Η συμβολή των μουσουλμανικών κρατών στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο

[foscilis]

Το ανατολικό Πακιστάν τι έλεγε για Κύπρο ;

Λογικά τα ακριβώς αντίθετα από το δυτικό, έχοντας σχετικά πρόσφατο τον πόλεμο της ανεξαρτησίας κατά τον οποίον οι Πακιστανοί είχαν οδηγία να βιάζουν οπωσδήποτε πριν σκοτώσουν.

[wooded glade]

Το ανατολικό Πακιστάν τι έλεγε για Κύπρο ;

Λογικά τα ακριβώς αντίθετα από το δυτικό, έχοντας σχετικά πρόσφατο τον πόλεμο της ανεξαρτησίας κατά τον οποίον οι Πακιστανοί είχαν οδηγία να βιάζουν οπωσδήποτε πριν σκοτώσουν.

Ναι, αλλά σίγουρα ; Τι θα πει "λογικά" ;
Είναι εδώ κοντά δύο πακιστανοί και είναι λέει από το ανατολικό. Βοήθησε με με το θέμα της Κύπρου για να τους σώσω τεκμηριωμένα και να πεισθούν τα αβγά ότι δεν πρέπει να τους επιτεθούν.

[Scouser]

Τώρα ποια δυσκολία βρήκε η Τουρκία να μπουκάρει στην κυπρο δεν ξέρω ακριβώς. Στο νάτο πάντως το μαύρισμα που έκαναν στις παραλίες του 74, έχουν να το λένε.

Δεν ήταν καθόλου απλή επιχείρηση η εισβολή στην Κύπρο, τουλάχιστον το πρώτο σκέλος της. Αν δεν αντιστέκονταν σθεναρά το πρώτο βράδυ οι τούρκοι αλεξιπτωτιστές στον Πενταδάχτυλο, το πιθανότερο είναι πως θα είχε αποτύχει.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Τώρα ποια δυσκολία βρήκε η Τουρκία να μπουκάρει στην κυπρο δεν ξέρω ακριβώς. Στο νάτο πάντως το μαύρισμα που έκαναν στις παραλίες του 74, έχουν να το λένε.

Δεν ήταν καθόλου απλή επιχείρηση η εισβολή στην Κύπρο, τουλάχιστον το πρώτο σκέλος της. Αν δεν αντιστέκονταν σθεναρά το πρώτο βράδυ οι τούρκοι αλεξιπτωτιστές στον Πενταδάχτυλο, το πιθανότερο είναι πως θα είχε αποτύχει.

Ναι, μόνο που όταν στηρίζει την εισβολή νάτο και εοκ ως δίκαια μετά τις χουντομαλακιες, δεν είσαι σε δύσκολη θέση απομονωμένος και σε έσωσε ο Καντάφι. Το θέμα ήταν αφού το πραξικόπημα αποφεύχθηκε, επρεπε ο τουρκικός στρατός κατοχής να πάρει πουλο και να αναλάβει ο ΟΗΕ. Αλλά ούτε αυτό ήθελαν τα Αμερικανα, γιατί θα εμπλέκονταν οι σοβιετικοι.

[πατησιωτης]

Το ανατολικό Πακιστάν τι έλεγε για Κύπρο ;

Λογικά τα ακριβώς αντίθετα από το δυτικό, έχοντας σχετικά πρόσφατο τον πόλεμο της ανεξαρτησίας κατά τον οποίον οι Πακιστανοί είχαν οδηγία να βιάζουν οπωσδήποτε πριν σκοτώσουν.

Ναι, αλλά σίγουρα ; Τι θα πει "λογικά" ;
Είναι εδώ κοντά δύο πακιστανοί και είναι λέει από το ανατολικό. Βοήθησε με με το θέμα της Κύπρου για να τους σώσω τεκμηριωμένα και να πεισθούν τα αβγά ότι δεν πρέπει να τους επιτεθούν.

Άλλο τι θα έλαγαν ΤΟΤΕ και άλλο τι θα λένε τώρα.Τότε,προφανώς τρία χρόνια μόνο μετά την απελευθέρωσή τους από τα ινδικά στρατεύματα θα ήσαν σαφώς κατά του Πακιστάν.Τώρα δεν είναι καθόλου σίγουρο.Διότι το Μπάνγκλα Ντες - περί αυτού πρόκειται είναι επίσης ένα μουσουλμανικό κράτος.
Υπάρχει επειδή η Ινδία έδιωξε από εκεί το Πακιστάν αλλά παραμένουν μουσουλμάνοι που δεν συμπαθούν καθόλου τους "ειδωλολάτρες" ινδουιστές που τους δημιούργησαν.

