Κανόνες Δ. Συζήτησης
Προσοχή: Σύμφωνα με το νόμο απαγορεύεται η δημοσιοποίηση ονομαστικά η φωτογραφικά ποινικών καταδικών οποιουδήποτε βαθμού & αιτιολογίας καθώς εμπίπτουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ατόμου. Τυχόν δημοσιοποίηση τέτοιων δεδομένων ενδέχεται να επιφέρει ποινικές κυρώσεις στο συντάκτη. Επιτρέπεται μόνο αν έχει δοθεί εισαγγελική εντολή και μόνο για το χρονικό διάστημα που αυτή ισχύει. Οφείλετε σε κάθε περίπτωση να ζητήσετε με αναφορά τη διαγραφή της ανάρτησης πριν παρέλθει το χρονικό διάστημα της νόμιμης δημοσιοποίησης. Η διαχείριση αποποιείται κάθε ευθύνη για τυχόν ποινικές ευθύνες αν παραβιάσετε τα παραπάνω.
Γραφικός έγραψε: 02 Σεπ 2019, 13:58
Θα μπορούσαν οι πανηγυρίζοντες να εξηγήσουν και σε μένα τον αδαή με ποιον τρόπο εμποδίζουν τα βαμμένα νύχια, τα κολάν και τα σκισμένα τζιν την διδασκαλία και την εκμάθηση σε ένα σχολείο;
Πως θα προσέχουν στο μάθημα τα αγοράκια αν μπροστά τους έχουν μια κωλαρα με κολαν;
Να πηγαίνουν και τα αγόρια και τα κορίτσια με ολόσωμη στολή, να μην αποσπάται η προσοχή ούτε των αγοριών ούτε των κοριτσιών.
Αυτά είναι όταν το εκπαιδευτικό σύστημα ασχολείται με ουσιώδη πράγματα. Ποιος χέστηκε για την εκπαίδευση, σημασία έχει αν θα έχουν ανταύγειες και νύχια τα κορίτσια.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Τα περί ποδιών (όχι των κάτω άκρων) επιβεβαιώνουν δυστυχώς τα όσα έγραψα για τη στρατιωτικοποίηση των σχολείων. Θεωρούνταν cool σαν το χιτώνιο αλλά καί το τζόκεϊ του παλιού.
Δεν υπάρχει σύγκριση στο πόσο μπορείς να κάνεις εμφανή την ταξική διαφορά άμα έχεις πλήρη ελευθερία σε σύγκριση με το αν περιορίζεσαι σε μια στολή. Στην πρώτη περίπτωση απλά δεν υπάρχει όριο.
Προσωπικά είμαι υπέρ της σχολικής στολής με πολύ ακριβείς προδιαγραφές. Θα προτιμούσα στρατιωτικού τύπου όμως, με τίποτα φούστα.
Πολύ ενδιαφέρουσα θέση, Λίτσα, μπορείς να συγκεντρώσεις όλες αυτές τις ενδιαφέρουσες θέσεις που εκφράζεις κατά καιρούς σε ένα βιβλίο, μπορώ να σου προτείνω και τίτλο για το βιβλίο αυτό άμα με επιτρέπεις.
Το χω σκεφτεί ήδη: Τεσσερισήμισι χρόνια αγώνας ένάντια στα ψέμματα, στη βλακεία και το σεξισμό.
Ναι, ή σκέτο ο αγών μου.
Στο μυαλό μου είσαι.
Τα ζώα τα αγαπάς γενικά; πως αισθάνεσαι για τα υπόλοιπα ζωάκια γενικά;
Καταρχήν ισχύει η αρχή, ότι το δημιούργημα αντανακλά τον δημιουργό. Επομένως και στη μουσική οι μελωδίες αποτελούν έκφραση και φυσική προέκταση της ψυχοσύνθεσης του δημιουργού τους. Η μουσική δηλαδή εκφράζεται αυθόρμητα και πηγαία. Είναι ένας κατ’ εξοχήν τρόπος έκφρασης του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου. Η μουσική είναι η αγωγή της ψυχής∙ η ίδια όμως καλείται και στο να ερμηνεύσει τον κόσμο μας. Γι’ αυτό και στον μεταπτωτικό διχασμένο άνθρωπο με το εσωτερικό κενό, την καταναλωτική κοινωνία, την άρνηση των αξιών, τον άκρατο εγωισμό και τον πυρετό της σαρκολατρείας η μουσική εμφανίζει ηχόχρωμα αντίστοιχο αυτών των μεταπτωτικών συμπτωμάτων. Βέβαια υπάρχει μια κλιμακούμενη διαβάθμιση στην ευεργετική ή μη επίδραση της μουσικής στην ψυχή. Πολλοί Πατέρες της Εκκλησίας, όπως ο Κλήμης ο Αλεξανδρινός, ο Ιω. Χρυσόστομος και ο Μ. Βασίλειος θέτουν ως κριτήριο επιλογής της μουσικής το κατά πόσο αυτή μας εξευγενίζει, μας κατανύσσει, μας συνετίζει∙ το κατά πόσο μας κάνει να νιώθουμε ανώτερα σκιρτήματα. Αν η μουσική διακρίνεται απ’ τα παραπάνω χαρακτηριστικά τότε είναι επιτρεπτή και επικροτέα, διότι επιδρά θετικά στον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου είτε προκαλώντας μια αίσθηση ευφορίας και αγαλλίασης είτε φρονηματίζοντας το υπό διέγερση και φιληδονία εσωτερικό του.
