Μανιάτικος αντιρωσισμός (1821)

[Chainis]

φυσικα και εχει πολλους απολογητες του αντιρωσισμου εδω μεσα

οι απογονοι του κοτσαμπασισμου της δεξιας ταυτιζονται παντως με τους φραγκολεβαντινους κοσμοπολιτες της κεντροαριστεροδεξιας και δικο τους ειναι το αποικειοκραιτικο μορφωμα που ειναι σημερα η μπανανια

μονο τους συνειδητους σταλινικους και του καποδιστριακοδραγουμηδες φοβηθηκαν τα τελευταια 200 χρονια τα ξενα συμφεορντα γιαυτο και φροντισαν να τους εξοντωσουν/κυνηγησουν

ελα ομως που αυτοι επανερχονται εστω και μεσω της τεθλασμενης (μεσω εξωτειρικου)

Ρε φίλε, πραγματικά.

Τόσες πολλές μαλκίες πως μπορείς και τις σκέφτεσαι;

Από τις πιό εύστοχες παρατηρησεις του Έθνι.(αν και δεν κατάλαβα την τελευταία γραμμή του)
Ο Καρυτινός έγραψε φοβερές πολιτικές μαλακίες στο συγκεκριμένο νήμα αλλά επειδή είναι διαβασμένος και σοβαρός το προσπεράσατε

Μερικές παρατηρήσεις στις σοφίες του:

- Ο αντιρωσισμος προϋποθέτει την ύπαρξη Ρωσισμου.
Είναι αποδεκτός ο Ρωσισμος και τι σημαίνει πρακτικά;
Οι απολογητες του αντιρωσισμου είναι όσοι και του αντιαγγλισμου, αντιγαλλισμου και προσφάτως του αντιαμερικανισμου και η πολιτική στάση ΌΛΩΝ καθορίζεται και από οικονομικά συμφέροντα και από την πολιτική τους επιβίωση.
Αναλόγως της εποχής κάποιοι έχουν το πάνω χέρι και κάποιοι είναι στα κάτω τους.

Η Δυτική στροφή της χώρας αγινε από την αρχή της επανάστασης και την πάγωσε ο Καποδίστριας.
Και αυτός και οι Αγγλοφιλοι είδαν ότι χωρίς την υποστήριξη της θαλάσσοκρατηρας Αγγλίας δεν μπορεί να σταθεί Ελληνικό κράτος που η βασική του οικονομική δραστηριότητα ήταν το θαλάσσιο εμπόριο.
Για να σταθούν πολιτικά κάποιοι άλλοι προσέγγισαν (και προσεγγιστηκαν από) τους Γάλλους κι άλλοι παραδοσιακά έμειναν με τους ορθόδοξους αδελφούς.

Εύκολα λέμε σήμερα για αποικιακη μπανανια αλλά δύσκολα μπορεί κάποιος να μπει στην θέση του Μαυροκορδατου η του Καποδίστρια που από το απόλυτο τίποτα έπρεπε να φτιάξουν κράτος υπό την μόνιμη απειλή μιας πανίσχυρης Τουρκίας.
Η προστασία κάποιας μεγάλης δύναμης τότε ήταν κυριολεκτικά θέμα επιβίωσης, κάτι σαν το Κόσοβο σήμερα αλλά στο πολύ πιο σκληρό. .

Κανένας δεν φοβήθηκε κανένα, ούτε τον Καποδίστρια ούτε τον Δραγούμη ούτε τους Σταλινικους και στις τρεις περιπτώσεις ήταν εμφυλιοπολεμικά παιχνίδια εξουσίας προφανώς με την συμμετοχή κάποιων ξένων που κάθε φορά θέλουν να επικρατήσουν οι δικοί τους όπως για ανάλογους λόγους βέβαια δολοφονήθηκε και ο Γεώργιος Α και οι επιπτώσεις της δολοφονίας του ήταν τρισχειροτερες.
Δεν μας κάνει μπανανια το ότι δολοφονήθηκε ένας πολιτικός η γιατί είχαμε έναν εμφύλιο, αν ήταν έτσι θα ήταν πρώτη μπανανια και η Αμερικη που και εμφύλιο είχε και δολοφονήθηκαν ο Λίνκολν και ο Κενεντυ.