[Scouser]

Τώρα ποια δυσκολία βρήκε η Τουρκία να μπουκάρει στην κυπρο δεν ξέρω ακριβώς. Στο νάτο πάντως το μαύρισμα που έκαναν στις παραλίες του 74, έχουν να το λένε.

Δεν ήταν καθόλου απλή επιχείρηση η εισβολή στην Κύπρο, τουλάχιστον το πρώτο σκέλος της. Αν δεν αντιστέκονταν σθεναρά το πρώτο βράδυ οι τούρκοι αλεξιπτωτιστές στον Πενταδάχτυλο, το πιθανότερο είναι πως θα είχε αποτύχει.

Ναι, μόνο που όταν στηρίζει την εισβολή νάτο και εοκ ως δίκαια μετά τις χουντομαλακιες, δεν είσαι σε δύσκολη θέση απομονωμένος και σε έσωσε ο Καντάφι. Το θέμα ήταν αφού το πραξικόπημα αποφεύχθηκε, επρεπε ο τουρκικός στρατός κατοχής να πάρει πουλο και να αναλάβει ο ΟΗΕ. Αλλά ούτε αυτό ήθελαν τα Αμερικανα, γιατί θα εμπλέκονταν οι σοβιετικοι.

Κοίτα, θεωρώ ότι απλοποιείς σε τεράστιο βαθμό το τι έγινε το 1974 στην Κύπρο, αλλά το ζήτημα μας σε κάθε περίπτωση δεν είναι αυτό. Εδώ δεν μας νοιάζει το ποιος ''έσωσε'' τους Τούρκους, αν τους έσωσε κανείς, ούτε ισχυριζόμαστε ότι χρειάζονταν οπωσδήποτε τον Καντάφι για να πετύχει η εισβολή τους. Αυτό που λέει το κείμενο είναι ότι ο Καντάφι βοήθησε έμπρακτα τους Τούρκους, όχι μόνο στέλνοντας ευχές και θετική ενέργεια. Δηλαδή η φιλική ή εχθρική στάση ενός κράτους πως αξιολογείται, αν όχι με το αν στέλνει όπλα στους εχθρούς σου για να τα χρησιμοποιήσουν σε μια επιθετική επιχείρηση εναντίον σου;

[MelidonisM]

πιο πολύ με το Πακιστάν οργίζεσαι, αλλά αυτά τα ξέραμε ήδη.

προς τι η οργή και η έκπληξη;; το Πακιστάν (οι μουσουλμάνοι της Ινδίας) είχαν απειλήσει
τους Βρετανούς να μη χαθεί από τούρκικα χέρια η Ιστανμπούλ το 1922

εκτός αν έπρεπε να τιμήσει την ελληνοπακιστανική συνεργασία με τη χούντα
για είσοδο στην Ελλάδα πακιστανών εργατών

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Δεν ήταν καθόλου απλή επιχείρηση η εισβολή στην Κύπρο, τουλάχιστον το πρώτο σκέλος της. Αν δεν αντιστέκονταν σθεναρά το πρώτο βράδυ οι τούρκοι αλεξιπτωτιστές στον Πενταδάχτυλο, το πιθανότερο είναι πως θα είχε αποτύχει.

Ναι, μόνο που όταν στηρίζει την εισβολή νάτο και εοκ ως δίκαια μετά τις χουντομαλακιες, δεν είσαι σε δύσκολη θέση απομονωμένος και σε έσωσε ο Καντάφι. Το θέμα ήταν αφού το πραξικόπημα αποφεύχθηκε, επρεπε ο τουρκικός στρατός κατοχής να πάρει πουλο και να αναλάβει ο ΟΗΕ. Αλλά ούτε αυτό ήθελαν τα Αμερικανα, γιατί θα εμπλέκονταν οι σοβιετικοι.

