Το θεμα ειναι οτι εγω ουδεποτε τα πηγαινα και πολυ καλα με αυτές τις νοοτροπίες, και την εν ψυχρώ δολοφονία οργανισμων της φυσης, λες και ειμαστε ανθρωποι των σπηλαιων, απο τη στιγμη που το θηραμα μπορει να καταληξει στο πιατο μας μεσω αλλων, πιο σοφτ (για εμας) μεθοδων.
Οκ, χομπυ θα μου πειτε καποιοι απ'την αλλη, αλλα δεν ειμαι φαν τετοιων χομπυς. Με χαλανε.
Ποια η άποψη των σοφων πχορουμιτων? Να προσπαθησω να το αποφυγω αμα μου το ζητησει ή να παω για μια φορα εστω για την πλακα κι ό,τι γινει?
Ποια η αποψη των πχορουμιτων για το κυνηγι γενικοτερα?