Αντίθετα, η συνισταμένη θέση των Πατέρων καταδικάζει τις μουσικές που προκαλούν ξεφαντώματα, απρέπειες, τρέλες, ασυδοσία, εκτροχιασμό και αποχαλίνωση της ηθικής. Στο πλαίσιο αυτό καταδικάζονται με αφορισμό από τις ΣΤ’ και Ζ’ Οικουμενικές Συνόδους οι Χριστιανοί που με πορνικά τραγούδια και χορούς τρώνε, πίνουν και δεν αποδίδουν την πρέπουσα ευχαριστία στο Θεό, καθώς και οι γυναίκες που χορεύουν δημόσια. Ο δε Μ. Βασίλειος βάζει επιτίμια σε όσους μεθούν να νηστεύουν τόσο καιρό, σε όσους τραγουδούν, να λεν τους ψαλμούς απ’ το Ψαλτήρι ή το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», σε όσους γελούν άτακτα να κλάψουν και να δακρύσουν, σε όσους χορεύουν να κάνουν τόσες γονυκλισίες κ.τ.λ..
Αν δεν φορτώνει ο υπερσύνδεσμος yahoo το "Η λανθάνουσα επίδραση της μουσικής στην ανθρώπινη ψυχή"
Να, αυτό σε λέω, βάζεις συνεχώς εμπόδια μεταξύ σου και της τεχνς, αυτό προκαλεί όλα τα υπόλοιπα προβλήματα, πως θα αγαπήσεις τον συνάθρωπο σου αν δεν αγαπήσεις την μουσική, τον Μπαχ, το εαυτό/ή σου βρε αδελφέ.
Πολύ ενδιαφέρουσα θέση, Λίτσα, μπορείς να συγκεντρώσεις όλες αυτές τις ενδιαφέρουσες θέσεις που εκφράζεις κατά καιρούς σε ένα βιβλίο, μπορώ να σου προτείνω και τίτλο για το βιβλίο αυτό άμα με επιτρέπεις.
Το χω σκεφτεί ήδη: Τεσσερισήμισι χρόνια αγώνας ένάντια στα ψέμματα, στη βλακεία και το σεξισμό.
Ναι, ή σκέτο ο αγών μου.
Στο μυαλό μου είσαι.
Τα ζώα τα αγαπάς γενικά; πως αισθάνεσαι για τα υπόλοιπα ζωάκια γενικά;
Δεν είμαι στο μυαλό σου, απλά τα λεγόμενά σου δεν τα χαρακτηρίζει ακριβώς η ποικιλία.
Τα ζωάκια συνηθως τα τρώω και δε συνηθίζω να μπαίνω σε διάλογο με το φαί μου.
Το χω σκεφτεί ήδη: Τεσσερισήμισι χρόνια αγώνας ένάντια στα ψέμματα, στη βλακεία και το σεξισμό.
Ναι, ή σκέτο ο αγών μου.
Στο μυαλό μου είσαι.
Τα ζώα τα αγαπάς γενικά; πως αισθάνεσαι για τα υπόλοιπα ζωάκια γενικά;
Δεν είμαι στο μυαλό σου, απλά τα λεγόμενά σου δεν τα χαρακτηρίζει ακριβώς η ποικιλία.
Τα ζωάκια συνηθως τα τρώω και δε συνηθίζω να μπαίνω σε διάλογο με το φαί μου.
Αυτή ναι, είναι υγιής συμπεριφορά, δε το περίμενα να σε πω την αλήθεια αλλά στο προηγούμενο ήσουν όντως μέσα πάντως, και ναι το δέχομαι ότι γίνομαι λίγο χειριστικός αλλά είναι του επαγγέλματος αυτά και δεν είναι ακριβώς στο χέρι μου, κάπως πρέπει να τα κατευθύνουμε και τα συναισθήματα των αθρώπων σε πιο ομορφότερα μέρη.
Αγαπώ μόνο την ιδεολογία μου, της είμαι απόλυτα αφοσιωμένος.
Η αλήθεια είναι ότι δεν χορεύω κι ούτε τραγουδάω γιατί έχω επίγνωση της δυσάρεστης αποστολής μου.
Ένας από τους λόγους που αντιπαθούσα το σχολείο ήταν το υποχρεωτικό τραγούδι και οι χοροί.
Ας τα καταργούσαν κι ας μας έντυναν σαν στρατιώτες για να μην σκανδαλίζονται οι συντηρητικοί και να μην πληγώνονται τα παιδάκια, αυτά θα πληγώνονταν αργότερα όταν έβγαιναν στη κοινωνία ως ενήλικες και λούζονταν με ολόκληρο το φάσμα της ανισότητας που επικρατεί.
Αλλά το σημαντικό είναι να δημιουργούμε ευχάριστες και προσωρινές ψευδαισθήσεις, σαν να αρωματίζουμε ένα πτώμα.
