Ρίτα Μπάσσο: η ηθοποιός που έγδυσε την Αθήνα

[Σενέκας]

μαλλον δεν ξερεις τι ρολο επαιξαν οι λοντοι και οι μαυροκορδατοι στην επανασταση

για πες

λοντος, ο πρακτορας των αγγλων που ετρωγε τα δανεια της ανεξαρτησιας που ειχαν συναψει οι ιδιοι μαζι με τους μαυροκορδατους και τις λοιπες συμμοριες,δανεια τα οποια οικοδομησαν την χρεωκοπια του 1893

αυτα τα λεφτα ετρωγαν στις τραγουδιαρες οι λοντοι

τι λες;

[Eθνικοκοινωνιστης]

Μετά την Απελευθέρωση ο Λόντος παραγκωνίστηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια, γι’ αυτό και πρωτοστάτησε στα «αντικαποδιστριακά» κινήματα. Το 1833 μετακόμισε στο Ναύπλιο, προκειμένου να συναντήσει τον βασιλιά Όθωνα κατά την άφιξη του. Το 1835 ο Όθων τον διορίζει συνταγματάρχη και στη συνέχεια στρατιωτικό επιθεωρητή. Κατά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου ο Λόντος έλαβε ενεργά μέρος όντας αρχηγός του Αγγλικού κόμματος

https://www.pentapostagma.gr/politismos ... -sto-aigio


Με την παραίτηση της Κυβέρνησης Μαυροκορδάτου, της οποίας ήταν υπουργός, ο Ανδρέας Λόντος παραγκωνίστηκε ακόμα περισσότερο, ενώ διώχθηκε από τον Ιωάννη Κωλέττη. Τελικά την 24η Σεπτεμβρίου του 1845 μη μπορώντας να αντέξει την αποτυχία του αυτοκτόνησε με ένα όπλο στο σπίτι του στην Αθήνα

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE ... %83%CE%B1)

[Thor]

Η δευτερη φωτο εξηγει το λογο.
Προφανως η κυρια δεν εμφανιζοταν και πολυ ντυμενη.
Για την εποχη και το λιγο γυμνο ηταν μεγαλος πειρασμος.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

«Κατ’ αυτήν έγινεν έλλειψις χρυσών νομισμάτων εις Αθήνας. Μίαν δραχμήν περιπλέον της αξίας των εζήτουν οι αργυραμοιβοί διά κάθε νόμισμα. Θέλετε να μάθετε την αιτίαν της τοιαύτης ελλείψεως; Ιδού: η κυρία Ρίτα Μπάσσο, πρωταγωνίστρια εις το ενταύθα ιταλικόν θέατρον, έδωκε την ευεργετικήν της εσπέραν. Έτρεχον, λοιπόν, συνάζοντες (= συγκεντρώνοντας) το χρυσίον με προθυμίαν, διά να το αναθέσωσιν εις τον βωμόν της μαγευτικής σειρήνος. Διά την σειρήνα αυτήν πολλοί «άκριτοι» (= άμυαλοι) νέοι επούλησαν τα βιβλία των, «υπαλληλίσκοι» εδανείσθησαν με τόκον 30% εκ του μηνιαίου μισθού των και αστείοι τινές διηγούνται ότι εδόθησαν και ομολογίαι».

Ε, δεν τα έγραψε έτσι ακριβώς ο Ορφανίδης… ούτε πούλησαν βιβλία οι άμυαλοι νέοι…

Ας απολαύσουμε το πλήρες κείμενό του (ΤΟΞΟΤΗΣ φυλλάδιον Β΄, Απρίλιος 1840: σελ. 57-60):

— Κατ’ αυτάς έγεινεν έλλειψις χρυσών νομισμάτων εις Αθήνας. Μίαν δραχμήν περιπλέον της αξίας εζήτουν οι αργυραμοιβοί διά καθέν νόμισμα• θέλετε νά μάθητε τήν αιτίαν ταύτης της ελλείψεως; ιδού! Η κυρία Ρίτα Βάσσου, πρωταγωνίστρια είς τό ενταύθα Ιταλικόν θέατρον, έδωκε προχθές τήν ευεργετικήν τ η ς έ σ π έ ρ α ν•

