Οι λιγότερο ηρωικές στιγμές των ηρώων της Παλιγγενεσίας

[Σενέκας]

disclaimer:

Spoiler

το νήμα είναι διδακτικό. Δεν έχει ανθελληνικό χαρακτήρα. Οι ανθελ παρακαλούνται να είναι κόσμιοι, και προς θεού: όχι σφαγή της τριπολιτσάς.

Κίτσος Τζαβέλλας:

Ήταν κ’ ένα γενναίον πολύ παληκάρι εκεί στολισμένο από γενναιότητα και τερτιπιτζής εις τον πόλεμον, Παναγιώτη Σωτηρόπουλον τον έλεγαν, από το Κράβαρι χωριόν Λομποτινά· αυτός έκαμε το σκέδιον εις το Μισολόγγι οπού κλέβαν το χώμα από της τάμπιες των Τούρκων, οπού φκειάναν να πλακώσουν τους δικούς μας· αυτός και η τέχνη του Κώστα Λαγουμιτζή σώσαν το Μισολόγγι. Κι’ αυτός έκαμεν και τον πόλεμον της Κλείσοβας, (οπού λένε οι συντρόφοι του Τζαβέλα ότι τον έκαμεν αυτός· ήταν μέσα σε μίαν παλιοκλησιούλα κ’ έκλαιγε σαν μικρό παιδί. Είχε εκατό ανθρώπους και πλερώνεταν χίλιους εκατό· και γιόμωσε το δισάκκι του από τα τοιούτα λίρες Αγγλικές, οπού της έστειλαν να μας λευτερώσουνε οι Ευρωπαίοι, κι’ ως καλά συνασμένες αυτές της λίρες, όταν παραδόθη το Μισολόγγι, της πήραν οι Τούρκοι. Και γύρευε και παλιές πλερωμές ο Τζαβέλας απάνου απόνα μιλλιούνι γρόσια. Όταν εβήκε από τους Κορφούς, εβήκε με δέκα πέντε ανθρώπους ξαρμάτωτους και τους αρμάτωσε ο Μαυροκορδάτος· τώρα μιλλιούνια ζητάει).

https://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%C ... 7/%CE%9110

Δεν έχω πρόχειρη την αναφορά, αλλά έχει γραφτεί για τον ίδιο ότι όχι μόνο δεν βοήθησε πολύ στην πολιορκία του Μεσολογγίου, αλλά αντίθετα, την έκανε και πιο σύντομη: η κυβέρνηση κατάφερε μετα δυσκολίας να εξασφαλίσει λεφτά και να περάσει τον αποκλεισμό για να εφοδιάσει τους πολιορκημένους με αλεύρι, μόνο που αντί το αλεύρι να μοιραστεί στους πολιορκημένους, τα σακιά τα τσίμπησαν ορισμένοι οπλαρχηγοί που ήταν υπεύθυνοι για την προμήθεια και τα έστειλαν απέναντι στη Ζάκυνθο για πούλημα

για τον ίδιο



αργότερα κατάφερε να γίνει υπουργός στρατιωτικών και ακόμα και πρωθυπουργός...μόνο που ήταν αναλφάβητος

[Σενέκας]

έχει γραφτεί για τον Γέρο(και αναφέρει έμμεσα και ο ίδιος) ότι απεφεύγε να παίρνει μέρος σε μάχες, έβρισκε μια ψηλή κορφή μακριά απο τον κίνδυνο και παρακολουθούσε την έκβαση με το κιάλι. Σύμφωνα με το ίδιο, "παρακολουθούσε τις κινήσεις του εχθρού", του είχε βγει όμως το όνομα από τους αντιπάλους του ήταν πιο δραστήριοι και τον έλεγαν "προφήτη Ηλία", επειδή έπιανε πάντα τις κορυφές

[Jimmy81]

Ορθά έπραττε ο Γέρος. Με την παρακολούθηση "from above", μπορεί να προλάβεις καταστάσεις, μαθαίνεις από τα λάθη σου και οργανώνεσαι καλύτερα την επόμενη φορά. Ένα σπαθί παραπάνω δεν θα έκανε τη διαφορά. Άτομα με ηγετικές, οργανωτικές και "πυροσβεστικές" ικανότητες όπως ο Γέρος δεν γίνεται να θυσιάζονται τόσο εύκολα στις πρώτες γραμμές. Εκεί χρησιμεύει η πλέμπα.

[Ζενίθεδρος]

Το νήμα να μετονομαστει σε "Πασοκοι του 21".

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Δεν βλέπω κάτι περίεργο ή πρωτόγνωρο
Για όσους μελετούν την ιστορία χωρίς εξιδανίκευση ή δαιμονοποιηση προσώπων και καταστάσεων θα γνωρίζουν ότι αυτά συμβαίνουν σε όλους τους τόπους και χρόνους ..

[Σενέκας]

σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, ο ΠΠΓ πέθανε το 1826 στο Ναύπλιο απο τύφο, ωστόσο απο την αρχή κυκλοφορούσαν φήμες ότι δολοφονήθηκε, αφού δηλητηριάστηκε απο έναν υπηρέτη του που του άλλαξε το φάρμακο, οποίος υπηρέτης βρέθηκε αργότερα δολοφονημένος. Η μια εκδοχή περι δολοφονίας, έχει να κάνει με ένα θησαυρό απο κοσμήματα κλπ, τα οποία ο ΠΠΓ ουσιαστικά έκλεψε απο τους αγάδες της Πελοποννήσου και τα χαρέμια τους, αφού τους εξαπάτησε με υποσχέσεις ότι θα τους μπαρκάρει για μικρά Ασία

Spoiler

όταν αργότερα πήγε στην Ιταλία σε αποστολή της Κυβέρνησης για να ζητήσει υποστήριξη απο τον Πάπα, είχε μαζί του τα κλοπιμαία, τα οποία έδωσε σε χυτήριο και τα μετέτρεψε σε πιο ευρωπαϊκού τύπου κοσμήματα, για να μη γνωρίζονται. Η φήμη λέει ότι τον δολοφόνησε η αδερφή που και γαμπρός του, με σκοπό να του αρπάξουν τον θησαυρό. Άλλη μια εκδοχή περι δολοφονίας, έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο ΠΠΓ ήταν τοκογλύφος, που είχε δανείσει ένα μεγάλο ποσό στη Μονή Γηροκομείου, στην Πάτρα

[πατησιωτης]

Ορθά έπραττε ο Γέρος. Με την παρακολούθηση "from above", μπορεί να προλάβεις καταστάσεις, μαθαίνεις από τα λάθη σου και οργανώνεσαι καλύτερα την επόμενη φορά. Ένα σπαθί παραπάνω δεν θα έκανε τη διαφορά. Άτομα με ηγετικές, οργανωτικές και "πυροσβεστικές" ικανότητες όπως ο Γέρος δεν γίνεται να θυσιάζονται τόσο εύκολα στις πρώτες γραμμές. Εκεί χρησιμεύει η πλέμπα.

Ο Κολοκοτρώνης είχε στείλει και επιστολή στον Καραισκάκη που του έλεγε ότι κακώς είναι στην πρώτη γραμμή και κινδυνεύει και η δουλειά του στρατηγού δεν είναι να είναι μπροστά αλλά να παρακολουθεί και να κατευθύνει από μακριά χωρίς να κινδυνεύει ο ίδιος.
Αυτός όμως έκανε τα δικά του και σκοτώθηκε σε μια αψιμαχία με αποτέλεσμα την αποτυχία της μάχης των Αθηνών.

https://greekcivilwar.wordpress.com/201 ... /gcw-1137/