[Antipnevma]

Τομάρια του κερατά ήταν οι ρώσοι που ξεσηκώνανε τα μουρλά τα γραικά και μετά τα αφήνανε έκθετα στην εκδίκηση του σουλτάνου. Αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί της ανόητης απόπειρας απόσχισης που κατέληξε σε τραγική ήττα και παραλίγο να μας φέρει την γενοκτονία του νοτιοελλαδικού ελληνισμού από τους Τούρκους και τους Αιγυπτίους. Να ναι καλά οι απόγονοι των αγγλογάλλων που μας έσωσαν.

[Παλαιοελλαδίτης]

@ Βινόσαυρος
@ Παλαιοελλαδίτης



@ pvl88 ( εσύ δεν είσαι ; ) Διαβάζω αυτό το διδακτορικό :
https://www.scribd.com/document/3354108 ... Εμφύλιος
http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/i ... 1/mode/2up

Αν το έχεις κοιτάξει , θα με ενδιέφερε η γνώμη σου .
Στην σελ. 549 υποψιάζομαι ότι αυτός που αφηγείται πρέπει να είναι ο γνωστός Γιάννης Παυλάκος.

Αν θυμάμαι καλά ίσως είναι λίγο φιλοαριστερό, αλλά δεν παύει να είναι σημαντική πηγή, ουσιαστικά η σοβαρότερη και πιο τεκμηριωμένη για τα γεγονότα της εποχής. Για αυτό άλλωστε και το έχει εκδώσει η Αδούλωτη Μάνη του Δημακόγιαννη παρά τις ιδεολογικές διαφορές στην ερμηνεία των γεγονότων .

Γενικά, με έχει βοηθήσει πολύ, διότι χάρη σε αυτό μπόρεσα να αξιολογήσω διάφορες σκόρπιες πληροφορίες που είχα συλλέξει από πρωτογενείς πηγές ή μαρτυρίες.

Υ.Γ. Ναι, αυτός είναι. Πέθανε μερικά χρόνια αργότερα πλήρης ημερών. Αν θυμάμαι καλά σε άλλο σημείο έχει συνέντευξη και του Μπογέα.

Η σύζυγος του Παυλάκου λεγόταν Γεωργία Κουτσοβασίλη ;

Στο ΕΑΟΚ, Οι Αετοί της Μάνης , 1949 , σελ. 22 υπάρχει αναφορά του συνταγματάρχη Χουσάκου που ζητάει απονεμηθεί το μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων στον Ιωάννην Παυλάκον και την Γεωργίαν Κουτσοβασίλη δια την εξόντωσιν του συμμορίτου Τούντα.

To ψάχνω στο διδακτορικό του Καρακατσιάνη γιατί δεν ξέρω. Αναφερόταν κάποτε σε ένα απόκομμα της ''Αδούλωτης Μάνης'' από ρεπορτάζ για την κηδεία του Παυλάκου που κυκλοφορούσε στο διαδίκτυο, αλλά άντε βρες το μετά από τόσα χρόνια.

[Ζαποτέκος]

Σαν σήμερα , στις 17 Μαρτίου 1821 , ξεσηκώνεται η Μάνη. Η ιστορική πηγή που έχουμε γι' αυτήν την ημερομηνία είναι ο Γενναίος - Ιωάννης Κολοκοτρώνης.

Ούτως αναπτυσσομένης της ιδέας περί της επαναστάσεως, ο σπινθήρ της ελευθερίας ήναπτε τον ενθουσιασμόν των Ελλήνων, οίτινες διενοούντο περί της ενάρξεως του πολέμου. Όθεν την 17 Μαρτίου οι πρόκριτοι της Μάνης συνεννοήθησαν να λάβωσι τα όπλα κατά των Τούρκων.