Κοίτα, θεωρώ ότι απλοποιείς σε τεράστιο βαθμό το τι έγινε το 1974 στην Κύπρο, αλλά το ζήτημα μας σε κάθε περίπτωση δεν είναι αυτό. Εδώ δεν μας νοιάζει το ποιος ''έσωσε'' τους Τούρκους, αν τους έσωσε κανείς, ούτε ισχυριζόμαστε ότι χρειάζονταν οπωσδήποτε τον Καντάφι για να πετύχει η εισβολή τους. Αυτό που λέει το κείμενο είναι ότι ο Καντάφι βοήθησε έμπρακτα τους Τούρκους, όχι μόνο στέλνοντας ευχές και θετική ενέργεια. Δηλαδή η φιλική ή εχθρική στάση ενός κράτους πως αξιολογείται, αν όχι με το αν στέλνει όπλα στους εχθρούς σου για να τα χρησιμοποιήσουν σε μια επιθετική επιχείρηση εναντίον σου;

Δηλαδή είχε εμπάργκο η Τουρκία ως μέλος του νάτο και περίμενε τον Καντάφι; μιλάμε σοβαρά τώρα; μιλάμε τώρα για θέματα εντελώς της πλάκας, ενώ η πραγματικότητα προφανώς είναι πως η Τουρκία του ερντογαν πανηγύριζε για την πτώση του, και το χάος που δημιουργήθηκε με τους φανατικούς ισλαμιστες να μπαίνουν στο παιχνίδι. Και τώρα συζητάμε τόσο πόσο οπουρτουνας ήταν ο Καντάφι ενώ οι σύμμαχοι που έχεις ακόμα στην φόρεσαν γερά τοτε, και η μετακανταφικη κυβέρνηση φτιάχνει με την Τουρκία αοζ του κωλου. Λίγο ήμαρτον.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

πιο πολύ με το Πακιστάν οργίζεσαι, αλλά αυτά τα ξέραμε ήδη.

προς τι η οργή και η έκπληξη;; το Πακιστάν (οι μουσουλμάνοι της Ινδίας) είχαν απειλήσει
τους Βρετανούς να μη χαθεί από τούρκικα χέρια η Ιστανμπούλ το 1922

εκτός αν έπρεπε να τιμήσει την ελληνοπακιστανική συνεργασία με τη χούντα
για είσοδο στην Ελλάδα πακιστανών εργατών

Το Πακιστάν είχε τότε αστική κυβέρνηση, γι αυτό τα κολλητιλικια. Μετά ήρθε το ισλαμιστικο πραξικόπημα του ζια, και αγαλλίασε η καρδούλα του ριγκαν, που έστειλε ως γνωστόν τον ραμπο για μετεκπαιδευση στο κοράνι.

[πατησιωτης]

ενώ οι σύμμαχοι που έχεις ακόμα στην φόρεσαν γερά τοτε,

Πως στη φόρεσαν γερά δηλαδή;αντιλαμβάνομαι ότι εάν πηγαίνεις κάθε χρόνο πορεία στην αμερικανική και όχι την τουρκική πρεσβεία καταλήγεις να πιστεύεις ότι αμερικανικός στρατός και όχι τουρκικός αποβιβάσθηκε στην Κύπρο αλλά αποδείξεις μισό αιώνα μετά δεν έχει φέρει κανείς.Είναι στυλ πίστευε και μη ερεύνα.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

ενώ οι σύμμαχοι που έχεις ακόμα στην φόρεσαν γερά τοτε,

Πως στη φόρεσαν γερά δηλαδή;αντιλαμβάνομαι ότι εάν πηγαίνεις κάθε χρόνο πορεία στην αμερικανική και όχι την τουρκική πρεσβεία καταλήγεις να πιστεύεις ότι αμερικανικός στρατός και όχι τουρκικός αποβιβάσθηκε στην Κύπρο αλλά αποδείξεις μισό αιώνα μετά δεν έχει φέρει κανείς.Είναι στυλ πίστευε και μη ερεύνα.

Στον κομμουνιστη παπάχελα πες τα, όχι σε εμένα.

ο Κίσινγκερ ήθελε να μείνει ο Αττίλας
Ακρως απόρρητη έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το τι ακριβώς συνέβη μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 καταγράφει με σαφήνεια την ταύτιση των τουρκικών και αμερικανικών συμφερόντων. Πρόκειται για έκθεση που συνέταξε τον Μάρτιο του 1975 η υπηρεσία αναλύσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τον χαρακτηρισμό «Ακρως απόρρητη ­ Οχι προς διανομή» και η οποία περιήλθε στην κατοχή του «Βήματος».