Έτρεχον λοιπόν πολλοί, συνάζοντες τό χρυσίον μέ προθυμίαν, διά να το αναθέσωσιν είς τόν βωμόν ταύτης της μαγευτικής Σειρήνος. Άμιλλα μεγίστη έγεινε διά ποσοτήτων χρηματικών, τό δέ περίεργον είναι ότι πολλοί άκριτοι νέοι θέλοντες νά φανώσι μεγαλόδωροι, πωλήσαντες φορέματα, κατώρθωσαν νά προσφέρωσι διά τής τιμής αυτών τά ανωφελή δώρα των. Πολλοί υπαλληλίσκοι εδανείσθησαν πρός τριάκοντα τοις εκατόν επί του μηνιαίου μισθού των, καί αστείοι τινές διηγούνται ότι ερρίφθησαν εις τόν δίσκον όμολογίαι. Άλλοι πάλιν γέροντες παλίμπαιδες, περιερχόμενοι, ενθουσίαζον τά πνεύματα τών ανόητων καί ματαιοφρόνωνˑ εν συντόμω πασα ομιλία περιεστρέφετο κατ έκείνην τήν ημέραν, είς τό αντικείμενον τούτο. Η συναχθείσα ποσότης, λέγουσιν ότι υπερέβη τάς επτακισχιλίας δραχμάς !!!

Αξιέπαινοι οί ευεργέται! Αλλά πλέον άξια επαίνου η κυρία Βάσσου, ήτις ωφελήθη εκ τής ανοησίας αυτών. Ερωτώμεν τώρα τούς κυρίους τούτους νά μας είπωσιν έν συνειδήσει: Αν επρόκειτο λόγος περί ανεγέρσεως κοινωφελούς τινος καταστήματος ήθελον συνδράμει τόσον γενναίως; άν επρόκειτο λόγος περί λιμοκτονούσης τινος πολυαρίθμου οικογενείας ήθελον προσφέρει ένα καν οβολόν; άν επρόκειτο λόγος περί βοήθειας δυστυχούς τινος αγωνιστού, όστις κολοβωθείς κατά τόν ιερόν άγώνα, δέν δύναται νά ακολουθήση τούς παλαιούς συστρατιώτας του, περιφερόμενους ληστρικώς σήμερον είς τά όρη τής Ελλάδος, ήθελον δείξει τοσαύτην προθυμίαν;

Τι ρίπτετε τά χρήματά σας, πάμπτωχοι Ελληνες, υπό ματαίας καί αλόγου κεντούμενοι φιλοτιμίας;

Σείς Οικογενειάρχαι, σεις Σύμβουλοι, Υπουργοί, καί υπαλληλίσκοι, τί κατωρθώσατε διά του τοιούτου; Εδώκατε χρήματα εις μίαν κυρίαν, ήτις αύριον αναχωρούσα θέλει σας λησμονήσει, ώς ελησμόνησε καί πολλούς άλλους• προσεφέρατε δώρα πολύτιμα είς γυναίκα, ήτις παραβάλλουσα ταύτα μέ τάς υλικάς καταστάσεις σας, μολονότι ωφεληθείσα, θέλει περιπαίζει τήν κουφότητά σας ενδομύχως, άν ήναι φρόνιμος•

Τί βλέπετε τά είς τήν Ευρώπην είς τοιαύτας περιστάσεις προσφερόμενα; άλλοι εκείνοι οι άνθρωποι, άλλοι σείς, άλλα τά ήθη τών τόπων εκείνων, άλλα τά τής Ελλάδος. Ζητείτε να φθάσητε τούς Ευρωπαίους είς τόν πολιτισμόν, από τών τοιούτων αρχόμενοι; ζητείτε νά περιθάλψητε τήν εύγενή ταύτην ληστείαν, σιμά είς τήν δραχμοβόρον πολυτέλειαν τήν παρά τών ξένων, πρός πολιτικήν διαφθοράν εισαχθείσαν, είς τήν τάλαιναν πατρίδα μ α ς; Γογγύζετε, ώ Έλληνες, πληρώνοντες τούς φόρους του χαρτοσήμου, τών επιτηδευμάτων, τών ποιμνίων, τών αμπελώνων, τών οικοδομών, είς τήν νόμιμον αρχήν, καί σήμερον διαβαίνετε τά προπύλαια του Θεάτρου, ανόμως άλλ’ εκόντως φορολογούμενοι διπλασίως, παρά μιας γυναικός;

Εντροπή μας τη αληθεία!!!
Έχουσι δίκαιον οι ξένοι, καί νά μας άδικούσι, καί νά μάς περιπαίζουσι•.

