Συμφωνώ απόλυτα. Βασικά και πριν ξεκινήσω να δουλεύω σπίτι, τα τελευταία 2-3 χρόνια προτιμούσα να παίρνω μετρό ή προαστιακό ακόμα κι αν αυτό σήμαινε μισή ώρα περπάτημα για να φτάσω στον τελικό προορισμό. Αλλά καμιά φορά ήταν αναπόφευκτο, ξερωγώ όταν με έστελναν Ιντεραμέρικαν τέρμα κάτω στη Συγγρού που είναι πραγματικά στη μέση του πουθενά από πλευράς σταθερών συγκοινωνιών. Μεγάλη φρίκη.vantono έγραψε: 02 Απρ 2021, 20:36Το καλύτερο ειναι η ψυχική ηρεμία που προσφέρει όλο αυτο, γενικότερα. Οσοι ειναι εκτός Αθηνων δεν ξερω αν μπορουν να το καταλαβουν, αλλα το καθημερινο πηγαινε-ελα δουλειά-σπιτι, προσωπικα ηταν αυτο που μου δημιουργούσε το μεγαλυτερο στρες και τα περισσοτερα νευρα. Στους 27 απο τους 30 οδηγους που συναντουσα, ηθελα να κατεβω απο το αμαξι, να παω να χωσω το χερι μου στο παράθυρό τους, να τους σβερκωσω και να τους καρφώσω τα δόντια στο τιμονι. Απο αποψη οδηγικής παιδείας παίζει να ειμαστε μισο λέβελ καλύτεροι απο το Μπαγκλαντές και τη Νικαράγουα, μιλάμε για απιστευτος σκατολαός.
Τώρα οδηγάω ελάχιστα, π.χ. για καμιά επίσκεψη στα πεθερικά ή για εκδρομές ή άμα πρέπει να ψωνίσουμε κάτι μεγάλο που δεν κουβαλιέται. Τα παιδιά τα πάω με τα πόδια σχολείο και έχω πει ότι η επαφή μου με τους άλλους γονείς/παππούδες που σαν οδηγοί αφήνουν/παίρνουν/παρκάρουν τριγύρω από το σχολείο είναι υπεύθυνη για το 90% του μίσους μου για το ανθρώπινο είδος, μιλάμε άνετα πάταγα κουμπί να ψοφήσει όλη αυτή η κινούμενη βοθρίλα.
Αλλά υπάρχουν λύσεις, μετακόμιση σε άλλο.
There are decades where you fuck around and days where you find out