Η έκθεση αποδεικνύει, για παράδειγμα, ότι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ και οι συνεργάτες του ήταν αντίθετοι στη μείωση των τουρκικών δυνάμεων μετά την πρώτη εισβολή του Ιουλίου 1974. Και αυτό γιατί θεωρούσαν ότι η «πρόωρη» αποχώρηση των δυνάμεων εισβολής θα δυσκόλευε την εξεύρεση λύσης που θα «σταθεροποιούσε» την κατάσταση στην Κύπρο.

Εξίσου αποκαλυπτική είναι η έκθεση για το πώς ο κ. Κίσινγκερ κατέβαλε επίπονες προσπάθειες ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο ο ρόλος του ΟΗΕ στην επίλυση της κρίσης προκειμένου να μη σημειωθεί ανάμειξη της Μόσχας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η έκθεση περιγράφει, κατά αναλυτικό τρόπο, τις προσπάθειες του τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ να αποτραπεί η έγκριση ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας που θα επέκριναν την Τουρκία για την εισβολή.

Οι αναλυτές του Στέιτ Ντιπάρτμεντ οι οποίοι συνέταξαν την έκθεση μελέτησαν όλα τα αρχεία του υπουργείου και της CIA με ελάχιστες εξαιρέσεις. Παρ’ όλα αυτά θίγουν επιφανειακά μόνο το κεφάλαιο των επαφών της Ουάσιγκτον με τον τότε δικτάτορα ταξίαρχο Δημήτρη Ιωαννίδη πριν από το πραξικόπημα εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Οι συντάκτες της έκθεσης περιορίζονται στο να επισημάνουν ότι υπήρχαν «φήμες, οι οποίες ενισχύθηκαν από πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών, πως επίκειται πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου. Οι πληροφορίες αυτές ώθησαν την αμερικανική κυβέρνηση να συστήσει στην ελληνική να αποφύγει κάτι τέτοιο».

* Οι στόχοι των Αμερικανών

Στο σχετικό κεφάλαιο δεν υπάρχουν περισσότερες αναφορές στις επαφές και το συγκρουόμενο μήνυμα που έδωσε ο κ. Ιωαννίδης στη CIA τις κρίσιμες ημέρες πριν από την ανατροπή του Μακαρίου. Ο δικτάτορας διεμήνυσε πάντως στους αμερικανούς συνομιλητές του ότι «έσωσε την Κύπρο από τον κομμουνισμό».

Σύμφωνα με την έκθεση, η Ουάσιγκτον έθεσε εξαρχής δύο στόχους:

* «να αποφύγει τη διεθνοποίηση της κρίσης», και

* «να αποκαταστήσει το στάτους κβο χωρίς τη χρησιμοποίηση κυρώσεων».

Η αμερικανική κυβέρνηση «προειδοποίησε τη Σοβιετική Ενωση να αποφύγει κάθε μονομερή ενέργεια και προσπάθησε μέσα στο πλαίσιο του ΟΗΕ να μειώσει τον ρόλο του Συμβουλίου Ασφαλείας προκαλώντας καθυστερήσεις και αμβλύνοντας τον τόνο και το περιεχόμενο προτεινομένων ψηφισμάτων».

Αμέσως μετά την πρώτη τουρκική εισβολή, στις 20 Ιουλίου 1974, οι ΗΠΑ έθεσαν ως βασικούς στόχους «την κατάπαυση του πυρός, την αποφυγή ενός ελληνοτουρκικού πολέμου και την ανεύρεση συνταγματικής λύσης στο Κυπριακό». Ο αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Τζο Σίσκο, ο οποίος επισκέφθηκε την Αθήνα και την Αγκυρα, «πρότεινε την άνοδο του Γλαύκου Κληρίδη στην προεδρία και τη μείωση των ξένων δυνάμεων στην Κύπρο στο σημείο που βρίσκονταν πριν από το πραξικόπημα». Παράλληλα, «προειδοποίησε την Ελλάδα ότι σε περίπτωση που προχωρούσε στην ένωση με την Κύπρο, η Ουάσιγκτον θα σταματούσε να της παρέχει αμερικανική βοήθεια».

Σύμφωνα με την έκθεση, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ανησυχούσαν σοβαρά για το ενδεχόμενο μιας ελληνικής στρατιωτικής επίθεσης στη Θράκη και γι’ αυτό απείλησαν την Αθήνα ότι και σε αυτή την περίπτωση θα σημειωνόταν διακοπή της στρατιωτικής βοήθειας.