[Ζαποτέκος]

Ας μπει και εδώ μιας και είναι σχετικό με το θέμα - αν και αναφέρεται στην προηγούμενη Επανάσταση ( Ορλοφικά ).

( Τα 4 αποσπάσματα είναι απ' το βιβλίο του προέδρου των Λακωνικών Σπουδών Σταύρου Καπετανάκη "Η Μάνη στην Β΄Τουρκοκρατία" ).


Η έλλειψη προόδου στην πολιορκία της Κορώνης έφερε τη διχόνοια στους ηγέτες της επιχείρησης. Αναφέρεται ότι: «...Η αποτυχία και η παράταση της πολιορκίας δεν εβράδυνε να διεγείρωσι δυσαρεσκείας μεταξύ Ελλήνων και Ρώσων. Και οι μεν Ρώσοι κατηγόρουν τους Έλληνες ως παραστήσαντας υπερβολικάς τας επικουρίας, ας θα εύρισκον εν τη χώρα των, οι δε Έλληνες, ότι οι Ρώσοι εμεγάλυναν τας δυνάμεις, ας προετίθεντο να οδηγήσωσι εις Πελοπόννησον...». Από τον Rulhière αναφέρεται ότι ο Μαυρομιχάλης (χωρίς να σημειώνεται βαφτιστικό όνομα παρά μόνο Mauro) απευθυνόμενος στο Θεόδωρο Ορλώφ του είπε: «Καταστρέψατε τα σπίτια των Ελλήνων και αγνοείτε την τέχνη να πολιορκείτε τα κάστρα των Τούρκων...». Ο Ρώσος ενοχλημένος θέλησε να απαντήσει, αλλά ο Μαυρομιχάλης του είπε: «Ακόμη και αν έχης υπό τις διαταγές σου όλο το στρατό της αυτοκρατείρας σου, θα είσαι ένας σκλάβος, ενώ εγώ αρχηγός ενός ελεύθερου λαού και αν η μοίρα με έκανε τον τελευταίο άνθρωπο, το κεφάλι μου θα άξιζε περισσότερο από το δικό σου. Σε αυτά τα λόγια και οι δύο έφεραν τα χέρια τους στα πιστόλια, αλλά ο ένας σταμάτησε από περιφρόνηση και ο άλλος από φόβο...»

____________________________________________

Ο Μανιάτης καπετάνιος Ιωάννης Μαυρομιχάλης εισέβαλε στο χωριό αφού εγκατέλειψε τους Ρώσους από δυσαρέσκεια. Στους Έλληνες αρέσει να διηγούνται με μνησικακία εναντίον της Αυτοκρατορίας της Ρωσίας, ότι από τότε που παραιτήθηκε αυτός ο γενναίος αρχηγός των Μανιατών οι υποθέσεις των Ρώσων πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Αν και ήταν δυσαρεστημένος με τους στρατηγούς έστειλε να τους ειδοποιήσει για τον ερχομό των Οθωμανικών στρατευμάτων και τους υποσχέθηκε να κρατήσει αρκετό καιρό τη στενωπό, ώστε να μπορέσουν ή να τον βοηθήσουν αν ήθελαν ή να φύγουν αν φοβούνταν. Του επιτέθηκαν πέντε χιλιάδες άνδρες, ταμπουρωμένοι από σπίτι σε σπίτι, όλοι οι δικοί του ή σκοτώθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν ή έφυγαν εκτός από είκοσι τέσσερους. Αντιστάθηκαν μέσα σε ένα σπίτι για τρεις ημέρες. Εικοσι δύο σκοτώθηκαν. Οι Τούρκοι έβαλαν φωτιά στο σπίτι, και με έκπληξη είδαν να βγαίνει ένας γέρος και ο γιός του. Οι Τούρκοι και οι Αλβανοί αφού κατέλαβαν τη στενωπό απλώθηκαν στην πεδιάδα της Μάνης και την έστρωσαν με νεκρούς… ( Rulhière )

__________________________________________
Πριν από τη μάχη που έγινε στη Μεθώνη ο Αλέξιος Ορλώφ έγραψε στην αυτοκράτειρα Αικατερίνη Β’ και την πληροφορούσε ότι δεν του ήταν δυνατόν να κυριεύσει την Πελοπόννησο ή έστω να διατηρήσει τους τόπους που είχε κατακτήσει. Την κακή έκβαση των επιχειρήσεων απέδιδε εξ ολοκλήρου στους Έλληνες: «...Η δειλία των Ελλήνων και Μανιατών με απελπίζει, έτι δε μάλλον η αταξία, ήτις αιτίαν έχει την άγνοιαν της γλώσσης. Το άριστον εξ όσων δύναμαι να πράξω, θα είναι να οχυρωθώ κατά γην και κατά θάλασσαν, να ανάψω απανταχού το πυρ, να κωλύσω την σιταγωγίαν της Κωνσταντινουπόλεως, και να επιτεθώ διά του στόλου... Οι επιχώριοι κάτοικοι είναι κόλακες, απατεώνες, θρασείς, άστατοι και δειλοί, παραδεδομένοι εις το χρήμα και εις την λείαν. Φοβούνται και μόνον αν εκφωνηθή το όνομα Τούρκος... Εθισμένοι να διάγουσι βίον άτακτον μισούσι πάσαν ευταξίαν, και αγνοούντες τίνι τρόπω να ασκηθώσιν εν αυτή διατελούσιν εν μεγίστη ταραχή πνεύματος. Η δουλεία και η αμάθεια κατακυριεύουσιν αυτών. ΄Όθεν απώλεσα πάσαν ελπίδα ότι θα παράσχω εις αυτούς προς κοινήν των ευημερίαν βίον επί στερεών βάσεων ιδρυμένον.»
Όσοι από τους Έλληνες δεν μπόρεσαν να επιβιβαστούν στα πλοία αντιμετώπισαν δραματικές περιπέτειες. Αναφέρεται : «...Επειδή εφημίσθη, ότι οι νικηταί Τούρκοι επροχώρουν και κατά της Πύλου, ο Αλέξιος Ορλώφ διέταξεν ίνα κλεισθώσιν αι πύλαι του φρουρίου, εντός του οποίου δεν ηθέλησε να παραλάβη και τους πανταχόθεν προσφευγόντας Έλληνας, οίτινες σπαραξικαρδίως εβόουν υπό τους προμαχώνας, ‘‘Μας υποσχέθητε την ελευθερίαν... Άσυλον μόνον τώρα σας ζητούμεν’’. Οι σκληροτράχηλοι Ρώσοι ουδόλως καμφθέντες εκ των γοερών φωνών και κλαυθμών των γυναικοπαίδων δεν ηθέλησαν να ανοίξωσι τας πύλας. Όταν δε μετ’ ολίγον πραγματικώς εφάνησαν ερχόμενοι οι Τούρκοι, τα δυστυχή ταύτα θύματα ώρμησαν προς την θάλασσαν και ατάκτως ερρίφθησαν εις παρατυχόντα πλοιάρια. Τινά εκ τούτων εκ της συσσωρεύσεως ανετράπησαν, και οι επιβαίνοντες επνίγησαν. Τέσσαρες έως πέντε χιλιάδες Ελλήνων κατώρθωσαν να μεταβώσι επί της ξερονήσου Σφακτηρίας, και εντεύθεν πεινώντες και διψώντες εθεώρουν τα πτώματα των γυναικών και τέκνων αυτών συρόμενα υπό των κυμάτων...». ( Σάθας )

___________________________________________________
Η Αικατερίνη μπορεί αργότερα να φέρθηκε με καλοσύνη και γενναιοδωρία σε πολλούς Έλληνες, ίσως από υστεροβουλία, αλλά τον καιρό της καταστροφής δεν βρήκε κανένα φταίξιμο στη δική της πλευρά. Αντί για ένα δάκρυ, που θα περίμεναν οι Έλληνες του Μοριά, για τα τόσα δεινά που ακολούθησαν, φαίνεται να επιχαίρει γράφοντας στον Ορλώφ: «...Αν και βλέπομεν πλέον, ότι η Πελοποννησιακή εκστρατεία δεν έσχε αποτελέσματα αντάξια της γενναίας υμών επιχειρήσεως, προς ελευθέρωσιν της χώρας ταύτης, δεν έσχε δε ένεκα της συμφυούς εις τους Έλληνας δειλίας, ελαφρονοίας και προδοσίας, αίτινες ιδίως εν τη περί την Μεθώνην μάχη μεγίστων δυστυχιών εγένοντο πρόξενοι εις υμάς· ... δεν ηθέλησαν δε να απαλλαγώσι του ζυγού της δουλείας και του συμφυούς εις αυτούς πνεύματος της απιστίας και απάτης, ορθώτατα και προνοητικώτατα επράξατε αφήσαντες αυτούς εις την ιδίαν των τύχην, ορθότατα δε και στρέψαντες τας ηνωμένας υμών ναυτικας δυνάμεις εις καταδίωξιν του εχθρού...».

[Παλαιοελλαδίτης]

....

[Αγις]

......

[Παλαιοελλαδίτης]

....

[Αγις]

Ο Τουντας εξοντωθηκε απο σχεδιασμο Παυλακου κ οργανο της παγιδευσης Γυναικα
Ο Παυλακος ειχε εξοντωσει πολλα μελη της οικογενειας Κουτσοβασιλη
Η απορια ηταν ''πως κοιμαται μαζι του ''

αυτα επιγραμματικα κ απο την μνημη αυτων που τα εζησαν
χαρη σας εκανα δεν μιλαμε για αυτα τα γεγονοτα δημοσια κ σε απεξω κ φυσικα γραφονται μαλακιες ανυποστατες απο ασχετους

* Ο Τουντας υποτιθεται πως ειχε αλογο που δεν το πιαναν οι σφαιρες κ περνουσε απο κεντρικο δρομο αλωβητος απο τα πυρα οσων του εριχναν

Ευχαριστούμε!

Υ.Γ. Αν γράφτηκε κάτι που δεν πρέπει πες το να διαγράψω το ποστ.

το δικο μου το διεγραψα
εσυ κανε οτι νομιζεις

[Ζαποτέκος]

Αν θυμάμαι καλά ίσως είναι λίγο φιλοαριστερό, αλλά δεν παύει να είναι σημαντική πηγή, ουσιαστικά η σοβαρότερη και πιο τεκμηριωμένη για τα γεγονότα της εποχής. Για αυτό άλλωστε και το έχει εκδώσει η Αδούλωτη Μάνη του Δημακόγιαννη παρά τις ιδεολογικές διαφορές στην ερμηνεία των γεγονότων .

Γενικά, με έχει βοηθήσει πολύ, διότι χάρη σε αυτό μπόρεσα να αξιολογήσω διάφορες σκόρπιες πληροφορίες που είχα συλλέξει από πρωτογενείς πηγές ή μαρτυρίες.

Υ.Γ. Ναι, αυτός είναι. Πέθανε μερικά χρόνια αργότερα πλήρης ημερών. Αν θυμάμαι καλά σε άλλο σημείο έχει συνέντευξη και του Μπογέα.

Η σύζυγος του Παυλάκου λεγόταν Γεωργία Κουτσοβασίλη ;

Στο ΕΑΟΚ, Οι Αετοί της Μάνης , 1949 , σελ. 22 υπάρχει αναφορά του συνταγματάρχη Χουσάκου που ζητάει απονεμηθεί το μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων στον Ιωάννην Παυλάκον και την Γεωργίαν Κουτσοβασίλη δια την εξόντωσιν του συμμορίτου Τούντα.

Ζαποτέκος σύμφωνα με το βιβλίο των αναμνήσεων του Δρακούλη Γούδη (το αγόρασα από το βιβλιοπωλείο του Δημακόγιαννη στην Αρεόπολη - είχα υπόψη μου του Καρακατσιάνη αλλά ήταν ακριβούτσικο, ειδικά από τη στιγμή που υπάρχει ακόμα η διατριβή στο διαδίκτυο) η συγκεκριμένη* ήταν το δόλωμα στην εξόντωση του Τούντα (Κολλάτος εκ Σκάλας, κατά τον συγγραφέα περισσότερο κατσαπλιάς και λιγότερο αντάρτης αλλά γενναίος). Μάλιστα ήταν υπεράνω υποψίας διότι πρόσφατα ο αδελφός της είχε σκοτωθεί από χίτες.

*Δεν αναφέρει όνομα αλλά προφανώς είναι η γυναίκα της αναφοράς του Χουσάκου.

Να πούμε για να ενημερωθεί το κοινό ότι το βιβλιοπωλείο άλλαξε θέση μετά από χρόνια. Δεν είναι πλέον στην πλατεία , αλλά κοντά στο βενιζινάδικο, απέναντι από του σούπερ μάρκετ ΝΙΑΡΧΟΣ.

Ο Τουντας εξοντωθηκε απο σχεδιασμο Παυλακου κ οργανο της παγιδευσης Γυναικα
Ο Παυλακος ειχε εξοντωσει πολλα μελη της οικογενειας Κουτσοβασιλη
Η απορια ηταν ''πως κοιμαται μαζι του ''

αυτα επιγραμματικα κ απο την μνημη αυτων που τα εζησαν
χαρη σας εκανα δεν μιλαμε για αυτα τα γεγονοτα δημοσια κ σε απεξω κ φυσικα γραφονται μαλακιες ανυποστατες απο ασχετους

* Ο Τουντας υποτιθεται πως ειχε αλογο που δεν το πιαναν οι σφαιρες κ περνουσε απο κεντρικο δρομο αλωβητος απο τα πυρα οσων του εριχναν

Ευχαριστούμε!

Υ.Γ. Αν γράφτηκε κάτι που δεν πρέπει πες το να διαγράψω το ποστ.

Ευχαριστούμε Άγι !




https://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/ ... 0/mode/2up

[Παλαιοελλαδίτης]

Να πούμε για να ενημερωθεί το κοινό ότι το βιβλιοπωλείο άλλαξε θέση μετά από χρόνια. Δεν είναι πλέον στην πλατεία , αλλά κοντά στο βενιζινάδικο, απέναντι από του σούπερ μάρκετ ΝΙΑΡΧΟΣ.

Ενημερωμένο σε βλέπω!

Υ.Γ. Άνοιξε λίγο τα π.μ. να σου γράψω κάτι.

[Ζαποτέκος]

Υπάρχει η εκδοχή πως τον Μοραΐτη πρόκριτο Παναγιώτη Μπενάκη που συμμετείχε στα Ορλοφικά τον δηλητηρίασαν οι Ρώσοι.

After the conclusion of a peace treaty between the Ottoman Empire and Russia, he endeavoured to meet with Catherine II in person, but did not make it, as he was poisoned at Livorno, possibly by Russian officers who were afraid he would expose their errors during the rebellion.
https://en.wikipedia.org/wiki/Panagiotis_Benakis

Γράφει ο Κανέλλος Δεληγιάννης :

... εις Λιβόρνον , εδηλητηρίασεν ο Ορολώφ τον Μπενάκην δια να μην ίδη την αυτοκρατόρισσαν Αικατερίναν και μάθη παρ' αυτού τα διατρέξαντα και τα λάθη και τας καταχρήσεις του Ορολώφ ...

[Ζαποτέκος]

Ο Γεωργάκης Ολύμπιος , πριν την μάχη στην Μονή Σέκκου , λέει πως οι Ρώσοι επίτηδες καθυστερούν να βοηθήσουν , ώστε αυτοί οι τολμητίες και συνειδητοποιημένοι να χαθούν , και τότε να έχουν να κυβερνήσουν μόνο ανδράποδα.

( Απόστολος Βακαλόπουλος )