[Paris]

ευχαριστουμε Παγχρηστε

μαλακες υπηρχαν κ υπαρχουν για να καλοπερνανε αι γυναικαι

ουτε κερασμα στο πρωτο ραντεβου κ ολα 50-50

[Σενέκας]

σπάστηκε ο δήμαρχος που δεν ήταν καλεσμένος στο δείπνο με της Ρίτα και πήρε εκδίκηση




#ST48410

[Σενέκας]

6 Ιανουαρίου του 1840. Στο νέο θέατρο του Σανσώνη στην απόμερη τότε οδό Ηρώδου (σημερινή Μενάνδρου), ανέβηκε η παράσταση «Λουκία του Λαμερμούρου» του Ντονιτσέτι. Στην πρεμιέρα παρευρέθηκαν ο Βασιλιάς Όθων, αξιωματικοί και μέλη της αυλής, αλλά και πλήθος Αθηναίων που πήγαιναν στο θέατρο χρησιμοποιώντας ακόμη και γαϊδούρια. «Ο δρόμος ήταν σκοτεινός και βορβορώδης. Μη υπάρχοντος δε άλλου μεταγωγικού μέσου πλην δύο μόνο αμαξών, αι μεταβαίνουσαι εις το θέατρον κυρίαι, ίππευαν ονάρια τα οποία σταθμεύοντα μετά των οδηγών των, προσέδιδαν όψιν χωρικής πανηγύρεως. Συνηθέστερα δε τα στιβαρά νώτα των Μελιταίων αχθοφόρων μετέφεραν εν πάση αναπαύσει σεβαστούς κυρίους μέχρι της θύρας του θεάτρου. Ο τρόπος μεταφοράς ούτος ελέγετο καλικούτσα», έγραφε ο δημοσιογράφος και αργότερα πολιτικός Θεόδωρος Βελλιανίτης....

Τα πρωτότυπα δώρα των Αθηναίων Από την πρώτη ημέρα, η εντυπωσιακά όμορφη πριμαντόνα Ρίτα Μπόριο Μπάσσο και η «καυτή» μεσόφωνος Λούλη, «άναψαν για τα καλά» τα αίματα των Αθηναίων. Ο θίασος εξαιτίας των δύο όμορφων γυναικών έδωσε συνολικά 114 παραστάσεις, φυσικά με ανεπανάληπτη επιτυχία. Στο τέλος της κάθε παράστασης οι «ξαναμμένοι» θεατές άφηναν πάνω στη σκηνή προς τιμή των καλλιτέχνιδων περιλαίμια, μεταξωτά υφάσματα, βραχιόλια, δαχτυλίδια, περιστέρια, καναρίνια, κότες, πάπιες, γουρουνόπουλα και αρνάκια. Ένα βράδυ η πριμαντόνα δέχθηκε στην αγκαλιά της ένα αρνί της σούβλας και αυτή σε σπαστά ελληνικά απάντησε «εφκαριστώ, ιντού το αυριανό ψητό». Την ίδια στιγμή της προσέφεραν και μια ανθοδέσμη κάνοντας την να συμπληρώσει, «ιντού και η σαλάτα»....

Πούλαγαν και τα βιβλία τους Οι φανατικοί θαυμαστές δεν έχαναν παράσταση και δεν δίσταζαν να σπαταλήσουν όσα χρήματα είχαν για να τις γοητεύσουν. Οι μαθητές πουλούσαν τα βιβλία τους για να πληρώσουν τα εισιτήρια του θεάτρου και πολλοί δανείζονταν για να κάνουν δώρα στις δύο θεατρίνες. Η «τρέλα» του μαθητικού κόσμου έκανε τους ιθύνοντες να σκεφτούν προς στιγμήν το ενδεχόμενο να μεταφέρουν πάλι το Α’ Ελληνικό Γυμνάσιο πίσω στην Αίγινα, από όπου ήλθε το 1836. Το γεγονός αυτό καυτηρίασε η πένα του Μακρυγιάννη. «Τρελάθηκαν οι γερόντοι με τις θεατρίνες και έχασαν τα μυαλά τους και δανείζονται και πλερώνουν. Και οι δυστυχισμένοι οι μαθητές οι περισσότεροι πουλούνε τα βιβλία τους και μένουν χωρίς βιβλία». Ένα βράδυ η όμορφη Λούλη, κατάφερε να κλέψει την παράσταση από τη Ρίτα όταν όπως αναφέρει ο Νικ. Λάσκαρης έδειξε λίγο πόδι παραπάνω. «Εσπέρα τινά μάλιστα καθ’ ην η μεσόφωνος του θιάσου Λούλη, επέδειξε υπέρ την επιγονατίδα γυμνάς τας κνήμας της προ του κοινού, το οποίο ολίγου δει να ελιποθύμει εκ της ηδυπάθειας, εύρε καλήν την περίσταση ο γέρο Λούκας να σηκωθή να φωνάξη». Ήταν τότε που ο θερμόαιμος θεατρόφιλος μόλις είδε γάμπα, αναφώνησε δυνατά μέσα στο θέατρο: «Πατριώτες, ε πατριώτες, ζήτω η Ιταλίδα. Στο διάολο να πάει και παλιάμπελο». Έκτοτε η φράση πέρασε στη νεοελληνική γλώσσα σαν μεταφορική έννοια που συμβολίζει την υπέρτατη αδιαφορία για τα εγκόσμια. Όσο για το περίφημο παλιάμπελο ήταν το τελευταίο από όσα είχε σπαταλήσει ο γέρος για δώρα στις δύο αρτίστες, το οποίο φυσικά η Ρίτα και η Λούλη «τρύγησαν μέχρι ρώγας»....

Οι θεατές πάντως είχαν χωριστεί στα δύο, καθώς οι μισοί είχαν ταχθεί υπέρ της Ρίτας Μπάσο και οι άλλοι υπέρ της Λούλης. Κάθε φορά που εμφανίζονταν στη σκηνή γινόταν χαμός. «Τα χειροκροτήματα ομοιάζουσιν πολλάκις προς θύελλαν ή σεισμόν. Πολλές φορές , οι Αθηναίοι το παράκαναν και έτσι υπήρχαν σκηνές που η Ρίτα Μπάσσο έπρεπε να τις ξαναπαίξει καθώς δεν την άφηναν τις ολοκληρώσει. «Η αοιδός ηναγκάσθη κατόπιν να επαναλάβη διάφορα μέρη, ίδια τη σκηνή του θανάτου, ώστε επί τέλους κατελήφθη υπό δύσπνοιας»....

Αργότερα, το θέατρο πέρασε στην ιδιοκτησία του Σπετσιώτη αγωνιστή Ιωάννη Μπούκουρη ή Μπούκουρας, όπως έμεινε γνωστός, γράφοντας ξεχωριστή σελίδα στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Μέχρι τότε όμως και πριν από την έλευση του ιταλικού θιάσου, μια από τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι θιασάρχες πριν από το 1840, ήταν να βρουν γυναίκες ηθοποιούς. Την εποχή εκείνη ήταν απολύτως λογικό, καθώς οι γυναίκες είχαν κακή φήμη εξαιτίας των ξένων θιάσων, που «οργίαζαν» στην Αθήνα με τους θερμόαιμους θεατές. Για τους συντηρητικούς Αθηναίους, οι θεατρίνες αυτές δεν ήταν παρά «βραγχαλέες σειρήνες της Νεαπόλεως» που συνήθως παρουσίαζαν «ανήθικα μουσικά εξαμβλώματα». Έτσι, μοιραία τους γυναίκειους ρόλους κατ΄ ανάγκη έπαιζαν μονίμως άνδρες με τσιγκελωτά ή παχιά μουστάκια. Στο έργο «Φίλιππος Β’ της Ισπανίας» του Αλφιέρι, το ρόλο της όμορφης και παθιασμένης γυναίκας του Φιλίππου, κλήθηκε να τον παίξει πάλι ένας άνδρας. Ένα βράδυ που η παράσταση καθυστερούσε να αρχίσει και το φιλοθεάμων κοινό αγωνιούσε, το θέατρο σείστηκε όταν οι θεατές άρχισαν να χτυπούν μανιωδώς τα πόδια τους στο έδαφος. Τότε η αυλαία άνοιξε και ο ηθοποιός που εμφανίστηκε στη σκηνή για να καθησυχάσει το κοινό είπε στους θεατές: «Παρακαλούμε το σεβαστό κοινόν και τη γενναία φρουράν να μας συγχωρήσουν την αποψινή μας βραδύτητα, καθ΄ όσον για λόγους ανεξάρτητους της θελήσεώς της, η Αυτής Μεγαλειότης, η Βασίλισσα δεν εξουρίσθη ακόμη»....

https://www.mixanitouxronou.gr/as-pai-k ... perilemia/

έδειξε γάμπα!

[Μαυροβασίλης]

έδειξε γάμπα!

είσαι νέος, αν τελείωνες 2βάθμια στα 90ς θα ένιωθες

[Σενέκας]

έδειξε γάμπα!

είσαι νέος, αν τελείωνες 2βάθμια στα 90ς θα ένιωθες

δεν κρίνω

[Σενέκας]

Καραμελίτσα γιατί δε μας ετίμησε;

[Καραμελίτσα]

Καραμελίτσα γιατί δε μας ετίμησε;

Τώρα το είδα. Ε, νομίζω ότι είμαι προβλέψιμη, να πω ότι όσο πιο πατριαρχική η κοινωνία, τόσο πιο πολλά τέτοια περιστατικά.

Φαντάζεσαι γυναίκα να πουλάει αμπέλι για χατήρι νεαρού αοιδού;

[Σενέκας]

Καραμελίτσα γιατί δε μας ετίμησε;

Τώρα το είδα. Ε, νομίζω ότι είμαι προβλέψιμη, να πω ότι όσο πιο πατριαρχική η κοινωνία, τόσο πιο πολλά τέτοια περιστατικά.

Φαντάζεσαι γυναίκα να πουλάει αμπέλι για χατήρι νεαρού αοιδού;

σχετική είδηση που πέτυχα σε εφημερίδα της εποχής ψάχνοντας άρθρα για τη Ρίτα

[Καραμελίτσα]

Καραμελίτσα γιατί δε μας ετίμησε;

Τώρα το είδα. Ε, νομίζω ότι είμαι προβλέψιμη, να πω ότι όσο πιο πατριαρχική η κοινωνία, τόσο πιο πολλά τέτοια περιστατικά.

Φαντάζεσαι γυναίκα να πουλάει αμπέλι για χατήρι νεαρού αοιδού;

σχετική είδηση που πέτυχα σε εφημερίδα της εποχής ψάχνοντας άρθρα για τη Ρίτα

Ουπς, ξέχασα τι θεσμό της προικοθηρίας.

[Σενέκας]

Τώρα το είδα. Ε, νομίζω ότι είμαι προβλέψιμη, να πω ότι όσο πιο πατριαρχική η κοινωνία, τόσο πιο πολλά τέτοια περιστατικά.

Φαντάζεσαι γυναίκα να πουλάει αμπέλι για χατήρι νεαρού αοιδού;

σχετική είδηση που πέτυχα σε εφημερίδα της εποχής ψάχνοντας άρθρα για τη Ρίτα

Ουπς, ξέχασα τι θεσμό της προικοθηρίας.

τι προίκα να είχε τώρα η 86χρονη; Εξάλλου, ας μη βιαζόμαστε να κρίνουμε. Μπορεί ο Γεώργιος Λανές να την είχε ερωτευτεί πραγματικά

[Καραμελίτσα]

μαζί με την μεσόφωνο Λούλι

Για αυτήν δεν ξέρουμε τίποτα;