Η Ελλάδα και η Κύπρος ήθελαν την ενίσχυση της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ και του ευρύτερου ρόλου του διεθνούς οργανισμού. «Η Σοβιετική Ενωση», αναφέρει η έκθεση, «προωθούσε την αποστολή εξεταστικής επιτροπής του Συμβουλίου Ασφαλείας, ενώ είχε προταθεί ακόμη και η τοποθέτηση δύναμης του ΟΗΕ μεταξύ των δύο πλευρών για την αποτροπή νέων εχθροπραξιών».

Οι ΗΠΑ όμως ήταν «κατηγορηματικά αντίθετες στην ιδέα της εξεταστικής επιτροπής, στη συμμετοχή περισσοτέρων χωρών στην ειρηνευτική δύναμη και στην επανέναρξη της συζήτησης του Κυπριακού στη Γενική Συνέλευση, γιατί είχαν τον φόβο ότι αυτά τα μέτρα θα οδηγούσαν σε επέκταση της σοβιετικής επιρροής στην περιοχή».

* Υπέρ των Τουρκοκυπρίων

Ο Χένρι Κίσινγκερ έστειλε ως προσωπικό του απεσταλμένο στην περιοχή τον υφυπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Αρθουρ Χάρτμαν.

Ο αμερικανός αξιωματούχος ανέφερε ότι «στο νησί υπήρχαν ήδη δύο αυτόνομες διοικήσεις, οι οποίες θα συνέχιζαν να υπάρχουν άσχετα με οιανδήποτε συμφωνία για νέες συνταγματικές ρυθμίσεις». «Ο Κληρίδης», σύμφωνα με την αναφορά του Χάρτμαν προς τον Κίσινγκερ, «αναγνώριζε το γεγονός αυτό και ήταν έτοιμος να δεχθεί μια λύση καντονοποίησης, υπό την προϋπόθεση ότι θα συνοδευόταν από την απομάκρυνση τουρκικών δυνάμεων».

Με βάση την αναφορά του Χάρτμαν, ο Σίσκο και οι συνεργάτες του Κίσινγκερ αποφάσισαν ότι «η ενισχυμένη θέση της Τουρκίας στην Κύπρο έδινε το κλειδί για τη λύση του προβλήματος. Υποστήριξαν ότι η προώρη απομάκρυνση των τουρκικών δυνάμεων δεν ήταν εφικτή, ούτε και υπέρ των αμερικανικών συμφερόντων. Η αποχώρηση των Τούρκων έπρεπε να είναι τμήμα μιας νέας ρύθμισης που θα διασφάλιζε στους Τουρκοκυπρίους μεγαλύτερη ασφάλεια και έλεγχο της μοίρας τους. Κατόπιν αυτού οι αξιωματούχοι πρότειναν στον υπουργό κ. Κίσινγκερ μια «ομόσπονδη» λύση, παραπλήσια με αυτήν που επεδίωκε η Τουρκία, με σταδιακή μείωση των τουρκικών δυνάμεων εφόσον η κατάσταση θα σταθεροποιείτο».

Πρόκειται για μια σαφή παραδοχή της ταύτισης αμερικανικών και τουρκικών συμφερόντων κατά την κρίση του 1974, η οποία όμως προκύπτει αυτή τη φορά από επίσημα ­ άκρως απόρρητα ­ αμερικανικά έγγραφα.

Είναι εξάλλου ενδιαφέρον το ότι η έκθεση αποκαλύπτει πως ο κ. Χάρτμαν προειδοποίησε στις 8 Αυγούστου τον τότε υπουργό Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας Τζέιμς Κάλαχαν ότι «πρέπει να σταματήσει η άσκηση τόσων πιέσεων στους Τούρκους στη Γενεύη, γιατί έπρεπε να δοθεί χρόνος στην Τουρκία να συνειδητοποιήσει πως η συμπεριφορά της δημιουργούσε πολιτικά προβλήματα».

* Η δεύτερη Γενεύη

Στις 27 Ιουλίου 1974 η CIA ενημέρωσε τους αρμόδιους αξιωματούχους πως το «αρχικό στρατιωτικό σχέδιο της Τουρκίας προέβλεπε επιχειρήσεις διάρκειας πέντε ημερών», ενώ οι Τούρκοι αξιωματικοί αναγκάστηκαν να σταματήσουν την τρίτη ημέρα λόγω της εκεχειρίας. Στις 9 Αυγούστου «οι Βρετανοί έδωσαν μια έκθεση μυστικής υπηρεσίας στους Αμερικανούς, η οποία έδειχνε ότι θα σημειωνόταν νέα τουρκική επίθεση, όχι αργότερα από τις 20 Αυγούστου, και επεσήμαινε την κατάσταση συναγερμού που επικρατούσε στην αεροπορική βάση Ινσιρλίκ». Ο αμερικανικός πρέσβης στην Αγκυρα Μακ Κόμπερ συναντήθηκε με τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας Μπουλέντ Ετζεβίτ, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι «η Τουρκία δεν προχωρούσε σε κλιμάκωση χωρίς να συμβουλευθεί τις ΗΠΑ».

Ο Ετζεβίτ είχε τέσσερις τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον κ. Κίσινγκερ στις 12 και 13 Αυγούστου, αλλά δεν πείσθηκε να μην προχωρήσει στη δεύτερη εισβολή. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες φοβήθηκαν, προς στιγμήν, ελληνική επίθεση στη Θράκη. Οι ανησυχίες τους εξαλείφθηκαν όμως έπειτα από δηλώσεις που έκανε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 15 Αυγούστου.

Ο κ. Κίσινγκερ «προσφέρθηκε να μεσολαβήσει», σύμφωνα με την έκθεση, για την εξεύρεση λύσης. «Η ελληνική κυβέρνηση απέρριψε σχετικές προτάσεις… αποποιήθηκε ευγενικά πρόσκληση για επίσκεψη του Καραμανλή στην Ουάσιγκτον και αρνήθηκε κατηγορηματικά να επανέλθει στις διαπραγματεύσεις υπό την απειλή των τετελεσμένων που είχε επιβάλει η Τουρκία.

* «Διαβεβαιώσεις» και στάτους κβο

Η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αποκαλύπτει ότι ο κ. Κίσινγκερ ζήτησε από τον κ. Ετζεβίτ να «δείξει ευαισθησία στις ελληνικές ανησυχίες και ευελιξία στο εδαφικό και στον αριθμό των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Κύπρο». Ο αμερικανός υπουργός ισχυρίστηκε ότι «είχε διαβεβαιώσεις από τον Ετζεβίτ ότι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις δύο πλευρές ήταν διαπραγματεύσιμη και πως θα υλοποιούσε τη σταδιακή απομάκρυνση δυνάμεων».

Είκοσι τέσσερα χρόνια αργότερα η κατάσταση στην Κύπρο δεν έχει αλλάξει, ούτε στο εδαφικό ούτε βεβαίως ως προς τον αριθμό των δυνάμεων κατοχής. Η 23χρονη άκρως απόρρητη έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δείχνει άλλωστε, κατά τον πλέον ανάγλυφο τρόπο, ότι η Ουάσιγκτον ταυτίστηκε πλήρως με την Αγκυρα στην πολιτική της στο Κυπριακό, φτάνοντας στο σημείο να υιοθετήσει την άποψη ότι «η πρόωρη απομάκρυνση των τουρκικών δυνάμεων εισβολής… ήταν αντίθετη με τα αμερικανικά συμφέροντα!».

https://www.tovima.gr/2008/11/24/archiv ... attilas-2/

[πατησιωτης]

Αυτό που έβαλες δεν σημαίνει τίποτε στην ουσία ή μάλλον αυτό που σημαίνει είναι ότι ΔΕΝ θα πολεμούσαν οι Αμερικανοί τους Τούρκους για λογαριασμό των Ελλήνων.Από πουθενά όμως δεν προκύπτει ότι θα πολεμούσαν και για λογαριασμό των Τούρκων τους Έλληνες.
Ίσως κάποιοι στην Ελλάδα έχουν συνηθίσει τόσο πολύ στο ρόλο του αποδέκτη βοήθειας ώστε όταν αυτή δεν έρχεται να θεωρούν ότι ο άλλος είναι με τον αντίπαλο.Δεν είναι όμως έτσι.Δεν είναι κάθε μέρα Ναυαρίνο.
Εάν οι ελληνικές δυνάμεις μπορούσαν να αποκρούσουν την τουρκική απόβαση η Κύπρος θα ενωνόταν με την Ελλάδα και οι Αμερικανοί δεν θα είχαν καμμιά απολύτως αντίρρηση.

[Golden Age]

Ο Καντάφι είχε πολύ καλές σχέσεις με την Ελληνική Χούντα,
ιδιαίτερα ο πατέρας Πλεύρης,
https://www.tovima.gr/2014/06/30/vimaga ... i-ellines/
κάτι που κρύφτηκε στη μεταπολίτευση,

Ο ίδιος πάντως δεν το έκρυψε καθόλου.Τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης του είχε πάρει συνέντευξη η Οριάνα Φαλάτσι επειδή διατηρούσε σχέσεις με νεοφασιστικές οργανώσεις στην Ιταλία.Σε μια στιγμή τον ρωτάει καλά εσείς που λέτε ότι είστε θαυμαστής του αρχαιοελληνικού πολιτισμού γιατί επιμένετε σε στενές σχέσεις με αραβικά καθεστώτα;Και αυτός απαντά μόνο προς τα εκεί δυνάμεθα να εξάγωμεν.
Εδώ είναι μια αλήθεια που κανένα ελληνικό κόμμα δεν μπορεί να αγνοήσει,τα ελληνικά προιόντα δεν είναι ανταγωνιστικά στις ανεπτυγμένες αγορές και η χώρα έχει μόνιμο έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών αλλά από κάτω υπάρχει ο μεγάλος χώρος της Μέσης Ανατολής που δεν έχει τις ίδιες απαιτήσεις και κυρίως μπορείς να κάνεις συμφωνίες με τον κάθε εμίρη ή δικτάτορα και να πουλήσεις πράγματα που δεν μπορείς αλλού.

Και με αυτόν είχε δικαστήρια αργότερα το λυβικό κράτος του Καντάφι για οικονομικές διαφορές...

Το μόνο καλό απο στήριξη των Απριλιανών και του Πλεύρη στον Καντάφι, είναι κάτι πρώην κανταφικοί (εκπαιδευόμενοι στην Ελλάδα επι Απριλιανών) που έγιναν αντικανταφικοί. Αυτοί είχαν συστρατευθεί με τον (επίσης πρώην κανταφικό στην πορεία αντικανταφικό Χαφτάρ).

Αυτά ήταν τα μόνα θετικά, αλλά δεν προβάλλονται. Το μόνο πο προβάλλεται είναι η στήριξη του Καντάφι στο ΠΑΣΟΚ, που παρουσιαζόταν σαν "Στήριξη στην Ελλάδα.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Αυτό που έβαλες δεν σημαίνει τίποτε στην ουσία ή μάλλον αυτό που σημαίνει είναι ότι ΔΕΝ θα πολεμούσαν οι Αμερικανοί τους Τούρκους για λογαριασμό των Ελλήνων.Από πουθενά όμως δεν προκύπτει ότι θα πολεμούσαν και για λογαριασμό των Τούρκων τους Έλληνες.
Ίσως κάποιοι στην Ελλάδα έχουν συνηθίσει τόσο πολύ στο ρόλο του αποδέκτη βοήθειας ώστε όταν αυτή δεν έρχεται να θεωρούν ότι ο άλλος είναι με τον αντίπαλο.Δεν είναι όμως έτσι.Δεν είναι κάθε μέρα Ναυαρίνο.
Εάν οι ελληνικές δυνάμεις μπορούσαν να αποκρούσουν την τουρκική απόβαση η Κύπρος θα ενωνόταν με την Ελλάδα και οι Αμερικανοί δεν θα είχαν καμμιά απολύτως αντίρρηση.

Γιατί όπως ξέρουμε όλοι οι Αμερικανοί ήταν φουλ υπέρ της αυτοδιάθεσης και της ένωσης της κυπρου με την ελλάδα εξ αρχής.

