σκοπός του μαθήματος θα είναι ο διάλογος για θέματα ή προβλήματα τις καθημερινότητας. Ο τρόπος διεξαγωγής του μαθήματος έχει ως εξής: Ο καθηγητής θα ρωτάει τους μαθητές πιο θέμα θέλουν να συζητήσουν. Τα παιδιά θα πρέπει μέσα από έναν δημοκρατικό και πολιτισμένο διάλογο να υποστηρίξουν τις απόψεις τους πάνω στο θέμα συζήτησης. Ενώ ο καθηγητής χωρίς να λέει την άποψη του, σύμφωνα με το άρθρο του Συντάγματος 29 παρ. 3, Ν. 1735/1987 άρθρο 18 παρ. 2 (ΦΕΚ 195 Α), θα επιτηρεί την συζήτηση και θα κρατάει τις ισορροπίες στην τάξη.
Κάποιος στο σημείο αυτό μπορεί εύλογα να θέσει το ερώτημα: Μήπως αυτό το μάθημα επιφέρει διχόνοια στα παιδιά; Προσωπικά θεωρώ ότι με την σωστή καθοδήγηση του εκπαιδευτικού τα παιδιά θα μάθουν να σέβονται τον συνομιλητή τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει και να συμφωνούν μαζί του, εξάλλου δεν είναι αυτός ο σκοπός. Κάποιος άλλος μπορεί να πει ότι κάποιος καθηγητής θα στοχοποιεί όποια παιδιά έχουν διαφορετική άποψη από εκείνον. Όντως είναι κάτι που μπορεί να συμβεί. Αλλά εύχομαι να μην πέσει κανείς τόσο χαμηλά. Και αν πέσει το ίδιο το κράτος θα έπρεπε να απαλλάξει την κοινωνία από έναν κακό εκπαιδευτικό. Επίσης κάποιοι μπορεί να πουν πως το μάθημα αυτό θα είναι παιδική χαρά εφόσον δεν θα εξετάζετε. Εδώ η μόνη απάντηση που αρμόζει είναι πως θα πρέπει και οι γονείς, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές να έχουν διδάξει στα παιδιά τον σεβασμό που θα άρμοζε σε ένα τέτοιο μάθημα αλλά και γενικότερα σε όλα τα μαθήματα. Αν τα παιδιά δεν έχουν μάθει τον σεβασμό που πρέπει να έχεις σε ένα σχολικό περιβάλλον τότε λυπάμαι αλλά υπάρχουν πολλοί κακοί γονείς, δάσκαλοι και καθηγητές.
Τέλος θα ήθελα να πω πως το σχολείο είναι υποχρεωμένο να πάρει το δυνατόν συντομότερο μια απόφαση για το πώς θα καλλιεργήσει την κριτική σκέψη στους μαθητές. Ιδιαίτερα στην σύγχρονη εποχή που τα πάντα φροντίζουν να κινούν τους ανθρώπους στην μαζικοποίηση.

ΝΕΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΑΙΔΕΙΑ