Το άγχος ειναι ο σημαντικότερος παράγοντας απώλειας μαλλιών, μετά την κληρονομικότητα. Αγχος για τον αδερφό μου δεν παίζει με την καμία βεβαια, είναι τέρμα cold-blood ο τύπος, μιλάμε για την πιο φτωχή συναισθηματική νοημοσύνη που εχω δει σε ανθρωπο, αγγίζει τα όρια της ψυχοπάθειας, δεν τον αγγιζει τιποτα και ποτέ. Εγω ειμαι μακράν πιο αγχώδης, και με τη δουλειά μου και με όλα.Papa John έγραψε: 18 Απρ 2021, 23:50Δεν το πιστεύω,τόση ζημιά από το ζελέ !!vantono έγραψε: 18 Απρ 2021, 23:45Γιατί απο 15 χρονών (ισως και πιο πριν) καθε μερα που πηγαινε σχολείο, πασάλειφε τα πλούσια (τότε) μαλλιά του με ζελέδες-χυσαμόλια και μάλλον του τα κάψανε. Ή για την ακρίβεια, βοήθησαν και αυτά στο να του καούν, γιατί έχομεν και μια κληρονομικότητα στο σόι μας (παππούς και θείος απο τη μεριά της μάνας). Η μαλακια με τους καθημερινους ζελέδες, απλώς του επέσπευσε το αναπόφευκτο.
Κληρονομικό είναι,απλά εγώ τα έχασα από τα 35-36 και μετά,ίσως λόγω άγχους.
Οπότε, κατά πάσα πιθανότητα η κληρονομικότητα έχει να κανει κυρίως.
Δεν ειναι κι εντελώς μικρό χρονικο διαστημα, αν σκεφτείς οτι κάθε μα ΚΑΘΕ μέρα πασαλειφόταν με αυτά τα πράγματα και μάλιστα οχι λιγο, αλλα σε τεράστια ποσότητα. Ουτε που θυμαμαι πόσα κυπελλάκια ζελέ χαλούσε τη βδομάδα. Εβαζε καθε μερα στο σχολείο και τα σκ ακομα, οταν πηγαινε βόλτες.Sid Vicious έγραψε: 18 Απρ 2021, 23:54 Δεν νομιζω απο τα ζελε, ειναι μικρο χρονικο διαστημα και μάλιστα σε τετοια ηλικια. Απο τα 14 μου σχεδον μονιμα τα ειχα πασαλειμενα με σαπουνι τα μαλλια και στα 19 ακομη μια χαρα ηταν
Και οταν λεω οτι καράφλιασε στα 19, δεν εννοω βέβαια οτι εγινε αυτομάτως γλόμπος. Απλώς τότε αρχισε να σχηματιζει μπιφτέκι, να κανει μια αρκετά μεγάλη αραίωση στην κορυφη του κεφαλιου δηλαδη, αλλα το υπόλοιπο κεφαλι του ειχε καμποσο μαλλι ακομα.