Όπως είχε υποσχεθεί ο στρατάρχης Παπάγος, που μέσα στο 1955 αρρώστησε και πέθανε, το Κυπριακό επαναφέρθηκε για συζήτηση στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το τέλος του 1955, με προσφυγή της Ελλάδας. Όμως ούτε αυτή τη φορά υπήρξαν ελπίδες για ο,τιδήποτε καλύτερο. Την 21 Σεπτεμβρίου 1955 το θέμα συζητήθηκε στην επιτροπή για τον καταρτισμό της ημερήσιας διάταξης με απογοητευτικά αποτελέσματα. Από τις 15 χώρες-μέλη της επιτροπής, οι 7 ψήφισαν εναντίον της εγγραφής του θέματος (Βρετανία, Ηνωμένες Πολιτείες, Γαλλία, Νορβηγία, Νέα Ζηλανδία, Χιλή, Λουξεμβούργο), 4 ψήφισαν υπέρ (Αίγυπτος, Πολωνία, Μεξικό, Σοβιετική Ένωση) και 4 απείχαν (Αϊτή, Εθνικιστική Κίνα, Αιθιοπία, Σιάμ). Αυτή τη φορά πρωταγωνιστής των προσπαθειών για ματαίωση της συζήτησης του Κυπριακού στη Γενική Συνέλευση ήταν ο Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών Τζων Φόστερ Ντάλλες που ωμά είχε αξιώσει από την ελληνική κυβέρνηση να αποσύρει την προσφυγή της, διαφορετικά θα καταψηφιζόταν, πράγμα που συνέβη. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1955, η Γενική Συνέλευση απέπεμψε ξανά το Κυπριακό με ψήφους 28 έναντι 22 και 10 αποχές. Υπέρμαχοι της αποπομπής του θέματος ήσαν οι δυτικοί σύμμαχοι της Ελλάδας, ενώ υπέρ της εγγραφής του ετάχθησαν οι ανατολικοί εχθροί της. Έτσι, ενώ στην Κύπρο ο ένοπλος αγώνας κλιμακωνόταν, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών απέστρεφε το πρόσωπό του.

http://www.polignosi.com/cgibin/hweb?-A ... -V=limmata

[Golden Age]

Ναι, μόνο που όταν στηρίζει την εισβολή νάτο και εοκ ως δίκαια μετά τις χουντομαλακιες, δεν είσαι σε δύσκολη θέση απομονωμένος και σε έσωσε ο Καντάφι. Το θέμα ήταν αφού το πραξικόπημα αποφεύχθηκε, επρεπε ο τουρκικός στρατός κατοχής να πάρει πουλο και να αναλάβει ο ΟΗΕ. Αλλά ούτε αυτό ήθελαν τα Αμερικανα, γιατί θα εμπλέκονταν οι σοβιετικοι.

Κοίτα, θεωρώ ότι απλοποιείς σε τεράστιο βαθμό το τι έγινε το 1974 στην Κύπρο, αλλά το ζήτημα μας σε κάθε περίπτωση δεν είναι αυτό. Εδώ δεν μας νοιάζει το ποιος ''έσωσε'' τους Τούρκους, αν τους έσωσε κανείς, ούτε ισχυριζόμαστε ότι χρειάζονταν οπωσδήποτε τον Καντάφι για να πετύχει η εισβολή τους. Αυτό που λέει το κείμενο είναι ότι ο Καντάφι βοήθησε έμπρακτα τους Τούρκους, όχι μόνο στέλνοντας ευχές και θετική ενέργεια. Δηλαδή η φιλική ή εχθρική στάση ενός κράτους πως αξιολογείται, αν όχι με το αν στέλνει όπλα στους εχθρούς σου για να τα χρησιμοποιήσουν σε μια επιθετική επιχείρηση εναντίον σου;

Δηλαδή είχε εμπάργκο η Τουρκία ως μέλος του νάτο και περίμενε τον Καντάφι; μιλάμε σοβαρά τώρα; μιλάμε τώρα για θέματα εντελώς της πλάκας, ενώ η πραγματικότητα προφανώς είναι πως η Τουρκία του ερντογαν πανηγύριζε για την πτώση του, και το χάος που δημιουργήθηκε με τους φανατικούς ισλαμιστες να μπαίνουν στο παιχνίδι. Και τώρα συζητάμε τόσο πόσο οπουρτουνας ήταν ο Καντάφι ενώ οι σύμμαχοι που έχεις ακόμα στην φόρεσαν γερά τοτε, και η μετακανταφικη κυβέρνηση φτιάχνει με την Τουρκία αοζ του κωλου. Λίγο ήμαρτον.

Τρελή ακροβασία απο το '74 ως το 2011. Στην τότε Τουρκία κατ' αρχήν ήταν αδιανότητη μια κυβέρνηση τύπου Ερντογάν.